เจ้าหญิงวุ่นวาย กับ เจ้าชายองครักษ์(yaoi sj ครบคู่หลัก!!)

ลำดับตอนที่ #3 : จุดเริ่มต้นของเรื่องนี้

                           กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว  แต่ก็ไม่นานเกินไปจนเราจำกันไม่ได้
หลังจากที่นางซินเดอเรลล่าได้แต่งงานกับเจ้าชาย  'เชว ซีวอน'  นางก็ได้คลอด
บุตรสาวออกมา 5 พระองค์ดั่งที่ได้กล่าวไปในบทแรก  เมื่อเจ้าหญิงอายุได้ 19 ปี
พระราชาก็ทรงเป็นกังวลมาก เนื่องมาจาก

1.  องค์หญิงทั้ง 5 มีหน้าตาที่สละสลวยน่ารักเป็นอย่างมาก
2.  องค์หญิงทั้ง 5 เป็นที่หมายปองของราชาและประชาชนทุกคน
3.  องค์หญิงทั้ง 5 ได้หน้าตามาจากพระราชินี
4.  องค์หญิงทั้ง 5 ได้นิสัย(หื่นๆ)มาจากพระราชา
5.  องค์หญิงทั้ง 5 เป็นเคะ!!!!


"เจ้าหญิง"

พระราชินีซินโดนาม 'ฮีชอล' เรียกลูกๆทั้ง 5 ของตน

"ฮะ?"

"มานี่หน่อยซิลูก"

องค์หญิงทั้ง 5 เดินไปตามเสียงเรียกของมารดาตนอย่างว่องไว
และนั่งลงอย่างเป็นระเบียบเพรียบพร้อมหน้าพระราชินีซินโดในทันทีทันใด

"ท่านแม่มีอะไรหรอฮะ?"

ลี ฮยอกแจ ถามท่านผู้เป็นพระมารดา

"แม่จะแนะนำองครักษ์ของลูกให้รู้จัก"

"หูย~ ไม่เอานะฮะท่านแม่ มันน่าเบื่อจะตายที่มีคนคอยตามอย่างนั้นน่ะ"

ลี ซองมินผู้น่ารัก บ่นออกมาด้วยความขัดใจ ทำให้องค์หญิงที่เหลือเห็นด้วย

"ไม่มีไม่ได้หรอฮะท่านแม่"

"นั่นสิฮะ มันไม่มีความเป็นส่วนตัวเลยนะฮะ"

และคำบ่นต่างๆนานาจากปากที่น่าจุมพิตขององค์หญิงทั้ง 4
ยกเว้นเจ้าหญิงรยออุคที่คิดว่า การมีองครักษ์เป็นเรื่องน่าสนุก

"เงียบนะ! ลูกต้องทำตามที่แม่สั่งสิ!!"

เสียงอันทรงพลังของนาง ทำให้เครื่องใช้ในครัวเรือนเสียหายไปหลายแสน
(ไม่ถึงขนาดนั้นย่ะ -*- : นางซิน) องค์หญิงจึงได้แต่จ๋อยไปตามๆกัน

"ชินดงจ๊ะ ชินดง~ มานี่หน่อยสิ"

น้ำเสียงที่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วจากซาตานเป็นจูออน (หลอนนั่นเอง : ไรเตอร์)
(แกมีปัญหาอะไรกับชั้นนักหนาฮะ ยัยไรเตอร์ - -* : นางซิน) จนทำให้
องค์หญิงอดคิดไม่ได้ว่า  ท่านแม่ของตนน่ะ 'เสแสร้ง -*-'

"คร้าบบผม ^[]^"

ร่างท้วมเดินออกมาจากประตูปราสาทพร้อมถุงขนมในมือ ทั้งตะโก้เอย
ทองหยิบ ทองหยอดเอย ทอม้วนเอย ขนมมุก ขนมชั้น และอีกสารพัด
(ไทยไปมั้ย!? : ไรเตอร์) หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส ซึ่งผิดกับองค์หญิงในตอนนี้
ที่หน้าบูดเป็น___ฮิปโปไปแล้ว

"ลูกๆจ๊ะ นี่คือ 'ชิน ดงฮี' เป็นหัวหน้าองครักษ์จ่ะ ^^"

"ยินดีที่ได้รู้จักฮะ"

"และองครักษ์ประจำตัวล่ะ อยู่ไหน?"

นางซินหันไปถามชินดง เมื่อไม่เห็นองครักษ์ที่ตนสั่งไว้

"หืม? ยังไม่มากันอีกหรอเนี่ย"

ร่างท้วมหันไปทางประตูที่ตนเพิ่งจากมา

"เฮ้ย! พวกนายน่ะ มาซักทีสิ อย่าให้เจ้าหญิงเค้ารอนาน เสียมารยาทนะ จะบอกให้"

"โห~ แค่นี้ก็ต้องกัดกันด้วย"
   
   ในที่สุด องครักษ์ทั้ง 5 ก็เดินออกมาเฉิดฉายความหล่อของตนเอง
ให้ประชาชีได้เชยชม
   เมื่อเดินมาถึงหน้านางซิน ก็โค้งให้ตามมารยาท และคิดว่า
เจ้าหญิงต้องหลงรักเป็นแน่ แต่ทว่า.....

"แย่กว่าหัวหน้าอีก"

"เก๊กอยู่ได้ คิดว่าดูดีรึไง"

"หล่อตายแหละ - -*"

"อุบาท!!"

"ยังไม่ได้ยินอีกหรอ"

คำด่าต่างๆนานาถูกพ่นออกมาอีกเป็นชุดในเพลง สุดหล่อ ของ Magenta
(โฆษณาซะงั้น - -") จนเหล่าองครักษ์ไม่อยากจะเชื่อว่า 'เนี่ย! เจ้าหญิง'

"หยุดๆๆ อย่าเสียมารยาทสิคะคุณลูก ^^+"

นางซินพูดพร้อมส่งรอยยิ้มเย็นยะเยือก ที่เห็นแล้วเป็นต้องหนาวมาให้
เจ้าหญิงจึงรีบหุบปากในทันใด

"องครักษ์ยองอุน นายไปประจำที่เจ้าหญิงจองซู"

ยองอุนเดินไปอยู่ข้างๆเจ้าหญิงอย่างวางมาด พร้อมขยิบตาให้เจ้าหญิง
ที่ยืนทำหน้าขยะแขยงอยู่

"องครักษ์คยูฮยอน...."

"ครับ!"

คยูฮยอนตอบรับอย่างกระฉับกระเฉง

"นายไปประจำที่เจ้าหญิงซองมิน"

"ครับ ^^"

คยูฮยอนเดินไปหาเจ้าหญิงที่ยืนน่ารักอยู่ (?) โค้งคำนับ แล้วไปประทับ
ข้างๆ เจ้าหญิง

"ส่วนนาย องครักษ์ฮันคยอง เลิกทำหน้าหื่น แล้วไปประจำที่เจ้าหญิงอึนฮยองไป"

"หึ หึ - -+"

ฮันคยองก็ยังคงทำหน้าหื่นอยู่ดี =^=;;

"แล้วนาย องครักษ์คิบอม กับนาย องครักษ์เยซอง ไปประจำที่
เจ้าหญิงดงเฮ กับ เจ้าหญิงรยออุค"

แล้วคู่องครักษ์แก้มป่องก็ไปประจำที่เจ้าหญิงของตน

และนั่น ก็คือจุดเริ่มต้น
                        ของเรื่องนี้

.....................................................................

อา ^o^
จบไปแล้ว 1 ตอน
มันอาจจะไม่สนุกก็ได้นะ T^T

ผิดพลาดอะไรยังไง ก็เตือนไรเตอร์ด้วยนะคะ^o^
เด๋วนี้สมองเบลอ เริ่มเลอะเลือน T_T