คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #64 : ตอนที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ
ตอนน้องใส่ชุดแฟนตาซีนะคะปกติน้องตั้งตัวมิดชิดกว่านี้
Application
“ทำไม!!!!คนเลือดร้อนอย่างฉันจะเป็นหัวหน้าไม่ได้รึไงว่ะห๊ะ!!!"
บท : หัวหน้ากลุ่มซีโร่
หัวหน้ากลุ่ม : ซีโร่
กลุ่ม : ซีโร่
ชื่อ - นามสกุล : พีริเซีย แบล็คไนท์ | Phiriseiy Blackknight
ชื่อเล่น : พีเซีย | Phiseiy
อายุ : 16
ลักษณะ : เธอมีใบหน้ากลมคมที่ได้รูปและดูมีสเน่ห์
เเละเธอมีผิวสีแทนที่เรียบเนียนและน่าสัมผัสแก้มของเธอมีสีชมพูที่ตัดกับ
ผิวของเธอแต่เข้ากันได้ดีผมของเธอ
ตัดสั้นซอยสีดำที่นุ่มน่าสัมผัสเวลามีลมจะมีกลิ่นหอมอ่อนๆของดอกไม้ฟุ้งกระจายยามที่ผมของเธอพลิ้วสไหวเธอมีดวงตากลมโตนิดๆสีน้ำตาล
ที่มักจะเปล่งประกายแววตากล้าหาญไม่ยอมใครและบวกกับคิ้ว
โค้งเป็นคันธนูที่ดูดื้อรั้นบอกนิสัยจมูกโด่งรั้นเข้ากับรูปหน้าเพิ่มสเน่ห์
ปากเล็กจิ้มลิ้มสีม่นชมพูรูปร่างของเธอผอมบางเพรียวเอวคอด
สโพกพายหน้าอกคัพDที่เธอมักจะปกปิดรูปร่างด้วยชุดตัวหนาและใหญ่
ซึ่งทำให้เธอดูไม้กระดานมากๆจนใครหลายๆคนมักเข้าใจผิดคิดว่าเธอเป็นผู้ชายเสมอๆแต่เธอมักจะใสชุดที่ทำให้เห็นสัดส่วนแค่ชุดว่ายน้ำและชุดแฟนตาซีเธอมีกลิ่นกาย
หอมละมุ่นดังดอกกุหลาบ
ส่วนสูง : 168
นิสัย : เธอเป็นคนขี้โมโหมากแถมอารมณ์ร้อนเสมอเวลาเธอโมโหอะไรก็ไม่สามารถอยุดเขาได้
ลักษณะการพูด : ลักษณะการพูด:ดีใจ | อารมณ์ด้านบวก
: เย้!!ชนะแล้วเว้ย~เย้!!!เฮออคนมันเก่งก็งี้แหละ//กำมือเอากำปัดทุบอกข้างซ้ายเบาๆ(หลงตัวเองโครตๆ)
โกรธ | โมโห | ตอนอารมณ์รุนแรง
: หน่อยๆพูดงี้ต่อยกันสักหมัดป่ะเอาซักฝุ่นไหมห๊ะ!!!!!//ถกแขนเสื้อแล้วชี้หน้าคู่ต้อสู้(อีโหด!!!!)
โศกเศร้า | เสียใจ | อารมณ์ด้านลบ
: อึก ฮึก ฮือ ฉันต้องไม่ ฮือออ ร้องไห้สิ ไม่นะ ฮืออ//ปาดน้ำตา
ตกใจ | แปลกใจ
: อ้ากกกตาเถนหกตกกระไดโถ่!!ตกใจหมด!!//ตบหัวคนที่ทำให้ตกใจ
งง | สงสัย | ไม่เข้าใจ
: เห๋~จริงหรออฟร่ะ งงนะเนี่ยงงเฟ้ยย//เอียงคอแล้วใช้นิ้วเกาหัว
ตอนที่เป็นไปตามแผน
:หึหึหึเฮอคนมันเก่งทำอะไรก็เก่งไปหมดเฮออ//กอดอก
ตอนที่ไม่เป็นไปตามแผน
: โถ่เว้ย!!บ้าจริง ทำไม ทำไมฟร่ะ//ทุบสิ่งของ
คุยกับคนที่เด็กกว่า
: ไงไอ้น้องทำหน้าเหมือนอมมะนาวงั้นแหละ//ลูบหัวฝ่ายตรงข้าม
คุยกับคนที่อายุมากกว่า
: ไงๆๆผู้สูงอายุแหมมยิ่งโตยิ่งแก่นะเราเนี่ย//ใช้มือคล้องคอฝ่ายตรงข้ามแล้วหยิกแก้ม(แก่แดดนะมึงหน่ะ)
เขิล|อาย
:มะไม่ได้เขิลอะไรทั้งนั้นแหละเฟ้ย!!!//ต่อยคนที่ทำให้เขิล
กลัว
:อ้ากกกเอาออกไประเอาออกไปอ้ากกก//ร้องแล้วสลบไป
ประวัติ : เธอเป็นเด็กสาวอายุ16ที่ห้าวแมนทำตัวเหมือนผู้ชาย
และแต่งตัวเหมือนผู้ชายบุคลิกที่เหมือนผู้ชายจนใครหลายๆคน
คิดว่าเธอเป็นผู้ชายด้วยนิสัยกวนทรีนและดื้อรั้นก็สามารถทำให้ผู้ใหญ่
เอ่นดูเธอมากเธอเข้ากับคนอื่นง่ายเป็นคนขี้โมโหเลือดร้อนจึงไม่ค่อยมีใคร
เห็นเธอเป็นผู้นำได้แต่เธอก็สามารถทำให้ใครดูว่าเธอเป็นผู้นำได้แถมเก่งสุดๆด้วย
เธอเป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของตะกูลแบล็คไนท์ที่ร่ำรวยมากมีเครื่องมือป้องกันภัยหลายๆอย่างเนื่องด้วยพ่อและแม่ของเธอเป็นCIAยศสูงเธอเก่งการต้อสู้ทุกประเภทตั้งแต่เธออายุเพียง6ขวบจึงทำให้เธอเป็นที่บอกกล่าวของใครหลายๆคนต้องรู้ชื่อของเธอเพราะทักษะที่เก่งในหลายๆอย่างเธอเกลียดสีชมพูมากไม่ชอบอะไรที่สีชมพูเธอจะไปเตะไปจับถ้าเธอต้องจับสีชมพูนานๆมันสามารถทำให้เธอสลบได้เธอเป็นสาววายที่คลั่งชายรักชายมากแต่เธอก็ชอบผู้ชายเหมือนเดิมเธอเป็นสาววายเพราะแม่ของเธอก็เป็นสาววายมันจึงทำให้เธอเป็นสาววายตามแม่ถึงเธอจะรวยมากเเต่เธอชอบทำตัวติดดิน
และมีเรื่องกับคนอื่นบ่อยๆเธอทำตัวสบายๆแบบนี้จนกระทั่งวันหนึ่ง
พ่อแม่ของเธอและตัวเธอกำลังจะไปซื้อของในเมืองและมันก็เกิดเหตุขึ้นที่เมื่อพวก
สัตว์ต่างมิติมาทำลายบ้านเมืองเหตุชุลมุนทำให้เธอพลัดหลงกับพ่อแม่แถมตรงที่พ่อแม่
ของเธออยู่เป็บตึกใหญ่ที่เศษอิฐเศษปูนหล่นทับใครต่อใครทำให้เธอยิ่งตกใจ
อยู่ๆเธอก็ได้รับความรู้สึกเจ็บแปล๊บๆตรงต้นคอและโลกก็ดับมืดลง....ก่อนที่ทุกอย่างจะดับเธอได้ยินเสียงหนึ่ง"...เด็กผู้หญิงคนนี้....เหมาะแล้วที่จะนำไปทดลอง..เอาตัวไป"และเธอก็ไม่ได้ยินอะไรอีกทุกอย่างดับมืดไปหมด
ชอบ : จิ้นวาย,หนุ่มหน้าหวาน,แต่งนิยาย,เล่นดนตรี,กวนส้นคนอื่น,มีเรื่องกับคนอื่น,ขนมหวาน,ของน่ารักๆมุ้งมิ้งๆ
ไม่ชอบ : ความรัก,คนอ่อนแอ,คนขี้ขลาด,คนอวดเก่ง
เกลียด : คนเจ้าชู้,คำพูดหวานเลี่ยน,สีชมพู,การแพ้
อาวุธ : กริซ
มีดคู่
พลัง : พละกำลังแกร่งดังหินผ่ามีกำลังมากเพียงแค่เพลอจับอะไรหรือใครแรง
เพิ่มเติม : เธอเก่งการต้อสู้ทุกประเภท เล่นดนตรีได้ทุกประเภทร้องเพลงเพราะ
(ตัวละครท่าน)
คุณตื่นขึ้นมา ก็พบว่าตัวเองนั้น อยู่ห้องสีขาวสีเหลี่ยมที่มีแค่ โซฟา และตัวคุณ… จนกระทั่ง
ร่างใหญ่เดินเข้ามาภายในห้อง มีเพียงคุณและเขาที่อยู่กันสองคน เขาเดินเข้ามาพร้อมนั้ง บนโซฟาที่ขาวสะอาดนั้นที่ตรงข้ามกับคุณ เขา จ้องมาที่คุณ อย่างจะชักถาม
“สวัสดี…. ฉัน ไรเกอร์ นิโค… ชื่ออะไรล่ะ”
: ชื่อคน...ล้อเล่นๆชื่อพีเซีย คนสวยและเก่งมากๆ(หลงตัวเอง)
“อืม…เธอ/นาย เนี่ย. ดูน่าสนใจดีนะ พอดีฉันก็ไม่เข้าใจว่า ทำไมถึงต้องมานั้งคุยแบบนี้ เธอพอจะรู้บ้างไหมล่ะ” เขาทำหน้าครุ่นคิด อย่างสงสัย เขาหันกลับมามองคุณอีกครั้ง เพื่อจะได้รู้คำตอบจากคุณบ้าง
: ถามฉัน??แล้วฉันจะถามใครว่ะคะ
“งั้นหรอ..ให้ตายสิ” ชายหนุ่ม ลูบหัวตัวเองไปมา เหมือนกับว่าเขาหมดปัญญาที่จะคิดเสียแล้วล่ะ เพราะเขาไม่ชอบที่จะคิดอะไรเยอะ
“...ถามจริง… นาย/เธอ นะไม่เบื่อกับการใช้ชีวิตแบบนี้บ้างหรอ”
: ก็ไม่นะ...ชีวิตของฉันที่แสนจะสบายและสามารถมีเรื่องและหาเรื่อง
กับใครก็ได้อ่ะนะ
“เป็นคำตอบที่ดี ดีนิ… ฉันชอบคนอย่าง นาย/เธอซะแล้วสิ..” ร่างใหญ่ยิ้มออกมา ด้วยรอยยิ้ม ที่แสนเจ้า เล่ห์ คุณมองเขาด้วยความสังสัย ก่อนที่นิโคจะลุกขึ้น
: ชอบฉัน??เพื่อ??แล้วจะไปไหนอ่ะ
“อืม.. จะกลับแล้วล่ะ อยู่นี้มีนน่าเบื่อ”
ในขณะที่กำลังจะเปิดประตูออก คุณที่นั้งดู อยู่ ก็อดสังสัยไม่ได้ ว่าคุณนั้นอยู่ที่ไหน และต้องการอะไรจากเขา
:นี่!!!เดี๋ยวก่อนสิฟร่ะแล้วที่นี่ที่ไหนหล่ะแล้วคุยกันมาต้องนานเนี่ยนายเป็นใครว่ะห๊ะ
“ที่นี้… ก็แค่ห้องโง่ๆ นาย/เธอไม่ต้องรู้หรอก… เดี๋ยวก็ชินเชื่อฉันสิ” เขายิ้มออกมา ก่อนที่กำลังจะเดินออกไป แต่คุณก็รีบวิ่งมาเพื่อไม่ให้เจ้าตัว ปิดห้องนี้เสีย แต่ห้องมันก็ถูกปิดไปเสียก่อน ก่อนจะมีเสียงลอดเจ้ามาในห้อง
“ I think it's just a dream. Sleep now”
ความคิดเห็น