ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : เปิดเทอมวันแรกกับวันของคิส
เช้าที่สดใสในโรงเรียนแห่งนี้เสียงนกร้องจิ๊บๆคลอเบาๆ
นักเรียนบ้างก็กำลังเดินเข้าโรงเรียนบ้างก็นั่งคุยกันเป็นย่อมๆ
ตามสถานที่ต่างๆบางคนก็อยู่ในห้องเรียนขอตนเองหรือบางคนก็อยู่ที่หอพักของตัวเอง
ณ ห้องเรียนคลาสA
"นี่'คิส'นายได้ทำการบ้านของคุณครูวิทยาศาสตร์มาไหมว่ะ"เสียงชายหนุ่มนามว่าโอคามึถามเพื่อน
"เสร็จแล้วครับ'โอคามิ'มีอะไรหรอครับ"คิสพูดอย่างถอมตัวเพราะเขาเอง
ก็ไม่อยากมีเรื่องกับพวกหอมังกรเมฆา หอพยัคย์ และหอหมาป่า
เขารู้ดีว่าเด็กสามหอนักเลงจะตายหรือแม้ว่าโอคามิเพื่อนของเขาเองที่เวลาโมโหแล้วน่ากลัวจนฉุดไม่อยู่เขาเองก็ต้องถอมตัวไว้นิดนึงใครๆก็รู้โอคามิถึงจะไม่นักเลงแต่ตาก็โคตะระจะดุ
"เฮออเมื่อไหร่นายจะเลิกใช้คำครับๆอะไรนี่กับฉันสักทีว่ะ"โอคามิพูดขึ้นพร้อมกรอกตาขึ้นบน
เขาไม่เข้าใจจริงๆว่าเพื่อนคนนี้ของเขาเป็นอะไรนักหนาชอบใช้คำครับๆกับเขาอยู่นั่นแหละ
"อือ'โอคามิ'คงยังไม่ทำการบ้านนมาสินะถึงถามผมว่าทำการบ้านเสร็จรึยัง งั้นเอาของผมไปลอกเถอะครับ"คิสพูดตัดบทก่อนส่งสมุดของวิชาวิทยาศาสตร์ไปให้โอคามึ
"เฮออออ"โอคามิถอนหายใจยาวๆเพราะคำพูดตัดบทของคิสก่อนรับสมุดวิทยาศาสตรของคิส
มาดูแล้วเขียนไปในสมุดของตัวเองอย่างตั้งใจจะไม่ให้ตั้งใจได้ไงครูวิชา
วิทยาศาสตร์ขี้บ่นจะตายไปคือไม่ได้กลัวนะรำคาญ
ณ หอพักมังกรเมฆา
"พี่'โซริเซีย'นี่เพื่อนหนู'ไคเรน'น่ารักไหมล้าา"หญิงสาวพูดกับพี่ชายของตนพลางชี้ไปที่เพื่อน
"นี่ยัย'พีริเซีย'แกนี่สันหาเพื่อนมาให้ฉันรู้จักจริงๆนะ"พี่ชายตอบน้องสาวของเขาไป
"เออๆ จะเถียงกันอีกนานไหมครับ ใกล้จะเข้าเรียนแล้วนะครับ"หนุ่มน้อยไคเรนพูดขึ้น
"จริงด้วยพี่ป่ะไปเรียนกันได้แหละ"พีริเซียพูดพลางกอดคอไคเรน
"เออๆ"โซริเซียพูดด้วยท่าทางเบื่อหนายก่อนทั้งสามจะเดินไปโรงเรียนที่ระยะทางระหว่างหอ
มังกรเมฆากับตึกเรียนก็ไม่ไกลกันมาก
ออด ออด ออด~~
เสียงออดดังบอกเวลาเข้าเรียน
ณ ห้องB
"'ไคจิจางง'~~"เสียงของหนุ่มหน้าสวย
เรียกเพื่อนของน้อง
"จางงบิดาแกสิไอ'นากาตะ'"หนุ่มหน้าหวานนามว่าไคจิ
พูดพร้อมส่งตาขว้างใส่นากาตะ
"โถ่ๆๆเพื่อนก็..ว่าแต่ว่า..."นากาตะเบ้ปากใส่ไคจิ
พร้อมพูดออกมาแต่พูดไม่ทันจบ
"นี่ๆนักเรียน ตั้งใจเรียนกันหน่อยสิ"เสียงของคุณครูคณิตศาสร์
พูดขึ้น
ถึงจะไม่ค่อยมีใครใส่ใจสักเท่าไหร่คุณครูเขาก็ไม่ว่าหรอกเรียกได้ว่าตัดหาง
ปล่อยวัดอ่ะตกก็คือตกถ้าไม่ตั้งใจเรียนก็ตกถ้าไม่ตั้งใจเรียนอยากผ่าน
ก็ต้องจ่ายเงินใต้โต๊ะมาซ่ะอะไรประมาณนี้
"ครูแม่งขี้บ่นว่ะ"นากาตะเบ้ปากฟรุบหน้าลงกับโต๊ะ
"อย่าบ่นหน่าา'นากาตะ'"ไคจิกรอกตาขึ้นบนก่อนหยิบสมุดคณิตศาสตร์
ขึ้นมาแล้วจดตัวอักษรตามที่ครูสอน
"ใครบ่นไม่มี๊ไม่มี"นากาตะเงยหน้าขึ้นแล้วพูดออกมา
"เฮอออ"ไคจิถอนหายใจยาวๆอย่างเบื่อหนาย
ห้องอื่นๆก็เรียนกันไปจนหมดคาบ
ออด ออด ออด~
เสียงออดบอกเวลาทานข้าว
" โอคามิ ครับวันนี้จะกินอะไรดีหล่ะครับ"
คิสพูดถามเพื่อนที่เดินมาข้างๆตน
"อืมม กินอะไรดีหล่ะ อาหารจีนดีไหม เอ๊ะ อาหารอิตาลีก็น่าอร่อยนะ"
โอคามิทำหน้าครุ่นคิดก่อนตอบคำถามคิสที่เหมือนคำตอบจะกลายเป็นการถามย้อน
ไปยังไงยังงั้น
"เอ~ โอคามิ งั้นเราแยกกันตรงนี้ก่อนนะ นายก็คิดอาหารของนายเองหล่ะว่าจะกินอะไร"
คิสบอกแล้วเดินเข้าไปในโซนราเมง
ปล่อยให้โอคามิยืนคิดต่อไปว่าจะกินอะไร
คิสเข้าไปต่อแถว
จู่ๆ
"หลีก"เสียงทุ้มๆเอ่ยขึ้นก่อนจะ
พลั๊ก ตุบ
พลักร่างสูงของคิสให้ออกจากแถวทำให้คิสเซจนล่มไป
'เอาอีกแล้ว'
คิสคิดในใจก่อนจะลุกขึ้น
คิสเหลือบมองหน้าคนที่พลักเขาล่มก่อนที่จะเดินไปต่อท้ายใหม่
แน่นอนเขาไม่หือไม่อืออะไรแน่นอนเพราะคนที่พลักเขาตะกี้นี้หน่ะ
คือ ร๊อคซี่ ไอหนุ่มหน้าสวยที่นิสัยไม่ได้สวยเหมือนหน้าตา
ทั้งชอบรังแกคนอ่อนแอกว่า คนคนนี้หน่ะเคยทำนักเรียนหนุ่มคนหนึ่งเข้าโรงบาล
หยอดน้ำข่าวต้มไปหลายเดือนเลยนะ
ปกติ ร๊อคซี่ จะชอบแกล้ง โอคามิ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมร๊อคซี่ชอบแกล้ง
โอคามิ ทั้งๆที่โอคามิมักจะอยู่แบบสันโดดแท้ๆ
และก็น่าแปลกอีกเมื่อ ร๊อคซี่ มาแกล้งผม แปลกจัง
"หนู ไอหนู เฮ้ย!! ไอหนู!!!"เสียงของป้าร้านราเมง
ดังขึ้น
ทำให้คิสหลุดจากภวัง
"คะครับๆ"คิสสะดุงตกใจจนพูดตะกุกตะกัก
"ได้แล้ว!! ประหลาดจริงๆ"ป้าร้านราเมงพูดก่อนจะยื่นชามราเมง
มาให้คิสก่อนจะบ่นอุบอิบๆ
คิสถือชามราเมงเดินไปจะไปหาโต๊ะนั่งกินราเมง
ปึก
อยู่ๆก็มีคนมาชนคิสจนชามราเมงที่คิดถืออยู่หก
ใส่เสื้อของคิส
และน้ำราเมงมันร้อนแน่นอน
"อะโอ๊ย!!ระร้อน ร้อน ร้อน ฮึก อึก "คิสพูดพร้อมใช้มือปัดปายเสื้อของตน
ด้วยความร้อนของราเมงมันทำให้คิสนั้นร้อนมากๆจนน้ำตาลูกผู้ชายของคิสต้องไหลออกมา
"หึ อยากมาเดินขวางทางทำไมหล่ะ"ร๊อคซี่พูดพร้อมเหยียดยิ้มใส่คิส
"โอ๊ะ คงจะร้อนมากสินะ งั้นเอานี่ไป"ร๊อคซี่พูดก่อนค่อยๆราด
น้ำหวานสีแดงลงบนหัวของคิสช้าๆมันไหลไปเลอะเสื้อนักเรียนสีขาวซึ่งตอนแรกก็เลอะน้ำราเมงอยู่แล้วทั้งน้ำราเมงและน้ำแดงเปียกเสื้อของคิสมันก็ทำให้เห็นไปถึงไหนต่อไหนเสื้อนักเรียน
เปียกทาบเนื้อหนัง(เริ่มออกทะเลแหละคนแต่งแต่งชวนจิ้นนิดนึง=,.=)
คิสน้ำตาไหลรินอย่างห้ามไม่อยู่
"ฮึก อึก ฮึก ฮึก"คิสสะอื้นออกมาพยายามกลั้นเสียงไม่ให้ร้องไห้ออกมา
ตุบ
"มันจะมากไปแล้วนะเว้ย!!!"โอคามิต่อยหน้าของร๊อคซี่หมัดนึง
พร้อมพูดตะโกนใส่หน้าของร๊อคซี่
ตอนนี้โอคามิตบะแตกจริงๆแล้วเขาเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดตั้งแต่ตอนที่คิสไปต่อแถวซื้อราเมงแล้ว
"ไม่เป็นอะไรนะ คิส"โอคามิเข้าไปพยุงเพื่อนของตน
โอคามิพยุงเพื่อนเดินออกจากโรงอาหาร
และแน่นอนที่สุดไม่มีใครสนใจอยู่แล้วมันมีเหตุการณ์ประมาณนี้บ่อยอยู่แล้ว
แค่ปกติจะไม่มีใครเข้าไปห้ามหรือไปช่วยคนที่โดนรังแกอยู่
"วันนี้ไปนอนห้องฉันก่อนไหม"โอคามิพูดขึ้น
มันไม่ใช่เรื่องน่าแปลกเพราะปกติหอหลายๆหอสามารถ
เอาเพื่อนหรือน้องหรือแม้แต่รุ่นพี่ในโรงเรียนมานอนห้องตัวเองได้
แค่ปกติคนที่นี่มักเอาคนของหอกวางตะวันมานอนด้วยทั้งนั้นและนอนในที่นี้คือนอนส่อๆอ่ะ
หอกวางตะวันมักโดนแบบนี้หลายๆคนแล้วและบางส่วนก็ย้ายออกบ้างยังอยู่บ้าง
"ถ้าฉันไปนอนห้อง โอคามิฉันจะไม่โดนแกล้งไปมากกว่านี้หรอกหรอ"
คิสพูด
"ไม่เป็นไรหรอกหนาใครทำร้ายนายหรือรังแกนายอีก เดี๋ยวฉันคนนี้จะปกป้องเอง"โอคามิพูดพร้อมลากย้ำว่าลากคิสไปหอพักของตัวเอง
แถมยังบอกเพื่อนๆห้องเดียวกันกับพวกเขาว่า ลา ไม่เรียน
ณ หอพักหมาป่า
"คิส นายอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าซ่ะนะ เอาเสื้อผ้าฉันไปใส่ก็ได้"โอคามิพูด
พร้อมโยนผ้าขนหนูพื้นใหม่ให้คิส
"ครับๆ"คิสพูดพร้อมเข้าห้องน้ำ
ซ่า ซ่า ซ่า~~
'ทำไมกันนะ'มีคำพูดนี้ขึ้นมาในหัวของคิสทันที
ทำไมกัน ทำไม ทำไม ทำไมผมถึงต้องโดนแกล้ง
ผมน่าจะมีฐานะที่ดีกว่านี้อีกสักหน่อยนะ
แต่ก็นะครับ ร๊อคซี่ หน่ะ ปกติจะไม่ยุ่งกับผมนอกจากจะมีโอคามิอยู่ด้วย
หมายถึงอยู่กับผมแบบยืนเดินอยู่ใกล้ๆกัน
ผมมองออกว่า ร๊อคซี่ ไอหนุ่มหน้าสวยนั่นหน่ะชอบ โอคามิ เพื่อนของผม
ผมไม่ห้ามหลอกนะ
แต่ทำไมต้องมาแกล้งกันแรงๆแบบนี้ด้วยหล่ะ เฮอออ
"ไอคิสโว้ยย!!!คิส นี่นายอาบน้ำหรือนอนฟร่ะนั่นฉานจะอาบน้ำต่อเฟ้ยย"เสียงของโอคามิพูดขึ้นพร้อมทุบประตู
ทั้งยังตะโกนเสียงดังลั่น
"ครับๆเสร็จแล้วๆ"คิสรีบเปิดประตูห้องน้ำออกมา
แต่..ใส่ผ้าขนหูพันปิดส่วนล่างหน่ะนะตอนนี้มันทำให้เห็นรูปร่างของคิสชัดเจนยิ่งขึ้น
รูปร่างของคิสคือหุ่นสมชายพอสมควรมี Six park เรียงตัวสวยกล้ามไม่ใหญ่มาก ยอดอกสีชมพูพีช(เดี๋ยวๆเริ่มไม่ใช้แหละ=,.=แหะๆโทษๆ
"โถ่!!!คิส นี่ห้องฉันนะ นายแต่งแบบนี้ได้ไง!!!"โอคามิพูดดังลั่น
"โอ๊ะ โทษครับ ผมลืม"คิสพูดก่อนจะเดินออกจากห้องน้ำ
และดันร่างของโอคามิเข้าไปในห้องน้ำแทนและปิดประตูห้องน้ำให้ด้วย
หลังจากที่โอคามิอาบน้ำเสร็จและแน่นอนแต่งตัวเสร็จในห้องน้ำนั่นแหละ
ส่วนคิสก็แต่งตัวเสร็จตั้งนานแล้ว
แถมยังเอาหนังสือเรียนมาอ่านคั่นเวลาแล้วด้วย
" โอคามิ นี่หนังสืออะไรหรอครับ"คิสพูดพลางชูหนังสือที่ทำให้โอคามิหน้าแดง
"หะ เฮ้ย!!เอาคืนมานะเว้ย!!!"โอคามิพูดด้วยหน้าที่แดงเป็นลูกมะเขือ
และพยายามจะเข้าไปแย้งหนังสือจากมือของคิสแต่คิสก็เบี่ยงตัวหลบ
"เดี๋ยวสิครับ ผมแค่อยากรู้เองว่ามันคือหนังสืออะไร"คิสพูดแล้วพยายามเปิดหนังสือดู
คิสแค่เห็นว่ามันมีรูปผู้หญิงใส่บิกินีและบิกินี่ก็คงเป็นชุดว่ายน้ำสินะคิสเลยจะดูว่า
มีชุดว่ายน้ำของเด็กรึเปล่าเพราะคิสอยากจะซื้อส่งไปให้น้องสาวเหมือนกัน
คิสพยายามเปิดอ่านแต่เปิดอ่านลำบากมากเพราะโอคามิเอาแต่แย้งหนังสือ
"คิส ไอคิส เอามานะเว้ยย"โอคามิร้องตะโกนพร้อมยื้อแย้งหนังสือ
"ผมขอเปิดดูหน่อยสิครับ"คิสพูดเบี่ยงตัวหลบไปมา
หมับ
โอคามิแย้งหนังสือไปได้แล้วเอาหนังสือไปเก็บในลิ้นชักพร้อมล๊อกกุชแจแน่น
"ทำไมต้องหวงหนังสือด้วยครับ โอคามิ "คิสเบ้ปากพูดออกมาติดน้อยใจ
"นายนั่นแหละทำไมถึงมาเปิดอ่านหนังสือคนอื่นแบบนี้"โอคามิเบ้ปากพูดกึ่งโมโหนิดๆ
"ผมแค่เห็นว่ามันมีผู้หญิงใส่ชุดบิกินี่เลยอยากจะดูเพื่อมีชุดว่ายน้ำของเด็กจะได้สั่งซื้อส่งไปให้น้องสาวแค่นั้นเองนี่ครับ"คิสพูดกึ่งเศร้าๆ
"เฮอออ ไม่ว่ากัน อย่าพูดถึงเรื่องนี้อีกหล่ะ"โอคามมิถอนหายใจและพูดออกมา
"เล่นวีดีโอเกมกันไหม"โอคามิพูดขึ้นพร้อมชูวีดีโอเกมที่ไม่รู้ไปเอามาตอนไหน
"อืมม อ่าา เราทำการบ้านช่วงเช้าเสร็จรึยังครับ"คิสพูดออกมา
"เฮออออ เอาๆ ทำการบ้านกันก่อนก็ได้เดี๋ยวฉันโทรไปหาไอนัสสึก่อนว่ามีการบ้านอะไรบ้าง"
โอคามิพูดพร้อมกดโทรศัพท์
ตี้ด ตี้ด ตี้ด ตี้ด~~
'โหล นี่ใครโทรมา'
"นัสสึ วันนี้มีการบ้านอะไรบ้างว่ะ"
'อ้ออ โอคามิหรอว่ะ วันนี้มีการบ้าน บลาๆๆๆ'
"เออๆแค่นี้หล่ะ"
'เออ ดี แค่นี้นะ ฉันกำลังยุ่ง ปึก ตุบ'
โอคามิกดวางสาย
ให้ทายเรื่องที่นัสสึกำลังยุ่ง
ก็คงไม่พ้นเรื่องชกต่อยแหง
"ไงครับ โอคามิ มีการบ้านอะไรบ้างครับ"คิสพูดขึ้น
"อ่ออก็มีของครูวิชาวิทยาศาสตร์แล้วก็ของครูคณิตศาสตร์นั่นแหละ"
โอคามิพูดพลางหยิลหนังสือกับสมุดของสองวิชานี้ขึ้นมา
แล้วก็ลงมือเขียนมันที
ไม่ต่างจากคิส
.
.
.
1 ชัวโมงผ่านไป
.
.
.
"ฮร้าา เสร็จ สักที "โอคามิพูดพลางยืดเส้นยืดสายบิดขี้เกียจ
"หิว คิสทำให้กินหน่อย เดี๋ยวฉันไปเตรียมวีดีโอเกมแปป"
โอคามิพูดต่อแล้วเดินไปในห้องนอน
คิสเดินเข้าไปในห้องครัว
เปิดตูเย็นแล้วหยิบของที่ต้องเตรียม
"วันนี้ทำราเมงดีไหมนะ"คิสพูด
"ฉานก็เห็นแต่แกกินราเมงนั่นแหละ ไม่เอาเว้ยย"
เสียงของโอคามิดังขึ้น
"ดะได้ยินเราพูดด้วยแหะ หูดีจริงๆ ฮึ ฮึ"คิสสะดุ้งพูดกึ่งตกใจกึ่งขำ
"งั้นทำสปาเกตตี้หล่ะกัน"คิสพูดพร้อมเริ่มทำเมื่อเตรียมของมาพร้อมแล้ว
.
.
.
10นาที
.
.
.
"เสร็จแล้วครับ โอคามิ"คิสพูดพร้อมถือจานสปาเกตตี้มาวางบนโต๊ะกินข้าว
โอคามิเดินออกมาแล้วนั่งที่เกาอี้
"โห้ นากินดีนี่"โอคามิเริ่มกินและเช่นเดียวกับคิส
10นาที
.
.
.
.
.
"อิ่ม ป่ะไปเล่นเกม"โอคามิพูดพร้อมดึงมือคิสที่ล้างจานเสร็จแล้วเข้าห้อง
พวกเขาเริ่มเล่นวีดีโอเกมกันเป็นเกมแนวต้อสู้
.
.
.
.
"ผมชนะ"คิสยิ้มออกมาแล้วพูด
"โถ่ๆๆฉันแค่อ่อนให้นายก็เท่านั้น"
โอคามิพูดคิดติดหงุดหงิดนิดๆ
"ไปนอนกันเถอะครับผมง่วงแล้ว ห่วง"คิสพูดแล้วกระโดดขึ้นเตียง
โอคามิก็เลยขึ้นเตียงด้วยและทั้งสองก็เข้าสู่ห้วงนินทรา
.
.
.
.
.
.
ติดตามตอนต่อไป
.
.
.
.
ไรท์แต่งได้แค่นี้อ่ะค่ะพอดีสมองตันแต่ไรท์จะไม่ทิ้งนะคะ
ยังไงก็เม้นมาบ้างหล่ะคะ
ท้วงนิยายได้คร้าาาา
มีอะไรสอบถามไรท์ได้นะค่ะ
บายคร้าาา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น