สมัครตัวละครต่างๆ

ลำดับตอนที่ #65 : ตอนที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ

หูไม่เกี่ยวนะคะ

Application

“มัน...ห้ามไม่ได้หรอกนะ...ที่ฉันร้าย..หึหึ...”

บท:ผู้อยู่เบื้องหลังประตูมิติ

ชื่อ - นามสกุล: โคริเรีย ไนท์การ์ด | Khorireiy Nightcard

ชื่อเล่น: โคริเรีย | Khoriseiy

อายุ: 300 ปี

ลักษณะ :  เธอมีใบหน้าคมที่สวยได้รูปและเยาวัย

ไม่เหมือนอายุที่มากเธอมีผิวสีขาวระเอียดผิวเนียน

และสวยดังหิมะนวลผมของเธอยาวถึงข้อเท้าสีขาว

เงินที่พลิ้วสไหวง่ายๆเมื่อมีสายลมและนุ่มน่าสัมผัส

มีกลิ่นหอมอ่อนๆของดอกกุหลาบที่หวานน่าสูดดม

และเธอมักใส่ลูกกลมๆสีแดงที่มีปีกคางค้าวเล็กๆมา

ประตรงจุกที่มัดทั้งสองข้าง

เธอมีดวงตากลมโตข้างขวาสีฟ้าเปล่งประกายดังน้ำทะเล

ส่วนข้างซ้ายมีสีแดงฉาดเหมือนเลือดที่มักแสดงดวงตาหยิ่งๆ

ใส่บุรุษเพศเสมอคิ้วของเธอโค้งเป็นคันธนูได้รูป

จมูกของเธอโด้งรั้นเข้ากับหน้าริมฝีปาก

ของเธอเล็กเรียวสีแดงฉานเหมือนสตอเบอรี่

รูปร่างของเธอผอมบางเอวคอดเล็กสะโพกพายเล็กน้อย

แต่หน้าอกของเธอแค่คัพBเท่านั้นเธอ

มักสวมชุดกระโปร่งเป็นเสื้อผ้ายืดยุ่นได้ตามร่างกายแต่เป็นชุด

ที่สั้นถึงน่องขาเภยให้เห็นผิวสวยเธอสวมรองเท้าบูธ

สีน้ำตาลรูปร่างและหน้าตาทำให้เธอเหมือนเด็กสาวอายุ16-17

มากกว่าทั้งๆที่เธออายุ300ปีแล้ว

ส่วนสูง: 165

นิสัย: -เธอเป็นคนที่ร่าเริงแต่เป็นแกมโรคจิตนิดๆ

-เธอเป็นคนตลกร้ายและมักจะหัวเราะโรคจิตออกมาเสมอ

-เธอเป็นพวกคลั่งเรื่องภูติผีวิญญาณมาก

ทั้งยังชอบพูดกับตัวเอง

-เธอเกลียดผู้ชายมากที่สุดในชีวิตของเธอ

-เธอเป็นคนน่ากลัวและร้ายเหมือนอสรพิษ

-เธอเป็นพวกซาดิสชอบในการทรมานคนอื่น

ชอบที่จะได้เห็นคนตายไปช้าๆอย่างทรมาน

ชอบเลือดมาก

-เธอเป็นคนที่หยิ่งมากถ้าต้องคุยกับผู้ชายเธอจะ

เย็นชาและหยิ่งยโสไปโดยบิริยาย

-เธอเป็นคนที่ชอบสร้างความวุ่นวายชอบที่จะได้เห็นคน

เดือดร้อนและทุกข์ใจ

-เธอมักจะหัวเราะให้กับการตายของคนอื่นเสมอ

-เธอชอบที่จะชนะไม่ชอบที่จะพ่ายแพ้

-ถ้าเธออยากจะฆ่าใครให้ตายคนๆนั้นก็จะต้องตายไปอย่าง

ทรมาน

-เธอเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้นถ้าเธอได้แก้แค้นใครคนๆนั้นต้องตายสถานเดียว

-เธอเป็นพวกแผนสูงเจ้าเหล่เพทุบายสามารถออกอุบายให้คนอื่นตายใจได้ง่ายๆ

-เธอชอบที่จะฆ่าคนและคนที่ถูกเธอฆ่าจะตายอย่างน่าอนาจ

-เธอเป็นคนชอบโปรยสเน่ห์มากๆขี้ยั่วขี่อ่อย(แต่ก็จะไม่แยแสถ้าการอ่อยสำเร็จ)

-เธอเป็นคนที่มีความแค้นติดตัวมาตลอดจึงทำให้เธอ

ชั่วร้ายมากเห็นการตายของคนอื่นเป็นเรื่องตลก

ลักษณะการพูด: ลักษณะการพูด:ดีใจ | อารมณ์ด้านบวก

: อ่ะฮ่ะฮ่ะฮ่ะฮ่ะฮ่ะ ดีมากดีมากเลย ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ วุ่นวายกว่านี้สิ มากกว่านี้สิ

ฮ่ะฮ่ะฮ่ะฮ่ะฮ่ะ อ่ะฮ่ะฮ่ะฮ่ะ

โกรธ | โมโห | ตอนอารมณ์รุนแรง

: หน่อย!!!กล้าดีมากนะ...งั้นจงเป็นทาสของฉันซ่ะ!!!เจ้าโง่

โศกเศร้า | เสียใจ | อารมณ์ด้านลบ

: ไม่นะ ฮือออ ไม่ ไม่ อยุดพูดเดี๋ยวนี้นะ ม่ายยย กรี้ดๆๆ

ตกใจ | แปลกใจ

: กรี้ดๆๆๆเอามันออกไปกรี้ดๆๆแมงมุม!!!กรี้ดๆ

งง | สงสัย | ไม่เข้าใจ

: อืมมฉันว่ามันไม่น่าจะใช่นะ ใช่ไหม???

ตอนที่เป็นไปตามแผน

: สำเร็จ!!ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ ความวุ่นวาย สำเร็จแล้วฮ่ะฮ่ะฮ่ะ

ตอนที่ไม่เป็นไปตามแผน

: โถ่เว้ย!!!เป็นเพราะเจ้าพวกตัวป่วนนั่นแท้ๆเลย!!!

คุยกับคนที่เด็กกว่า

: หึ เธอ/นาย ต้องเคารพฉันเพราะฉันแก่กว่า

คุยกับคนที่อายุมากกว่า

: อืมมม งั้นต้องขอฝากตัวด้วยนะคะ

เขิล|อาย

: บ้าไปแล้ว!!!ทำไมกัน หน้าของฉันมันร้อนผาวไปหมด

ประวัติ: เธอคือผู้หญิงอายุ300ปีที่หน้าตาและรูปร่างเหมือนกับ

เด็กสาวแรกรุ่นใบหน้างามที่แฝงไปด้วยความชั่วร้ายและน่ากลัว

ก่อนที่เธอจะชั่วร้ายถึงขั้นมีฉายาว่านางมารแห่งความตายอิสตรีแห่ง

ความชั่วร้ายและวุ่นวายเธอเคยเป็นเพียงเด็กผู้หญิงอายุ12ที่สดใสร่าเริง

เป็นลูกสาวของตะกูลไนท์การ์ดที่รวยล้นฟ้าแต่เธอนั้นมีปมด้อยตรงที่ไม่

มีพ่อ พ่อของเธอทิ้งแม่ไปตั้งแต่แม่มีพี่สาวของเธอและแน่นอนนั่นทำให้เธอเกลียดผู้ชายมาตลอดแต่เธอก็ยังคงมีความสุขและสดใสตามวัยจนกระทั่งวันหนึ่ง.....

ในวันที่เด็กสาวเล่นอยู่กับพี่สาวของเธอ...อยู่ๆก็มีผู้ชายร่างใหญ่

เข้ามาภายในบ้านของเธอและเขาก็เข้ามาในห้องของเธอที่อยู่กับพี่สาว

..พี่สาวของเธอพยายามปกป้องตัวเธอแต่ผู้ชายคนหนึ่งก็ใช้

ดาบแทงพี่สาวของเธอหลายครั้งเลือดกระเดนมาเปลื้อนหน้าของเธอ

มันทำให้เธอตกใจมากพยายามวิ่งหนีแต่ก็ถูกจับตัวได้แต่แม่ของเธอก็เข้ามาพอดีแม่ของเธอพยายามจะช่วยเธอและเธอที่หลุดจากพันธนาการจากชายร่างใหญ่แม่และเธอกำลังที่จะได้กอดกันแต่แล้วผู้ชายคนหนึ่งก็

ใช้ดาบฟันเข้าที่หัวของแม่ของเธอจนขาดเลือดกระเดนมาถูกตัวเธออีก

ครั้งเธอตกใจกับเหตุการณ์มากสติเธอแตกเธอกรี้ดดังลั่น

และเข้าไปกอดร่างไร้หัวและชีวิตของแม่ของเธอ เธอกี้ดร้องด้วยความเจ็บปวดในหัวใจเธอแค้นมากและเธอพุ้งไปกระชากดาบในมือของผู้ชาย

คนหนึ่งและเธอก็ใช้ดาบฟันหัวของผู้ชายคนนั้นขาดเธอหัวเราะออกมาตอนนี้เธอไม่มีสติความเป็นมนุษย์ของเธอหมดลงแล้วเธอฆ่าผู้ชายคนอื่น

เพิ่มไปอีกสองคนแต่เธอก็ถูกจับตัวได้เธอขัดขืนสุดชีวิตในใจเธอมีแต่

คำว่าอยากฆ่าเธอถูกจับไปทดลองโดนมัดเท้ามัดมือเธอกรี้ดร้องขัดขืน

เหมือนเธอกำลังบ้าเมื่อเธอถูกฉีดอะไรสักอย่างเข้าสู่ร่างกายแต่การทดลองมันล่มเหลวมันผิดพลาดมันทำให้เธอตายไปตาของเธอไม่หลับด้วยความแค้นเธอถูกนำไปฝั่งไว้ในป่าช้าหนึ่งแต่การทดลองนั้นมันทำให้เธอฟื้นถึงจะใช้เวลาไปสักหน่อยก็เถอะเธอฝื้นมาพร้อมความแค้นนั้นทำให้เธอชั่วร้ายเธอได้พลังที่ร้ายกาจแต่เธอรอคอย

คอยจนพลังของเธอแข็งแกร่งทั้งที่อายุของเธอ300ปีแล้วแต่หน้าของเธอสวยราวกับเด็กสาวแรกรุ่นตลอดเวลา300ปีเธอพร้อมที่จะสร้างความเดือดร้อนและความวุ่นวายแล้วเธอเรียนรู้การเปิดประตูมิติจากพลังมนตร์ของเธอเธอสร้างความเสียหายและคิดที่จะฆ่าพวกรัฐบาลให้ตายให้หมดเธอพร้อมที่จะฆ่าคนที่ขวางทางเธอเป็นคนๆหนึ่งที่หน้ากลัวมากคนหนึ่ง

ชอบ:การสร้างความเดือดร้อน,ความวุ่นวาย,ชัยชนะ,ความชั่วร้าย,

ภูติผีปีศาจ,เลือด,การได้เห็นคนอื่นตาย,ของหวานที่หวานมากๆ,

ดาร์ก(หมาป่าดำเพื่อนรักของเธอ)

ไม่ชอบ:ไม่มีความวุ่นวาย,การแพ้,สิ่งที่น่าเบื่อ,ของขมๆ,แมงมุม

เกลียด:ผู้ชาย,ความรัก,ความสงบ,เห็นคนอื่นมีความสุข,

ของไร้ค่า

อาวุธ:เคียว

พลัง:ไสยศาสตร์ความมืด

สามารถสะกดจิตใครก็ได้และยังสามารถ

ดูดวิญญาณและชีวิตทำให้คนตายได้เธอจะได้รับ

การเพิ่มพลังจากการดูดวิญญาณดูดชีวิตหรือชุพชีวิต

ทำให้คนอื่นฟื้นได้แต่จะเหมือนร่างที่ไร้วิญญาณ

เหมือนซอมบี้แต่เชื่อฟังคนที่เป็นนายและควบคุมผีวิญญาณ

ให้เชื่อฟังได้แถมยังทำภาพลวงตาและมนตร์พลางตาได้

พลังนี้สามารถใช้เป็นเวทย์มนตร์ในการปล่อยพลัง

จะเป็นลูกกลมๆหรือเป็นการปล่อยแสงไปกระแทงก็ตาม

พลังจะมีสีออกสีน้ำเงิน

บ้างก็ออกแดงตามอารมณ์โรคจิตของเธอ

เพิ่มเติม:เธอเล่นไวโอลีนเก่ง,เธอมีเพื่อนเป็นหมาสีดำตัวใหญ่ตัวหนึ่ง

ที่น่ากลัวแต่เป็นเพื่อนเธอและเชื้อฟังเธอเธอเป็นเพื่อนกับมันตั้งแต่ที่เธอฟื้นมาเธอรักมันเหมือนครอบครัวและมันก็รักเธอมากหมาป่าดำตัวนั้นชื่อว่าดาร์ก(Deathแปลว่าความตาย),ถ้าจะถามว่าเธอออกมาจากหลุมศพได้ไง(มันไม่ได้เขียนในประวัติ)ขอตอบว่า

พลังอ่ะเธอตื่นมาก็อยู่ในโรงศพที่ฝาโรงเปิดอยู่และไม่มีดินกลบด้วย

ตื่นมาท่ามกลางป่าช้าแต่เธอไม่กลัวเธอเจอลูกหมาป่าดำเลยเลี้ยงหมาป่าตัวนั้น

จนโตและเธอก็เรียนรู้ที่จะใช้พลังเธอมีพลังเพิ่มขึ้นมากมายทุกวันเนื่องจากวิญญาณ

ในป่าช้าและคนที่เธอฆ่าเป็นว่าเล่นทุกวันเธอมีทาสรับใช้หลายตนมากอยากให้ภูติผีตนไหนทำตามคำสั่งของเธอ เธอก็ทำได้ส่วนเธออาศัยที่ไหนคือในป่านะใกล้ๆกับป่าช้า

แต่เป็นป่าธรรมดาที่เธอใช้มนตร์พลางตาไม่ให้ใครเห็นกระท่อมที่เธออาศัย,

ตัวร้ายตายอยู่แล้ว..ใช่ไหม..ที่จริงอยากให้นางกลับตัวกลับใจเป็นฝ่ายเดียวกับพวกคนดี

แต่นางจะตายก็ได้แต่ขอตายแบบดร่าม่านะ

(ตัวละครท่าน)

คุณตื่นขึ้นมา ก็พบว่าตัวเองนั้น อยู่ห้องสีขาวสีเหลี่ยมที่มีแค่ โซฟา และตัวคุณ… จนกระทั่ง

ร่างใหญ่เดินเข้ามาภายในห้อง มีเพียงคุณและเขาที่อยู่กันสองคน เขาเดินเข้ามาพร้อมนั้ง บนโซฟาที่ขาวสะอาดนั้นที่ตรงข้ามกับคุณ เขา จ้องมาที่คุณ อย่างจะชักถาม

“สวัสดี…. ฉัน ไรเกอร์ นิโค… ชื่ออะไรล่ะ”   

: ชื่อหรอ??ชื่อของฉันคือ..โคริเรีย//เชิดหน้าขึ้น

“อืม…เธอ/นาย เนี่ย. ดูน่าสนใจดีนะ พอดีฉันก็ไม่เข้าใจว่า ทำไมถึงต้องมานั้งคุยแบบนี้ เธอพอจะรู้บ้างไหมล่ะ” เขาทำหน้าครุ่นคิด อย่างสงสัย เขาหันกลับมามองคุณอีกครั้ง เพื่อจะได้รู้คำตอบจากคุณบ้าง

: ฉันไม่จำเป็นต้องบอกนี่ว่าฉันรู้หรือไม่รู้//เชิดหน้า

“งั้นหรอ..ให้ตายสิ”   ชายหนุ่ม  ลูบหัวตัวเองไปมา เหมือนกับว่าเขาหมดปัญญาที่จะคิดเสียแล้วล่ะ เพราะเขาไม่ชอบที่จะคิดอะไรเยอะ

“...ถามจริง… นาย/เธอ นะไม่เบื่อกับการใช้ชีวิตแบบนี้บ้างหรอ”

: เบื่อสิมันน่าจะมีความวุ่นวายบ้าง//เชิดหน้า

“เป็นคำตอบที่ดี ดีนิ… ฉันชอบคนอย่าง นาย/เธอซะแล้วสิ..”  ร่างใหญ่ยิ้มออกมา ด้วยรอยยิ้ม ที่แสนเจ้า เล่ห์ คุณมองเขาด้วยความสังสัย ก่อนที่นิโคจะลุกขึ้น

: จะกลับแล้วสินะ...

“อืม..  จะกลับแล้วล่ะ อยู่นี้มีนน่าเบื่อ”

ในขณะที่กำลังจะเปิดประตูออก คุณที่นั้งดู อยู่ ก็อดสังสัยไม่ได้ ว่าคุณนั้นอยู่ที่ไหน และต้องการอะไรจากเขา

: หึ ก็ดีฉันเริ่มรำคาญนายเต็มทนแหละ แต่...ที่นี่ที่ไหน//เชิดหน้าพร้อมจิกตาใส่

“ที่นี้… ก็แค่ห้องโง่ๆ  นาย/เธอไม่ต้องรู้หรอก… เดี๋ยวก็ชินเชื่อฉันสิ”  เขายิ้มออกมา ก่อนที่กำลังจะเดินออกไป แต่คุณก็รีบวิ่งมาเพื่อไม่ให้เจ้าตัว ปิดห้องนี้เสีย แต่ห้องมันก็ถูกปิดไปเสียก่อน ก่อนจะมีเสียงลอดเจ้ามาในห้อง

“ I think it's just a dream. Sleep now”

O W E N TM.