คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #155 : ตอนที่ 152 เทพตาบอด รูเอล่า
อนที่ 152 เทพาบอ รูเอล่า
------------------------------------------------------------------------------------
แ็และทาส…เห้ย…พรรพว..อเาไ้เินทามานานนับ 10 นาที(?)
าบสีทอลายแนามิเอ็นหยุลอยะทันหัน่อนที่ะหันมาล่าว
“ถึแล้ว..ที่นี้และ….ที่ััเทพาบอ
รูเอล่า”ิ เอ็นล่าวพร้อมับสลายเ้าไปในมืออแ็
แ็มอออไป้าหน้าแล้วเา็พบเ้าับสวนอไม้สีาวำนวนมาเป็นลานว้า(อีแล้ว)
ท่ามล่าอไม้สีาวที่ปลิวสบัไปมาอย่าสวยาม…สิ่ที่อยู่รึ่ลาอลานอไม้ือผลึสีฟ้าึ่้าในไ้มีหิสาว(?)ผมสีาวยาวถึล่าหลั
สวมเราะสีเินสวยามทั่วทั้ัวยเว้นเพียแ่ศีระเท่านั้นที่ไม่ไ้สวมหมวเราะไว้ทำให้เห็นผมสีาวที่ปล่อยออมา
เพียแ่หิสาว(?)นนี้นั้นอยู่ในผนึสีฟ้าเท่านั้น
‘โอ้นี้มันผู้หิ!(?)…้อเป็นผู้หิ(?)แน่ๆ’แ็ิในใพลาหันไปหาพวแวมไพร์
“ถ้าันปลออพวนาย็ัาระอย่าให้เละมาล่ะ”แ็ล่าวพร้อมปาระาษสีฟ้าออไป
ระาษสีฟ้าเปล่แสออมาพร้อมทำให้ผลึสีฟ้านั้นร่วหล่นลมาพร้อมแสลายทันที
ปล่อยให้หิสาว(?)นหนึ่ล้มล
หิสาวนนั้นยืนึ้น้าๆพร้อมล่าวออ้วยน้ำเสียอันไพเพาะที่เหมือนเสียที่ถูสรร์สร้ามาาสวรร์
“พวท่านเป็นใร”เธอ(?)ล่าวพร้อมับหันหน้ามาทาแ็แม้เธอ(?)ะไม่ลืมาึ้นมา็สามารถหันมาทาพวแ็ไ้
แสว่าเธอ(?)นั้น่อน้าเ่พอสมวร
“้าเป็นเ้านายอเธอ(?)ในอนาไล่ะ…”แ็ล่าวพร้อมยิ้มเล็น้อย
“เธอ?...เธออะไรอเ้า้าเป็นผู้าย…แล้ว็ไม่มีใรเป็นเ้านาย้ารูเอล่าผู้นี้ไ้!”มันล่าวพร้อมับเปล่พลัเวทย์ออมา
เปล้!
เสียหัวใแ็แสลายไปทันที…วามหวัที่ะไ้ผู้หิมาเป็นพรรพวหหายไปนแทบสิ้น
‘บับ…ัวผู้อีแล้วหรอ’
“ัารอย่าให้เหลือา!”แ็ล่าวพร้อมี้นิ้วไปที่ไอ้เทพหน้าหวานรหน้าทันที
‘อนแรท่านบอว่าอย่าให้เละไม่ใ่หรอทำไมอนนี้ถึเปลี่ยนำสั่ให้ไม่เหลือาล่ะ…้าเาารระทำอท่านไม่ไ้เลย’แวมไพร์ล่าวอย่าสิ้นหวัพร้อมเร่พลัเวทย์มาทันที
พรึบ!
ยัษ์สีาวพุ่ออไปัวแรทันที…มันหมัไป้าหน้าอย่าุัน..แ่ว่า่อนที่ะไปถึเทพรหน้า
เร้ๆๆๆ
็มีโ่สีทอพุ่ึ้นมารััวอยัษ์สีาวพร้อมันึ้น้านบนนัวอมันลอยับพื้น
“าบแห่แส!”เทพหน้าหวานล่าวพร้อมเรียาบสีาวออมาถือไว้
แวมไพร์เมื่อเห็นันั้น็ทำารหยิบาบประำัวมาทันที
แ่ว่า
“บอสรับ”แวมไพร์ล่าวพร้อมหน้าี
“มีอะไร”แ็ะโนลับ..เพราะอนนี้เาอยู่ห่าาาร่อสู้่อน้าไล..เพราะัวเาแวบมาั้โ๊ะินเ้สบายใในะูพรรพวัวเอสู้
“บอสะว่าอะไรไหม…ถ้าผมบอว่า..ผมลืมาบที่บอสให้ไว้อยู่ห้อวิัย”เมื่อมันล่าวบแ็็แทบยืนึ้น
“ว่าไนะ!...ไอ้แวมไพร์ี่เ่า…แล้วแะัารมันไ้ไหม…ไม่ไ้ารล่ะ…ยัไแ็้อัารไอ้หน้าหวานนี้ให้ไ้!”แ็ล่าวพร้อมี้ไปที่เทพาบอึ่ำลัลอยอยู่เหนือพื้น
“รับบอส…แม้ผมะไร้าบ…แ่หัวใอผม็แ็แร่-.”ะที่แวมไพร์ำลัพล่าม…เทพหน้าหวาน็ปาาบแห่เ้าที่อหอยอมันอย่าั
ปั!
ร่าอแวมไพร์ถูแรอาบทำให้ร่าอแวมไพร์ระเนไป้าหลันเ้าับอไม้นอไม้สีาวย่อมเป็นสีเลือ
พรึบ!
ร่าอแวมไพร์ลุึ้นพร้อมึาบแห่แสออมาแล้วบีบมันนแสลายลายเป็นเศษละออ
บาแผลที่อหายไปทันที…พร้อมับแวมไพร์ที่แสระยิ้มออมา
“ุเป็นเทพะเปล่า…แ่่าไร้มารยาทะริ…ลอบโมีในะที่ผมำลัุยับบอสอยู่..นั้นทำให้ผมโรธมา!”แวมไพร์ล่าวพร้อมหายไป
โผล่้าหน้าอเทพาบอึ่เ้าเทพาบอมอไม่เห็นแ่สัมผัสไ้…มัน็เลยใ้าบแห่แสที่สร้าึ้นมาอีอันฟาไปทาที่แวมไพร์อยู่
ัวอแวมไพร์สลายลายเป็นแสพร้อมโผล่ไปอยู่้าน้าแล้วับหัวอเทพระแทลพื้นนแระาย
“อีเหุผลที่ผมโรธมา…ือ….”มันล่าวแล้วเว้นเล็น้อยพร้อมยหัวเทพาบอึ้นมา้อไปที่หน้าเทพาบอ…ึ่เทพาบอ็ลืมาึ้นมานเผยให้เห็นถึวามำมืออวาทั้สอ้า
“ุทำเสื้ออผมสปร!”แวมไพร์ล่าวพร้อมวัเท้าไปที่ท้ออเทพาบอเ้าไปที่้านหน้านเทพาบอัวอเป็นุ้แล้วลอยึ้นฟ้าไป
“หอแห่เลือ….”
หอสีแสถูสร้าึ้นมาาอาาศที่ว่าเปล่าพร้อม่อยๆหันหอไป้านบน
แล้วพุ่ไปุลระสุนปืน
พิ้ว!
ูม!!!!!!
ึ!
เทพาบอีลัาลาอาาศลับมาทรัวบนพื้นินอีทันทีพร้อมสร้าาบแห่แสึ้นมาหลายพันเล่ม
ึ่าบแ่าบล้วนอัไป้วยพลัเวทย์นับ
100
รวมๆันแล้วเรียไ้ว่าเทพาบอลทุนไปมาว่า
1 แสนหน่วยพลัเวทย์
พิ้วๆๆๆๆๆๆ
าบนับพันพุ่ลมาาฟ้าลมามั่วไปหม
เปล้…ยัษ์สีาวสะบัโ่ออพร้อมวิ่มาทาแ็แล้ววามือไป้านหน้า
ทันในั้นเอ็มีโล่สีาวปราึ้น
ึ่มันันาบแห่แสำนวนมาไ้ทันที
ส่วนแวมไพร์นะหรอ
ึๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ถูาบแสำนวนนับไม่ถ้วนเสียบอยู่ทั่วร่า!
------------------------------------------------------------------------------------
ความคิดเห็น