คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : sf | Significant #YanYeo
Significant
#yanyeo
2872 words
น่ารั....ยอวอนือมนุษย์ที่มีแ่วามน่ารั อย่าว่าผมี้อวยหรืออะไรเลยนะ รั้หนึ่อนแอบอบมาั้หลายปีไ ว่ามันะโมเม้นแบบนี้มา เลือา็แทบระเ็นเหมือนันนะรับ
ัภาพไปที่สามเือนว่า...าำว่าอบที่ล้อผมเล่นเือบทำผมร้อไห้อยู่รระเบียห้อไปแล้ว แ่็มีวามโีในนั้นอยู่
ยอวอน็อบผมเหมือนัน
ุพุไหมรับ แ่ไมุ่หรอรับ ลัวมันระเบิ...
อนนี้ผมนั่ิน้าวอยู่ห้าแห่หนึ่ับยอวอน ถามว่าบันยั ผม็ไม่รู้อ่ะแ่็มีไปมาหาันบ่อยว่าเิม ผมไปรับส่ยอวอนที่อนโับมหาลัยประำ บารั้็มี้าที่ห้อยอวอนเหมือนัน
ูสิรับ...มีวามวนเ้าห้อ้วย! แ่ผมไม่ยอมให้ยอวอนวนเ้าห้อเานเียวหรอรับ....เพราะผมวนมาห้อผม่อนที่เาะวนผมอี........
วันนี้าราเรียนผมับยอวอนเลิพร้อมันเลยออมาเินเล่นับื้ออันนิหน่อย ิน้าว้วยัน เลือื้อหนัสือเี่ยวับหมอที่ยอวอนำลัเรียนอยู่้วยัน ึ่ริๆผม็ไม่รู้เรื่อหรอรับว่ามันเี่ยวับอะไร เพราะผมไม่อบหมอสัเท่าไหร่ แ่ผมำลัะไ้หมอเป็นแฟนรับ
เินันมาถึลานอรถ ผม็เปิประูให้ยอวอนเ้าไปนั่่อนแล้วเินอ้อมไปที่ที่ฝั่นับ าเ็มันิรภัยเรียบร้อยผม็ับรไปที่อนโอยอวอน
“วันนี้อยาินอะไรไหม อนเย็นเราะไปื้ออสมาไว้” ยอวอนที่ำลัเลื่อนูรายารอาหาราโทรศัพท์ในมือถามึ้น
“อยาินหลายอย่าเลย แ่อยาินอย่าหนึ่มาเลย ยอวอนทำให้ไ้ไหมรับ” ผมยิ้ม
“อืม ว่าแ่มันืออะไรล่ะ” ยอวอนละสายาออาโทรศัพท์เรื่อสวยแล้วหันว่ามอผมที่ำลั้อถนน้าหน้าอยู่
“เมนูื่อยอวอน น่าินมาเลยนะ” พูบ็มีเสียัปั๊! เพราะยอวอนเอามือน้อยๆทุบลที่ไหล่ผม
“ทะลึ่!” ยอวอนเบะปาใส่ “ะินอะไร็บอมาีๆเลยนะ” ทำเสียุใส่
“็บอไปแล้ว”
“ไปเอานิสัยแบบนี้มาาไหนเนี่ยย หึ้ย!”
“เห็นหน้าเรานั้นแหละ เป็นแบบนี้เลย”
ลอทาลับอนโบนรถที่แล่นอยู่ ผมทั้พูหยอล้อทั้แวนอีนหน้าแเป็นมะเื่อเทศอยำ แ่มันน่าะุ้มว่านี้ถ้ายอวอนเอาหน้ามาฟาผมแทนมือนั้น......ลัวมือยอวอนเ็บ!
พอถึอนโยอวอนเ็บอที่ท้ายรถ แล้วโยนอเือบทั้หมให้ผมถือแล้ว็เินุ่มๆไปที่ลิฟ์อย่าเร็ว นผมวิ่ามาแทบะพันัน แ่็ไม่ลืมที่ะโ้ให้พี่ยามทีุ่้นเย
“ยอวอน รอ้วยยยยยย” ผมะโนเรียยอวอนทียืนหน้าอเป็นปลาทูแม่ลออยู่หน้าลิฟ์ “ูู๊ ทำหน้าเ้า” ผมยื่นหน้าไปเป่าผมอีนนหน้าม้าอยอวอนแ
ุ๊บ!
“เหยียนอันน ใรใหุ้๊บ!!” ลอยหน้าลอยาทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นไป
“เปล่า ใรุ๊บมันวิ่ไปนู้นแล้วไหม ูิวิ่โรวิ่” ยอวอน็ลอาใส่
“วิ่เร็วน่าะเหนื่อยนะ”
“แ่วิ่ในในี่ไม่เหนื่อยเลยนะ่ะ”
“.....”
ริบ…
ยอวอนที่ยืนหน้าอเมื่อรู่อนนี้ยิ่ว่าหน้าอือ้มหน้าน่ะสิรับ ้มแทบะมุพื้นหน้าลิฟ์ไ้แล้ว
ึ้!
พอเสียลิฟ์ัผม็ึแนยอวอนเินามเ้ามาในลิฟ์แล้ว็ไปที่ัวเลที่เยประำ
ไม่อยาะโม้ว่า มาบ่อยรับ อีเรื่อนะไม่่อยบอหรอ รหัสห้อผม็รู้....อิอิ
ผมเอาถุอทั้หมไปถือที่มือ้าเียวแล้วใ้มือที่ว่าอยู่้อนเอาหน้าใสๆให้เยึ้น แ่สิ่บนหน้ายอวอนนั้นทำผมแทบร้อุพระ เพราะอะไรหรอรับ
ใรเอาบลัออนมาทาให้ยอวอนรับ หน้าแว่านี้็สีทีโอเอแล้ว
“น่ารัั”
“ไอ้บ้า..”
“นี่ยอวอน”
“หื้ม?”
“เยรู้สึอยู่ีๆ็เป็นสิ่สำัเลยป่ะ”
“ไม่นะ ทำไมเหรอ?”
“รู้สึไ้แล้ว อนนี้็สำัับผมมาแล้วนะ”
“อ..อื้มม”
Fin
รี้สสสสสสสสสสสส มึ้นนนนน
ความคิดเห็น