หยุดไม่ได้...หากหัวใจอยากจะรัก ตอนที่ 2

ลำดับตอนที่ #1 : ลำดับตอนที่ 1

     นายนั่นคงคิดว่าฉันเป็นคนสัญชาติสเปนละมั้ง ถ้าเจฟยังอยู่เค้าคงช่วยฉันว่านายหน้าผีสเปนนี่แล้วหละ
      "ขอโทษนะนายพูดภาษาเกาหลีเป็นหรือป่าว?"ถามไปได้ดูหน้าตาของนายนั่นก็รู้อยู่แล้วว่าเป็นคนสเปน
      นายผีสเปนมองหน้าฉันอย่างไม่เป็นมิตร โอ๊ยไอ้บ้านี่มองอยู่ได้ พูดอะไรบ้างเซ่
      "เธออยู่ ร.ร นี้หรอ"อ้าวพูดภาษาฉันได้นี่หว่า นึกว่าเป็นใบ้
      "แล้วทำไม นายจะมาดักตีหัวฉันหรอ?"
      "แล้วถ้าฉันจะตอบ..ว่าใช่ละ"อ้าวนึกว่านายผีสเปนพูดเล่นๆ เอาจริงหรอเนี่ย
      "แล้วเรื่องอะไรฉันจะให้นายมา ดักรอบทำร้ายฉันเล่า"
      พลั่ก!!!
      ฉันเตะผ่าหมากนายผีสเปนแล้ววิ่งไปหา ไอ้ปอมที่นั่งรอฉันอยู่ที่โต๊ะ แต่ว่าฉันก็แอบหันหลังไปมองนายผีสเปนเห็นว่านายนั่นกำลังเอามือกุม....อยู่หน้าซีดมากเลย อิอิ สะใจวัยโจ๋จริงๆ
      วันนี้ทั้งวันฉันไม่เป็นอันเรียนเลย มัวแต่คิดถึงนายผีสเปนว่าจะมาลอบทำร้ายรึป่าวเนี่ย
      "หญ้า...หญ้า!"ไอ้ปอมเอาสันหนังสือมาตีฉัน แล้วมองหน้าทำท่ากวนประสาท"แกเป็นอะไรของแกฮะฉันเรียกแกตั้งนานแล้วนะ"
      "อ้าวหรอ! มีเรื่องอะไรละ เรียกทำไม"
      "แกไม่กลับบ้านรึไงนี่มันเลิกเวลาเรียนแล้วนะ"อ้าวหรอนี่มันได้เวลาเลิกเรียนแล้วหรอเนี่ย ทำไมเร็วจัง!
       "หญ้าแกอยู่คนเดียวไปก่อนนะฉันจะไปเยี่ยมที่บ้าน"อ้าววันนี้วันศุกร์แล้วหรอเนี่ย ฉันก็ต้องอยู่คนเดียวอีกแล้วนะสิ มาอยู่ที่นี่ฉันได้แต่อยู่หอ...หอ...แล้วก็หอ
       ก็บ้านของฉันอยู่ที่เกาหลีนี่ อีกตั้งสองวันกว่าไอ้ปอมจะกลับมา
       และแล้วก็ถึงวันศุกร์จนได้ เหงาอีกแล้ว ไปเดินเล่นดีกว่า
       เฮ้อทำไม ร.ร ตอนในช่วงวันหยุดมันเงียบอย่างนี้เนี่ย 
       ปี๊นๆๆๆๆ.......โครม!
       โอ๊ย!เจ็บชะมัดอะไรอีกละเนี่ย ขาฉันไม่รู้สึกอะไรเลยแล้วนายคนนี้ยังมานอนทับบนตัวฉันอีก ลุกเซ่!! ฉัยจะเสียโฉมมั้ยเนี่ย
        นายคนที่ขับรถชนฉันเงยหน้าขึ้นมา เฮ้ยนายผีสเปนทำไมฉันซวยอย่างนี้เนี่ยหรือว่านี่จะเป็นการแก้แค้นทางอ้อม โอ๊ยเจ็บไม่ไหวแล้ว ครอก?....