คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เรียกที่รักสิ
“อะแ่ อะแ่”
Koong’s vision
ภาพรอบัวผม่อยๆปราึ้น้าๆ
เฮ้ย!
.
.
.
ที่นี่มันที่ไหนวะ
ทำไมสวยเหมือนในฝันเลย
เรื่อนอนสไล์หลุยส์รบเ็ท
อ๊า~ อบิี้เียให้เ็มๆแรหน่อยเถอะ > O <
เีย็นุ้มนุ่ม ~!
.
.
โหวววววววววววววววววววววว O [ ] O ที่ปลายเท้าผม เห็นเลยว่าในห้อนี้มีหน้า่าบานเท่าวาย ยาวั้แ่เพานรพื้น แถมเปิออไปเห็นระเบีย้วย ! อัยย๊ะ ไฮโโรๆ
ไหนๆ อลุออไปสำรวห้อหน่อยิ
ว้าววววววว หลัาที่ผมลุออาเียโรนุ่มนั่นอย่าเบลอๆว่ามาอยู่ที่นี่ไ้ยัไ วามมึนหัว็หายไปนหม เพราะว่าห้อนี้มันสวยมาๆเลยทุท่านนนนน >______<
เฮ้ยยยยยย ! ระเบีย สวยมาอ้ะ ไหน ๆ ๊อ ๊อ ๊อ เปิระเบีย อเปิออู ว่าใรมา อิอิริริ
ผมระโึ๋ๆพยายามะถอสลัลอน้าบนออ
็อย่าที่เล่าไปแหละ -_- มันสูโรๆเลยอ้ะ
อึ๊บๆๆๆ
ึ๋ … ึ๋ … ึ๋ … ึ๋
“ะทำอะไรน่ะ”
น้ำเสียเย็นาัึ้น้านหลัทำเอาผมสะุ้เฮือ
แ่เมื่อผมหันหลัลับไปมอ
.
.
.
สิ่ที่เห็นรหน้าับทำให้ผมสะุ้ยิ่ว่า
“นายเป็นใร // มึือร๊ายยย”
ท ท ท ท ทำไมไอ้นี่มันหน้าเหมือนผมเ๊ะเลยวะ TT O TT
่าันนิเียว มันหล่อว่า สูว่า ูสะอาว่า ูสุภาพว่า แล้ว็ูรวยว่า (แ่นั้นเอ๊)
“ันเป็นนถาม”
.
.
.
ไอ้หน้าเ้มพูึ้นอีรั้้วยน้ำเสียวาอำนา ถุ้ยยยยยย ! นี่ถ้าไม่ิว่ามึหล่อว่าแล้ว็สูว่าูะโบหัวแม่ TT
“อบสิ !”
“เย้ยยยย ! อย่าะอให้สะุ้ิ TOT ”
“็ถามแล้วทำไมไม่อบ”
“็ะให้อบยัไล่ะ ”
“ื่ออะไร”
ไอ้ี้เ๊เอ้ย ! ถุ้ย ! ทำไม้อทำหน้าหล่อใส่ลอเวลา้วยวะ เลียี้หน้าแม่
“ื่อุ้”
.
.
.
“แล้วนายอ่ะ”
“มันไม่ใ่ธุระที่ันะ้อมาอบำถามเธอ”
“อย่าเรีย เธอ ไ้ปะ ฟัแล้วนลุ !”
วนประสาทิบหาย -____-+++++
“แล้วะให้เรียว่าอะไร”
“เรียนาย เรียมึ เรียุ้ เรียอะไร็เรีย แ่อย่าเรียเธอ ูไม่ใ่ผู้หิ สยอ”
ผมทำท่าสยอพอเล้า O_O แล้วู่ๆ ไอ้ี้เ๊็สาวเท้าเ้ามาประิัวผม
“ไม่ใ่ผู้หิ ? แ่น่ารัว่าผู้หิะอีนะ หึหึ”
.
.
.
.
.
.
.
.
.
้า
อึ้!
พูอีทีิ๊เี่ยยยยยยยยยยยยย TT [ ] TT
่วย่อยู เะูีว่าสัส อย่ามาทำสยอพอเล้าใสู่แบบนี้เลย ไอ้ห่า TT ปราีูเถอะพลีส
แล้วไอ้ำสุท้ายอ้ะ
ไอ้เสียสุท้าย ที่หัวเราะ
หึหึ นี่หมายวามว่าไวะ Y_____________Y
่าู ่าู๊ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว
“เป็นอะไรไป ? เอำพูแ่นี้ถึับ้าไปเลยเหรอ”
ไอ้นั่นยิ้มที่มุมปา เี่ยยยยย หล่อว่ะ Y_Y เฮ้ย ไม่ใ่ ๆๆๆๆๆ
“ปล๊าวววววววววววววววววว แ่ยัมึนหัวนิหน่อยเลยยืนนิ่ๆ”
แถไ้อี ฮี่ๆๆๆๆ ุ้ลา เ่าเป็นเลิศ
“แล้วไม่ิะอยารู้หน่อยเหรอว่าันื่ออะไร”
“อ้าว ็เมื่อี้ถามแล้วมึไม่อบ -_-+ ”
ะเอาไับูวะ เ้าใยาิบหายไอ้นี่
“ถามอีทีสิ แล้วะอบ”
วายยยยยยยยยยย ถ้ามึอยาใหู้รู้ มึ็บอมาทีเียวิวะ มัวเล่นเี่ยไรปัาอ่อน T_T
“เออๆๆๆๆๆๆๆๆ ื่ออะไร”
“เ”
“อืม หวัีไอ้เ”
“หึหึ เรียให้เพราะๆหน่อยสิ”
“เพราะบ้าเพราะบออะไรล่ะ ็ผู้ายเหมือนัน - -”
“แ่ยัไ นาย็เป็นผู้อาศัยนะ รู้ไหมว่าันเป็นเ้าอฤหาสน์หลันี้”
“…อ อ อ”
ผมอ้าปาำลัะ่ามัน แ่็้อหุบปาไป … เออ เอาวะ ไหนๆมัน็ใีพามานอนรัษาัวในห้อที่เียโรนุ่มและวิวโรสวย พูาเพราะๆ้วย็ไ้วะ
“เอ้อ … แล้ว อยาให้เรียว่าไรอ้ะ”
-3-
ไม่เยพูาแบบนี้ับใร เินว่ะ
“เรีย ที่รั สิ”
เี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย TTTTT [ ] TTTTT
เอา INTRO ารพบันอทั้สอนไปเบาๆในอนนี้่อน้ะ มันเป็นเหมือนบทสั้นๆที่แสถึวามแ่าอทัู้่ 5555555 ไม่แน่ืนนี้ึๆอาะมาอัพอน 4 ให้นะ อูฟีแบ็่อน > love y'all reader! tangthai jaaaaa | ||
ความคิดเห็น