STORY OF MAFIA III

ลำดับตอนที่ #4 : Episode 03

██████████████████████████████████████
Episode 03

“แฟน ?”

ฟินน์พูดทวนประโยคที่อาร์คาดีพูดอย่างงงๆ แววตาของเขาแลจะแปลกใจไม่น้อย

“เออแฟน” อาร์คาดีพูดพร้อมเอาโทรศัพท์แนบกับหู

“เพิ่งจะรู้นะเนี่ยว่านายมีแฟนด้วยน่ะ!” ฟินน์พูดพร้อมทำตาเป็นประกาย

“แปลกหรือไง” อาร์คาดีขมวดคิ้วพร้อมกับมองไปที่หน้าของฟินน์อย่างรำคาญ

“(สวัสดีค่ะ...)”

แต่สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันทีเมื่อปลายสายที่เขาโทรหานั้นรับสาย

“นาธาเซีย... นี่ผมเอง อาร์คาดี”

ประโยคที่แทนตัวเองว่า ‘ผม’ มันทำเอาฟินน์ที่นั่งอยู่ด้วยถึงกับตกใจเมื่อได้ยิน เขาไม่อยากจะเชื่อว่า คนอย่างอาร์คาดีจะพูดเพราะๆ เป็นด้วย

“(อาคเหรอ? เป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมถึงไม่มาโรงเรียนล่ะ)”

เมื่ออาร์คาดีได้ยินน้ำเสียงที่แลดูเป็นห่วงมากของแฟนสาวนั้น เขาก็ถึงกับอดยิ้มไม่ได้

“สบายดีครับ”

“(แล้วทำไมถึงไม่มาโรงเรียนล่ะ ป่วยการเมืองอีกล่ะสิ!)” เสียงปลายสายแลดูจะโกรธเล็กน้อย แต่มันก็ไม่ทำให้อาร์คาดีหยุดยิ้มได้

“เรื่องนี้แหละที่ผมจะโทรมาบอก... ตอนนี้ผมถูกย้ายโรงเรียน...”

“(ย้ายโรงเรียน!?)”

“ใจเย็นๆ ก่อน... พอดีผมถูกพ่อย้ายมาแบบไม่เต็มใจน่ะ”

“(แล้วทำไมดอนต้องทำแบบนั้นล่ะ)”

“พ่อบอกจะฝึกความเป็นผู้นำของผม... อะไรสักอย่าง”

“(มันกะทันหันไปนะ!)”

“ผมเองก็คิดว่าอย่างงั้น”

“(ให้ฉันไปคุยกับดอนให้มั้ย... ไม่เป็นอะไรใช่หรือเปล่า)”

“ไม่เป็นไรครับ ผมแค่จะมาบอกให้นาธารู้เฉยๆ... แค่ได้ยินเสียงก็รู้สึกดีขึ้นมากแล้ว” อาร์คาดีพูดพร้อมอมยิ้ม

“แหวะ... จะอ้วก” ฟินน์พูดพร้อมทำหน้ารับไม่ได้

“-___-+++” ก่อนจะโดนสายตาที่น่ากลัวของอาร์คาดีพุ่งตรงเข้าใส่

“(_  _   );;” ฟินน์จึงทำได้แต่สงบปากสงบคำแล้วสบสายตาไป

“(แล้วไปอยู่โรงเรียนอะไรล่ะ บอกได้มั้ย)”

“...โรงเรียนอะไรงั้นเหรอ... ผมก็ไม่รู้แฮะ” อาร์คาดีพูดพร้อมมองไปรอบๆ โรงเรียน

“(หาเพื่อนได้มั้ย ตอนนี้คงไม่ได้อยู่คนเดียวใช่รึเปล่า)”

“...ก็ไม่เชิงเพื่อนหรอก... แต่ก็พอมีคนรู้จักแล้ว นี่ก็ยืมโทรศัพท์ของหมอนั่นมา” อาร์คาดีพูดพร้อมเหลือบตามองไปทางฟินน์ที่กำลังเป่าลมใส่ขวดนมเล่น

“(ดีแล้วล่ะ ผูกมิตรกับเพื่อนใหม่เอาไว้นะ... จะอยู่ได้มั้ยล่ะเนี่ย ฉันเป็นห่วงจัง)”

“อย่าคิดมากเลยน่า นาธานั่นแหละ ดูแลตัวเองดีๆ นะ”

“(ไม่เป็นอะไรอยู่แล้วค่ะ)”

อาร์คาดีระบายรอยยิ้มออกมาอีกครั้ง เมื่อได้ยินน้ำเสียงของปลายสายที่ยังดูร่าเริงดี ถึงแม้ตอนแรกน้ำเสียงของเธอจะดูเป็นห่วงอย่างมากก็ตาม

“จริงสิ ผมขอสายเอธานหน่อย... หมอนั่นอยู่แถวนั้นหรือเปล่า”

“(เอธานงั้นเหรอ... อืม... แป๊บนึงนะ)”

นาธาเซียเงียบไปเล็กน้อยก่อนที่จะได้ยินเสียงปลายสายที่เดินไปมา

“(เอธาน อาคอยากคุยด้วย... เอ๋!? อาคเหรอ!... ฮะ... ฮัลโหลอาค! นายอยู่ไหนเนี่ย!)”

เสียงของปลายสายดังขึ้นพร้อมกับเสียงโวยวาย อาร์คาดีจึงถึงกับขมวดคิ้วทันที

“เอธาน พูดเบาๆ ก็ได้ ฉันรำคาญ”

“(ฉันกำลังเป็นห่วงแกนะ พูดแบบนี้ได้ไง!)”

“เออเอาเถอะ ฉันมีเรื่องจะวานแกหน่อย”

“(ว่ายังไง?)”

“ตอนนี้ฉันถูกย้ายโรงเรียนมาอยู่โรงเรียนบ้าบออะไรก็ไม่รู้... แล้วดูเหมือนจะอีกนานกว่าที่ฉันจะกลับไปที่อีเฟรสต้าได้... เพราะฉะนั้นฉันจึงจะฝากโรงเรียนไว้ที่นาย”

“(หา!? ฝากอีเฟรสต้าไว้ที่ฉันเนี่ยนะ!)”

“ฉันรู้ว่าแกทำได้ ฝากด้วย อย่าให้เกิดเรื่องอะไรขึ้นจนกว่าฉันจะกลับไปล่ะ”

“(...ครับ)” ปลายสายตอบรับด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

มันดูเป็นเรื่องที่แปลกประหลาดที่จะส่งมอบการดูแลโรงเรียนให้กันได้อย่างง่ายดายแบบนี้ แต่มันก็แสดงให้เห็นถึงความเชื่อใจของอาร์คาดีที่มีต่อเอธานมากเลยทีเดียว

และตามกฎที่ทุกคนก็รู้กันอยู่ นั่นก็คือ ไม่ว่าบอสจะพูดอะไร ก็ต้องทำตามอย่างไม่สามารถขัดขืนได้นั่นเอง

“แล้วเรื่องนาธาเซีย ฉันฝากด้วย ถ้ามีไอ้โง่ที่ไหนมายุ่งกับเธอ แกโทรมาเบอร์นี้ได้ตลอดเวลานะ”

“ถามเจ้าของโทรศัพท์รึยะ...” ฟินน์เตรียมตัวจะพูดขัด

“=____=+++”

“เออๆ ทำอะไรก็ทำเลย!” ฟินน์พูดพร้อมสะบัดหน้าหนีอย่างหงุดหงิด

“(ยังห่วงหวงกันไม่หายเลยน้า~)”

“แน่นอนล่ะ ฝากด้วยล่ะ ฉันเชื่อใจนายนะเอธาน”

“(ไว้ใจได้เลย!)”

“อืม แค่นี้แหละ แล้วจะโทรไปหาใหม่”

“(โอเค... เอ้อ เดี๋ยวก่อน นาธาเซียมีเรื่องจะพูดด้วย)”

“...ฮืม”

“(อาค... ดูแลตัวเองดีๆ นะ)” เสียงหวานๆ ของปลายสายหวนกลับมาอีกครั้ง อาร์คาดีจึงค่อยๆ ถอนหายใจแล้วระบายยิ้มออกมา

“ครับ ผมจะไม่เป็นไร จนกว่าจะกลับไปหานาธานะ”

“(ฉันรักนายนะ)”

“ผมก็รักคุณ... นาธาเซียของผม”

“(เลิกพูดแบบนั้นได้แล้วน่า น่าอายชะมัด!)”

“ฮ่าๆๆๆ งั้นวางก่อนนะครับ เจ้าของโทรศัพท์เริ่มอยู่ไม่สุขแล้ว” อาร์คาดีพูดพร้อมเหลือบตามองไปทางฟินน์ที่เริ่มขยับตัวไปมากับเก้าอี้ แล้วเริ่มเอาขวดนมมาชนกันจนเป็นเสียงดนตรี

“(ค่ะ แล้วเจอกันนะคะ)”

“ครับผม”

ตู๊ดๆๆๆ...

อาร์คาดีรอจนกว่าปลายสายจะเป็นคนที่ตัดสายไปเองเหมือนทุกครั้ง ก่อนที่ยื่นโทรศัพท์คืนให้กับฟินน์

“ค่าโทรศัพท์ของฉันมันไม่ได้ฟรีหรอกนะ” ฟินน์รับโทรศัพท์คืนมาก่อนจะทำหน้าเบ้ใส่อาร์คาดี

“ก็รู้ ฉันไม่ได้โง่หรอกนะ” อาร์คาดีตอบกลับด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย

“แล้วยังจะพูดเยอะอีก...” ฟินน์

“เลิกบ่นสักทีได้มั้ยเนี่ย ตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะ” อาร์คาดีพูดพร้อมขมวดคิ้ว

“ก็ฉันต้องเติมเงินโทรศัพท์เองนี่หว่า!” ฟินน์โวยวาย

“เออๆ เดี๋ยวฉันเติมเงินคืนให้” อาร์คาดีพูดพร้อมเบนหน้าหนี

“จริงนะ นายพูดแล้วนะ!” ฟินน์พูดพร้อมยันตัวลุกขึ้นแล้วยื่นหน้าเข้าไปส่งยิ้มให้กับอาร์คาดี ท่าทางดี๊ด๊าดีใจสุดๆ

“เออๆ” อาร์คาดี

“อืม... แล้วนี่... เราจะไม่เข้าเรียนเลยเหรอ” ฟินน์พูดพร้อมมองไปรอบตัวที่ไม่มีคนอยู่เลย นั่นก็เพราะตอนนี้มันเป็นเวลาเรียนน่ะสิ!

“ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉันต้องเรียนอะไรบ้าง”

“งั้นไปดูวิชาเรียนของนายกัน”

“ไปดูวิชาเรียน ?”

“ใช่ ที่ห้องกิจกรรมนักเรียน เดี๋ยวฉันนำทางไป” ฟินน์พูดพร้อมลุกขึ้นจากเก้าอี้

“คงไม่มีอะไรแย่กว่านี้แล้วล่ะ” อาร์คาดีพูดพร้อมลุกขึ้นแล้วเดินตามฟินน์ที่กำลังโทรศัพท์หาป้าให้เอานมเซ็ตใหม่มาแจกให้อย่างหงุดหงิด

“นายเลือกลงมันเองทั้งหมดจริงๆ เหรอ” ฟินน์พูดพร้อมทำหน้าตกตะลึง

“ไม่” อาร์คาดี

“มีแต่วิชาน่าเหลือเชื่อทั้งนั้น...” ฟินน์

“ไม่...” อาร์คาดี

“ฮืม...” ฟินน์พูดพร้อมขมวดคิ้วกับตารางเรียนของอาร์คาดี ที่มันต้องเครียดสุดๆ ก็เพราะวิชาที่ลงเรียนนี่แหละ!

	09:00-10:00	10:05-11:00	11:00-12:30	12:40-13:40	13:45-14:50
วันจันทร์	คณิตศาสตร์พื้นฐาน		บริหารและจัดการบุคคล	พัก	ประวัติศาสตร์รัสเซีย2
วันอังคาร	โอเปร่าและการขับร้องพื้นฐาน		บัลเล่ต์		โฮมรูม
วันพุธ	โฮมรูม	วรรณกรรมต่างประเทศ	คณิตศาสตร์พื้นฐาน		วรรณกรรมรัสเซีย
วันพฤหัสบดี	ภาษาเยอรมัน	ภาษาฝรั่งเศส	พัก	ภาษาไทย	ศิลปะป้องกันตัว ยูโด
วันศุกร์	จัดดอกไม้	คณิตศาสตร์พื้นฐาน		พัก	ภาษารัสเซีย
วันเสาร์	ภาษาอังกฤษพื้นฐาน		พัก	ตัดเย็บเสื้อผ้า	ภาษาอังกฤษ2

“ฉันจะไปลาออก” อาร์คาดีพูดพร้อมทำท่าจะเดินออกจากห้องกิจกรรมนักเรียนแล้วตรงไปที่ห้องของผู้อำนวยการ

“เฮ้! ใจเย็นๆ ก่อนสิ!” ฟินน์พูดพร้อมรีบดึงตัวของอาร์คาดีเอาไว้

“วิชาเรียนบ้าพวกนี้ฉันไม่ได้ลงเอง! และฉันก็จะไม่ยอมเรียนเด็ดขาด!” อาร์คาดีโวยวายก่อนจะพยายามเดินออกนอกห้องอย่างไม่สนใจอะไรอีก!

██████████████████████████████████████
 

@SQWEEZ