เรื่องเล่าเตือนใจ

ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3 ขวดโหล

  

ขวดโหล

Hassan Aero แปลและเรียบเรียง

ศาสตราจารย์ด้านปรัชญาได้ยืนอยู่พร้อมกับสิ่งของบางอย่างที่วางอยู่ด้านหน้าเขา

เมื่อถึงเวลาเรียน เขาได้หยิบขวดโหลใสใบใหญ่ใบหนึ่งขึ้นมา โดยไม่ได้พูดอะไร

และได้ทำการใส่ก้อนหินลงไปจนกระทั่งถึงปากขวดด้วยก้อนหินที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางขนาด 2 นิ้ว เขาถามความคิดเห็นของนักเรียนของเขาว่า ขวดโหลใบนี้เต็มหรือยัง? พวกเขาก็ตอบว่ามันเต็มแล้ว

 

 ดังนั้นศาสตราจารย์ก็ได้หยิบกล่องที่บรรจุก้อนกรวดขึ้นมา และใส่มันลงไปในขวดโหลใบเดิม

เขาเขย่าขวดโหลเล็กน้อยเพื่อให้กรวดได้กลิ้งไปอยู่ในช่องว่างระหว่างก้อนหิน

จากนั้นนักเรียนก็หัวเราะออกมาเขาถามนักเรียนอีกครั้งว่าขวดโหลใบนี้เต็มหรือยัง ?

 

 แน่นอนพวกเขาก็ตอบว่า ใช่ มันเต็มแล้วจากนั้นศาสตราจารย์ก็ได้หยิบกล่องที่บรรจุทรายและได้เทมันลงไปในขวดโหลจนเต็ม

แน่นอนตอนนี้ขวดโหลได้เต็มแล้วศาสตราจารย์ได้เอ่ยขึ้น “ตอนนี้ ฉันอยากให้พวกเธอได้คิดว่านี่คือชีวิตของพวก  เธอ

ก้อนหินพวกนี้คือสิ่งที่มีความสำคัญ มันคือความศรัทธาของพวกเธอ ความเชื่อของพวกเธอ ครอบครัวของพวกเธอ คู่ชีวิตของพวกเธอ สุขภาพของพวกเธอ และลูก ๆ ของพวกเธออะไรก็ตามที่เป็นสิ่งสำคัญที่หากพวกเธอขาดไม่ได้

ก้อนกรวดนั้นคือสิ่งต่างๆในชีวิต แต่สเกลที่เล็กกว่า

ก้อนกรวดเป็นตัวแทนของสิ่งต่าง ๆ เช่น หน้าที่การงาน บ้านของพวกเธอ รถของพวกเธอ เป็นต้น

ส่วนทรายนั้นคือสิ่งอื่น ๆ เป็นสิ่งเล็ก ๆ ในชีวิต

หากพวกเธอใส่ทรายหรือก้อนกรวดลงไปในขวดโหลซะก่อน แน่นอนมันก็จะไม่มีที่ว่างให้กับก้อนหิน

มันก็เหมือนกับการดำเนินชีวิตของคนเรา

หากพวกเธอใช้พลังงานและเวลาทั้งหมดไปกับสิ่งเล็กๆ พวกเธอก็จะไม่มีที่ว่างให้กับสิ่งที่ยิ่งใหญ่

พยายามดูแลรักษาก้อนหินเป็นอันดับแรก มันคือสิ่งสำคัญ โดยเฉพาะก้อนหินที่สลักคำว่า “อิสลาม”

“ขอพระองค์ทรงแนะนำพวกข้าพระองค์ซึ่งทางอันเที่ยงตรง” (อัลกุรอาน 1:6)