คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Chapter 6
"เฮ้อ~สดชื่อจัง"ดงเฮขณะที่มาพักผ่อนก็ได้ผ่อนคลายลงเยอะ แต่เค้าก็อดไม่ได้เช่นกันที่ในหัวของเค้าจะนึกเรื่องเก่าๆขึ้นมา แต่ในขณะเดียวกันเค้าก็เห็นเด็กคนนึงนั่งร้องไห้อยู่ดงเฮเลยอดไม่ได้ที่จะไปช่วยเด็กคนนั้น
"เป็นไรจ๊ะหนู?"
"ฮึก! ผมหกล้มอ่ะครับ ฮือ~ มันเจ็บไปหมดเลย"เด็กคนนั้นเงยหน้าขึ้นมาพร้อมกับพูดเสียงสะอื้นนิดๆ
"ไหนให้พี่ดูแผลหน่อยนะครับ"ดงเฮพูดพร้อมกับเด็กคนนั้นที่ยื่นขามาให้ดงเฮดู
"ไม่เป็นไรหรอกครับแปปเดียวเดี๋ยวก็หาย เราไปล้างแผลใส่ยากันเถอะครับ"ดงเฮพูดพร้อมกับจับมือให้หนูน้อยคนนั้นยืนขึ้น
ดงเฮจูงได้เดินจูงเด็กคนนั้นไปล้างแผล และใส่ยาเรียบร้อยพร้อมกับที่ดงเฮได้ซื้อขนมเลี้ยงเด็กคนนั้นเป็นอย่างดีก่อนที่ทั้งคู่จะเดินไปนั่งที่ชิงช้าข้างๆตอนที่หนูน้อยคนนั้นล้ม
"เป็นไงครับ หายเจ็บยัง แล้วนี่มาคนเดียวหรอครับ?"
"หายเจ็บแล้วฮะ ผมมากับแม่ฮะแต่ตอนนี้แม่ของผมไปไหนก็ไม่รู้"
"หรอ เอางี้นะเดี๋ยวพี่นั่งเป็นเพื่อน รอคุณแม่น้องนะครับ"
"ฮะ ขอบคุณนะฮะพี่ชาย แล้วนี่พี่ชายมาคนเดียวหรอครับ?"
"ครับ มาคนเดียว แล้วคิดว่าพี่จะมากับใครหล่ะครับ?"
"ผมก็คิดว่าพี่จะมากับแฟนพี่ซะอีก ผมเห็นพี่หน้าสวยๆแบบนี้ไม่คิดเลยว่าจะเป็นผู้ชาย"
"อ่า~พูดงี้พี่เขินแย่เลย แต่พี่ไม่มีแฟนหรอกครับ"
"ซอบยอง!!!ลูกอยู่นี่เอง มาหาแม่เร็ว"
"แม่ผมมาแล้วฮะ พี่ชายขอบคุณนะครับที่อยู่เป็นเพื่อนผม"เด็กชายพูดก่อนจะกระโดดลงจากชิงช้าแล้วเข้าไปหอมแก้มดงเฮเป็นการตอบแทน ก่อนจะวิ่งไปหาคุณแม่ของเค้า
"น่ารักจริงๆเด็กคนนี้ พี่หวังว่าเราจะได้เจอกันอีกนะ ^^"ดงเฮพูดกับตัวเองพร้อมยิ้มบางๆ
ณ.บ้านตระกูล ฮัน
วันนี้ในมื้อเย็นดูเหมือนจะมีแต่เสียงฮยอกแจกับคิบอมที่เอะอะโวยวายเสียงดัง ฮันคยองที่นั่งอยู่ยังอดรู้สึกรำคาญนิดๆไม่ได้
"ไอ้บวมมึงอยู่เฉยๆได้มั้ย ถีบมาอยู่ได้"
"ใครกันแน่ที่ต้องอยู่เฉยๆ ไอ้แห้ง"
"โว้ย!ไม่กินแล้ว เห็นหน้าแกแล้วเหม็นไอ้บวม"ฮยอกแจหมดความอดทน ก่อนจะลุกขึ้นยืน
"ไม่แดกก็ไม่ต้องแดก!!"คิบอมพูดประชดๆฮยอกแจขึ้นมาบ้าง
"เออ!กูไม่แดกก็ได้!!"ฮยอกแจพูดแล้วเขวี้ยงช้อนที่อยู่ในมือไปโดนหัวคิบอม ก่อนจะปาส้อมลงจานแล้วเดินออกไปทันที
"โอ๊ย~!!เจ็บชิบหาย"คิบอมที่โดนเอาช้อนปาหัวก็จับตรงที่โดนปา ก่อนจะพบว่ามันปูดและแดงน้อยๆขึ้นมาแล้ว
"สมน้ำหน้า ดันไปกวนฮยอกแจก่อนเอง"
"พี่ฮันพี่ก็เห็นว่าฮยอกแจ เค้าทำผมก่อนตั้งแต่ที่สระน้ำแล้วนะ"
"พี่เชื่อแล้วว่าเค้าทนคบเป็นเพื่อนกับแกมากี่ปี พี่รู้เรื่องในอดีตของแกนะแต่...แกคิดว่าแกทำถูกหรอแต่ก่อนฮยอกแจเค้าโกรธแกจะตายแต่พอมาตอนนี้เค้าก็ยังเป็นเพื่อนกับแกอยู่ แกคิดว่าจะมีซักกี่คนที่จะเป็นเหมือนฮยอกแจ"
"แกลองเก็บเอาไปคิดดูนะน้องรัก"คำพูดของฮันคยองทำให้คิบอมคิดได้ แต่เค้าก็ยังไม่รู้อยู่ดีอ่ะแหละว่าเค้าต้องทำยังไงฮยอกแจถึงจะหายโกรธเค้า คิดให้ตายคิบอมก็ยังคิดไม่ออก
ในขณะที่ฮันคยองและคิบอมกำลังคิดเรื่องฮยอกแจอยู่นั้น เจ้าตัวก็แอบออกมาทางประตูหลังและคิดๆว่าไม่มีไรทำเลยไปคุยกับแชยอนที่โรงพยาบาลดีกว่า ฮยอกแจเลยมุ่งออกไปที่โรงพยาบาลทันที พอไปถึงเค้าก็เห็นแชยอนกำลังนั่งดูทีวีอยู่บนเตียงอย่างสบายๆ
"หวัดดีครับแชยอน สบายดีมั้ย??"
"สบายดีฮยอกแจ เป็นไงมาไงมาเยี่ยมแชยอนฮะ"
"ก็เบื่อๆไม่มีไรทำแล้วก็ทะเลาะกับเพื่อนมาหน่ะ เลยมาหาแชยอนดีกว่า"ฮยอกแจพูดพร้อมกับวางมือบนหัวแชยอนพร้อมกับขยี้เบาๆ
"อ๊ายๆๆๆ!เล่าเลยๆ แชยอนจะช่วยแก้ปัญหา"แชยอนพูดพร้อมกับฟังฮยอกแจเล่าเรื่องตั้งแต่แรกถึงตอนที่ฮยอกแจกับคิบอมทะเลาะกัน แชยอนที่ได้ฟังเรื่องเล่าก็พูดขึ้นมาว่า
"อย่าไปง้อนะเดี๋ยวเค้าก็มาง้อเราเองแหละ เชื่อแชยอนสิ แล้วนี่มาหาแชยอนแค่นี้อ่ะหรอ"
"คร้าบๆ แค่นี้แหละงั้นฮยอกขอตัวก่อนแล้วกัน"
"จะกลับบ้านแล้วหรอ??"
"ยังหรอก กะจะไปดริ๊งค์ซักหน่อย ไปๆนอนๆฝันดีครับ เร็วๆ"
"อิอิ จ้าๆฝันดีนะ"แชยอนล้มตัวลงนอนก่อนที่ฮยอกแจจะช่วยห่มผ้าให้พร้อมกับปิดไฟออกไปข้างนอกทันที ก่อนจะขึ้นรถคู่ใจพร้อมกับเปลี่ยนเสื้อผ้าทันทีจากตอนนี้ชุดที่เคยเรียบร้อยถูกเปลี่ยนเป็น กางเกงขาสั้นจุ๊ดจู๋ กับเสื้อสีขาวตัวบางๆที่หลวมโฮกทำให้เห็นใหล่เนียนน่าสัมผัส
ฮยอกแจสำรวจตัวเองในกระจกอีกรอบก่อนจะหยิบอายไลเนอร์ขึ้นมากรีดตาให้ดูเฉี่ยวมากยิ่งขึ้น พร้อมกับแต่งแต้มริมฝีปากสีแดงน่าจูบนั้นด้วยลิปกลอสบางๆพร้อมกับสำรวจตัวเองอีกรอบ ก่อนจะเปิดประตูเดินลงไปอย่างมั่นใจทุกครั้งที่ฮยอกแจเดินไปต้องมีคนเหลียวมองอย่างห้ามไม่ได้ ในที่สุดฮยอดแจก็เดินเข้ามาถึงด้านในจนได้พร้อมกับตรงไปนั่งที่บาร์และสั่งค๊อกเทลที่ตนชอบดื่มทันที
และฮยอกแจนั่งไปเพียงไม่นานก็มีคนมาสะกิดพร้อมกับพูดว่า...
"ขอโทษนะครับ ผมนั่งด้วยได้มั้ย??"
"เชิญครับ"
"คุณชื่ออะไรหรอครับ ผมโจว คยูฮยอนครับ"
"ฮยอกแจ ลี ฮยอกแจครับ แล้วนี่คุณนึกไงมานั่งกับผมครับ?"
"ก็ไม่ไงอ่ะครับ ผมเห็นคุณสวยดี"
"หึๆ...แต่ผมเป็นผู้ชายนะ มันจะสวยได้ไง??"
"ใช้ตามองก็รูแล้วครับว่า สวย"
"ขอบคุณนะครับ ไปเต้นกับผมมั้ยครับ??"ฮยอกแจถามพร้อมมองหน้าคยูฮยอนด้วยตาหวานๆ มีเหรอที่ใครจะไม่หลง
"ก็ได้ครับ"คยูฮยอนเดินตามฮยอกแจออกไปที่ฟอล์รเต้นรำที่ตอนนี้เป็นเพลงแดนซ์มันส์ๆฮยอกแจเริ่มออกลวดลายกับคยูฮยอนที่เริ่มไล้ไปตามเนื้อตามตัวของคยูฮยอนอย่างเมามันส์ ไปๆมาๆเพลงจากจังกวะแดนซ์ก็กลายเป็นเสียงเพลงอ่อนๆเหมาะสำหรับคู่รักที่เต้นเบาๆเป็นอย่างมาก มีหรอที่เค้าสองคนจะพลาดโอกาสนี้
"เต้นเก่งมากเลยนะครับฮยอกแจ"คยูฮยอนกล่าวกับฮยอกแจที่ตอนนี้กำลังซบอกคยูฮยอนอยู่
"ขอบคุณครับ คุณก็เก่งไม่แพ้กันเลยคยูฮยอน"ฮยอกแจเอ่ย ก่อนที่ทั้งคู่จะเริ่มหมุนไปหมุนมาอย่างกับคู่รัก
"ผมว่าพอก่อนดีมั้ยครับเราไปนั่งพักกันก่อนดีกว่า"คยูฮยอนบอกพร้อมกับมองหน้าฮยอกแจ
"ก็ได้ครับ เราไปหาอะไรดื่มกันดีกว่าเนาะ"ฮยอกแจพูดก่อนจะจูงมือคยูฮยอนไปนั่งหน้าบาร์ตามเดิม ก่อนจะคุยอะไรกันนิดๆหน่อยๆ
"ฮยอกแจคุณมีแฟนยังครับ??"
"แฟนหน่ะไม่มีหรอก มีแต่สามีหน่ะครับ"
"หรอครับงั้นผมก็หมดโอกาสหน่ะสิครับ"
"คงงั้นแหละครับ บ้านคุณทำธุรกิจใช่มั้ยครับ??"
"ใช่ครับ ทำไมหรอ??"
"ป่าวหรอกครับ ผมก็แค่อยากรู้เฉยๆ"
"ครับๆ เรามาดื่มกันเถอะครับรวดเดียวหมด"
"ครับ รวดเดียวหมด"ทั้งฮยอกแจและคยูฮยอนต่างกระดกรวดเดียวหมดอย่างสนุกสนานก่อนที่ทั้งคูจะสนุกกันก่อนจะลืมเวลา ก่อนที่ฮยอกแจจะขอกลับบ้านเพราะดึกมากแล้ว
"ผมขอตัวกลับก่อนนะครับคุณคยูฮยอนก็กลับบ้านดีๆนะครับ ผมไปหล่ะ"
"เดี๋ยวครับฮยอกแจนี่นามบัตรผม เก็บไว้นะครับกูดไนต์นะครับ"คยูฮยอนพูดก่อนจะจูบลงที่ริมฝีปากบางเบาๆแล้วละออก ก่อนจะวิ่งออกไป
"ให้ตายเหอะไวเป็นบ้าเลย ฝันดีแล้วกันนะคยูฮยอน"ฮยอกแจพูดก่อนจะมองดูของในมือแล้วยิ้มออกมาบางๆพร้อมกับหันหลังกลับไปที่รถทันที
ณ.บ้านตระกูล ฮัน
ฮยอกแจที่กลับเข้าบ้านมาตอนเที่ยงคืนก็เจอฮันคยองยืนรออยู่ ก่อนจะสะดุ้งพร้อมกับถามว่า...
"มารอชั้นมีอะไรรึเปล่าฮันคยอง"ฮยอกแจถามพร้อมกับประชิดตัวฮันคยอง ก่อนจะเชยคางมองอย่างหวานๆ
"ออกไปไหนมา แล้วทำไมแต่งตัวแบบนี้ห๊ะ!!"ฮันคยองที่เห็นฮยอกแจแต่งตัวแบบนี้เลยอดที่จะโมโหไม่ได้
“ก็แค่ไปเที่ยว ไม่ได้รึไง??”ฮยอกแจพูดอย่างกวนๆก่อนที่ฮันคยองจะหมดความอดทน
“แค่ไปเที่ยว ไปกับใครล่ะห๊ะ!!! มานี่เลยลองดีซะแล้วไง”ฮันคยองพูดก่อนจะลากฮยอกแจ แล้วตรงไปที่ห้องนอนทันทีก่อนจะลงกลอนและผลักฮยอกแจลงบนเตียงทันที
“อ๊ะ!แค่นี้ก็ต้องรุนแรงด้วย อ๊า~ อื้ม!~”ฮนยอกแจพูดก่อนที่ฮันคยองจะคร่อมลงบนตัว และจูบฮยอกแจอย่างร้อนแรงทันที มือก็เริ่มปัดป่ายไปทั่วอย่างหมดความอดทน แต่ก่อนที่บทรักแสนร้องแรงนั้นจะมากไปกว่านี้ก็ได้มีคนมาขัดจังหวะพอดี
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
“ขอโทษครับ ผมเข้าไปหล่ะนะ”ลูกน้องของฮันคยองเคาะประตูก่อนจะเดินเข้ามาในห้อง อย่างไม่รู้เลยว่าตัวเองอาจจะชะตาขาดได้
“อะไรวะ เข้ามาทำซากอะไร”ฮันคยองที่กำลังอารมณ์เสียอยู๋เลยตวาดลูกน้องเข้าให้ จนฮยอกแจต้องปรามไว้ก่อนจะเป็นคนพูดเอง
“ขอโทษนะ นายเข้ามาทำไมไม่ทราบ ญาติฝ่ายไหนเสียวะ??”
“ขอโทษทีครับผมไม่รู้จริงๆ”ลูกน้องคนนั้นขอโทษอีกครั้ง จนหน้ารำคาญ
“เอาเถอะๆว่า ธุระของนายมาได้แล้ว”ฮยอกแจพูดก่อนจะฟังอย่างตั้งใจ
“ผมจะมาบอกว่า มีคนมาขอพบคุณหน่ะครับคุณฮยอกแจ”
“คิดว่าอะไร เออๆขอบใจมากเดี๋ยวฉันลงไปแล้วกัน”ฮยอกแจพูดตัดบทก่อนที่ลูกน้องคนนั้นจะเดินออกไปอย่างเงียบๆ
ก่อนที่ฮยอกแจจะพูดกับฮันคยองว่า
“เดี๋ยวฉันมานะ แล้วก็หายโกรธได้แล้วแค่เบื่อๆเลยไปเที่ยวแก้เซ็งน่ะ น้าๆเดี๋ยวคืนนี้มานอนด้วยนะ”
“ก็ได้ๆแต่จะไปไหนมาไหนบอกด้วยไม่ใช่หายตัวไปแบบนี้ เข้าใจมั้ย??”
“อืม เข้าใจๆ ให้จูบเลยหนึ่งที”ฮยอกแจพูดก่อนจะนั่งลงบนตักฮันคยอง พร้อมกับจูบฮันคยองอย่างไม่ปล่อยจนเลยมาหลายนาที
“เดี๋ยวมานะ”ฮยอกแจกล่าวก่อนจะออกมาข้างนอกห้อง ฮยอกแจเดินลงบันไดมาอย่างช้าๆพร้อมกับทอดมองคนที่มาหาตนอย่างพิเคราะห์ ก่อนจะรีบลากตัวคนที่มาหาเค้าให้ออกไปนอกบ้านทันที เพราะคนที่มาหาเค้านั้นคือ คยูฮยอน
“รอนานมากเลยครับ คุณฮยอกแจ”
“มาที่นี่ได้ไงฮะ รู้มัยถ้าแฟนฉันเห็นจะเกิดไรขึ้น??”
“ไม่รู้สิ ก็แค่เอาของมาคืนเท่านั้นแหละ”คยูฮยอนบอกพร้อมกับยื่นกระเป๋าตังค์ให้ฮยอกแจ
“ขอบใจ แต่นายมาได้ไงเนี่ย??”
“ก็ไม่รู้ดิ ในบัตรประชาชนมั้ง”
“มั่วเหอะ มันจะไปมีได้ไงฮะ”
“ก็คิดถึงไงครับ เลยมาหาไม่ได้หรอ??”
“ไอ้ได้น่ะได้ แต่ไม่ใช่ตอนนี้ ถ้าอยากเจอก็โทรมาสิจะได้ไปหา”
“แหม!กลัวขนาดนั้นเชียว ไปก็ได้ บ๊ายบาย ฝันดีหล่ะ แต่ก่อนไปขอจูบทีดิ”
“ไอ้บ้านี่ ขอได้โถงถางจริงๆเลย บ้าชะมัดจูบเดียวไปนะ??”
“เออๆ”คยูฮยอนพูดจบก็จัดการดันฮยอกแจไปติดผนังพร้อมกับประทับจูบอย่างร้อนแรง พร้อมกับฝ่ามือหนาที่เริ่มอยู่ไม่สุข
ฮยอกแจเลยจัดการดันคยูฮยอนออกก่อนจะส่งคยูฮยอนขึ้นรถ พร้อมกับเดินเข้าบ้านทันที
“นานจริงๆ ไปคุยกันถึงสุขโขทัยรึไง??”ฮันคยองที่เห็นฮยอกแจเปิดประตูห้องเข้ามาเลยพูดซักหน่อย
“ก็เพื่อนไม่ได้เจอมานานี่หน่า มันก็ต้องคุยกันเป็นธรรมดา”
"เพื่อนหรือว่ากิ๊กฮะ??"
"เพื่อนก็เพื่อนสิ ไปๆคืนนี้อาบน้ำด้วยกันแล้วกันนะ ถือว่าเป็นการไถ่โทษ"ฮยอกแจพูดพร้อมกับมองฮันคยองตาหวาน
"ค่อยคุ้มค่าหน่อยสิ อย่างงี้"แล้วฮันคยองก็อุ้มฮยอกแจเข้าไปในห้องน้ำพร้อมกับสียงสุขสมของทั้งคู่ดังออกมาอย่างไม่หยุดไม่หย่อน
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
เดี๋ยวมาอัพหลังสอบเสร็จนะคะ
ตอนนี้รู้สึก คยูจะแรง ฮยอกใจกล้า ฮันก็แรงนะคะ
ไงก็ขอบคุณมากนะคะ ที่ติดตามอยู่เสมอ
ปล.สุขสันต์วัน KiHae 129 ขอให้คิเฮรักกันไปนานๆ แม้ตัวห่างกันแต่หัวใจใกล้กันนะ
ความคิดเห็น