ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ I'm not psychosis! ] { HanHyuk Kihae ETC. }

    ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2

    • อัปเดตล่าสุด 4 พ.ค. 53


            ณ.บ้านตระกูล ลี

       หลังจากดงเฮวางหูจากเพื่อนสุดรักของตนก็จัดการหาของตามที่ฮยอกแจสั่งทันทีซึ่งเค้าก็ได้มันมาอย่างน่าเหลือเชื่อ เพียงแค่สั่งไปสิบนาทีลูกน้องของเค้าก็หามาได้อย่างเร็วน่าเหลือเชื่อจริงๆ

    "นี่ครับคุณดงเฮของที่สั่ง"

    "ขอบใจ!แล้วมันแรงมั้ย?"

    "แรงครับ!คุณดงเฮลงทบสอบกับหินก้อนนี้มั้ยล่ะครับ?"

    "น่าสนใจวางหินลง"ดงเฮสั่งก่อนจะเปิดนำกรดแล้วหยดลงไปเพียงหยดเดียวหินที่ก้อนใหญ่ก็สามารถละลายลงไปในพริบตาเดียว

    "หึ!ขอบใจนายมากแล้วฉันจะตบรางวัลให้อย่างงาม"

    "ขอบคุณครับ!งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ!"

    "เชิญ!!"ดงเฮพูดก่อนจะก้มลงไปมองหินก้อนนั้นพร้อมกับนึกถึงหน้าอีนางชะนีที่โดนนำกรดสาดก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องนำและพูดทิ้งท้ายไว้ว่า...

    "แล้วแกจะได้รู้ว่าไม่ควรมาเล่นกับฉันนังชะนีหลงป่า ฮ่าๆๆๆๆ"

            ณ.บ้านตระกูล ฮัน

       คิบอมทีอยู่คนเดียวที่นอนอยู่บนเตียงพลางคิดเรื่องราวในอดีต...

    "คิบอมฉันรักนายนะ"

    "ฉันก็รักนายดงเฮ"ทั้งสองคนกอดกันอย่างอบอุ่นท่ามกลางอากาศที่หนาวเย็น

    "อะแฮ่มๆ!เกรงใจฉันบ้างสิ"ฮยอกแจเดินเข้ามาพร้อมกับล้อทั้งสองเบาๆ ก่อนที่ทั้งหมดจะแยกย้ายกันกลับบ้าน

       แต่แล้ววันหนึ่งดงเฮและคิบอมก็ทะเลาะกันเพราะ คิบอมไปมีคนอื่นลับหลังดงเฮปล่อยให้ดงเฮโดนสวมเข้า นี่ถ้าฮยอกแจไม่มาบอกเค้าก็คงจะเป็นไอโง่อีกนาน

    "คิบอมถ้านายรักมันทำไมนายไม่บอกฉัน!!นายจะปล่อยให้ฉันเป็นไอ้โง่อีกนานไหม!"

    "นะ...นายรู้!"คิบอมพูดออกมาอย่างยากลำบากเพราะเค้าไม่รู้มาก่อนเลยว่าคนที่ตนรักหมดใจจะมารับรู้เรื่องแบบนี้ของตนเอง

    "ใช่!รู้!ถ้าไม่มีรูปบ้าๆนั่นส่งมาที่บ้านฉันๆก็ไม่รู้เลย...ไม่รู้เลย"ดงเฮพูดพร้อมกับทรุดลงไปกองที่พื้นยังดีที่มีฮยอกแจมาช่วยพยุง ฮยอกแจมองหน้าคิบอมแบบโมโหมากพร้อมกับพูดว่า...

    "คิบอมเพื่อนฉันมมันไม่ดีตรงไหน?ทำไมๆนายต้องทำแบบนี้!!!??"ฮยอกแจถามก่อนจะพยุงดงเฮไว้หลวมๆ

    "ฉัน...ฉัน"

    "ฉันทำไม??"ฮยอกแจถามคิบอมที่พูดไม่ออกซักที

    "ฉันขอโทษดงเฮๆ"คิบอมพูดก่อนจะก้มหน้าลง

    "เก็บคำขอโทษของนายไว้เถอะคิบอม ฉันจะแก้แค้นนาย!!"ดงเฮพูดก่อนจะมองคิบอมแล้วพูดเป็นครั้งสุดท้ายว่า...

    "ต่อไปนี้เราสามคนตัดความเป็นเพื่อนกัน!!!"ดงเฮพูดแล้วจูงมือฮยอกแจให้ออกไปพร้อมๆกัน แต่ก็ยังได้ยินคิบอมตะโกนมาว่า...

    "แต่ฉันยังรักนายดงเฮ!! ฉันรักนาย!!"คิบอมตะโกน ก่อนที่ดงเฮและฮยอกแจจะหายไปในความมืดทันที


    "ฉันขอโทษดงเฮแต่...ฉันยังรักนายเสมอไม่เปลี่ยนแปลงนะดงเฮของฉัน!!"คิบอมพูดก่อนจะหลับตาลงเข้าสู่นิทราไป

            ณ.ห้องของฮยอกแจ & ฮันคยอง

       ฮยอกแจที่พึ่งอาบเสร็จก็มานั่งประทินผิวหน้ากระจก ก่อนที่ฮันคยองจะเดินเข้ามาในห้องแล้วสวมกอดตนจากด้านหลังก่อนจะกดจมูกโด่งๆลงไปแก้มของฮยอกแจหนึ่งที

    "คุณสวยจังเลยนะฮยอกแจ"

    "ขอบใจนะ!คุณน่ะไปอาบนำได้แล่ว"ฮยอกแจยิ้มให้ฮันคยองบางๆพร้อมกับเตือนให้ร่างสูงไปอาบนำได้แล้ว

    "นั่นสิ!เหนียวตัวจะแย่ งั้นผมไปอาบนำก่อนนะ"ฮันคยองพูดก่อนจะเดินหายไปในห้องนำ ส่วนฮยอกแจก็เดินมานั่งบนเตียงพร้อมกับเปิดทีวีดูพร้อมกับนึกเหตุการ์ณในอดีตเงียบๆ

    "ฮยอก ฮึก ฮือ"ดงเฮเดินเข้ามากอดฮยอกแจก่อนจะร้องไห้หนักขึ้น

    "เฮ้ย!ดงเฮแกเป็นไร บอกฉันมาดิ?"

    "คิบอม ฮึก นี่ ฮือ ฮยอก ฮึก ดู ฮือ สิ"ดงเฮส่งซองสีนำตาลให้ฮยอกแจ ก่อนที่ฮยอกแจจะเปิดมันออกแล้วอุทานว่า...

    "มะ...ไม่...จริง"ฮยอกแจอุทานพร้อมกับปล่อยให้รูปพวกนั้นกระจายเต็มพื้นก่อนจะหันมาปลอบดงเฮ

    "มัน จริง ฮืก ฮือ มันจริงฮยอก ฮึกฮือ มันจริง ฮือๆๆ"ดงเฮร้องไห้พร้อมกับพูดไปพร้อมกันจนแทบฟังไม่รู้เรื่อง

    "ไม่เป็นไรแล้วดงเฮ ไม่เป็นไรฉันจะอยู่ข้างๆนายเอง"ฮยอกแจพูดพร้อมกับปลอบดงเฮเค้าแทบไม่เชื่อเลยว่าคิบอมจะทำแบบนี้กับดงเฮ


    "ฮยอกแจ"

    "....."

    "ฮยอกแจ ฮยอกแจ"

    "ห๊ะ! ห๊ะ!"ฮยอกแจหลุดออกภวังค์เพราะ เสียงเรียกของฮันคยอง

    "เป็นอะไรเนี่ยผมเรียกตั้งหลายรอบคุณไม่ขานเลย คิดอะไรอยู่เหรอ??"ฮันคยองถามพร้อมกับดึงฮยอกแจมากอดเบาๆ

    "เปล่าหรอก!ฮันฉันถามไรหน่อยสิ?"

    "อะไรหรอ?"

    "ถ้าคนที่เรารักบอกว่าเกลียดเรา แต่เรายังรักเค้าอยู่!ฮันว่าทั้งคู๋จะกลับมาดีกันมั้ย?"

    "อืม..แล้วแต่นะแล้วแต่ว่าคนๆนั้นเกลียดเราขนาดไหน"

    "อืม!..งั้นก็ไม่มีวันซะหรอก"ฮยอกแจพูดกับตัวเองเบา

    "อะไรนะ?"

    "อ๋อ!เปล่าๆ!นอนกันเถอะ ฉันง่วงแล้วอ่ะ"ฮยอกแจบอกก่อนจะล้มตัวลงนอน

    "ฝันดีนะฮยอกแจ"ฮันคยองพูดก่อนจะปิดทีวี กับไฟในห้องให้เหลือแต่ไฟสีส้มอ่อนๆบนหัวเตียงก่อนจะดึงตัวฮยอกแจเข้ามากอด

    "ฝันดีฮัน"ฮยอกแจพูดก่อนจะหลับเข้าสู่นิทราไปในอ้อมกอดของฮันคยอง

            ณ.ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง

       วันนี้ฮยอกแจกับดงเฮนัดรับของกันที่ห้างก่อนจะพูดอะไรเรื่อยๆ

    "อ่ะ!นี่นำกรดแกลงมือตอนไหนเรียกล่ะ ฉันจะเอาให้มันมือเลย"

    "ฮ่ะๆๆแกกับฉันสนุกแน่ ฉันลืมบอกไป!"

    "ว่า?"

    "คิบอมน่ะ อยู่บ้านเดียวกับฉันนะแกจะฝากอะไรถึงคิบอมหน่อยมั้ย??"

    "หรอ...งั้นบอกคิบอมด้วยนะว่า ฉันจะยกโทษให้ก็ต่อเมื่อนายชดใช้ให้ฉัน"

    "ได้เดี๋ยวฉันบอกให้!งั้นฉันลาก่อนนะ"ฮยอกแจพูดก่อนจะเอ่ยลาดงเฮก่อนจะขับรถสีขาวของฮันคยองที่ยืมฮันคยองมากลับบ้านทันที

    "โลกกลมเนอะ"ดงเฮพูดเบาๆพร้อมกับกลับไปที่รถของตนก่อนจะกลับบ้านทันที

            ณ.บ้านตระกูล ฮัน

    "ฮยอกแจ"เสียงเรียกคิบอมทำให้ฮยอกแจหันไปมองก่อนจะเอ่ยถาม

    "มีไรหรอ?"

    "ดงเฮล่ะ ดงเฮสบายดีมั้ย?"

    "ดงเฮสบายดีแล้วก็ดงเฮฝากมาบอกว่า ดงเฮจะยกให้นายต่อเมื่อนายได้ชดใช้ให้ดงเฮแล้ว"

    "หรอ...งั้นบอกดงเฮด้วยว่าความรู้สึกของฉันยังไม่เปลี่ยนแปลง"

    "อืม!เดี๋ยวฉันบอกให้แต่...เราสองคนยังเป็นเพื่อนกันอยู่นะ"ฮยอกแจพูดก่อนจะเดินออกไปก่อนจะเข้าไปหาฮันคยองที่ห้อง

    "ฉันคิดว่านายเกลียดฉันซะอีกลี ฮยอกแจ"คิบอมพูดก่อนจะออกไปข้างนอก

       ณ.ห้องทำงานของฮันคยอง

    ก๊อก!! ก๊อก!! ก๊อก!!

    "ฮันทำไรอยู่?"ฮยอกแจพูดก่อนจะเดินไปนั่งบนโต๊ะข้างๆฮันคยอง

    "ทำงานน่ะสิ ว่าแต่คุณน่ะไปไหนมา??"ฮันคยองถามฮยอกแจเรียบๆ

    "ไปหาดงเฮน่ะไปเอานำกรด ว่าแต่...นายจะลงมือตอนไหนเนี่ย?"

    "แล้วแต่คุณแล้วกัน"ฮันคยองพูดแล้วจับมือฮยอกแจมาจูบเบาๆ

    "งั้นเดี๋ยวฉันขอจัดการอีนังแร่ดนั่นก่อนแล้วกันต่อไปก็ค่อยมัน ฮ่าๆๆๆ"ฮยอกแจพูดแล้วหัวเราะเองแบบคนบ้า จนฮันคยองพูดออกมาว่า...

    "สรุปคุณเป็นคนปกติรึเปล่าเนี่ย?"

    "เปล่า!ฉันมันเป็นโรคจิต...คนที่เหมาะกับฉันมันต้องโรคจิตเหมือนฉันเท่านั้น!"ฮยอกแจพูดออกมาแบบไม่ปิดบัง

    "หึ!งั้นคุณก็เหมาะกับผมแล้วหล่ะ ผมน่ะมันซาดิสม์นะ!"

    "งั้นก็ดี!เราเหมาะสมกันดี"ฮยอกแจพูดก่อนจะย้ายลงมานั่งบนตักฮันคยองก่อนจะประกบปากจูบฮันคยองแบบร้อนแรง ซึ่งฮันคยองก็ร้อนแรงไม่แพ้กันมือหนาส่งฝ่ามือขึ้นไปลูบไล้บนผิวขาวๆ

    "อือ!~ อื้ม!!*"ฮยอกแจครางเบาๆพร้อมกับลูกน้องที่เปิดประตูเข้ามาเพื่อเอาแฟ้มงานมาให้แต่ทั้งคู่ก็ยังไม่สนใจ จนลูกน้องคนนั้นต้องรีบเดินเอาแฟ้มมาวางแล้วรีบออกไปทันที ก่อนที่ทังคู่จะผละออกพร้อมกับฮยอกแจที่พูดว่า...

    "ลูกน้องนายนี่เสาะจริงๆ ฉันไปก่อนนะง่วงนอนแล้ว"ฮยอกแจพูดก่อนจะหอมแก้มฮันคยองเบาๆ พร้อมกับฮันคยองที่หอมคืน

    "ไปนอนไปแล้วพรุ่งนี้จะเอาอะไรอีกบอกไว้ก่อนได้เลยนะ"

    "อืม!แต่ไม่เอาแล้วหล่ะ แค่นำกรดนี่ก็เกินพอแล้วหล่ะ"ฮยอกแจพูดก่อนจะโบกมือใหฮันคยองแล้วเดินเข้าห้องนอนทันที

    "นายนี่เป็นคนยังไงกันนะฮยอกแจ"ฮันคยองพึมพำเบาๆแล้วทำงานต่อ

            ณ.บ้านตระกูล ลี2(บ้านฮยอกแจ)

    "คุณคะฉันเป็นห่วงหนูฮยอกแจจังเลยค่ะ ฮึก!~ ฮือ!!*"หญิงสาวแกล้งบีบนำตาแล้วโผกอดประธาน ลีแต่ลับหลังเธอได้แอบยิมพลางคิดในใจว่า...

    "แกหายไปก็ดี๊ ~จะได้ไม่ต้องมาแย่งสมบัติกับฉัน!!"หญิงสาวคิดพลางยิ้มลับหลัง

    "ใจเย็นๆสิคุณเดี๋ยวเราก็หาฮยอกแจเจอเองแหละ"ประธานลีกอดปลอบพร้อมกับลูบหัวหญิงสาวเบาๆเป็นการปลอบ

    "ค่ะ ฮึก!~ ฮือ!!*"หญิงสาวตอบรับก่อนจะแกล้งบีบนำตาต่อไปเรื่อยๆ
    _____________________________________________________________

    ครบแล้วค่ะ

    วันนี้เป็นอะไรก็ไม่รู้อยากลง2ตอนเลยมานั่งอัพให้

    หวังว่าคงถูกใจนะคะ ^_^
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×