ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ I'm not psychosis! ] { HanHyuk Kihae ETC. }

    ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1

    • อัปเดตล่าสุด 3 พ.ค. 53


            ณ.บ้านตระกูลฮัน

    "ไปหาคนๆนี้มาให้ฉัน!เข้าใจมั้ย!?"

    "เข้าใจครับ!ลี ฮยอกแจหรอครับ??"

    "ใช่!ไปหาได้แล้วไป!!"

    "ครับ!!!"

            ณ.โรงพยาบาลบ้า

    "ฮยอก~"เสียงเรียกชื่อของตนนั้นทำให้คนที่อยู่บนเตียงหันมามองทันที

    "ดงเฮ!มานั่งนี่สิๆ!"

    "เป็นไงบ้าง กินอะไรรึยัง??"

    "กินแล้วหล่ะ!ป้านมมาหาฉันแล้วก็เอาข้าวมาให้ฉันกินฉันเลยกินไปแล้วหล่ะ"

    "อ๋อ"

    "ดงเฮเมื่อไหร่ฉันจะได้ออกไปจากที่นี่ซักทีอ่ะฉันเบื่ออ่ะ ไม่มีอะไรทำเลยอ่ะ"

    "เอาน่าทนๆไปก่อนนะ!เดี๋ยวฉันจะช่วยแกเองแหละฉันสัญญาฉันจะช่วยแกเอง"

    "อืม!ไปเดินเล่นกันเถอะ"

    "ไปสิปะ!!"ดงเฮพูดก่อนจะจูงมือฮยอกแจออกไปนั่งแถวๆลานนำพุ

    "ฮยอกแล้วพ่อแกมาหาแกบ้างมะ??"ดงเฮถามอย่างสงสัย

    "มาสิ!มากับอีนางสัมภเวสีอีกตามเคยแหละ"

    "ชิ๊!อีนังนั่นมันชะนีชัดๆ ตอแหลจริงๆเดี๋ยวก็ตบล้างนำเลยนี่"

    "ใช่ๆ!ดงเฮฉันจะต้องแก้แค้นอีนี่ให้ได้ดงเฮแกจะช่วยฉันมั้ย!?"ฮยอกแจถามเรียบแต่แฝงไปด้วยความแค้น

    "อิอิ!ของสนุกๆแบบนี้ฉันไม่ช่วยก็แปลกแล้วหล่ะ!"

    "เฮ้อ!เย็นแล้วก็ผ่อนคลายจริงๆเลยเนอะ?"

    "อืม~ผ่อนคลายจริงๆ"ดงเฮพูดก่อนที่ทั้งคู่จะพูดกันอีกนิดหน่อยก่อนที่ดงเฮจะไปส่งฮยอกแจเข้าห้องพร้อมกับเอ่ยลาฮยอกแจทันที

            ณ.บ้านตระกูล ฮัน

    ก๊อก!! ก๊อก!! ก๊อก!!

    "พี่ฮันพี่ให้คนไปหาลี ฮยอกแจทำไม??"คิบอมน้องชายของฮันคยองถามเรียบๆ

    "แกไม่รู้หรอว่า...พ่อมันอ่ะได้เสียกับแม่เราโดยที่พ่อของเราไม่รู้พอพ่อท่านรู้ท่านก็ฆ่าตัวตาย ส่วนแม่เรานั้นท่านก็ตรอมใจเพราะพ่อเราฆ่าตัวตายแม่เราท่านเลยเสียไป"

    "แต่...ผมได้ยินมาว่าลี ฮยอกแจอยู่โรง'บาลบ้าไม่ใช่หรอ??"

    "ใช่!พรุ่งนี้พี่จะให้คนไปทำเรื่องเอาตัวมันออกมาเอง"ฮันคยองพูดจบคิบอมก็สแหยะยิ้มก่อนจะพูดว่า

    "ผมชักอยากเจอตัวจริงมันซะแล้วสิ!ลี ฮยอกแจงั้นคืนนี้ผมไปก่อนแล้วกันเดี๋ยวพรุ่งนี้ผมเข้ามาใหม่!"

    "อืม!เมื่อพ่อไม่ได้ก็ลูกนี่แหละ!"

            ณ.บ้านตระกูล ลี

    "พ่อฮะ!พ่อช่วยฮยอกได้มัยอ่า~?"

    "ฮยอกแจเพื่อนลูกน่ะหรอ??"

    "ใช่ฮะ!พ่อช่วยฮยอกได้มั้ยอ่ะผมสงสารฮยอกอ่ะ?"

    "ได้สิ!ตอนนี้พ่อช่วยฮยอกได้แล้ว!"

    "เอ๊ะ!ได้แล้วหรอฮะ?"

    "ได้แล้วเพราะ พ่อรู้จักคุณหมอในโรง'บาลนั้นเค้าบอกว่าเค้าจะช่วยพ่อเอง!!"

    "ดีจังเลยอ่ะ งั้นคืนนี้ฝันดีนะฮะพ่อ!!"

    "ฝันดีลูก!!"

            ณ.โรงพยาบาลบ้า

    "ฮยอกแจคะ คุณฮยอกแจ!!"

    "อืม...มีอะไรหรอครับ?"

    "มีคนมาขอพบน่ะค่ะ"

    "ผมหรอครับ?"

    "ใช่ค่ะๆ!"ฮยอกแจเดินตามนางพยาบาลออกไปก่อนจะเจอคนที่อยากพบตนเอง

    "คุณครับอยากพบผมหรอ?"

    "ใช่ครับ!ผมจะมาขอคุณไปดูแลน่ะครับ!"

    "ห๊ะ!!นายเนี่ยนะฉันไม่ไปนายจะทำไม?"

    "แต่ผมเซ็นขอเรียบร้อยแล้วเพราะฉะนั้นคุณต้องไปกับผม"

    "ฉันไม่ไปๆเพื่อนฉันจะมารับฉันไปแทนฉันไม่ไป"ฮยอกแจปฏิเสธเสียงแข็ง

    "แต่คุณต้องไป!!"

    "ฉันไม่...อ๊ะ!!"ฮยอกแจพูดก่อนจะสลบไปเพราะ โดนฉีดยาสลบโดยไม่รู้ตัว

    "งั้นผมไปก่อนนะครับ"ร่างสูงพูดก่อนจะช้อนร่างบางไว้ในอ้อมแขนแล้วเดินออกไปบ้านตระกูล ฮันทันที

            ทางด้านดงเฮ

       ดงเฮที่ตอนเช้ารีบมาที่โรง'บาลกับพ่อของตนอล้วตรงเข้าไปเพื่อขอทำเรื่องฮยอกแจทันที

    "ขอโทษนะครับ!ผมจะมาขอลี ฮยอกแจออกจากโรง'บาลน่ะครับ!"พ่อของดงเฮพูดกับหญิงสาวในเคาน์เตอร์

    "ซักครู่นะคะ"

    "ขอโทษนะคะ!คุณลี ฮยอกแจถูกทำเรื่องออกไปก่อนแล้วค่ะ"

    "ห๊า!!ใครเค้าทำเรื่องออกไปหรอครับ"ดงเฮร้องพร้อมกับถามไปพร้อมๆกัน

    "เห็นเค้าลงชื่อไว้ว่า ฮันคยองน่ะค่ะ"หญิงสาวตอบพลางยิ้มแพรวพราวตามแบบคนอัถยาสัยดี

    "ขอบคุณครับ!พ่อครับงั้นเราก็กลับกันเถอะ!"ดงเฮพูดด้วยสายตาเกรี้ยวกราด ทำไมๆๆคนที่ประกันตัวออกไปต้องเป็นฮยอกแจ!!

            ณ.บ้านตระกูล ฮัน

       ร่างบางที่ถูกนำตัวกลับมาที่คฤหาส์นตระกูลฮันยังสลบไม่รู้เรื่องตอนนี้ร่างบางได้นอนอยู่บนเตียงที่เป็นเตียงของฮันคยองอย่างสงบสุข แต่ในภายหน้าต่อไปอาจจะไม่สงบแบบเคย

    ซ่า!!!

    "ตื่นแล้วหรอลี ฮยอกแจ!"ฮันคยองพูดก่อนจะยิ้มเยาะร่างบางเบาๆ

    "แกเป็นใคร แล้วจับตัวฉันมาทำไม?"ฮยอกแจถามนิ่งๆแต่ไม่ได้มีความกลัวแฝงไว้ซักนิด

    "ฉันฮันคยอง ฉับจับตัวแกมาเพราะฉันต้องการแก้แค้นน่ะสิ"

    "แก้แค้น?...ฉันไปทำอะไรให้นายแค้นไม่ทราบ?"

    "พ่อแกไง พ่อแกฆ่าพ่อแล้วก็แม่ฉัน!!!"ฮันคยองพูดก่อนจะมองร่างบางที่นั่งอยู่บนเตียงอย่างโมโห

    "ฮ่าๆๆๆๆๆพ่อฉันน่ะหรอ หึ!ถ้าอยากแก้แค้นก็ไปทำกับมันสิอย่ามายุ่งกับฉัน"ฮยอกแจสแหยะยิ้ม ฮันคยองมองด้วยความงุนงงทันที

    "แกมีอะไรกับพ่อแกรึไงถึงแค้นขนาดเรียกพ่อตัวเองว่า'มัน'?"

    "ฮ่าๆๆๆๆเข้าใจถูกแล้วหล่ะ ฉันเกลียดมันๆทำให้แม่ฉันตายตั้งแต่มันไปมีบ้านเล็กบ้านน้อยกับอีนังสัมภเวสีตัวนั้น!!!"ฮยอกแจพูดก่อนจะก้าวลงจากเตียงแล้วเดินไปหาฮันคยองนิ่งๆก่อนจะพูดว่า...

    "ทำไมเราไม่ร่วมมือกันล่ะฮันคยอง?ถ้าเราร่วมมือกันทุกอย่างก็ง่ายขึ้นจริงมะ!?"

    "ถ้านายกับฉันร่วมกันฉันลี ฮยอกแจคนนี้จะยอมให้ทุกอย่างตามที่นายต้องการเป็นไงข้อเสนอฉันเร้าใจมั้ยล่ะ!!??"ฮยอกแจพูดก่อนจะลูบแก้มร่างสูงเบาๆพร้อมกับซบหัวลงบนไหล่ร่างสูงอย่าง ยั่วๆ

    "หึ!ขอเสนอนายเร้าใจมากฉันตกลงลี ฮยอกแจ"ร่างสูงพูดก่อนจะจับมือร่างบางขึ้นมาจูบเบาๆ

    "หึ!แต่ฮันคยองฉันจะขออะไรนายอย่างนึงได้มั้ยล่ะ??"ฮยอกแจถามฮันคยองอย่างสงสัย

    "ว่ามา ยังไงแผนของเราก็ต้องสำเร็จ!"ฮันคยองพูดก่อนจะโอบเอวร่างบางไว้เบาๆเพราะ เค้าเริ่มจะถูกใจในตัวลี ฮยอกแจคนนี้แล้วสิ

    "ฉันอยากแก้แค้นนางสัมภเวสีตัวนั้นด้วย!นายต้องช่วยฉันแก้แค้นนางนั่นด้วย!"ฮยอกแจพูดก่อนจะยิ้มให้กับฮันคยองอย่างยั่วๆ

    "โอเค!ฉันจะช่วยนายเอง!"

    "ฮันคยองฉันยืมมือถือนายหน่อยสิ!ฉันจะโทร.หาดงเฮให้ช่วยฉันแก้แค้น!!"

    "อืม!"ฮันคยองตอบในลำคอก่อนจะล้วงมือลงไปหยิบมือถือเครื่องบางลงบนมือฮยอกแจ ก่อนที่ฮยอกแจจะกดโทร.ออกไปหาดงเฮทันที

    (ยอบอเซโย๊?)

    "ดงเฮๆนี่ฮยอกแจนะ"

    (ฮยอกหรอ!นายอยู่ไหนเนี่ย?เป็นไงสบายดีมั้ย?พวกมันทำอะไรนายรึเปล่า?)

    "ใจเย็นๆดงเฮฉันสบายดี ฉันไม่รู้ว่าฉันอยู่ไหน แต่โทร.มามีเรื่องอยากให้ช่วย"

    (ช่วยหรอ?เรื่องอะไรล่ะ?)

    "ฉันจะแก้แค้นอีสัมภเวสีกับพ่อฉันแกจะช่วยมั้ยล่ะ?"

    (ฮ่าๆๆๆคิดว่าเรื่องอะไรแน่นอนฉันช่วย แกต้องการอะไรบอกมาเลย!!)

    "ฮ่าๆๆฉันอยากได้นำกรดเอาแรงๆเลยนะฉันจะทำให้อีนั่นมันหน้าเสียไปเลยฮ่าๆๆๆ!!"

    (อิอิ!ฉันจะหาให้แล้วกันนะ เอาอะไรอีมั้ย!?)

    "ไม่ล่ะ แล้วเอาไงต่อไปเดี๋ยวฮันบอกนะ"ฮยอกแจพูดเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะวางสายไปพร้อมกับส่งมือถือคืนให้ฮันคยอง

    "ฮันคยองนายเป็นมาเฟียนี่ใช่มั้ยล่ะ??"

    "ใช่!นายจะทำไม?"

    "หึ!!ฉันขอปืนกระบอกนึงสิ ฉันจะฆ่ามัน"

    "นายนี่น่ากลัวกว่าที่คิดไว้นะ?"

    "ใช่!อะไรเพื่อทำเพื่อแม่ฉันได้ฉันจะทำ ฮันคยองตั้งแต่วันนี้ไปฉันจะมาอยู่กับนายในถานะคนรัก!นายจะตกลงมั้ยล่ะ!?"ฮยอกแจพูดเสร็จก็ถามฮันคยองแบบกวนๆ

    "ตกลง!เพราะ ยังไงนายกับฉันต้องอยู่ด้วยกันไปอีกนาน"

    "ดี!งั้นฉันขอลูกน้องนายคนนึงไปซื้อเสื้อผ้ากับพวกของใช้ของฉันหน่อยสิ ฉันจะเอาไปช่วยแบกของให้ฉัน"

    "ได้!นายเอาการ์ดฉันไปใช้ได้เลยนะฉันไม่ว่า!"ฮันคยองพูดก่อนจะวางการ์ดของตัวเองบนมือร่างบาง

    "ขอบใจ!"ฮยอกแจกล่าวก่อนจะเขย่งตัวจูบร่างสูงซึ่งร่างสูงก็ตอบรับอย่างดีเช่นกัน ก่อนจะผละออกแล้วไปเปลี่ยนเป็นชุดที่ร่างสูงเตรียมไว้ให้ก่อนจะออกไปข้างนอกอย่างรวดเร็ว

    "หึ!ฮยอกแจนายแรงและใจกล้ากว่าที่ฉันคิดไว้เยอะ"

    "ฉันชักจะถูกใจนายแล้วสิลี ฮยอกแจ"ฮัคยองพูดพลางเดินกลับไปที่ห้องทำงานของตนเพื่อสะสางงานต่อ

            ณ.ห้างสรรพสินค้าชื่อดัง

       ร่างบางที่มากับสหายคนสนิทของฮันคยองก็ได้เมื่อยกันหมดเดินเข้าเดินออกของก็เต็มมือไปหมด ตอนนี้ทั้งคู่มาหยุดที่ร้านเสื้อผ้าแห่งหนึ่งก่อนจะเอ่ยปากถามว่า...

    "ท๊อปนายว่าตัวนี้สวยมั้ย?"

    "สวยครับ"

    "งั้นเอาตัวนี้นะ ขอบคุณครับ"

    "คุณฮยอกแจครับผมว่ามันเยอะแล้วนะครับ"

    "นั่นสิ!งั้นไปซื้อมือถืออีกเครื่องแล้วค่อยกลับแล้วกับ ไปเหอะ!"ฮยกแจพูดเสร็จแล้วเดินเลือกมือถือแล้วเดินกลับไปขึ้นรถกลับบ้านตระกูลฮันทันที

            ณ.บ้านตระกูล ฮัน

    "กลับมาแล้วหรอ?"

    "อืม!ขโทษทีนะฮันคยองฉันรูดเยอะไปหน่อย"

    "ช่างมันไปเถอะแค่นี้สบายๆ"

    "ลืมไปว่านายมันรวย!"ฮยอกแจหัวเราะคิกคักอยู่ในอ้อมแขนฮันคยองก่อนที่ประตูจะเปิดออกพร้อมกับร่างสูงของคิบอมที่เดินเข้ามา

    "พี่ฮันไหนล่ะลี ฮยอกแจน่ะ?"คิบอมถามฮันคยองแต่ฮยอกแจเป็นฝ่ายตอบ

    "ฉันนี่แหละ!ถามหาฉันทำไมไม่ทราบ!?"ฮยอกแจจ้องตากลับอย่างหาเรื่องนิดๆ

    "เปล่านี่!"คิบอมตอบแล้วเงียบไป

    "ก็ดี!!ฮันฉันไปนอนแล้วนะง่วงนอน"ฮยอกแจบอกแล้วทำท่าจะเดินไปแต่ฮันคยองร้องทักเสียก่อน

    "แล้วข้าวเย็นไม่กินรึไง??"

    "ไม่ล่ะ!ไปแระฝันดีนะ"ฮยอกแจเอ่ยลาพร้อมกับหอมแก้มร่างสูงเบาๆก่อนจะเดินเข้าห้องนอนไป

    "ไอบอมฮยอกแจพูดเหมือนรู้จักแกเลยนะ??"

    "รู้จักสิ!รู้จักดีเลยด้วยแหละ!"

    "เอาเข้าไป!รู้ไนมั่งก็บอกมามั่งไม่ใช่ให้พี่งงอยู่คนเดียว!"

    "ไปถามฮยอกแจเองเถอะ!ไปแระฝันดี!"

    "อืม!นายมีอะไรกับไอบอมกันแน่ฮยอกแจ"ฮันคยองพูดแล้วเดินตามฮยอกแจเข้าไปนอน
    _____________________________________________________________

    จบแล้วค่ะ

    ตอนนี้เพื่อนโมยังบอกว่างงเลยเดี๋ยวอธิบายให้ฟังค่ะ

    คือ พ่อฮยอกอ่ะได้เสียกับแม่ป๋าทั้งๆที่แม่ป๋ามีพ่อป๋าอยู่แล้วพอพ่อป๋ารู้เลยฆ่าตัวตาย ส่วนแม่ของป๋าพอพ่อป๋าตายก็เสียใจจนตรอมใจตาย

    โมแต่งเองยังงเลยค่ะ ยังไงก็ติดตามด้วยนะคะ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×