คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : InTro
Intro
.
.
.
ณ โรงพยาบาลบ้า
“ออกไป๊! อย่ามายุ่งกับชั้น ฮึก...ฮึก...อย่า..มายุ่ง...กับช้านน...ออกป๊ายยย”
“คุณหมอค๊ะ คุณหมอ คุณ ลี ฮยอกแจ คลั่งหนักเลยค่ะ ทำไงดีค๊ะคุณหมอ?”เสียงนางพยาบาลแก่ๆ ร้องเรียกถามคุณหมอ
“พาเข้าห้องบำบัดเดี๋ยวนี้! ผมจะสะกดจิตเค้า”เสียงคุณหมอดังขึ้น
“ค่ะ คุณหมอ พาเธอไปห้องบำบัด”พยาบาลแก่ ตอบรับเสียงจากคุณหมอที่ดังขึ้นและหันไปหาบุรุษพยาบาลช่วยนำเธอเข้าห้องบำบัด
“ปล่อยน๊ะอย่ามาจับชั้น....อย่ามาจับชั้น...ไอพวกโสโครก รู้มั้ย! ชั้นเป็นใคร ชั้นเป็นคุณหนู ลี ฮยอกแจ น๊ะ! บอกว่าให้ปล่อยชั้นไง ปล่อยยย....ฮือออ...ปล่อยชั้นไป...ฮึกๆ ปล่อยช๊านนน...”ฮยอกแจร้องโหยหวนขณะกำลังพยามขัดขืนถึงที่สุด
“อยู่เฉยๆ หน่ะ!”เสียงของบุรุษพยาบาลคนนึงดังขึ้น “ยายนี่ แรงเยอะชะมัด ตัวก็แค่เนี๊ย!”
ณ ห้องบำบัดของโรงพยาบาลบ้า
“มัดตัวเค้าไว้ ถ้าปล่อยไว้อย่างนี้ มีหวังเธอหลุดออกไปแน่!”
“ครับหมอ”เสียงตอบรับจากบุรุษพยาบาล
“คุณ ฮยอกแจ ครับ ฟังผมนะ ฟังผม หลับตาซะ...อานั่นแหละหลับตา ...และนึกถึงทุ่งหญ้าอันเขียวขจี...อา..นั่นแหละ..คุณเห็นมั้ย?...ตอนนี้คุณกำลังยืนอยู่บนผืนหญ้า...คุณเห็นครอบครัวคุณมั้ย?...กวักมือเรียกคุณอยู่...ตอนนี้คุณกำลังทานอาหารอยู่กับครอบครัวในทุ่งหญ้าไง...นั่นแหละ....มีความสุขใช่มั้ย??...เป๊าะ!”
“พาคุณ ฮยอกแจ เข้าไปพักผ่อนที่ห้องซะ!”หมอสั่งพยาบาล
“ค่ะ คุณหมอ”พยาบาลตอบรับ
ณ ห้องของ ลี ฮยอกแจ
“โอ้ย! ปวดหัวจัง”
“อ้าว ฮยอกตื่นแล้วหรอลูก?”เสียงของแชยอนดังขึ้น
“พวกคุณมาทำอะไรที่นี่?” เสียงก้าวร้าวตอกกลับออกไป
“ทำไมลูกพูดอย่างนี้หล่ะฮยอกแจ”
“คุณเป็นใคร ผมไม่ใช่ลูกของคุณ!”ฮยอกแจตอกกลับโดยในตาแข็งกร้าว
“ฮยอก..ฮึก..ทำไมพูดอย่างนี้หล่ะ...ฮือ”
ประธาน ลี ทนฟังไม่ไหวลุกขึ้นแล้วกล่าวว่า “ช่างมันเถอะคุณ...มันคงไม่อยากให้พวกเราอยู่หรอก มันไม่รู้ว่าเธอ ห่วงมันแค่ไหน กลับกันเถอะ และชั้นจะไม่มาเหยียบที่นี่อีก!”
“หึ!...หลงมันจังเลยนะ อีนังนี่หน่ะ หลงมันจิ๊ง โดนมันหลอกยังไม่รู้ตัว ซักวันจะโดนมันปลอกเปลือกหมดตัว”
“มันจะมากไปแล้วนะ ลี ฮยอกแจ”ประธาน ลี หันกลับมาตบฮยอกแจ
“นี่ พ่อกล้าตบชั้นหรอ? มันไม่มากไปหรอกน๊ะ สำหรับนางสัมภเวสีตัวนี้หน่ะ!”
“หยุดเดี๋ยวนี้นะฮยอกแจ! อยากโดนอีกหรือไง”
“พอเถอะค่ะคุณพี่ สงสัยหนูฮยอกไม่อยากเจอพวกเราจริงๆ ฮึก...ฮึก..”นางสัมภเวสีที่ฮยอกแจกล่าวถึงห้ามปรามหยุดประธาน ลี ที่จะเดินเข้าไปตบฮยอกแจอีกครั้ง และเสแสร้งแกล้งทำเป็นบีบน้ำตา โดยที่จะไม่ลืมหันกลับมาสแยะยิ้มให้ฮยอกแจอีกครั้งโดยที่ท่านประธาน ลี ไม่รู้
หลังจากที่ท่านประธาน ลี และนางแชยอนออกไป
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดด....โง่! โง่ๆๆๆ! โดนมันหลอกยังไม่รู้สึกตัวอีก มีแม่คนเดียวยังไม่พออีกหรอ? ทำไมไม่รู้จักพอซักที จะให้แม่ต้องเจ็บเท่าไหร่กัน! กรี๊ด!!....ฮึก ฮืออ..~~”หลังจากที่ฮยอกแจได้ปล่อยอารมณ์เสร็จ สิ้นเสียงกรี๊ดพยาบาลก็รีบเข้ามา “ฉีดยาสลบให้คุณหนูฮยอกแจซะ” นางพยาบาลสั่งผู้ช่วยของเธอ “ได้ครับ”
เวลาผ่านไป~
“ อือ...อืมม...”
“คุณหนูของนมตื่นแล้วหรอค๊ะ? ทานอาหารก่อนนะค๊ะ นมทำของโปรดให้คุณหนูทานเยอะแยะเลย” คุณนมของตระกูล ลี พูด
“นมม....ฮยอกอยากกลับบ้าน ฮยอกอยากกลับไปหาคุณแม่ ฮยอกไม่อยากอยู่ที่นี่ ทำไมไม่มีใครฟังฮยอกเลยหล่ะฮะนม? ฮึก ฮึก”
“ฮยอกของนม ไม่เป็นไรนะค๊ะ ทำดีย่อมได้ดีอยู่แล้ว อย่าร้องไห้เลย นมอยู่นี่นมอยู่กับคุณหนู ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ”สิ้นเสียงของคุณนมของฮยอกก็รีบปลอบประโลมกันยกใหญ่
“คุณหนูของนมกินข้าวเถอะค่ะ พอมันหายร้อนเด๋วมันจะไม่อร่อยนะค๊ะ มีแต่ของโปรดคุณหนูทั้งนั้นเลย มาค่ะ เด๋วนมป้อน”
“ขอบคุณฮะ คุณนม”
ความคิดเห็น