คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : Chapter 9 :สาวน้อยงี่เง่า กับ กบน้อยขี้งอล
"มิวแเป็นบ้าอะไร อยู่ๆ็โทรเรียันมา" เรนับรถมารับันในเวลา5นาทีโยสัามือถือ
"พรุ่รบรอบวันายพี่ฟินิ์ใ่ไหม" ันพู้วยเสียอ่อนแร
"อืม แ่แวระบอฟราน่อนนะ" บอไปหมอนั้น็ไม่ฟัหรอ
"ไม่้อหรอ" เี๋ยวพรุ่นี้็ลับแล้ว
"มิว แเป็นไรเปล่า" รู้ใันลอเลยนะเรน
"นิหน่อย รีบเถอะ อยานอน"
"อืม "
...้านฟราน...
"แ๊ิว โรี่ อให้สละโสลาานทอไวๆนะฮะ -_-" บน้อยผู้ไม่รู้อีโหน่อีเหน่หยิบอล่ออวัมาาเพื่อนสาว เาเรียมอวัใหู้่หมั้นอเาเพื่อบอวามริทั้หม
"ฟรานฟราน นายเยายไหม -_-++ "
"ไปนะฮะ"
"อืม -_--+++" ฟรานรีบเินออไปเพื่อไปหาู่หมั้นสาวทันที
"อ้าวฟราน ยัไม่ลับอีหรอ" เรเ่เินมาทั
"ถ้าลับแล้วะมายืนหัวโ่อยู่นี่หรอฮะ ว่าแ่มิวี้ล่ะฮะ"
"ฟราน -_-+++ มิวี้ลับไปแล้วล่ะ "
"ฮ้า! ลับไปยัไ ลับไเมื่อไหร่ ลับไปับใร แล้วทำไม่ถึ..."
"โอ้ย! ฟรานนายหุบปาแล้วฟั ลับยัไไม่รู้ ลับไปัพัแล้ว แล้วัน็นึว่าลับับนาย "
"ถ้าลับับmeแล้วmeะมาถามให้เสียเวลาทำไม me ลับ่อนนะฮะ" พูบฟรานรีบวิ่ไปที่รถู่ใ่อนออรถลับบ้านอเาอย่ารวเร็ว
บ้านฟราน
ฟรานรีบลับมาหาย่า
"ย่าฮะ มิวี้ล่ะฮะ"
"ไม่ไ้อยู่ลับฟรานหรอ "
"เปล่ารับ"
‘ ไปไหนอ เานะ’
"รีบออไปามหาเถอะฟราน"
"รับ" ฟรานรีบออรถไปามหา
....เ้าวันรุ่ึ้น...
"มิว ไ้เวลาแล้วนะ "
"อืม"
"แเป็นบ้าอะไรวะ ทำหน้าอย่าับ_ไม่อออย่านั้นล่ะ" ยัยเลวเรน
"ยัยเลว ไอบ้า อให้แอ้วนสุๆ"
"ปาหรอ -_-"
"เออ เห็นเป็นบรึไ"
"เออ เห็นแ่ำว่าฟรานเ็มปาแเลย" ไอเลวเรน แมันเลววววววว ันเลียแ
"มันะไปมีไ้ไ -_-"
"เออ ไปหาพี่ฟินิ์ัน -_-"
ที่หลุมศพ
"พี่ฟินิ์..เรนมาเยี่ยมละ..แล้ว..ยัยมิว็มานะ..นะ..นี่ไ " เรนพูอย่าร่าเริทั้ๆที่เสียสั่นยิ่ว่าระัถูี
"พี่ฟินิ์ มิวิถึพี่ัเลยนะ เป็นยัไบ้านอยู่ที่นี่เหาไหม แ่พี่ไม่น่าะเหาหรอใ่ไหม เอาอไม้มา้วยนะ อุหลาบสีาวที่พี่อบไ ฮึ.." ันไม่ไหวแล้ว
"มิว เราลับันีว่าพี่ฟินิ์อยาพัผ่อนไม่อยาให้เรามาร้อไห้รบวนหรอ" เรนรีบลาันออมารวเร็ว
"เรน แพาันไปส่บ้านย่าฟรานหน่อยสิ" เฮ้ย หนีเที่ยวมานานแล้ว้อลับแล้วสินะ
บ้านย่าฟราน
"ันไป่อนนะ -_-" ยัมาทำหน้านิ่อีนะเนี่ยยัยเรน
"ลับมาแล้วะ" ันเินเ้าไป (บ้านย่าฟราน ใ้ธรรมเนียมแบบี่ปุ่นเพราะุย่าเป็นนี่ปุ่น)
"ลับแล้วหรอ้ะ เมื่อืนไปไหนมาฟรานามหาแทบแย่ ูสิยัไม่ลับเลย" ฮ้า ยัไม่ลับหรอ
"ยัไม่ลับหรอะ!!"
"้ะ แ่เี๋ยวย่าโทรบอว่าหนูลับมาแล้วีว่า" ไปอาบน้ำให้สบายัวไปเรา
"่ะ" ฟราน แ เ้าอโทษ ยัไม่ลับอย่านี้หาแทบายแน่เลย
หลัอาบน้ำเสร็ ไวเยี่ยฟิ (็นี่มันฟิ)
ันออมาาห้อน้ำโยใส่เสื้อผ้าเรียบร้อย เฮ้ย~
"๊า ! ผี..เอ้ย..ฟราน" เย้ย ใหมเลยเห็นนนั่อยู่นึว่าใรที่แท้็ฟราน (แ่แบอว่าผี -_- //ไรเอร์) (่ามันเหอะ // มิวี้)
"ไ -_-" น่าลัวอนนี้ฟรานหน้านิ่มานน่าลัวเลย
"อะ..อะ..เอ่อ..ฟราน..ะ.ะ..ือ..ว่า"
"ืออะไร!"
"ฟรานนนนนนน~"
"รู้ไหม ว่าผมามหาุนานแ่ไหน เป็นห่วแ่ไหน ลัวว่าะเป้นอะไร อยู่ๆ็หายไปน่ะ!!!!! -_- " อะไรน่ะ ปิฟรานไม่เยใ้ำห่าเหินนานี้ นี่นา
"ฟราน ^ ^;;"
"หายไปไหนมา"
"ฟราน"
"หายไปไหนมา!!!"
"ะ...็ไปหาเรน!"
"ทำไมไม่บอ่อน! แล้วทำไม้อไปืนนั้น!"
"็ันโรธนิที่นายไม่สนใ!! "
ุบ!
อยู่ฟราน็โยนล่ออะไร็ไม่รู้มาเป็นล่อสีม่ว
"ผมเสียแรเปล่าสินะที่อยาเอร์ไพร อยาื้ออให้" ฟราน
"อโทษ" ฟรานไม่ฟัันเลยหมอนั่นเินออไปอย่ารวเร็ว
ลอทั้วันันพยายาม้อฟรานมาลอแ่หมอนั่นไม่สนใอะไรเลย เฮ้ยยยยย เอาไีเรา ริสิ! มีอีวิธีหนึ่นี่นา
อนลาืน
ัน่อยๆเินเ้าไปในห้อฟรานึ่หลับสนิทอยู่ ่อนะระโอ! (หน้าไม่อาย // ไรเอร์) (อร๊ายยยยยยย ็..็..เธอแ่นิ >///< //มิวี้)
"เฮ้ย!" ฟรานใลุึ้นพรว
ุ๊บ!
อีท่าไหนย่ะุ๊บปาันเนี่ย แ่โอาสเลยทอแหะ ใู้บ้อแล้วัน ันเอามือโอบรอบอฟรานเอาไว้แน่น แ่ใ่ว่าฟรานะอยู่เยๆ หมอนี่มันเ้าเล่ห์ัๆเปิโอาให้หน่อย ฟรานแทรลิ้นเ้ามาในปาันอย่า่าย (เพราะสมยอม // ไรเอร์) (ใ้ำีๆหน่อยเ่ // มิวี้) (็เรื่อริอ่ะ // ไรเอร์) วัลิ้นหยอล้อลิ้นเล็อันไม่หยุแถมมือนแบบสุั้ว (แย่ำันอย่าสุั้วววววว // ุพี่าย) อร๊ายยยยยย เผลอไม่ไ้มือไปอยู่ราอ่อนแล้ว ไอบหื่น ันรู้ัวรีบันสุัว
"อะไรันรับ ำลัอร่อย หวานัเลย ^O^" หน้าลั้ลล้านั่นมันอารายยยยยยยยยยย
"ฟราน! นายหายโรธยัอ่ะ" ันเสียแ็แรๆ่อนะเปลี่ยนเป็นเสียอออ้อน
"ไม่! "
"ไ้ไอ่ะ ไอบบ้า!"
"ไม่หายอุ๊บอีที่อน" ว่าบฟรานรีบับท้ายทอยอันแล้วประบริมฝีปาทันที ่อนะเริ่มิมวามหวานอย่าเอาแ่ใ เราูบันัพั่อนันะเริ่มหายใไม่ออและเริ่มประท้ว
"Me หายโรธแล้วแ่ราวหน้าอย่าทำอย่านี้อีไม่ั้นไม่หยุแู่บแน่!"
">//<"
- - - -
เอาล่ะให้หวานอีอน่อนะเ้าสู่่วท้าเรื่ออริ
naru
ความคิดเห็น