กำลังใจที่ยิ่งใหญ่จากเธอ

ลำดับตอนที่ #2 : เสื้อพิมพ์ลาย

     เช้าวันต่อมาเมื่อผมส่งหนังสือพิมพ์เสร็จเจ้ารถกรรมมันดันเสียซะนิ-*- ผมเริ่มเกิดอาการเซ็ง! = =! สตาจยังไงก็ไม่ติด -*- ในขณะที่ผมกำลังสตาจรถอยู่นั้น ก็มีรกเบนซ์สีดำสวยหรูคันหนึ่งมาจอดข้างๆผม มีผู้ชายขับรถอายุราวๆ40กว่าๆ ดูท่าทางคงจะเป็นคนขับรถ และมีผู้หญิงผมยาวนั่งเบาะหลัง "เพทายขึ้นรถไปด้วยกันสิ" แจนเรียกผมขึ้นรถไปมหาลัยด้วยกัน ผมทำถ้าเกรงใจ "ไม่เป็นไรหรอก" เธอว่า ผมก็คงปฏิเสธไม่ได้ ผมจึงเดินขึ้นรถ ผมนั่งตัวติดขอบหน้าต่าง ส่วนเธอนั่งตรงข้ามกับผม พอถึงมหาลัยผมรีบขอบคุณเธอด้วยความเกรงใจ
     วันนี้เป็นวันหยุดผมรีบตื่นเช้ามาพิมพ์ลายเสื้อเพื่อที่จะนำไปขายในตอนบ่ายตามหน้าตึกแถวที่สยามหรือถ้าไม่มีที่จะจองก็คงเป็นตามข้างถนน ผมรีบขนเสื้อใส่มอเตอร์ไซต์แล้วรีบซิ่งไปสยามทันที เพราะกลัวว่าจะไม่มีที่ เมื่อถึงผมก็รีบขนเสื้อลงแล้วจัดร้านทันที (ถึงแม้สภาพมันจะไม่เชิงร้านก็เหอะ) ผมก็นั่งขายเหมือนทุกๆเสาร์ อาทิตย์ "แจน" เธอเดินมาที่ร้านผมและขอซื้อเสื้อ ผมตกใจมากแล้วผมก็รีบจัดเสื้อใส่ถุงโดยที่ผมไม่รับเงินเธอ เธอก็พยายามเอาเงินมาให้ผมจนทำให้ผมต้องรับจนได้ และเธอยังมาช่วยผมขายเสื้ออีกด้วย วันนี้เป็นวันที่ผมมีความสุขที่สุดเลย... ^ ^