หงส์ปีกหัก Omegaverse มี E-Book

เมื่ออำนาจในมือเสื่อมถอยพญาหงส์ที่เคยอยู่เหนือมังกรก็โดนเหยียบให้ปีกลู่ลงจนไม่ต่างจากนกน้อยไร้รัง

หงส์ทองที่เคยเชิดหน้าชูคอต่อคำเชิญชวนให้ร่วมตระกูลในวันนั้นต้องมาก้มหัวขอร้องให้กับตระกูลหยางในวันนี้

“หากตระกูลหยางยอมแต่งงานกับตระกูลหลี่ แน่นอนว่าอำนาจทั้งหมดในมือของลี่อิงผู้นำของตระกูลหลี่จะไปอยู่ในกำมือของตระกูลหยางไม่ต่างจากสินสมรส”

ข้อเสนอของอัลฟ่าอดีตผู้นำตระกูลหลี่ที่กำลังหาทางช่วยลูกโอเมก้าปีกหักของตัวเองให้รอดพ้นจากปากเหยี่ยวปากกา นั่นทำให้หยางเจียเฟิ่งกระตุกยิ้มออกมาเพราะความสมเพชในชะตากรรมที่น่าสงสารของหงส์ผู้เย่อหยิ่งตัวนั้น

นี่สินะที่โบราณว่าหัวเราะทีหลังดังกว่า

เมื่อสามปีที่แล้วทางตระกูลหยางเคยส่งผู้ใหญ่ไปเจรจาเรื่องการแต่งงานร่วมตระกูลกับทางตระกูลหลี่ แต่ทางตระกูลหลี่ก็ได้ปฏิเสธกลับมาด้วยเหตุผลที่ว่า

‘ตระกูลหลี่เรืองอำนาจได้ด้วยตัวเองไม่จำเป็นต้องร่วมตระกูลกับใคร’

แต่ใครจะไปคิดว่าผ่านมาแค่สามปีอำนาจของตระกูลหลี่จะเริ่มสั่นคลอนและถดถอยลงจนโดนพวกแก๊งนักเลงปลายแถวเหยียบย่ำอย่างไม่เกรงกลัวเพียงเพราะผู้นำที่ขึ้นสืบทอดอำนาจเป็นแค่โอเมก้า

“ตระกูลหยางของเราเป็นตระกูลเล็ก ๆ ที่เพิ่งจะขยายอำนาจไปได้ไม่นาน เกรงว่าจะไม่สมเกียรติกับตระกูลหลี่ที่เรืองอำนาจด้วยตัวเองได้มาหลายสิบปี”

หยางเจียเฟิ่งตอบด้วยน้ำเสียงห้วน แต่ก็ซ่อนมีดคมไว้ในวาจานั้นดั่งเข็มแทงใจ

หลี่เหลียนฟางนิ่งไปครู่หนึ่งสีหน้าที่คอยปั้นยิ้มเริ่มจางลงฉายให้เห็นดวงตาที่กำลังหม่นหมองจากปัญหาภายในตระกูลที่รุมเร้ามาแรมปี

แน่นอนว่าการที่อดีตผู้นำตระกูลจะยอมรามือจากอำนาจเพราะความชราแล้วส่งต่อมันให้กับลูกชายที่เป็นโอเมก้าเพียงคนเดียวย่อมเกิดข้อกังขาอยู่ไม่น้อย แต่เช่นนั้นแล้วคนเป็นพ่อก็ยังไม่ยอมถอยส่งลูกโอเมก้าของตนขึ้นเป็นผู้นำคนต่อไป เมื่อผู้นำอ่อนแออำนาจในมือก็ถูกลดทอนลงจนหมดความน่าเกรงขาม

หลี่ลี่อิงขึ้นแท่นเป็นผู้นำได้แค่ห้าปีจากตระกูลมหาอำนาจอันดับหนึ่งเป็นอันต้องร่วงลงมาจนแทบจะไม่มีตระกูลใดเห็นหัว

“ถ้าไม่ใช่ตระกูลหยางแล้ว ก็คงไม่มีใครช่วยให้ตระกูลหลี่รอดพ้นจากการโดนตระกูลอื่นโค่นอำนาจได้”

อดีตผู้นำพูดมันออกมาด้วยใบหน้าที่กลัดกลุ้ม

“หากเห็นแก่ความสัมพันธ์ทางการค้าที่ดีมาโดยตลอด ได้โปรดช่วยตระกูลหลี่ด้วย”

ขึ้นชื่อว่าพ่อ

“ถ้าลี่อิงต้องตกไปอยู่ภายใต้อำนาจของตระกูลอื่น คงเหมือนตายทั้งเป็น”

ย่อมทำได้ทุกอย่างเพื่อลูก

“เพราะฉันคงอยู่ปกป้องลี่อิงได้อีกไม่นานแล้ว...”