คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ROOMMATE 5
“โอเึ้นบ้ายัเนี่ย ี้เียปลอบแล้วนะ” อมินบ่นออมาอย่าเ็ๆ ็ั้แ่รยออุอ่านหมายนั่นนถึอนนี้ รยออุ็ยัไม่หยุร้อไห้ ปลอบแล้วปลอบอีนอมินี้เียปลอบ
“ฮึ อบุนะอมิน” รยออุสะอื้น
“ว่าแ่นายรู้ไ้ไอ่ะว่าันอยู่ที่นี่” อมินสสัยมาั้แ่เมื่อืนแล้ว
“็พวทเฮับฮยอแเยพูๆ ันอยู่ว่าอยามาหาอมินที่นี่บ้า อนนั้นันับันมาริๆ เลยไม่รู้ะโทรหาใร”
“แล้วเอาเบอร์ันมาาไหนเนี่ย อทเฮับฮยอแเหรอ?” รยออุพยัหน้า อมินถึับถอนหายใออมาเบาๆ ็เาไม่อบให้ใรเอาเบอร์อเาให้ใรน่ะสิ
“ันอโทษนะอมิน อย่าไปว่าพวเาเลยนะ แล้ว็อบุสำหรับุนี่้วยนะ”
ิ๊หน่อ ~
เสียออห้อัึ้นอีรั้ รยออุนั่สั่น้วยวามลัวว่านๆ นั้นะมาอี อมินำลัะลุไปูาแมวว่าใรมา แ่ถูรยออุับแนแน่น รยออุส่ายหน้าทั้น้ำาราวับะบอว่าอย่าไปนะ อมินถอนหายใหนัอีรั้ ่อนะัสินใให้ยูฮยอนที่นอนเล่นเมอยู่บนเียไป
“ยูฮยอนนนนนนน ไปูสิว่าใรมา” อมินะโน
“แปปนึ ำลัะบุานไ้เลยอ่ะมิน” ยูฮยอนะโนลับ
“นับ 1-3 นะยูฮยอน ถ้าไม่ไปูว่าใรมาล่ะ็ มินะไม่ให้ิน้าวเย็น” อมินพูเสียเ้มนยูฮยอน้อ
ยอมปิแมบุ้อนเอและมาส่อาแมวว่าใรมา
“สอลีมาน่ะ ถืออะไรมา็ไม่รู้” ยูฮยอนะโนบออมิน และเปิประูให้สอลีเ้ามา
รยออุถึับถอนหายใอย่าโล่อและเรียมไปล้าหน้าล้าาเพื่อไม่ให้สอนนั้นูออเาร้อไห้ สอ
ลีเินถือถุที่อมินมอว่ามันเหมือนเป็นเนื้อสัว์ ผั เ้าหู้ และอีมามาย
“ายยาัเลยพวแเนี่ย แล้วนั่นะทำสุี้ินหรือไื้อแบบนั้นมา”
“โอ้โหนายนี่มันสุยอแม่บ้านริๆ ถู้อนะร้าบบบบ ันอยาินสุี้ัน แ่็ไม่อยาินันสอน เลยว่าะมาทำที่บ้านแีว่า อย่าน้อย็อร่อยว่าารใส่มัน้มๆ แล้วิ้มิน”
“ยูฮยอนมีหม้อสุี้ใ่มั้ยที่นี่” อมินถาม ยูฮยอนพยัหน้าและเินไปทารัว แ่เสียเรียออมินทำให้ายาวอยูฮยอนหยุะั
“พอเลย หยุแล้วไปบุานสาร์าร์ฟอนาย่อเถอะ เี๋ยวมีอะไรแอี” อมินบ่นและเินไปทาห้อรัว ยูฮยอนยู่ปาใส่อมิน่อนะปีนึ้นไปบนเียัวเอเพื่อเล่นเม่อ
“อิอิ อะไรแอ้ะอมิน” ทเฮพูแวๆ
“ปาแมั้ไอ้ปลา” อมินหันลับมาว่าทเฮแล้ว็ปีนึ้นไปบนู้เ็บอ แ่้วยวามสูที่น้อยนิออมินทำให้ลำบาในารหยิบ แ่็ไม่เท่าไหร่
“อ้าวรยออุ มาั้แ่เมื่อไหร่” ฮยอแถามอยาแปลใเมื่อเห็นรยออุเินออมาาห้อน้ำ
“มาเมื่อืนแล้วล่ะ ือมาถามเรื่อมรมทำอาหารับอมินนิหน่อย” รยออุบอไปเพื่อวามสบายใ
อมินมอหน้ารยออุนิหน่อยแ่็ไม่ไ้ว่าอะไร
“อ่ะนี่ เี๋ยวันไป้มน้ำุป่อน พวแ็ไปล้าผัหั่นเนื้อรอ”
ิ๊หน่อ ~
“โอ๊ยยย ริ่ห้อันพัหมแล้วมั้!” อมินพูเหวี่ยๆ แล้วะโนไปหายูฮยอน“ยู ไปูหน่อยว่าใรมา”
“ไม่ว่า ีอทอยู่” ยูฮยอนะโนลับอีรั้
“ยูฮยอน!!!” อมินเินมาะเบใส่ยูฮยอนที่บัอาัำสั่ ทเฮทีู่เหมือนท่าะไม่ีเลยรีบห้ามปราม่อนะมีศึในห้อ
“เอาน่า อมินไปูรัวเถอะ เี๋ยวันไปูเอ” ทเฮันอีนเ้ารัว และส่อูาแมวว่าใรมา ทเฮเห็นนุ้นเลยะโนบอ
“มินนน พวเพื่อนยูแน่เลยอะ เห็นามิน ถือวอะไรมา็ไม่รู้” ทเฮะโนบออมิน
“เฮ้ย ไอ้พวแสบมาเหรอ” ยูฮยอนไ้ยินที่ทเฮะโนบออมิน็รีบหยิบสมาร์ทโฟนู่ใออมา็พบว่าแทนั้นเ้ออมาเป็นร้อยแ้เือน และุยันเรื่อที่ะมาสัสรร์ที่ห้ออพวเาทั้นั้น
“เี๋ยวันไปูเอ ทเฮไปทำอาหาร่อเถอะ” ยูฮยอนว่าแล้วเินไปรหัสปลล็อประู เมื่อแ๊ป่วนไ้ยินเสียปลล็อประู็รีบถลาเ้ามาอหอมยูฮยอนนมึนไปหม
“เฮ้ยไอ้พวบ้า เมาอาาศันรึไ ไอ้ามินเอาหน้าอันอุบาทว์อแออไปนะเว้ย!” ยูฮยอนพยายามันหน้าที่ใล้เ้ามาอามินให้ออไปาใบหน้าอเา
“รัเียเพื่อนเหรอ๊ะ ู้บบบบ โอ๊ยยยยยย” ามินทำปาู๋ใส่ยูฮยอนราวับะูบ แ่็้อร้อราออมาเมื่อมินโฮึหูอามินนแทบะหลุ “ึทำไมวะไอ้บ้า”
“หยุหื่นใส่เพื่อน มึไม่ลื่นไส้หน้าหลุมๆ อมันเหรอวะไอ้ามิน” ามินพยัหน้าามำพูอมินโฮ นี่มึ่วยูใ่มั้ยมินโฮ ไม่ไ้ทำให้รู้สึีึ้นเลย ไอ้เพื่อนเวร = =
“ูื้อเหล้ามาแ พอีเลยสาวๆ (?) มาทำอาหารอย่านี้ มีับแล้มล่ะ ี้เียลไปื้อเหมือนัน รบวน้วยนะร้าบ” มินโฮบอสามลีับรยออุที่นั่ีผัับหั่นเนื้อ ทั้สี่นยิ้มให้เป็นำอบ ่อนที่ะ้มลไปทำหน้าที่อัวเอ่อ
“เอ้อเี๋ยวมีเพื่อนูมา้วยอีน อมินไม่ว่าอะไรใ่มั้ยวะ” ฮยอนพูระิบบอยูฮยอน
“เี๋ยวูถามให้็ไ้” ยูฮยอนบอับฮยอน่อนเินไปที่รัว ที่อมินำลัยืนแยิ้นส่วนอไ่ัวโ อีโ้ที่ถูมืออวบถืออยู่ อมินยึ้นสู่อนที่ะสับไปที่อไ่อย่าโหร้าย
“รี๊ หัวไ่ระเ็น” ามินที่นั่ออเาะับทเฮถึับสะุ้รี๊เมื่อเห็นหัวไ่ที่อมินสับระเ็นมาทาเา ทเฮหัวเราะ
“บ้าน่า เป็นผู้ายะเปล่านะามินลัวหัวไ่้วย ฮ่าๆๆ” ามินหน้าแ้วยวามอับอาย เมื่อมีเสียหัวเราะัลั่นทั่วห้อ
“มินนน ฮยอนเาะพาเพื่อนมาอีนน่ะ๊ะ” ยูฮยอนพูเสียหวานใส่ทันทีเมื่อเห็นอมินสับไ่นระเ็นทันที อึ๋ยยย ไม่อยาะนึเลยว่าถ้าเป็นนิ้วเาละ็
“็พามาเยอะแยะแล้วนี่ ยัะมาออีเหรอ” อมินพูเสียนิ่ๆ แล้ว็ัิ้นส่วนอไ่
“อ่ะ๊ะ เิามสบายนะ” ยูฮยอนเินออมาารัวปล่อยให้อมินทำอาหารอนเอไป
“อะไรวะไอ้ยู ลัวเมียนี่หว่า ฮ่าๆๆๆ” ามินไ้ทีล้อยูฮยอนนหน้าแอบแ
“แล้วมึอยาไ้เมียไหมล่ะ ูะไ้ัให้มึ”
“ริเหรอวะ ไหนๆ ทเฮ ฮยอแ หรือว่า นหน้าหวานนนี้อ่ะ ื่อไรเหรอ” ามินถาม้วยวามื่นเ้นที่ะไ้เมีย = =
“ไม่ใ่ 3 นนั้นหรอ ลอนึู” ยูฮยอนแล้เย้า
“อ้าว ั้นอมินเหรอ แะยอมินให้เป็นเมียูเหรอวะไอ้ยู”
โรม
ยูฮยอนยาถีบ้นามินามๆ นหน้าามินแทบทิ่มับหม้อสุี้
“ีนูนี่แหละเมียมึ ไอ้เวร”
“หวเพื่อน็ไม่บอู แะไม่ไ้เลยนนี้” ามินว่าลูบ้นัวเอป้อยๆ
ามินเบะปาเหมือนะร้อไห้ เรียเสียหัวเราะไปทั่วห้อ อมิน็ยืนหั่นไปยิ้มไป อมินอบมาเวลาที่มีเพื่อนที่อมินไว้ใมาสัสรร์แบบนี้ ถึะมีรยออุ็เถอะ แ่นานี้แล้วอมิน็ะยอมเปิใให้รยออุ็ไ้ ฮิฮิ
“ฮัลโหล ถึแล้วเหรอวะ เออๆ เี๋ยวูออไปรับ”
“มาแล้วเหรอวะ รหัสเิมนะไอ้ยู” ามินหันไปถาม ยูฮยอนพยัหน้า แล้วฮยอน็เปิประู้อนรับนใหม่มา
แร๊...
เสีย้อนที่หล่นระทบันฝาหม้อสุี้ เรียสายานทั้ห้อ รยออุ้อมอนมาใหม่ไม่วาา นมาใหม่ยยิ้มมุมปาเ้าเล่ห์นิๆ แล้ว็ปรับสีหน้าเย็นาเหมือนเิม
“พะ...พี่เยอ?” รยออุร้อออมาเบาๆ
“เอ๋? รยออุรู้ัพี่เยอ้วยเหรอ บัเอิัเลยเนอะ มาแๆ ันเถอะ” ฮยอนัน้ำแ็แล้วเทเบียร์ให้เยอื่ม เยอยแ้วให้รยออุ่อนที่ะเ้าปา รยออุที่หั่นเนื้ออยู่็โนมีบา
“อุ้ย..” รยออุสะุ้้วยวามใ เลือสีแ่อยๆ ไหลออมาาบาแผล ามินที่นั่อยู่้าๆ ็ใรีบนำนิ้วอรยออุที่โนบาแผลเ้าปาแล้วูเลือให้ รยออุมออีนอย่าอึ้ๆ พยายามึนิ้วออ แ่ามินับแนออีนไว้ รยออุึำในั่ให้ามินูนิ้วอัวเอ สายาอรยออุมอไปที่เยอ ็เห็นว่ามีสายาที่น่าลัว้อมาทาเาแม้เาำลัื่มเบียร์ รยออุรีบเบี่ยสายาหลบ อมินที่ทำอาหารเสร็แล้วรีบเินออมาารัว้วยวามเป็นห่ว ยูฮยอนบหน้าผาัาเมื่อเห็นว่าเป็นเยอ
“ไม่เป็นอะไรมา ยูฮยอนไปหยิบล่อปมพยาบาลที่หลัู้เย็นมาสิ” อมินึนิ้วอรยออุออาปาอามินมาู แล้วสั่ให้ยูฮยอนไปหยิบอให้ ยูฮยอนเินไปหยิบามำสั่ออมิน
อมินหยิบพลาสเอร์มาปิแผลอรยออุ ทเฮับฮยอแมอารระทำนั้น้วยรอยยิ้ม แม้ะไม่่อยเ้าใอาารอรยออุสัเท่าไหร่ อมินยอมรับในัวอรยออุแล้วสินะ
“ิน่อสิ เี๋ยวมินะไปหยิบไ่ทอมาให้นะ แล้วะมาิน้วย ยูฮยอนให้นมเนี้ยั อย่าลืมไปให้้วย ป่านนี้หิวะายแล้วมั้” อมินบอยูฮยอน่อนที่ะเินเ้าไปในรัวหยิบไ่ทอมาให้เพื่อนๆ ไ้รับประทาน
“ัวไรวะเนี้ ยี่ห้อรอเท้าเหรอไอ้ยู” มินโฮหันไปถามเพื่อน
“เี๋ยว็โนัอแบบไ่ัวเมื่อี้หรอ แมวออ้วนมัน” ยูฮยอนบอ แล้วเินไปหยิบนมบนู้ับ้าวแล้วเทใส่ามนมอเนี้ ยูฮยอนเรียให้มันออมาาที่มุมแบๆ ที่มันอบแอบไปนอน เพื่อให้มันมาินอาหารไ้แล้ว
“ว้าวววว น่ารััเลยยยย” ทั้สอลีและรยออุร้อออมาเมื่อเห็นเ้าัวเล็เิน้วมเี้ยมออมาาอเีย (ายาวนึ้นเียไ้แล้วน้า) เพื่อมาินอาหารที่มันรออย
“ันอยาินแมวผัเผ็วะมินนนนน” ามินะโนลั่น อมินะโนอบ
“แล้วใรอยาินเนื้อหมาย่าบ้า”
อุ้ยแร เ็บี๊... ามินถึับหุบปาินสุี้ไปเียบๆ เรียเสียหัวเราะอีรั้
รยออุที่นั่ินอยู่สัแปป็เริ่มอึอัับสายาอเยอที่มอมาทาเา
“ั้นันลับ่อนนะ แม่าทมาามแล้วเนี่ย” รยออุบอเสียสใส ่อนที่ะลุึ้นัารัวเอ อมินมอารยออุ แ่รยออุยิ้มที่ำลับออมินว่าไม่เป็นไร ่อนที่ะโ้แล้วอัวลับ่อน อมินเินไปรหัสให้ แ่ประูันไม่ทันปิสนิท มือหนาอใรบาน็ับที่ประูเสีย่อน
“ำไ้ว่า้อลับแล้ว อบใมาเว้ยเพื่อนที่เลี้ย” เยอบอแ๊ป่วน่อนที่ะเินออไป อมินทำท่าะเินออไป้วย แ่ยูฮยอนเรีย่อน
“ไม่้อไปหรอมิน”
“ยู!”
ยูฮยอน้อาอมินเหมือนับบอว่าให้พวเาไปเลียร์ันเอ อมินถึับฮึฮัแ่็ยอมมานั่้าๆ ยูฮยอน่อ
“ื้อเหล้าเบียร์มาทั้ที เล่นเมันีว่า” ามินเสนอึ้น
“ะเล่นอะไรพิเรนทร์อีล่ะ” ยูฮยอนว่า
“ไม่ยาเลยเพื่อน เฮ้ยไอ้มินโฮเมิเอาวเบียร์มาเ้” มินโฮเินไปหยิบว้าๆ ถัยะ แล้วนำมาให้ามิน “ถ้าปาวไปหมุนอยู่ที่ใร นนั้น็้ออบวามริในสิ่ที่นถามพูหรือทำามำสั่ แ่ถ้าไม่ยอมอบหรือไม่ยอมทำ เหล้าเพียว 1 นะร้าบ” ามินอธิบาย
“อึ้ย น่าหนุ่ะยู เล่นันน้า” อมินบไหล่ยูฮยอนและมอ้อนึ้นอย่าอ้อนๆ ยูฮยอนถอนหายใ แ่็พยัหน้าอนุา
“แหม่ะ ะเล่นเมทั้ที้อออนุา้วย ูเริ่มละว่าใรลัวใรันแน่” ามินเาหัว ยูฮยอนับอมินแยเี้ยวใส่ นถูแยเี้ยวยัไหล่่อนะเรียให้ทุนมานั่ันเป็นวลม
------------------------------------------ ROOMMATE ------------------------------------------
(ผัที่นั่ ะไ้นึภาพออนะะ)
“ั้นเริ่มที่ัน่อนละัน เพราะันหล่อมา” ามินพู ทุนส่ายหน้า -_-
าอทุน้อไปที่วน้ำอย่าื่นเ้นปนลัว เพราะามินอบให้ทำอะไรแผลหรือถามไม่ไ้ิ -*- และปาว็หยุลที่...ทเฮ
“ทเฮเหรอ...เอาเบาะๆ ่อนละัน” ามินิ “แฟนนแรอนายือใร?”
“็ฮยอนี่แหละ” ทเฮพูหน้าาย อมินับยูฮยอนไม่่อยใ แ่สามัวป่วนหน้าเหวอไปแล้ว แล้วมาเป็นเพื่อนันไ้ไวะเนี่ยยย สุยอ
“่อไปาันนะ อิอิ” ทเฮเริ่มหมุนว แ่หมุนผิัหวะเลยทำให้วเหวี่ยไปโนยูฮยอน
“หมุนเป็นปะเนี่ย” ยูฮยอนถาม
“ผิพลาทาเทนินิเียวเอ -3-)” ทเฮยู่ปาแล้วเริ่มหมุนวใหม่อีรอบ ปาวไปอยู่ที่ฮยอน
“ว่ามาสิทเฮ” ฮยอนพูยิ้มๆ แ่ทเฮอึอันิหน่อยเพราะไม่่อยสนิท “ไม่้อเรในะ”
“อนนี้นายแอบอบใรอยู่เหรอฮยอน” ทเฮถามไปอย่าไม่รู้ะถามอะไร แ่ยูฮยอน มินโฮ ับามินูะสนใเป็นพิเศษ เพราะว่าฮยอนเป็นเพื่อนที่ไม่่อยเปิเผยอะไรที่สุในลุ่ม อนนี้มันแอบอบใรหรือปิ๊ใรยัไม่รู้เลย รรม!
ฮยอนยิ้มให้ทเฮ่อนที่ะรินเหล้าแล้วใส่ปาัวเอเพียวๆ ทั้สามนถอนหายใออมา้วยวามเสียาย ิว่าฮยอนะยอมพูอะไรออมาเสียอี
“ไปหาเสือเอาเอนะพวมึ ฮ่าๆ” ฮยอนหัวเราะเยาะ ทั้สามนบฟันอย่าหมั่นไส้ “ูะหมุนแล้วนะ”
ฮยอนับวแล้วหมุน ปาวไป่ออยู่ที่ อมิน...
“อ๊าย มันมาทามินอ่ะยู” อมินสั่นแนยูฮยอน้วยวามลัว
“อย่าเวอร์น่า ัวเออยาเล่นนี่”
“อ่ะสั่มาสิฮยอน” อมินบุ้ยปา
“อืมเอาอะไรีนะ ั้นันสั่ให้อมินหอมแ้มันละัน” ฮยอนสั่ออมาำๆ แ่ยูฮยอนนี่หันวับไปทาฮยอนและ้อาอีนทันที อมินมอหน้าอีนเหวอๆ เพราะไม่ิว่าฮยอนผู้เียบรึมะสั่อะไรแบบนี้ อมินไม่อยาหอมแ้มฮยอนเลยะว้าวเหล้ามา แ่ยูฮยอน็ว้าวไว้ให้ห่าอมิน
“เอามานี่นะยู” อมินท้ว
“มินะินไ้ไ มันเพียวๆ เลยนะ เี๋ยวเมา” ยูฮยอนบอ
“ั้นยูะให้มินหอมแ้มฮยอนเหรอ” อมินถาม แ่ยูฮยอน็เียบใส่ อมินะว้าเหล้าที่ยูฮยอนถือ แ่ยูฮยอน็หลบพ้น อมินหุหิยูฮยอนมาเลยเินึัไปหาฮยอนแล้วบรรหอมแ้มสาอฮยอนทันที ทุนมออย่าเหวอๆ โยเพาะยูฮยอนนี่นิ่ไปแล้ว ามินับมินโฮหัวเราะับท่าทาอยูฮยอนเบาๆ
“โอเนะ ่อไปามินหมุน” อมินิาใส่ยูฮยอนทีนึ่อนที่ะหมุนว และแล้วปลายว็ลับมาทีอมินอีที มืออวบำลัะหมุนใหม่ แ่เสียอามิน็ัึ้น
“ส๊อปปปป” อมินมอทาามินๆ “หาปาว้ำที่นเิม นนั้นสามารถสั่นทั้ลุ่มไ้เลย”
“เอ้า ไอ้นี่ทำไมเพิ่มาบอวะ” มินโฮว่า แ่ามิน็ยัไหล่
อมินยิ้มริ่มในใ ่อนะมอไปรอบๆ ห้อ แล้ว็สั่ทันที
“ทเฮับฮยอแเอาานไปเทเศษอาหารทิ้แล้วเอาานามใส่ิ้์ ามินับยุนโฮระิบว่ารััน ฮยอนมาหอมแ้มมินืน ส่วนยูฮยอน็ื่มเบียร์ไปอึนึละัน”
สอลีลุึ้นไปทำามำสั่ออมิน ส่วนามินับยุนโฮมอหน้าันอย่าพร้อมเพรียและเทเหล้าให้ันและัน พวเาไม่มีวันทำเรื่อวนนลุแบบนั้นแน่นอน ยูฮยอนหันมามอหน้าอมินอย่าไม่พอใ ส่วนฮยอนหัวเราะับำสั่ ยูฮยอนเทเบียร์ใส่แ้วอัวเอและยึ้นื่ม ยูฮยอน็ว้าน้าๆ มาประบูบปาแน่น
“เี่ยยู!!!/ยูฮยอน!!!”
“อื้อ!!!” อมินเบิาว้าอย่าใ พยายามเบี่ยหน้าหนีสัมผัสร้อนแร แ่ยูฮยอน็ล็ออไม่ให้อมินหนีไปไหน ร่าอวบเม้มปาเพื่อไม่ให้ร่าสูเ้ามารุล้ำไ้ ยูฮยอนึบเม้มริมฝีปาบานอีนยอมเปิปาให้ลิ้นเรียวไปทัทายหยอล้อับลิ้นเล็ อมินหนีแล้วหนีอีแ่็้อยอมโอนอ่อนับสัมผัสออีน ยูฮยอนูปาออีนย้ำอีรั้ึยอมถอนริมฝีปาออมา ทั้ห้ออึ้ ทุนอึ้ นอ่านอึ้!!! (ไปหม 5555)
“ูหอมแ้มแทนอมินให้มึแล้ว นั่ลไป” ยูฮยอนบอฮยอนเสียเรียบ ฮยอนหัวเราะ่อนที่ะยอมนั่ลไปโยไม่ัืน
“หอมแบบนั้นมึินอมินเ้าไปเลยีว่า” ามินว่า
“หุบปามึไปเลย” ยูฮยอน่าามินแล้วหันลับไปมออมินที่ำลันัุ่เียบ ทเฮับฮยอแ็ใไม่แพ้สามนนั้น ถึพวเาะมอๆ ออว่าสอนนี้อาะแอบอบัน แ่ยูฮยอนไม่เยทำอะไรเินเลยแบบนี้ ะบอว่าีใ็่อน้า...
“โห่เอ้ย ไม่หนุแล้วว่ะ” มินโฮบ่นออมาเ็ๆ “นี่มันะเที่ยืนละ เี๋ยวพวูหอบเอาวเบียร์ไปทิ้ให้ แล้ว็ะลับเลย วันนี้อบุสำหรับทุอย่านะอมิน”
“อะ อื้ม ลับบ้านีๆ นะทั้สามน” อมินบอลา ่อนที่ะเินไปนอนบนเียอัวเอ
“อหอมแ้มอมินเลยวุ้ย เ็” ฮยอนพูแล้ว็รีบวิ่หนีไปหน้าห้อ เพราะเี๋ยวลูีนุพี่ยูฮยอนะบรรที่หน้าามๆ อเา
“ลับบ้านีๆ นะพวมึ ถ้าะมาอีรุาโทรมา อย่าาท เพราะูไม่่อยไู้โทรศัพท์”
“เออๆ มึ็ูอมิน้วย เาไม่โอเ อย่ารุนแรแบบเมื่อี้ล่ะ” ฮยอนบอ
“มึไม่้อเป็นห่วหรอ” ยูฮยอนบอ่อนที่ะปิประูห้อเสียั
“แล้วพวนายะลับี่โม” ยูฮยอนถามนในรัวที่ำลัล้าภานะอยู่
“เ็บอเสร็ว่าะลับเลยล่ะ อ่ะ เสร็ล่ะ พวเราไป่อนนะ” สอลีเินไปหาอมินแล้วบอลา อมินที่นอนหันหลัอยู่็โบมือึ้นอย่าเียวไม่ไ้พูอะไร แ่็ถือว่าเป็นารบอลาที่ีที่สุแล้ว
ร่าสูมอนัวอวบที่นอนหันหลัไม่ยอมพูอะไร ยูฮยอนนั่บนเียและเอามือไปับบนไหล่ออมิน แ่อมิน็เยิบหนี ยูฮยอนมวิ้ว้วยวามไม่พอใ
“เหอะ ทีไอ้ฮยอนทำเป็นสั่ให้มันไปหอมแ้ม ทีันละเยิบหนี”
อมินไ้ยินอย่านั้นถึับลุึ้นมา้อหน้ายูฮยอนทั้น้ำา อมินไม่พูอะไรแ่ผลัยูฮยอนนเีย แล้ว็นอนลุมโปไม่สนในที่ลไป ยูฮยอนแทรัวเ้าไปในผ้าห่มสีหวานออมิน และใ้แนแร่โอบเอวให้อมินแนบิับัวอเา เสียสะอื้นออมินทำให้ยูฮยอนใไม่ีเอาะเลย
“ยูอโทษนะมิน” มูโ่สูมผมหอมออมิน “ยูปาไม่ีเอ”
ยูฮยอน็ไ้แ่หวัว่าำอโทษอเาะทำให้อมินหายโรธเาไ้ ยูฮยอนใ้เสียหวานๆ อเาร้อล่อมอมินและลูบลุ่มผมนุ่ม เผื่ออมินอาะไ้หลับฝันี...
“ื่นมาแล้วยูะ้อนะ”
------------------------------------------ ROOMMATE ------------------------------------------
มาอัพให้แล้วนะะ ส่วน SF ที่บอนั่นะรีบแ่ให้บ่ะ T__T
เยอ...บุลที่มีวามสัมพันธ์ับ้อนับรยออุ
Coming soon...
thank you :)
cinna mon
ความคิดเห็น