ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Reborn!รับแต่งฟิค ฟรี!

    ลำดับตอนที่ #9 : [FicY]1827 ลืมฉันไปเสียเถอะ forget me

    • อัปเดตล่าสุด 21 เม.ย. 53



    ...............เขาเป็นกรมการรักษาระเบียบของ ร.ร................

    .................เขาจำระเบียบถูกอย่างได้........................

    ...................เขาเก่งไปหมดถูกอย่าง..........................

    ....................เมื่อเทียบ...กับ.........................................

    .....................คนอย่างผม.................................................



     
          ผมยังไม่รู้จะไปบอกคุณฮิบาริยังไงดี ว่าผมจะต้องไปอยู่อินตาลี่ในฐานะวองโกเล่ รุ่นที่10 ...ไม่รู้สิผมกลัวว่าเขาอาจจะไม่สนใจผมก็

    ได้  แต่ถ้าไม่บอกมันก็ไม่ดี

    ตอนนี้ผมยืนอยู่หน้าห้องกรมการรักษาระเบียบ..ผมรู้จะไปบอกคุณฮิบาริยังไงดี(ผมยืนอยู่หน้าห้องมา2ชั่วโมงแล้ว)

         ''จะยืนอยู่หน้าห้องอีกนานมั้ย เจ้าสัตว์กินพืช''  มีเสียงออกมามาจากในห้องทำให้ผมสะดุ่ง

         ''คะ..ครับ..คุณฮิบาริ''  เมื่อผมเข้ามาในห้อง ได้ยินเสียงเจ้านกอ้วนกลมสีเหลืองร้องเพลงอยู่

         ''~ว่าต่อให้รักแท้~ยังไงก็แพ้ไม่ร๊ากก~'' (ร้องแบบเป็นเพลง- -) ร้องเพลงเข้ากับสถานะการจริงๆเลยนะเจ้านกน้อย

        ''มีไรเจ้าสัตว์กินพืช''

        ''เออ...คือผม...จะมาบอกว่าผมจะไปอยู่ที่อิตาลี่พรุ้งนี้ครับ..''

        ''......''

        ''ผมกลัวว่ามางร.ร จะตามหาตัวผมถ้าผมหายไปดื้อๆ'' ผมพูดไปแบบนั้น

        ''......''

        ''......''  ตอนนี้ความเงียบครอบนำ แม้เจ้านกน้อยก็ยังเงียบ

       ''ร.ร ไม่ตามหานายหรอก''

       ''......''

       ''เพราะฉันจะเป็นคนตามหานายเอง''

        ''......''

        ''ดีแล้วที่นายมาบอกฉันไม่งั้นฉันคงคลั่งตายที่นายหายไปแบบนี้''  คุณฮิบาริลุกขึ้นมาจากเก้าอี้แล้วเดินมาหาผมพร้อมกับดันค้างของ

    ผมขึ้น  พร้อมกับ จุ๊บ~

        ''สัญญากับฉันได้มั้ยเจ้าสัตว์กินพืช''

        ''ว่าอะไรครับ''

         ''ว่านายต้องกลับมาหาฉัน''   ขอร้องได้โปรดอย่ารอผมอีกเลย

         ''.......''

         ''สัญญาสิ''

         ''คงไม่ได้หรอกครับ...ผมคงจะไม่กลับมาที่นี่อีกแล้ว..''ผมบอกคุณฮิบาริพร้อมกลับเดินออกมา ผมเห็นคุณฮิบาริน้ำตาคลอ ผมไม่รู้ว่า

    ผมโชคดีหรือป่าวนะที่เห็นเขาร้องไห้ ขอโทษด้วยจริงๆ...




    ....If you beg me to don't  Alway from you...

    ......I want to say to you that I don't want to goes Alway from you...

    ........But  I can do that..........

    .........So sorry............................


    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    โมชิ - ท่านฮิร้องไห้ - -*ใครคิด(ก็ตัวเองนั่นแหละ)

    เคโกะ - ยังไม่แปลคำศัพท์เลยนะตัวเอง -*-

    โมชิ - Eng วันละนิด

    ....If you beg me to don't  Alway from you...

    ......หากเธออ้อนวานไม่ให้ฉันจากเธอไป...

    ......I want to say to you that I don't want to goes Alway from you...

    .......ฉันอยากจะบอกว่าฉันก็ไม่อยากจากเธอไป........

    ........But  I can do that..........

    .........แต่ฉันทำแบบนั้นไม่ได้......

    .........So sorry............................


    ..........ขอโทษด้วยจริงๆ.................

    เคโกะ - วันนี้แต่งสั้นจัง

    โมชิ - ใช่ๆ ใครอ่านแล้วงงต้องขอโทษด้วยนะ

    เคโกะ - ต่อไปคู่ไหนไม่บอก5555+ รอติดตามกันเองนะ

    1827บันไซ!----------->>>------->>>สำหรับแม่ยกคู่นี้


    SA YO NA RA   DE SU~! 
    Mam mon
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×