Reborn!รับแต่งฟิค ฟรี!

ลำดับตอนที่ #8 : [FicY]6927 น้ำตากับคำโกหก Lacrime di mentire

“มุคุโร่…สัญญาได้มั้ย…ว่านายจะไม่ร้องไห้”

         “ครับ…ผมสัญญา”

 

    น้ำตา…นายสัญญาว่านายจะไม่ร้องไห้

คำสัญญานั้น…นายโกหก

โกหก…คำนั้นเหมาะกับนาย…

 

 

         “ซาวาดะ  สึนะโยชิครับ”

         “อะไรหรือมุคุโร่…”คนที่ได้ชื่อว่ามุคุโร่เดินเข้ามาหาผม   แต่ตรงที่เขากำลังจะผ่านมามีรากไม้วางขวางอยู่  ผมกำลังอ้าปากเตือนแต่……

แอ็ก!!

ไม่ทัน……

         “มุคุโร่นายเป็นไงบ้าง”ผมรีบวิ่งเข้าไปดูสภาพมุคุโร่ที่ตอนนี้อยู่ในท่าหมูหัน _ _”  ซึ่งดูแล้วฮาอ่ะแต่ผมเป็นคนมีมารยาทไม่ขำ

         “มะ…ไม่เป็นไรครับ…ใครนะเอาต้นไม้มาปลูกขวางทาง แย่จริงๆ”ต้นไม้มันอยู่ของมันมา 10-20 ปี นายนั่นล่ะไม่มองทาง

         “ไม่เป็นไรก็ดีแล้วล่ะนะ  ป่ะ! ไปที่ปราสาทกัน”ผมจูงมือของมุคุโร่แล้วเดินไปที่ปราสาท  ไม่ไกลมากหรอกเพราะว่าพวกเราอยู่ในสวนของปราสาท

         และเมื่อเข้ามาในปราสาทแล้ว…

         “มุคุโร่…นายไปทำอะไรในสวนน่ะ”ผมก็ถามเขาทันที

         “ไปเก็บนี่ไงครับ”เมื่อเขาพูดจบ  เขาก็เอามือที่ถือดอกไม้อยู่มาให้ผม  มันคือดอกทานตะวันที่บานกำลังสวยเลยล่ะ

         “ทำไมให้ดอกไม้ชั้นล่ะ?”

         “ก็ดอกทานตะวันเป็นเหมือนดอกไม้ที่ให้กำลังใจนี่ครับ   ยิ่งช่วงนี้คุณทำงานหักโหมมากๆ  ผมก็เป็นห่วงก็เลยให้ไปเป็นกำลังใจให้ไง”เขาตอบ…คนละเรื่องกับที่ผมถามเลย

         “ชั้นถามว่านายให้ชั้นเนื่องในโอกาสอะไร  ไม่ได้ถามว่าดอกทานตะวันมีความหมายว่าไง”

         “อ้าว!หรอครับ  แล้วทำไมไม่ขัดผมเล่า”อ้าว?ว่าผม  ที่ผมไม่ขัดเขาเนี่ยผมผิดหรอ  ใครก็ได้ช่วยตอบที

         “ก็เป็นห่วงคุณไงครับ…กลัวว่าคุณจะไม่สบาย  ก็ให้ไว้”

         “หรอ…อืมๆ”ผมเข้าใจแล้วจากนั้นก็เข้าไปห้องทำงาน  และเอาไปไว้ในแจกันข้างโต๊ะทำงาน

         “สวยจังเลยนะ”

 

 เมื่อก่อนผมเคยคิดว่ามุคุโร่เป็นคนเข้มแข็ง

         “มุคุโร่นายสัญญาได้มั้ย?  ว่านายจะไม่ร้องไห้หรือเสียน้ำตาอีก”

         “ครับ…ผมสัญญา”

 

 

   ระหว่างที่ผมไปดูงานข้างนอกนั้น   ผมถูกลอบยิงโดยมือปืนที่เป็นศัตรู   และมุคุโร่ก็เข้ามาประคองก่อนที่ผมจะล้มลงไปกระแทกพื้น

         “คุณต้องไม่ตายนะ…”ผมเห็นน้ำตาของเขาไหลเอ่อก่อนที่จะพูด

นาย…ผิดสัญญา…

นายอ่อนแอ…

         “คนโกหก…”ผมพูดเพียงแค่นั้นและสติผมก็ดับวูบไป  และก็จะไม่ตื่นมาเจอคนโกหกคนนี้อีกเลย

 

 

          “ผมขอโทษ…ซาวาดะ  สึนะโยชิ…”นั่นคือคำสุดท้ายที่ผมได้ยิน  ก่อนที่ผมจะจากเขาไปตลอดกาล

 

 คนโกหกก็คือคนโกหก

แต่ผมก็หลงรักคนๆนี้ไปแล้ว

 

 

         “ผมขอโทษนะวองโกเล่…ผมไม่ได้ตั้งใจจะโกหก  แต่ว่าตอนนั้น…มันไม่สามารถเก็บเอาไว้ได้”เขาเข้ามาในห้วงมิติหนึ่งที่ผมอยู่และกล่าวขอโทษ

         “…คนโกหก…”ผมพูดคำเดิมโดยที่ไม่หันไปมองหน้าคนที่ผมพูดด้วยว่ามีสีหน้าเช่นไร

ความเงียบเกาะกุม

บรรยากาศที่ชวนเหงา

ผมและคนโกหก……………

 

 

         “ผมจะพูดแต่ความจริงตั้งแต่นี้เป็นต้นไป”

ผมเงียบ  ไม่ตอบอะไรเขา  และเขาก็พูดต่อ

         “Io ti amo ... e amare per sempre”

         “Maggio ci incontreremo di nuovo”

          และผมก็จากหายไปจากสายตาของเขา  ผมเห็นน้ำตาของเขาไหลอีกครั้ง  ไม่ว่ายังไงเขาก็คือ Bugiardo

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

เคโกะ -  เรื่องวันนี้เว้นเยอะ แถมแต่งสั้นอีก ภาษาอีตาลีวันละคำ(อีกแล้วนะ)

มุคุโร่พูดว่า Io ti amo.. e amare per sempre แปลว่า ผมรักคุณ....และจะรักตลอดไปส่วนบรรทัดคำพูดของสึนะคือ Maggio ci incontreremo di nuovo  ซึ่งแปลว่า  ขอให้เราได้พบกันอีกบรรทัดสุดท้ายคือ  Bugiardo  ซึ่งแปลว่า  คนโกหก
โมชิ -  วันนี้แต่งคู่โปรดโมชิด้วย อ่ะ Bugiardoน่านำไปใช่จริงๆ
เคโกะ - เรื่องต่อไปโมชิเขียนใช่ม่ะ
โมชิ - ถูก แต่ไม่บอกว่าเรื่องอะไร ปล.วันนี้ลงสีตัวอักษรไม่สวยเลยเรา - -*

6927 บันไซ! -------->>--------->>สำหรับแม่ยกคู่นี้

 SA YO NA RA   DE SU~! 
Mam mon