ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
.......ในวันฝนตก รวกับพายุเข้า........
...........เด็กผู้หญิงคนหนึ่งพึ่งเลิกเรียน...................
"กี้ ฉันกลับก่อนนะพอดีต้องรีบกลับบ้านน่ะ พอดีลุงคนขับรถไม่อยู่" เธอบอกกับเพื่อนหญิงของเธอ
"อื้อๆ กลับระวังๆน่ะปิว" เด็กสาวพลางพยักหน้า แล้วรีบวิ่งออกจากห้องไปโดยคิดในใจว่า 'ฝนจะตกทำไมตอนนี้น้า-*-'
ตอนนี้เธออกมายืนรอรถ แต่น่าเสียดายที่ยืนรอเกือบชั่วโมงรถก็ไม่มาสักคน เธอจึงตัดสินใจเดินไปตามทางเรื่อยๆและหวั่งว่าจะมีรถสักคันวิ่งผ่านมา
"ฝนตกขนาดนี้ทำไมไม่มีรถมาเลยน้า" เธอบ่นกับตัวเอง เธอเดินมาถึงมุมตึกที่หนึ่งและกำลังจะเดินผ่านไปถ้าเธอไม่ได้ยินเสียง.....
"เหมียว...."สะก่อน เธอจึรีบอุ่มมันขึ้นมาแมวตัวสีเทานัยน์ตาสีม่วงเป็นสีที่แปลกประหลาด แต่ปิวไม่คิดอย่างนั้นเธอคิดว่าฝนตกขนาดนี้ยังมีแมวมานอนตากฝนอยู่ปลอกคอก็ไม่มี ถ้าฝนตกขนาดนี้แมวก็น่าหาที่หลบ
"งั้นคืนนี้แกก็มานอนกับฉันที่บ้านก่อนนะ.."
"ม่อน!! ม่อนอยู่ไหน พี่กลับมาแล้วนะ...กินยาหรือยัง." ปิวตะโกนหาน้องเธอ
''กินแล้วครับ อ้าว! พี่ปิวพี่อุ้มแมวสีสวยขนาดนั้นมาจากไหนหรอครับ'' น้องชายของเธอยังอดตกใจไม่ได้ที่เธออุ้มแมวสีสวยขนาดนี้มา
''หยุดก่อน อย่าพึ่งถามเลย นะไปเตรียมน้ำอุ่นให้พี่หน่อย เดี๋ยวพี่จะอาบน้ำแล้วก็จะเช็ดตัวเจ้าแมวนี่ด้วย'
"ครับๆ"' ม่อนทำตามที่พี่สาวสั่ง
หลังอาบน้ำเสร็จคงไม่พ้นที่จะง่วงนอนเป็นอย่างแรก ก็แน่หล่ะเธอวิ่งตากฝนมาซะขนาดนั้น
"พี่ปิวไม่ลงไปกินข้าวหรอครับ"
"ไม่เป็นไรหรอกพี่ง่วงนอนแล้ว"
"แล้วเจ้าแมวหล่ะครับจะนอนที่ไหนหรอ"
"ก็นอนกับพี่ก่อนแล้วกันนะ"
"ราตรี สัวสดิ์นะครับพี่ปิว"
"จ้าๆราตรีสัวสดิ์ นะม่อน"
ตอนนี้มีแต่ความมืดทั้ังหมด มีแต่เสียงฝนและฟ้าร้อง คืนนี้จะผ่านพ้นไปอย่างไรไม่มีใครรู้ได้ ถ้ามกลางความมืดมิดเจ้าแมวสีแปลกตากลับเปร่งแสงออกมาจากตัว รูปร่างที่ตอนแรกคล้ายแมว ตอนนี้กลับกลายเป็นหนุ่มผมสีเทาเข้า นัยน์ตาสีม่วงหน้าหล่อขมเข้มเจ้าแมวน้อยหรือชายหนุ่มในตอนนี้พูขึ้นว่า
"ราตรีสัวสดิ์นะ..." แล้วนอนต่อไป กลางคืนที่พายุเข้าขนาดนี้จะผ่านพ้นไปหรือป่าวเรื่องนั้นคงไม่เป็นไรสำหรับเจ้าแมวน้อนในตอนนี้เพียงแต่ คิดในใจว่า 'ในที่สุดฉันก็ได้เจอเธอสักที..'
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
บทนำน้อยไปหน่อยนะค่ะ
แต่ตอนต่อไปรับร้องสนุกแน่นอนค่ะ แต่ก่อนอื่นเม้น ให้เป็นกำลังใจหน่อยนะค่ะ
nu eng
...........เด็กผู้หญิงคนหนึ่งพึ่งเลิกเรียน...................
"กี้ ฉันกลับก่อนนะพอดีต้องรีบกลับบ้านน่ะ พอดีลุงคนขับรถไม่อยู่" เธอบอกกับเพื่อนหญิงของเธอ
"อื้อๆ กลับระวังๆน่ะปิว" เด็กสาวพลางพยักหน้า แล้วรีบวิ่งออกจากห้องไปโดยคิดในใจว่า 'ฝนจะตกทำไมตอนนี้น้า-*-'
ตอนนี้เธออกมายืนรอรถ แต่น่าเสียดายที่ยืนรอเกือบชั่วโมงรถก็ไม่มาสักคน เธอจึงตัดสินใจเดินไปตามทางเรื่อยๆและหวั่งว่าจะมีรถสักคันวิ่งผ่านมา
"ฝนตกขนาดนี้ทำไมไม่มีรถมาเลยน้า" เธอบ่นกับตัวเอง เธอเดินมาถึงมุมตึกที่หนึ่งและกำลังจะเดินผ่านไปถ้าเธอไม่ได้ยินเสียง.....
"เหมียว...."สะก่อน เธอจึรีบอุ่มมันขึ้นมาแมวตัวสีเทานัยน์ตาสีม่วงเป็นสีที่แปลกประหลาด แต่ปิวไม่คิดอย่างนั้นเธอคิดว่าฝนตกขนาดนี้ยังมีแมวมานอนตากฝนอยู่ปลอกคอก็ไม่มี ถ้าฝนตกขนาดนี้แมวก็น่าหาที่หลบ
"งั้นคืนนี้แกก็มานอนกับฉันที่บ้านก่อนนะ.."
"ม่อน!! ม่อนอยู่ไหน พี่กลับมาแล้วนะ...กินยาหรือยัง." ปิวตะโกนหาน้องเธอ
''กินแล้วครับ อ้าว! พี่ปิวพี่อุ้มแมวสีสวยขนาดนั้นมาจากไหนหรอครับ'' น้องชายของเธอยังอดตกใจไม่ได้ที่เธออุ้มแมวสีสวยขนาดนี้มา
''หยุดก่อน อย่าพึ่งถามเลย นะไปเตรียมน้ำอุ่นให้พี่หน่อย เดี๋ยวพี่จะอาบน้ำแล้วก็จะเช็ดตัวเจ้าแมวนี่ด้วย'
"ครับๆ"' ม่อนทำตามที่พี่สาวสั่ง
หลังอาบน้ำเสร็จคงไม่พ้นที่จะง่วงนอนเป็นอย่างแรก ก็แน่หล่ะเธอวิ่งตากฝนมาซะขนาดนั้น
"พี่ปิวไม่ลงไปกินข้าวหรอครับ"
"ไม่เป็นไรหรอกพี่ง่วงนอนแล้ว"
"แล้วเจ้าแมวหล่ะครับจะนอนที่ไหนหรอ"
"ก็นอนกับพี่ก่อนแล้วกันนะ"
"ราตรี สัวสดิ์นะครับพี่ปิว"
"จ้าๆราตรีสัวสดิ์ นะม่อน"
ตอนนี้มีแต่ความมืดทั้ังหมด มีแต่เสียงฝนและฟ้าร้อง คืนนี้จะผ่านพ้นไปอย่างไรไม่มีใครรู้ได้ ถ้ามกลางความมืดมิดเจ้าแมวสีแปลกตากลับเปร่งแสงออกมาจากตัว รูปร่างที่ตอนแรกคล้ายแมว ตอนนี้กลับกลายเป็นหนุ่มผมสีเทาเข้า นัยน์ตาสีม่วงหน้าหล่อขมเข้มเจ้าแมวน้อยหรือชายหนุ่มในตอนนี้พูขึ้นว่า
"ราตรีสัวสดิ์นะ..." แล้วนอนต่อไป กลางคืนที่พายุเข้าขนาดนี้จะผ่านพ้นไปหรือป่าวเรื่องนั้นคงไม่เป็นไรสำหรับเจ้าแมวน้อนในตอนนี้เพียงแต่ คิดในใจว่า 'ในที่สุดฉันก็ได้เจอเธอสักที..'
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
บทนำน้อยไปหน่อยนะค่ะ
แต่ตอนต่อไปรับร้องสนุกแน่นอนค่ะ แต่ก่อนอื่นเม้น ให้เป็นกำลังใจหน่อยนะค่ะ
nu eng
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น