รักสุดซ่าของยัยสุดบื่อ

ลำดับตอนที่ #3 : ลำดับตอนที่ 3

 “แม่จ๊าหนูไปข้างบนแล้วนะค่ะพรุ่งนี้หนูมีเรียนค่ะ”

“จ๊าลูก”ฉันเดินขึ้นห้องแล้วคิดขึ้นเรื่องนายคอฟฟี่บ้าบออะไรนั่นแล้วโมโหจริง

“ผู้ชายอะไรน่าตาก็ดีปากไม่หน้าเสียเลย”เฮ้ย= O =

“นี่ยัยแพตน้องพี่บ่นอะไรอยู่ล่ะเนี๊ย”พี่พลอยเดินเข้ามาในห้องของฉัน

“พี่พลอยกลับมาแล้วหรอค่ะ”ฉันดีใจมากที่พี่พลอยของฉันกลับมาจากจีน

“ถ้ายังไม่กลับมาแล้วจะเห็นพี่ยืนยิ้มให้น้องสุดที่รักของพี่หรอ”พี่ฉันพูดแบบนี้อีกแล้วอ่า

“นี่แล้วเมื่อกี้บ่นอะไรจ๊ะ”

“อ๋อเอ่อ ม่ะไม่มี อ่าอะไรค่ะ เอ่อ คะแค่สงสัยว่าทำไมเจ้าอมยิ้มมีแค่4ขาเองค่ะ”ฉันแก้ตัวไปเรื่อยเปื่อย

“แมวมันก็มีแค่4ขาไม่ใช่หรอแพต”แหม!!~พี่พลอยช่วยสงสัยหน่อยไม่ได้หรอ

“ก็แค่สงสัยน่ะพี่พลอยไม่มีอะไรหรอก”

“นอนได้แล้วพรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนไม่ใช่หรอไปโรงเรียนวันแรกอย่าสายสิ”

“หรอพี่”ฉันเดินไปที่เตียงตาก็สะดุดอะไรอย่างนึงแล้วก็ โครมมมมม!!!!~

“ยัยแพตเป็นไรเปล่า”พี่พลอยโวยวายใหญ่เลย

“แม่ๆๆ แม่จ๊าช่วยน้องแพตด้วย”แม่รีบขึ้นมาข้างบนเพื่อที่จะมาดูว่าฉันเป็นอะไร

“มีอะไรลูก”

“ก็ยัยแพตเดินยังไงไม่รู้หกล้มทั้งๆที่ไม่มีอะไรขวางเลยนะค่ะเห็นมดตัวนิดเดียวเดินอยู่”สงสัยฉันจะสะดุดมดมั้ง?

“โธ๋ๆลูกแม่ สะดุดมดล้ม”แม่ฉันก็อย่างงี้ทุกที

“ แม่ค่ะแพตไม่เป็นไรหรอกค่ะแค่ล้มนิดหน่อยเองแม่กับพี่พลอยกลับห้องไปนอนเถอะค่ะพรุ่งนี้แพตต้องไปเรียนแม่ก็ต้องไปรับพ่อที่สนามบินกับพี่พลอยนิค่ะ”

“จ๊าลูกแม่ไปล่ะจ๊ะ”แม่ฉันเดินออกจากห้อง

“เร็วลูกพลอยให้น้องนอนเถอะ”พี่พลอยเดินออกจากห้องตามแม่ไป

“ค่ะแม่”

“บ๊าบบายเจ้พลอยมม๊ามี่”

“ฮ้าววววว ~”ฉันลืมตาต้อนรับแสงแดงเพื่อบิดตัวนิดๆน้อยๆ

“ตอนนี้กี่โมงแล้วเนี๊ย”ฉันหันไปมองนาฬิกาที่อยู่ข้างเตียงนอนอันสบายของฉัน

“6:30เองเฮ้ยอาบน้ำแต่งตัวดีกว่า”ฉันรีบลุกไปอาบน้ำแล้วแต่งชุดนักเรียนเพื่อจะไปโรงเรียน

ตึก ๆ ๆฉันเดินลงบันไดอย่างเร็ว

“แม่แพตไปเรียนแล้วนะค่ะ”ฉันหยิบรองเท้าแล้วสะพายกระเป๋าออกจากบ้าน

“เอ้า!!!!!ไปเร็วจัง ยังไงก็รีบกลับล่ะกันนะลูก”

“ค่ะแม่ขอหอมทีนึง”ม๊วฟฟฟฟฟฉันหอมแม่ยกใหญ่แล้วเดินไปขึ้นรถเพื่อจะไปโรงเรียน

“บรื้นนนนนน~”ฉันออกรถอย่างเร็วในที่สุดก็ถึงซะที

“เอี๊ยดดดดดด~”ฉันหยุดรถทันทีที่ถึงโรงเรียนฉันเดินไปที่บอร์ดเพื่อไปดูลายชื่อเอ่อทำไมรายชื่อของฉันไม่ได้อยู่ห้องสุดท้ายแต่เป็นห้องQ!!!!ฉันเดินไปถึงหน้าห้องเจอคุณครูพอดีคุณครูพาฉันไปและนำให้ทุกคนได้รู้จักแล้วครูก็เดินออกไป

“สวัสดีค่ะ แพตตี้ค่ะเรียกว่าแพตเฉยๆก็ได้นะค่ะ”ฉันยิ้มกว้างแล้วมองไปรอบห้องแต่ไปสะดุดกับผู้ชายกลุ่มหนึ่งมีอยู่4น่ารักทุกคนเลยแต่ฉันไปสะดุดสุดๆก็ผู้ชายน่าเรียวๆขาวๆตี๋ริมฝีปากเอิบอิ่ม

“เฮ้ยนายปากปีจอ”และแล้วเรื่องไปคาดฝันก็เกิดขึ้น

“ยัยซื่อบื้อมาทำไมว่ะ”

“ฉันก็มาเรียนของฉันซิ”ฉันตอบเค้าด้วยความจริง

“เออออออ!!!!~แต่ฉันว่าเธอต้องไปอยู่ห้องสุดท้ายเธอซื่อบื้อขนานนี้”

“นี้นายปากเสียจริงๆแม่ไม่ให้เลี้ยงหมาไงเลยต้องแอบเลี้ยงในปาก”

“ชิ”นายนั่นทำน่าไปพอใจแล้วเราก็สงบกันทั้งคู่นายนั่นมองมาหาฉัน

“มองไม”ฉันถามเค้าแต่ก็ไม่ได้หวังว่าเค้าจะตอบว่าอะไร

“มองแว่นหนาประโปรงยาวๆเสื้อใหญ่ๆของเธอไงทุเรศชิบ”

“อ๊อดดดดดดดดด!!!!!~”                                                                                          

“เชอะนายระวังไว้ล่ะกันไม่เกิน1เดือนแน่ที่ฉันจะสวยให้นายดู เชอะชิช่ะ”

“เร็วๆนะจ๊ะรีบสวยให้คอฟฟี่สุดหล่อคนนี้ดูหน่อย”

“เหอะคอฟฟี่ฟังชื่อแล้วรู้สึกเลี่ยนอ่ะ”

“ยัยป้าแพตจะทานข้าวไหมห้างใหม่เพิ่งเปิดฉันจะรีบไปเดินแล้วทะเลาะกันอยู่ได้น่าเบื่อจริงๆ”ยัยนิต้ากับยัยเบลลี่เรียกให้ฉันไปกินข้าวที่ห้างใหม่

“ฉันไปแล้วๆ”ฉันเดินออกไปโดยไม่พูดอะไรกับเข้าเลย