ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : สี่หนุ่มสุดฮอต[100%]
ตอนนี้ฉันก็เข้ามาอยู่ในห้องกับยัยปรางแล้วก็พวกBBเรียบร้อยแล้ว ฉันเตรียมตัวเปิดรายการพร้อมกับหันไปบอกยัยปราง
"ปราง...จบเพลงนี้ก็ขึ้นเลยนะ" ฉันพูด ยัยนั่นพยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจ และแล้วเพลงก็จบลง...
"สวัสดีตอนเย็นที่แสนจะสดใส หลายๆคนคงกำลังทำการบ้าน อ่านหนังสือ หรือนอนเฉยๆ ก็หมุนมาฟังคลื่นนี้นะค่ะ วันนี้เป็นวันพิเศษมากๆเลยเพราะอะไรหรอ ปราง^^" ฉันเริ่มพูดหลังจากที่เพลงจบลงไปแล้ว
"ก็วันนี้เรามีสี่หนุ่มคนดังมาให้สัมภาษณ์ถึงสถานีเลย ใช่ม่ะ" ยัยปรางหันหน้ามาถามฉัน - -" มันจะถามฉันทำไมเนี่ย ในเมื่อฉันถามแกอ่า
"เอาล่ะค่ะ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาอันมีค่าของเพื่อนๆ เรามาเริ่มทำความรู้จักกับสี่หนุ่มสุดฮอตกันเลยดีกว่านะค่ะ เริ่มจากคนแรกเลยค่ะ" ฉันหันหน้าไปหาสี่หนุ่มเทพบุตรเพื่อเป็นเชิงบอกให้เริ่มพูด
"สวัสดีคร๊าบ~พวกเราสี่หนุ่มBBยินดีที่ได้รู้จักนะคร๊าบ" แหม!!!แนะนำแค่นี้เนี่ยนะ
"แนะนำตัวด้วยนะค่ะ" ฉันพูดยิ้มๆ แต่ดูเหมือนจะมีคนไม่ชอบขึ้นมาแล้วสิ อ้ากกกก~ทำไมนายหน้าหวานคนนั้นถึงมองฉันแปลกๆอ่า TT^TT
"ดีครับผม ยู นะครับ" กรี๊ดดดด~เทพบุตรของช้านนนนนนนนน ><~ ดูยัยปรางทำหน้าสิเหมือนอยากจะเข้าไปกระชากหัวเทพบุตรของฉันมาตบๆๆๆๆเลยง่า TT^TT
"ดีครับผม เคน ครับ" คนนี้คาสโนว่านี่เอง ง่า~ทำไมชอบมองฉันด้วยสายแทะโลมแบบนี้เนี่ย TT^TT
"ดีครับผม โม" นายคนนี้ไงที่มองฉันแบบแปลกๆอ่า ดูดิ...หน้าก็หล่อแต่โหดชะมด เอ้ย ชะมัดเลย
"ผม มิกส์ ครับ" นายคนนี้ก็หล่อแบบไทย คิ้วเข้ม ท่าทางจะเป็นคนเงียบๆซะด้วย
"หมดแล้วนะค่ะ สำหรับชื่อของพวกสี่หนุ่มBB" ยัยปรางพูดขึ้น
"เริ่มคำถามหลักกันเลยดีกว่านะค่ะ ...คำว่า BB มาจากคำว่าอะไรหรอค่ะ" ฉันเริ่มเปิดบทสนทนา คำถามที่ถามออกไปเนี่ย ขอบอกว่าสดๆเลยนะคร๊า ^^
"Bad-Boy ครับ" นายโมตอบแบบเย็นชา อ้ากกกก~ถ้านายไม่พอใจที่จะตอบก็อย่าตอบสิฟ่ะ ให้เทพบุตรของฉันตอบก็ได้
"แล้วแฟนเพลงให้การตอบรับดีหรือป่าวค่ะ" ฉันถามต่อ
"ก็ดีมากๆเลยหล่ะครับ คุณดีเจห่วงสวย" อ้ากกกก~ไม่ต้องให้บอกใช่มั้ยว่าใครเป็นคนพูด อีตาบ้าโม(บอกทำไม)ประจานกันแบบนี้เลยหรอ ผิดหรือไงเนี่ยก็แค่ห่วงสวยอ่ะ!!! เริ่มยัวะ -;;-^^ VIPแล้วนะ
"เอ่อ...ค่ะ แล้วมารวมตัวกันได้ยังไงค่ะ" ฉันถามต่อ ดูเหมือนว่าฉันจะถามคนเดียวเลยนะเนี่ย ยัยปรางหายไปหนายยยยยยยยยย - -"
"พ่อแม่รู้จักกัน อยู่ร.ร.เดียวกันมาตั้งแต่เด็กแล้วน่ะครับ" กรี๊ดดดด~เทพบุตรของฉันตอบแล้ววววววววว >< ยัยมีนใจจะละลายแล้วววววววววว
"ค่ะ...อยากจะฝากอะไรกันแฟนๆหน่อยมั้ยค่ะ" ฉันถาม
"ครับ...ไม่มีอะไรมากนะครับ ก็แค่อยากให้เพื่อนช่วยอุดหนุนซีดีของพวกเราด้วยนะครับ" นายยูพูดพลางยิ้มให้ฉัน ยูจังจ๋า~เป็นของมีนเถอะนะ - -" ทำไมถึงน่ารักอย่างเน้ ><
"ค่ะ...งั้นตอนนี้เราไปพักเบรกกันสักครู่นะค่ะ แล้วเดี๋ยวเรากลับมาคุยเรื่องส่วนตัวของหนุ่มๆแต่ละคนกันซักนิดนะค่ะ" ฉันพูดจบ ยัยปรางก็เปิดเพลงขึ้นมา ยัยนั่นหันมามองหน้าฉันเล็กน้อยก่อนจะพูดอะไรออกมากเล็กน้อย
"คงไม่ว่าใช่มั้ยค่ะ...ถ้าเพื่อนฉันจะถามเรื่องส่วนตัวของพวกคุณ" ยัยนั่นส่งสายตาเย็นชาไปมองสี่หนุ่ม แบบว่า"ถ้ามึงเรื่องมากกูจะฆ่ามึงทันที" อะไรประมาณนั้น - -"
"ครับ"นายโมตอบรับเรียบๆ คนอื่นก็พยักหน้าเป็นเชิงว่าได้ทั้งหมด ง่า!!ฉันว่าถ้าฉันตาไม่ฝาดไปนะ...แนเห็นเทพบุตรของฉันชอบจองไปมองยัยปรางตอลดเลยง่า TT^TT
"มีน!!!เดี๋ยวฉันมานะ แกรอนี่แปป" ยัยปรางหันหน้ามาบอกฉัน แล้วลุกขึ้นจากเก้าอี้เดินตรงไปที่ประตูทันที
เอี๊ยดดดดดด!!! ปัง!!!!!!!!!
"เฮ้ย!!!ปราง แกจะทิ้งฉันไปไหนเนี่ย" ฉันพูด แง!!!แกอย่าทิ้งฉันไว้กับเทพบุตรสิ เดี๋ยวฉันห้ามใจตัวเองไม่อยู่เกิดปล้ำเขาขึ้นมา แกจะว่าไง!!! *-* แต่ไม่ทันซะแล้ว... ยัยปรางเดินออกไปด้วยหน้าอันบูดบึ้ง รู้นะว่าแกเจ็บแผล แต่อย่าทิ้งฉันสิ TT^TT
"ติดกันเป็นปลาท่องโก๋เลยนะ คุณดีเจ" ใครฟ่ะ!!! คนยิ่งกลัวๆอยู่ยังจะพูดอีก เดี๋ยวแม่ก็ปล้ำจริงๆซะเลยนิ - -"
"นายอย่ามายุ่งได้ป่ะ!!ฉันจะติดใครมันก็เรื่องของฉัน" ฉันพูดเคืองๆ นายนั่นทำท่าทองไม่รู้ร้อน อ้ากกกกกกกก~ฉันเกลียดผู้ชายแบบนี้ที่สุดเลยเว้ยยยย!!!
"ได้ยินมาว่าดีเจคลื่นนี้เล่นตัว...ไม่ยอมให้คนอื่นเขาเห็นหน้าเลยใช่ป่าวว่ะ สงสัยกลัวโรงเรียนจะรู้แน่เลยว่ะ" อ้ากกกกกกกกกก~ไอ้คนปากเสียเอ้ย อย่าพูดแบบนั้นสิฟ่ะ TT^TT
"ไม่ได้เล่นตัวย่ะ!!!แต่ถ้าโรงเรียนรู้ว่าพวกเราทำงานตอนนี้ เราก็ต้องออกจากโรงเรียนทั้งๆที่ยังไม่เรียนไม่จบน่ะสิ นายเองก็เป็นนักร้องน่าจะรู้กฎข้อนี้ดีอยู่แล้วไม่ใช่หรอ" ฉันถามเคืองๆอีกครั้ง และนายนั่นก็ทำทองไม่รู้อีกเช่นเคย
"ก็รู้...แต่ทำไงได้ในเมื่อฉันมันพวกคนรวย จะเข้าจะออกที่ไหนก็ได้ทั้งนั้นแหละ" นายนั่นพูดแบบภูมิใจสุดๆ แหวะ!!!ลูกคนรวย พูดออกมาได้ไงเนี่ย
"งั้นเชิญนายรวยไปคนเดียวสิ...ฉันมันคนจน ไม่อยากสุงสิงกับคนรวยแบบพวกนายหรอก" พูดจบ ฉันก็ปึงปังเตรียมตัวออกจากห้อง แต่แล้ว....
"จะออกไปไหนยัยเตี้ย!!!" อ้าก!!!จี้ใจดำจริงๆเลย TT^TT
"นาย!!!อย่ามาหาเรื่องกันนะ ถึงฉันจะเตี้ยแต่ก็ไม่ได้ไปหนักส่วนไหนของนายซักหน่อย" ฉันหันกลับไปพูด ทำไมมันรู้สึกร้อนๆที่ลูกตาเนี่ย
"ไม่หนักหรอก...แต่มันขวางลูกตาฉัน" นายนั่นพูดเสียงเย็น อ้ากกก!!!นี่ไม่มีใครคิดจะมาช่วยฉันเลยใช่ไหมเนี่ย TT^TT
"ไอ้โม...พอเถอะ" นายยูพูดขึ้นหลังจากนั่งดูเหตุการณ์มานาน ยูจ๋า~มีนรักยูที่สุดเลย TT^TT
"แกมันก็ใจอ่อนแบบนี้ทุกทีนั่นแหละ" นายโมพูดเสียงเรียบ
"แกมันก็ชอบแกล้งผู้หญิงแบบนี้ประจำ" นายยูพูดเสียงเรียบเช่นกัน
เอี๊ยดดดดดดดดด!!!
ยัยปรางกลับมาแล้วววววววว TToTT ปรางจ๋า~ช่วยมีนด้วยยยยยยยยยยย TT^TT ฉันวิ่งไปหลบหลังยัยปรางเพราะกลัวว่านายโมจะทะเลาะกับเทพบุตรของฉัน ><
"เป็นอะไรของแกนะ...เฮ้ย O_o มีน แกร้องทำไมเนี่ย!!!" ยัยปรางตะโดนสุดเสียง แกจะเอาให้ดังไปถึงดาวพลูโตเลยใช่ป่ะ - -"
"ป่ะ...ป่าว ฝุ่นเข้าตาฉันเฉยๆ" เวรๆๆๆยัยปรางยิ่งไม่ชอบเห็นน้ำตาอยู่ด้วย เดี๋ยวมันบ้าตายอีก - -"
"แกแน่ใจหรอ...วันนี้แม่บ้านพึ่งทำความสะอาดห้อง...ฝุ่นจะมาจากไหน" ยัยปรางถาม เว้ย!!!ยัยนี่ถามมากจริงๆเลย - -"
"เออ...ว่าแต่แกออกไปเอาอะไรมาน่ะ" ฉันถามสั่นๆ พยายามทำตัวให้กลับไปเป็นแบบเดิม
"อย่างที่เห็น" ยัยนั่นตอบเรียบๆก่อนจะส่งน้ำเปล่ามาให้ฉัน ที่แท้ก็ออกไปเอาน้ำนั่นเอง ยัยนั่นส่งน้ำมห้ทุกคนในห้องด้วยหน้าอันบึ้งตึงเช่นเดิมและมันก็บึ้งหนักกว่าเก่าตอนส่งน้ำให้นายยู ทำไมต้องเป็นเทพบุตรฉันด้วยนะเนี่ย - -"
~ ต่อให้ไม่มีที่ยืนในหัวใจ และไม่เคยจะอยู่ในสายตา... ~
เสียงแบบนี้...มือถือยัยปรางแน่นอน เฮ้อ!!ดีจังที่ดังตอนนี้ มันขัดความเงียบตอนดื่มน้ำพอดีเลย - -"
"สวัสดีค่าาาาาา~" ง่า~แบบนี้แน่นอนว่าต้องเป็นป๋า เห็นคนอื่นคุยกับพ่อแล้วฉันชักอยากกลับบ้านซะแล้วสิ TToTT
"ยัยปราง!!!เพลงจะจบแล้วนะ" ฉันตะโกนบอก ยัยนั่นหันหน้ามาพยักหน้าเล็กน้อยพร้อมๆกับกลอกเสียงลงโทรศัพท์แบบหนาวเลี่ยน
"ค่าาา...ป๋า ปรางทำงานอยู่นะค่ะ เดี๋ยวเลิกแล้วปรางจะโทรหา ง่า~นะค่ะป๋า ให้ปรางทำงานแปปนึงนะค่ะ อ๋า!!!~ป๋าหนีประชุมหรอเนี่ย กลับไปประชุมเลยนะค่ะป๋า ถ้าป๋าไม่กลับไปปรางจะไม่โทรกลับไปหาแล้ว" ยัยปรางกลอกเสียงแบบไม่สบอารมณ์ลงไปในโทรศัพท์ด้วยหน้าอันบูดสนิท แล้วก็ยิ้มออกมาแบบดีใจสุดๆ พร้อมโทรศัพท์ที่วางไปเรียบร้อยแล้ว
"ป๋าโดดประชุมอีกแล้วหรอ" ฉันถาม พ่อยัยปรางไม่ค่อยเหมาะจะเป็นพ่อเลยง่า ชอบหนีประชุม - -"
"อือ...คราวนี้ธุรกิจใหญ่ ป๋าขี้เกียจฟัง...เลยชิ่งออกมาอ่า" ยัยนั่นตอบ จากหน้าบึ้งตึงตอนนี้เปลี่ยนเป็นยิ้มแย้มตามเดิม
"ปราง!!!มีคนโทรมาถามว่าอีกนานมั้ยกว่าจะได้สัมภาษณ์หนุ่มๆต่อ ถ้าไม่อย่างนั้นเขาจะมาพังสถานีแล้ว" พี่เจตะโกนเข้ามา เหวอ!!~โหดจังเลย ถึงกับจะพังสถานีเลยหรอเนี่ย TT^TT โหดร้าย
"เออจริงด้วย!!!" และนั่นก็เป็นเสียงของยัยปรางนั่นเอง ง่า~อย่าบอกนะว่าแกลืมสี่หนุ่มเทพบุตรของช้านไปแล้ว TT^TT
"เอาล่ะค่ะ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา...เราจะสัมภาษณ์หนุ่มๆกันต่อเลยนะค่ะ" อ้ากกกกกกก~ยัยบ้า เปิดแล้วไม่ยอมเรียกฉัน เกือบไปแล้วนะเนี่ย~
"พวกคุณทั้งสี่คนดังขนาดนี้...คงจะมีแฟนกันแล้วใช่ไหมค่ะ" ฉันถาม แง~ไม่ชอบคำถามแบบนี้เลย TT^TT
"ยังหรอกครับ...พวกเรามีแต่แฟนคลับน่ารักๆ" นายเคนตอบ อ้ากกก~นายคาสโนว่า - -" แต่มันก็ทำให้ใจฉันชื้นขึ้นมาหน่อยล่ะนะ ^^
"งั้นขอเข้าเรื่องส่วนตัวนิดนะค่ะ ถ้าจะให้พวกคุณบอกผู้หญิงในสเปคของตัวเองได้มั้ยค่ะ" ฉันถามแบบกล้าๆกลัวๆ พวกนายอย่าฆ่าฉันเลยนะ TT^TT
"ได้ครับ" ทั้งสี่คนพูดออกมาพร้อมกัน เฮ้อ!!ดีจังเลยฉันยังไม่ตาย ^^"
"ปราง...จบเพลงนี้ก็ขึ้นเลยนะ" ฉันพูด ยัยนั่นพยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจ และแล้วเพลงก็จบลง...
"สวัสดีตอนเย็นที่แสนจะสดใส หลายๆคนคงกำลังทำการบ้าน อ่านหนังสือ หรือนอนเฉยๆ ก็หมุนมาฟังคลื่นนี้นะค่ะ วันนี้เป็นวันพิเศษมากๆเลยเพราะอะไรหรอ ปราง^^" ฉันเริ่มพูดหลังจากที่เพลงจบลงไปแล้ว
"ก็วันนี้เรามีสี่หนุ่มคนดังมาให้สัมภาษณ์ถึงสถานีเลย ใช่ม่ะ" ยัยปรางหันหน้ามาถามฉัน - -" มันจะถามฉันทำไมเนี่ย ในเมื่อฉันถามแกอ่า
"เอาล่ะค่ะ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาอันมีค่าของเพื่อนๆ เรามาเริ่มทำความรู้จักกับสี่หนุ่มสุดฮอตกันเลยดีกว่านะค่ะ เริ่มจากคนแรกเลยค่ะ" ฉันหันหน้าไปหาสี่หนุ่มเทพบุตรเพื่อเป็นเชิงบอกให้เริ่มพูด
"สวัสดีคร๊าบ~พวกเราสี่หนุ่มBBยินดีที่ได้รู้จักนะคร๊าบ" แหม!!!แนะนำแค่นี้เนี่ยนะ
"แนะนำตัวด้วยนะค่ะ" ฉันพูดยิ้มๆ แต่ดูเหมือนจะมีคนไม่ชอบขึ้นมาแล้วสิ อ้ากกกก~ทำไมนายหน้าหวานคนนั้นถึงมองฉันแปลกๆอ่า TT^TT
"ดีครับผม ยู นะครับ" กรี๊ดดดด~เทพบุตรของช้านนนนนนนนน ><~ ดูยัยปรางทำหน้าสิเหมือนอยากจะเข้าไปกระชากหัวเทพบุตรของฉันมาตบๆๆๆๆเลยง่า TT^TT
"ดีครับผม เคน ครับ" คนนี้คาสโนว่านี่เอง ง่า~ทำไมชอบมองฉันด้วยสายแทะโลมแบบนี้เนี่ย TT^TT
"ดีครับผม โม" นายคนนี้ไงที่มองฉันแบบแปลกๆอ่า ดูดิ...หน้าก็หล่อแต่โหดชะมด เอ้ย ชะมัดเลย
"ผม มิกส์ ครับ" นายคนนี้ก็หล่อแบบไทย คิ้วเข้ม ท่าทางจะเป็นคนเงียบๆซะด้วย
"หมดแล้วนะค่ะ สำหรับชื่อของพวกสี่หนุ่มBB" ยัยปรางพูดขึ้น
"เริ่มคำถามหลักกันเลยดีกว่านะค่ะ ...คำว่า BB มาจากคำว่าอะไรหรอค่ะ" ฉันเริ่มเปิดบทสนทนา คำถามที่ถามออกไปเนี่ย ขอบอกว่าสดๆเลยนะคร๊า ^^
"Bad-Boy ครับ" นายโมตอบแบบเย็นชา อ้ากกกก~ถ้านายไม่พอใจที่จะตอบก็อย่าตอบสิฟ่ะ ให้เทพบุตรของฉันตอบก็ได้
"แล้วแฟนเพลงให้การตอบรับดีหรือป่าวค่ะ" ฉันถามต่อ
"ก็ดีมากๆเลยหล่ะครับ คุณดีเจห่วงสวย" อ้ากกกก~ไม่ต้องให้บอกใช่มั้ยว่าใครเป็นคนพูด อีตาบ้าโม(บอกทำไม)ประจานกันแบบนี้เลยหรอ ผิดหรือไงเนี่ยก็แค่ห่วงสวยอ่ะ!!! เริ่มยัวะ -;;-^^ VIPแล้วนะ
"เอ่อ...ค่ะ แล้วมารวมตัวกันได้ยังไงค่ะ" ฉันถามต่อ ดูเหมือนว่าฉันจะถามคนเดียวเลยนะเนี่ย ยัยปรางหายไปหนายยยยยยยยยย - -"
"พ่อแม่รู้จักกัน อยู่ร.ร.เดียวกันมาตั้งแต่เด็กแล้วน่ะครับ" กรี๊ดดดด~เทพบุตรของฉันตอบแล้ววววววววว >< ยัยมีนใจจะละลายแล้วววววววววว
"ค่ะ...อยากจะฝากอะไรกันแฟนๆหน่อยมั้ยค่ะ" ฉันถาม
"ครับ...ไม่มีอะไรมากนะครับ ก็แค่อยากให้เพื่อนช่วยอุดหนุนซีดีของพวกเราด้วยนะครับ" นายยูพูดพลางยิ้มให้ฉัน ยูจังจ๋า~เป็นของมีนเถอะนะ - -" ทำไมถึงน่ารักอย่างเน้ ><
"ค่ะ...งั้นตอนนี้เราไปพักเบรกกันสักครู่นะค่ะ แล้วเดี๋ยวเรากลับมาคุยเรื่องส่วนตัวของหนุ่มๆแต่ละคนกันซักนิดนะค่ะ" ฉันพูดจบ ยัยปรางก็เปิดเพลงขึ้นมา ยัยนั่นหันมามองหน้าฉันเล็กน้อยก่อนจะพูดอะไรออกมากเล็กน้อย
"คงไม่ว่าใช่มั้ยค่ะ...ถ้าเพื่อนฉันจะถามเรื่องส่วนตัวของพวกคุณ" ยัยนั่นส่งสายตาเย็นชาไปมองสี่หนุ่ม แบบว่า"ถ้ามึงเรื่องมากกูจะฆ่ามึงทันที" อะไรประมาณนั้น - -"
"ครับ"นายโมตอบรับเรียบๆ คนอื่นก็พยักหน้าเป็นเชิงว่าได้ทั้งหมด ง่า!!ฉันว่าถ้าฉันตาไม่ฝาดไปนะ...แนเห็นเทพบุตรของฉันชอบจองไปมองยัยปรางตอลดเลยง่า TT^TT
"มีน!!!เดี๋ยวฉันมานะ แกรอนี่แปป" ยัยปรางหันหน้ามาบอกฉัน แล้วลุกขึ้นจากเก้าอี้เดินตรงไปที่ประตูทันที
เอี๊ยดดดดดด!!! ปัง!!!!!!!!!
"เฮ้ย!!!ปราง แกจะทิ้งฉันไปไหนเนี่ย" ฉันพูด แง!!!แกอย่าทิ้งฉันไว้กับเทพบุตรสิ เดี๋ยวฉันห้ามใจตัวเองไม่อยู่เกิดปล้ำเขาขึ้นมา แกจะว่าไง!!! *-* แต่ไม่ทันซะแล้ว... ยัยปรางเดินออกไปด้วยหน้าอันบูดบึ้ง รู้นะว่าแกเจ็บแผล แต่อย่าทิ้งฉันสิ TT^TT
"ติดกันเป็นปลาท่องโก๋เลยนะ คุณดีเจ" ใครฟ่ะ!!! คนยิ่งกลัวๆอยู่ยังจะพูดอีก เดี๋ยวแม่ก็ปล้ำจริงๆซะเลยนิ - -"
"นายอย่ามายุ่งได้ป่ะ!!ฉันจะติดใครมันก็เรื่องของฉัน" ฉันพูดเคืองๆ นายนั่นทำท่าทองไม่รู้ร้อน อ้ากกกกกกกก~ฉันเกลียดผู้ชายแบบนี้ที่สุดเลยเว้ยยยย!!!
"ได้ยินมาว่าดีเจคลื่นนี้เล่นตัว...ไม่ยอมให้คนอื่นเขาเห็นหน้าเลยใช่ป่าวว่ะ สงสัยกลัวโรงเรียนจะรู้แน่เลยว่ะ" อ้ากกกกกกกกกก~ไอ้คนปากเสียเอ้ย อย่าพูดแบบนั้นสิฟ่ะ TT^TT
"ไม่ได้เล่นตัวย่ะ!!!แต่ถ้าโรงเรียนรู้ว่าพวกเราทำงานตอนนี้ เราก็ต้องออกจากโรงเรียนทั้งๆที่ยังไม่เรียนไม่จบน่ะสิ นายเองก็เป็นนักร้องน่าจะรู้กฎข้อนี้ดีอยู่แล้วไม่ใช่หรอ" ฉันถามเคืองๆอีกครั้ง และนายนั่นก็ทำทองไม่รู้อีกเช่นเคย
"ก็รู้...แต่ทำไงได้ในเมื่อฉันมันพวกคนรวย จะเข้าจะออกที่ไหนก็ได้ทั้งนั้นแหละ" นายนั่นพูดแบบภูมิใจสุดๆ แหวะ!!!ลูกคนรวย พูดออกมาได้ไงเนี่ย
"งั้นเชิญนายรวยไปคนเดียวสิ...ฉันมันคนจน ไม่อยากสุงสิงกับคนรวยแบบพวกนายหรอก" พูดจบ ฉันก็ปึงปังเตรียมตัวออกจากห้อง แต่แล้ว....
"จะออกไปไหนยัยเตี้ย!!!" อ้าก!!!จี้ใจดำจริงๆเลย TT^TT
"นาย!!!อย่ามาหาเรื่องกันนะ ถึงฉันจะเตี้ยแต่ก็ไม่ได้ไปหนักส่วนไหนของนายซักหน่อย" ฉันหันกลับไปพูด ทำไมมันรู้สึกร้อนๆที่ลูกตาเนี่ย
"ไม่หนักหรอก...แต่มันขวางลูกตาฉัน" นายนั่นพูดเสียงเย็น อ้ากกก!!!นี่ไม่มีใครคิดจะมาช่วยฉันเลยใช่ไหมเนี่ย TT^TT
"ไอ้โม...พอเถอะ" นายยูพูดขึ้นหลังจากนั่งดูเหตุการณ์มานาน ยูจ๋า~มีนรักยูที่สุดเลย TT^TT
"แกมันก็ใจอ่อนแบบนี้ทุกทีนั่นแหละ" นายโมพูดเสียงเรียบ
"แกมันก็ชอบแกล้งผู้หญิงแบบนี้ประจำ" นายยูพูดเสียงเรียบเช่นกัน
เอี๊ยดดดดดดดดด!!!
ยัยปรางกลับมาแล้วววววววว TToTT ปรางจ๋า~ช่วยมีนด้วยยยยยยยยยยย TT^TT ฉันวิ่งไปหลบหลังยัยปรางเพราะกลัวว่านายโมจะทะเลาะกับเทพบุตรของฉัน ><
"เป็นอะไรของแกนะ...เฮ้ย O_o มีน แกร้องทำไมเนี่ย!!!" ยัยปรางตะโดนสุดเสียง แกจะเอาให้ดังไปถึงดาวพลูโตเลยใช่ป่ะ - -"
"ป่ะ...ป่าว ฝุ่นเข้าตาฉันเฉยๆ" เวรๆๆๆยัยปรางยิ่งไม่ชอบเห็นน้ำตาอยู่ด้วย เดี๋ยวมันบ้าตายอีก - -"
"แกแน่ใจหรอ...วันนี้แม่บ้านพึ่งทำความสะอาดห้อง...ฝุ่นจะมาจากไหน" ยัยปรางถาม เว้ย!!!ยัยนี่ถามมากจริงๆเลย - -"
"เออ...ว่าแต่แกออกไปเอาอะไรมาน่ะ" ฉันถามสั่นๆ พยายามทำตัวให้กลับไปเป็นแบบเดิม
"อย่างที่เห็น" ยัยนั่นตอบเรียบๆก่อนจะส่งน้ำเปล่ามาให้ฉัน ที่แท้ก็ออกไปเอาน้ำนั่นเอง ยัยนั่นส่งน้ำมห้ทุกคนในห้องด้วยหน้าอันบึ้งตึงเช่นเดิมและมันก็บึ้งหนักกว่าเก่าตอนส่งน้ำให้นายยู ทำไมต้องเป็นเทพบุตรฉันด้วยนะเนี่ย - -"
~ ต่อให้ไม่มีที่ยืนในหัวใจ และไม่เคยจะอยู่ในสายตา... ~
เสียงแบบนี้...มือถือยัยปรางแน่นอน เฮ้อ!!ดีจังที่ดังตอนนี้ มันขัดความเงียบตอนดื่มน้ำพอดีเลย - -"
"สวัสดีค่าาาาาา~" ง่า~แบบนี้แน่นอนว่าต้องเป็นป๋า เห็นคนอื่นคุยกับพ่อแล้วฉันชักอยากกลับบ้านซะแล้วสิ TToTT
"ยัยปราง!!!เพลงจะจบแล้วนะ" ฉันตะโกนบอก ยัยนั่นหันหน้ามาพยักหน้าเล็กน้อยพร้อมๆกับกลอกเสียงลงโทรศัพท์แบบหนาวเลี่ยน
"ค่าาา...ป๋า ปรางทำงานอยู่นะค่ะ เดี๋ยวเลิกแล้วปรางจะโทรหา ง่า~นะค่ะป๋า ให้ปรางทำงานแปปนึงนะค่ะ อ๋า!!!~ป๋าหนีประชุมหรอเนี่ย กลับไปประชุมเลยนะค่ะป๋า ถ้าป๋าไม่กลับไปปรางจะไม่โทรกลับไปหาแล้ว" ยัยปรางกลอกเสียงแบบไม่สบอารมณ์ลงไปในโทรศัพท์ด้วยหน้าอันบูดสนิท แล้วก็ยิ้มออกมาแบบดีใจสุดๆ พร้อมโทรศัพท์ที่วางไปเรียบร้อยแล้ว
"ป๋าโดดประชุมอีกแล้วหรอ" ฉันถาม พ่อยัยปรางไม่ค่อยเหมาะจะเป็นพ่อเลยง่า ชอบหนีประชุม - -"
"อือ...คราวนี้ธุรกิจใหญ่ ป๋าขี้เกียจฟัง...เลยชิ่งออกมาอ่า" ยัยนั่นตอบ จากหน้าบึ้งตึงตอนนี้เปลี่ยนเป็นยิ้มแย้มตามเดิม
"ปราง!!!มีคนโทรมาถามว่าอีกนานมั้ยกว่าจะได้สัมภาษณ์หนุ่มๆต่อ ถ้าไม่อย่างนั้นเขาจะมาพังสถานีแล้ว" พี่เจตะโกนเข้ามา เหวอ!!~โหดจังเลย ถึงกับจะพังสถานีเลยหรอเนี่ย TT^TT โหดร้าย
"เออจริงด้วย!!!" และนั่นก็เป็นเสียงของยัยปรางนั่นเอง ง่า~อย่าบอกนะว่าแกลืมสี่หนุ่มเทพบุตรของช้านไปแล้ว TT^TT
"เอาล่ะค่ะ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา...เราจะสัมภาษณ์หนุ่มๆกันต่อเลยนะค่ะ" อ้ากกกกกกก~ยัยบ้า เปิดแล้วไม่ยอมเรียกฉัน เกือบไปแล้วนะเนี่ย~
"พวกคุณทั้งสี่คนดังขนาดนี้...คงจะมีแฟนกันแล้วใช่ไหมค่ะ" ฉันถาม แง~ไม่ชอบคำถามแบบนี้เลย TT^TT
"ยังหรอกครับ...พวกเรามีแต่แฟนคลับน่ารักๆ" นายเคนตอบ อ้ากกก~นายคาสโนว่า - -" แต่มันก็ทำให้ใจฉันชื้นขึ้นมาหน่อยล่ะนะ ^^
"งั้นขอเข้าเรื่องส่วนตัวนิดนะค่ะ ถ้าจะให้พวกคุณบอกผู้หญิงในสเปคของตัวเองได้มั้ยค่ะ" ฉันถามแบบกล้าๆกลัวๆ พวกนายอย่าฆ่าฉันเลยนะ TT^TT
"ได้ครับ" ทั้งสี่คนพูดออกมาพร้อมกัน เฮ้อ!!ดีจังเลยฉันยังไม่ตาย ^^"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น