คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : พบเจอ(นายตัวยุ่ง)[100%]
แสงแดดอ่อนๆฉายชัดเข้ามาในห้องทำให้รู้ว่าตอนนี้เริ่มที่จะช้าแล้ว
ก็อกๆๆๆๆๆๆ
โอ้ยยยยยยยย!!!!ใครมาปลุกฉันแต่เช้าเนี่ย =_=
"มีนนนนนนนนน!!!!ตื่นได้แล้วววววววว" ฉันงัวเงียไปเปิดประตู พอเปิดออกไปก็พบยัยปรางยืนทำหน้าบูดอยู่ ในมือมีผ้าเช็ดตัวด้วย
"เออออออ!!!ตื่นแล้ว" ฉันตะคอกกลับพอเปิดประตูออกมา พอยัยปรางเห็นฉันออกมาในสภาพที่เหมือนศพ ก็เดินเชิดหน้าเข้าห้องน้ำไปทันที โอ้โห!เพื่อนฉันไหงเป็นงี้อ่ะ จะให้ฉันไปซื้อขนมให้กินอีกและ (ปล.ฉันรู้นิสัยมันดีเพราะตอนเช้ามันไม่ชอบขับรถ ^^) ฉันเลยต้องระเห็จระเหินตัวเอง(แปรงฟันแล้วนะ - -)ไปซื้อน้ำเต้าหู่กับปาท่องโก๋ปากซอยมาให้ยัยเพื่อนตัวแสบอีกจนได้ - -
++ โรงเรียนแห่งหนึ่งในกรุงเทพ ++
"เอาล่ะนักเรียน...การบ้านที่ครูสั่งไปอย่าลืมทำมาล่ะ"
"ขอบคุณค่ะ!" เพื่อนๆในห้องร่วมกันประสานเสียงขอบคุณอาจารย์
เฟี้ยว~แปะ! ใครโยนมาโดนหัวฉันเนี่ย อ้ากกกกกกกกกกก~มันอยากตายใช่มั้ย(ชิ้งๆ) พอฉันหันหลังกลับไปหาตัวต้นเหตุก็กลายเป็นยัยแพรนี่เอง ชื่อก็ออกจะเรียบร้อย ยัยนี่ไม่ชอบ(ขี้)หน้าฉันเลยซักนิด
...เจอกันที่สนามบาสหลังหน่อยสิ พายัยเพื่อนตัวดีของเธอมาด้วยล่ะ...
แพร คนสวย
ฮึ!จะทำอะไรฉันอีกล่ะเนี่ย ครั้งก่อนก็จะให้พวกมารุมฉันกับยัยปรางแค่เหตุผลที่ว่า "แกสวยเกินหน้าเกินตาฉัน" ดูเหตุผลสิ เฮ้อออ~จะให้ฉันทำไงได้ล่ะ ก็ในเมื่อคนมันสวยนี่นา ^^ ฉันเดินไปบอกยัยปรางเรื่องที่ยัยแพรโยนกระดาษมาใส่ฉัน ยัยนั่นโกรธเป็นฟทนเป็นไฟเลย แต่ดีที่ฉันห้ามไว้ทันไม่อย่างนั้นคงได้ดูมวยนัดชิงแน่นอน ^^
++ สนามบาสหลัง(โรงเรียน) ++
"ยัยเตี้ยทั้งสองตัวมาแล้วหรอ ^^" อ้ากกกกกกกก~ยัยชะนีบ้ามันเรียกฉันว่าเตี้ยด้วย TT^TT (จริงๆฉันก็เตี้ยนั่นแหละ)
"ขอโทษนะ!!ฉันเป็นคน..ไม่ใช่สัตว์สงวนแบบพวกเธอ ^^" ฉันพูดกลับไป สีหน้าของฉันคงจะกวนบาทาของยัยพวกนั้นมากแน่ๆเลยอ่า ^^
"กรี๊ดดดดดดดดดดด~นี่พวกแกว่าพวกฉันเป็นสัตว์สงวนหรอย่ะ" ชะนีในฝูงตะโกนถามกลับมา
"แล้วเพื่อนฉันมันพูดกับชะนีที่ไหนว่ะเนี่ย" ยัยปรางถามลอยๆขึ้นมา ทำให้ยัยพวกนั้นทนไม่ไหววิ่งเข้ามาตบยัยปรางทันที
เพี้ย~!!! เพี้ย~!!! อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกก~มันตบเพื่อนฉัน เลือดออกเลยอ่า TT^TT ยัยชะนีสัตว์สงวนแกไม่ตายดีแน่วันนี้!!!
"เฮ้ย!!!แกกล้าตบเพื่อนฉันหรอ ยัยพวกชะนีหาผัวไม่ได้วันนี้ฉันจะฆ่าแก!!!" ฉันตะโกนออกไปด้วยความโกรธ เว้ย!!!!ทนไม่ไหวแล้ว!!!
"คิกๆแกจะฆ่าพวกฉันทั้งๆที่เพื่อนแกยังไม่มีปัญญาทำอะไรพวกฉันได้น่ะหรอ" ยัยคนที่ตบยัยปรางพูดขึ้น โถ่เว้ย!!!ฉันจะทำไงดีว่ะเนี่ย
"ใครตบฉัน" ยัยปรางถาม แง~TT^TT แย่แล้วสิ
"คิกๆทำไมแกอยากโดนตบอีกหรอ" ยัยชะนีอีกคนถาม ยัยแพรก็ยืนปั้นยิ้มดูอย่างสะใจ แกตายแน่!!!
"ใครตบฉัน!" ยัยปรางเริ่มขึ้นเสียง ง่าาาาาา~แย่แล้วสิ ฉันยังไม่อยากให้เพื่อนฉันฆ่าคนตายในโรงเรียนนะ TT^TT
"ฉันนี่แหละทำ!!!อยากโดนอีกป่ะ คิกๆ" แย่แล้ววววววว!!!ฉันรับรู้ได้ถึงรังสีแห่งความ...ตาย!!! TTOTT
"แกใช่มั้ย...ยัยอกมะนาว แกตบฉันสองครั้ง...เพราะฉะนั้น...ฉันจะอัดแกสองเท่า!!!" จบเสียงแห่งความเย็นชา ยัยปรางก็พุ่งไปหายัยอกมะนาวทันที(ที่เรียกว่าอกมะนาวเพราะ...มันเล็กมาเลยอ่ะ ^^") ว้ากกกกกกกกกกกกกก~ยัยอกมะนาวนั่นตายแน่ๆ TT^TT
พลั่ก!!! พลั่ก!!! พลั่ก!!! พลั่ก!!! พลั่ก!!! พลั่ก!!! พลั่ก!!! โครม!!! ง่าาาาาาาาา~ยัยอกมะนาวจะตายมั้ยเนี่ย TT^TT น่าสงสารจริงๆเลย ^^ ยัยพวกชะนีที่เหลือก็ไม่มีใครกล้าเข้าไปยุ่งเลยซักคน สงสัยกลัวโดนลูกหลง ^^
"รู้ไว้ซะว่าฉันน่ะ...ไม่ยอมใครง่ายๆ ถ้าคิดจะมีเรื่องกับฉันอีก...แกก็กลับไปเกิดใหม่ซักสิบครั้งแล้วค่อยมาแล้วกัน ^^ ส่วนพวกเธอคงจะไม่มีอะไรต้องคุยกับพวกเราแล้ว งั้นขอตัวนะ..." ยัยปรางพูดยิ้มๆ แต่ไม่มีใครกล้าขัดเลยซักคนเดียว ง่าาาาาาาา~ใครเค้าจะกล้าล่ะ ยัยนี่ยังกะปีศาจอีก TT^TT
"มีน!!!กลับได้แล้ว หิวข้าว TT^TT" ยัยปรางพูดพลางทำหน้าอ้อนๆ ตอนนี้ไม่มีใครในกลุ่มของยัยแพรกล้าเข้าขวางฉันกับยัยปรางอีก เหอๆ ใครขวางคงโดนแบบยัยอกมะนาวแน่นอน ตอนนี้ไม่รู้ยัยน่ะจะตายมั้ยนะเนี่ย TT^TT กลัวเพื่อนฉันติดคุกจริงๆเลย ฉันรีบวิ่งไปดักหน้ายัยปรางก่อนที่มันจะเดินไปถึงรถ
"ยัยปรางงงงงงง!!!แกลืมแล้วหรอว่ะ วันนี้หนุ่มBBมา ^^" เหนื่อยจริงๆเลย - - ทำไมมันเดินเร็วอย่างนี้เนี่ย เพื่อนฉัน =O=
"แล้วมันเกี่ยวไรกับฉันและแก" ยัยปรางถามหน้าตาเฉย ยัยเพื่อนซื่อบื่อเอ้ย!!! - -"
"แกถามวอนTeenจริงๆเลยอ่ะ...วันนี้พวกเราต้องไปสัมภาษณ์พวกBBไง ยัยบ๊อง!!!" ฉันด่ากลับไปก่อนจะรีบเดินไปที่รถเตรียมตัวไปสถานีทันที
"เออใช่!!!ฉันลืมไปเลยนะเนี่ย ^^" ยัยปรางทำหน้าเอ๋อก่อนจะรีบวิ่งขึ้นรถทันที จากนั้นฉันก็รีบบิดรถไปสถานีทันที
++ สถานีวิทยุ ++
เย้!!!ฉันมาถึงก่อนพวกBBตั้งนาน ^^ เฮ้ออออออ~เหนื่อจริงๆเลยขับรถเนี่ย ต้องแซงซ้ายปาดขวาเพื่อรีบมาให้ถึงสถานีก่อนนายพวกนั้น TT^TT ผมฉันยุ่งหมดแล้ววววววววววว อ้ากกกกกกกกกก~หมดสวยแล้วฉัน TTOTT
"กรี๊ดดดดดดดดดดดด~น้องปรางงงงงงงงงง ไปทำอะไรกับหน้ามาาาาาาา" พี่มดตะโกนถามหลังจากที่ฉันพยายามช่วยยัยปรางหลบหน้าพี่มดเข้ามาในสถานี
"เอ่อออออออออออ...คือว่าปราง...ปรางตกบันไดอ่ะค่ะ ^^" " ง่ะ =_=" เพื่อนฉันหาข้อแก้ตัวที่ดีกว่านี้ไม่ได้แล้วหรอเนี่ย ตกบันไดแก้มปวมปากแตกเนี่ยนะ - -"
"พี่ไม่ชอบคนโกหก รู้ใช่มั้ย...มะปราง" พี่มดพูดเสียงเย็น อ้ากกกกกกกกก~น่ากลัว TT^TT ทำไมรอบตัวฉันถึงมีแต่คนโหดๆทั้งนั้นเลยอ่า มีแต่ฉันคนเดียวที่บอบบางรางกลับผ้าที่พับไว้(ตรงไหน)
"ค่ะ...วันนี้มีเรื่องกับเพื่อนที่โรงเรียนนิดหน่อย" แง~ฉันเกลียดสถานะการแบบนี้ที่สุดเลยอ่า ทั้งๆที่พี่มดก็รู้ว่ายัยปรางไม่ชอบให้ใครมาถามย้ำมากมาย (ฉันกลัวมันจะขึ้นอีกอ่า TT^TT )
"แน่ใจนะว่า นิดหน่อย" พี่หมดถามย้ำอีกครั้ง พี่มดจ๋า~อย่าถามย้ำมันมากสิจ๊ะ มีนกลัวน้า TTOTT
"เอ่อออออ...มีนว่าเรา..."
"หนุ่มวงBBมากันแล้วนะ!!!" เสียงพี่ปิง(คนเดิม)วิ่งหน้าตาตื่นมาบอกฉัน อ้ากกกกกกกกกกก~มากันแล้วหรอเนี่ย ฉันยังไม่ทันแต่วสวยเลย TT^TT(ห่วงสวย)ไม่ได้ๆๆๆฉันต้องแต่งซักนิด (>< )
แอ๊ดดดดดดดดดดด~ เสียงประตูโหยหวนมั๊กมากเลยอ่า - -" อ้ากกกกกกกกกกกก~ฉันสวยไม่ทันแล้ว TT^TT
"OoO" <<<<<< หน้าฉัน
"- -" <<<<<< หน้ายัยปราง(ที่กำลังมองฉัน)
"ขอโทษนะครับ...พวกเรามาช้าไปหรือป่าว" อ้ากกกกก~หล่อจริงๆเลยเว้ยยยยย นี่มันคนหรือว่าเทพบุตรเนี่ย >< อยากกินๆๆ - -" หล่อลากไส้ฉันทั้งสี่คนเลย คนแรกที่อ่าอยู่เหมือนผู้หญิงเลย แก้มชมพูซะด้วย ^^ ส่วนอีกคนดูเย็นๆหน้าหวานซะด้วย(แกชิมแล้วหรอ) อีกคนดูคาสโนว่ามากๆเลย(ดูจากสายตาที่เขามองพวกพี่ๆในสถานี)ท่าทงางจะเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นแฮะ คนสุดท้ายก็หล่อแบบคนไทยแต้ๆ - -"
"เอ่อ...ไม่สะ..." ฉันพูดยังไม่ทันจบ ยัยปรางก็แทรกขึ้นมาซะแล้ว
"ทำไมไม่มาซะพรุ่งนี้เลยล่ะ!!!" อ้ากกกก~ยัยเพื่อนปากหมา พูดแบบนี้กับเทพบุตรของช้านได้ยังงายยยยยยยยย ดูเทพบุตรของฉันสิหน้าเหวอเลยอ่า
"เอ่อ...ฉันว่า เราเข้าห้องกันดีกว่านะ" ฉันพูดทำลายความเงียบ เฮ้อ~นายเทพบุตรหันมายิ้มให้ฉันเหมือนกับกำลังขอบคุณ
ความคิดเห็น