สาวเอ๋อ.....เผลอไปเป็นซูเปอร์โมเดล

ลำดับตอนที่ #5 : ความผิดที่ไม่ตรงต่อเวลา

สวนสาธารณะที่น่าจะมีแต่สตาร์ฟวิ่งวุ่นและสปอร์ตไลท์หลายๆดวงรวมทั้งรถตู้กว่าห้าคันที่น่าจะจอดอยู่ในสวนแห่งนี้นั้น  บัดนี้ว่างเปล่า  ซาโยเมะและเอมินะหอบด้วยความเหนื่อย  หลังจากที่วิ่งมาสุดแรงแล้วยังวิ่งวนเพื่อดูว่าจะมีใครอยู่รึเปล่า 

" ไม่...ไม่มีใครอยู่เลย  " เอมินะทรุดลงหอบแฮ่ก  แข้งขามันอ่อนล้าไปหมด

" .....อืม  เรามันไม่ดีเองที่มาไม่ตรงเวลา   ......ฮือ ฮือ   ฮือ "

เวลา 10.25 น.

ทั้งสองคนนั่งร้องไห้เงียบๆไม่นาน  เอมินะก็ฉุดซาโยเมะให้ลุกขึ้น 

" กลับกันเถอะ  เราจะมานั่งเศร้าให้มันเสียเวลาไปทำไม "

ซาโยเมะพยักหน้า

เมื่อทั้งคู่เดินออกมาจนถึงหน้าสวนสาธารณะ  ก็พบรถสปอร์ทสีดำสุดหรูจอดอยู่

ซาโยเมะมองเพราะเธอเองก็อยากนั่งรถคันนั้นสักครั้ง  ส่วนเอมินะกำลังข่มความอยากได้ไว้อยู่  หล่อนฝันอยากมีแฟนที่ขับรถแบบนี้

ไม่นานนักรถคันนั้นก็ลดกระจกลง  ซาโยเมะที่กำลังจะก้าวเท้าไปตะลึงเมื่อพบเจ้าของรถคันนั้น

" ....คุณริวเฮ " เสียงแผ่วๆด้วยความดีใจ  แปลกใจ  และเสียใจ ระคนกัน

ไม่มีเสียงตอบจากริวเฮ

เขาเบือนหน้าไปทางอื่น  ซาโยเมะเห็นดังนั้นก็รู้สึกผิดยิ่งขึ้น

เธอก้มหน้าลง  คิดว่าจะพูดอะไรดี  ทั้งๆที่เธอมาช้าแต่เขาก็ยังเป็นห่วง  แวะมาที่นี่  ทั้งๆที่เขาต้องไปทำงานที่อื่นอีก เธอต้องขอโทษเขา

 แต่แล้วก็มีเสียงดังขึ้นเมื่อเธออ้าปากจะพูด

" ขึ้นมาสิ " 

ริวเฮยังคงไม่หันหน้ามา

"เร็วเข้าก่อนที่จะเสียเวลาไปมากกว่านี้ "

" ......ค่ะ "

ไม่มีเสียงพูดคุยระหว่างทั้งสาม  เอมินะนั่งเฉย( ข้างหน้า ) รู้สึกดีที่ได้นั่งรถหรูหราแบบนี้   ส่วนซาโยเมะนั่งหน้าเศร้า  น้ำตาไหลอาบแก้มลงช้าๆ  อึดอัดอย่างบอกไม่ถูก  เธอหายใจไม่ค่อยออก  รู้สึกแน่นหน้าอกไปหมด

เวลา 10.02 น.

" คุณริวเฮคะ  เราเก็บของเสร็จแล้ว  ไปกันเถอะค่ะ "  นางางิเดินมาเรียกริวเฮที่นั่งอยู่ที่ม้านั่งใกล้ๆทางเข้าสวน

" อืม รออีกนิดได้มั้ย "

นางางิจ้องหน้าเขา  " คุณริวเฮคะ  เราเสียเวลาไปกว่าสิบนาทีแล้วนะคะ  เด็กคนนั้นน่ะจะทำเราเสียหมดนะคะ "

" ...เข้าใจแล้ว  ไปกันเถอะ "

<p class="MsoNormal" style="MARGIN: 0