สาวเอ๋อ.....เผลอไปเป็นซูเปอร์โมเดล

ลำดับตอนที่ #3 : ยัยลูกเป็ดจอมเปิ่น + ซุ่มซ่าม

ริวเฮพาซาโยเมะมาที่กลางสวนที่มีฉากถูกจัดขึ้นมา  ทีมงานและตากล้องพากันจัดท่าทางให้เธอบ้าง  และเมื่อเริ่มถ่าย....

" ยิ้มหน่อยครับ  ยิ้มอีก  ไม่ใช่ฉีกยิ้มอย่างนั้น –O-- "

" อย่าห่อไหล่เซ่  เงยหน้าขึ้น  เงยขึ้นไม่ใช่เชิดหน้า –O-- +"

" เฮ่อ...พักก่อนดีกว่า -_-+"

ทุกคนต่างผิดหวังกับซาโยเมะมาก  ซึ่งเธอก็เสียใจไม่น้อยกว่ากันเลย

" เธอดูเกร็งจังนะ ^_^ " ริวเฮยื่นแก้วน้ำมาให้

" ทำไมดูไม่เป็นธรรมชาติเลยล่ะ ^_^"

" ฉันก็เป็นแบบนี้ประจำแหละค่ะ  แล้วก็ไม่มั่นใจตัวเองด้วย ฮึก TT^TT "

" เฮ้ๆ  อย่าร้องไห้สิ ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรเธอนะ OoO;"

ริวเฮยืนขึ้น

" เธอลองคิดว่ามันน่าสนุกสิ ได้ใส่ชุดสวยๆ ได้ทดลองอะไรใหม่ๆ  แล้วเธอก็จะต้องชอบมันมากกว่านี้แน่ๆ "

จากนั้นริวเฮก็เดินออกไป  ซาโยเมะคิด  และเธอก็มีกำลังใจขึ้น

ซาโยเมะเดินไปหาเอมินะ

" ว้าย!! "

โครม !!

ขาตั้งชุดล้มลงหลังจากที่มันได้เกี่ยวเสื้อของซาโยเมะเกือบขาด  ทุกคนหันมามองเธอเป็นตาเดียว

" ทำอะไรของเธอ  ถ่ายแบบก็ไม่ได้ยังมาทำให้คนเขาวุ่นวายเข้าไปอีก =O=++ " ไอเนะโวยวาย

" ฉันขอโทษค่ะ  ฉันไม่ได้ตั้งใจ T-T; " ซาโยเมะน้ำตาคลอ

" ฉันไม่เคยเห็นใครแย่ขนาดนี้เลย =O=++ "

" มากเกินไปแล้วนะ TTOTT " ซาโยเมะลุกขึ้น

แล้วเธอก็ร้องไห้ออกมา

" แง  แง  ฉันมันแย่แบบนี้แหละ  ฉันถึงไม่มั่นใจตัวเองไงเล่า ฮือ TT[]TT"

" เธอจะบ้าเหรอ O[]O+  ร้องไห้ทำไม  หยุดเดี๋ยวนี้นะ! คุณดานาเสะมาแต่งหน้าใหม่หน่อยค่ะ " ไอเนะดึงซาโยเมะไปนั่ง

" เสียเวลาจริง หยุดร้องเลยนะ –O--+ "

หลังจากไอเนะเดินไปแล้วซาโยเมะก็ยังทำท่าจะร้องอีก  ดานาเสะจึงปลอบเธอ

" อย่าคิดมากเลย  ไอเนะจริงจังกับงานมากน่ะ  แต่เพราะเห็นเธอแล้วก็เลยหงุดหงิด 

อ๊ะ...ฉันไม่ได้หมายความว่าเพราะเธอหรอกนะ ^_^;   แต่ไอเนะเห็นว่าเธอคล้ายกับเค้าเมื่อก่อนน่ะจ้ะ  เมื่อก่อนไอเนะก็ประหม่าแบบนี้แหละ "

" แต่เธอคงไม่ได้ชนอะไรล้มไม่ใช่เหรอคะ TT^TT"

" จ้ะ  แต่ไอเนะน่ะ มีความมั่นใจในตัวเองสูง  เลยทำให้เธอดูดีและเป็นที่นิยมน่ะ "

" แต่ว่าฉันอ้วนนี่คะ TTOTT "

" เธอก็ยังสูงอยู่นี่นา  ไม่เป็นไรหรอกถ้าเธอพยายามเธอก็ต้องลดได้อยู่แล้ว  ขอเพียงเธออดทน  เอาล่ะ  เสร็จแล้ว  พยายามเข้านะ "

ซาโยเมะเดินมาอีกรอบ  ตอนนี้ไอเนะกำลังโพสท่าถ่ายอยู่  เมื่อซาโยเมะเห็นเธอก็อดชื่นชมไอเนะไม่ได้

ไอเนะโพสท่าได้คล่องแคล่วและลงตัวกับคอนเซ็ปต์มาก

" เอาล่ะ เปลี่ยนชุด ซาโยเมะเข้ามา –O--  "  ตากล้องเรียกเธอ

ซาโยเมะสูดลมหายใจเข้าออกช้าๆ  จะพยายามให้ดีที่สุด

และเมื่อเธอโพสท่า  ทุกคนก็พอใจเมื่อเธอดูไม่เกร็งเหมือนเมื่อกี้

" เอาละ ดีมาก –O-- "

แชะ แชะ

" หันไปทางขวาซิ  ยอด ^^ "

แชะ แชะ

เวลา บ่ายสาม

" เย้  เสร็จแล้ว  วันนี้ทุกคนทำได้ดีมากเลย  เดี๋ยวไอเนะไปสตูดิโออีกนะแล้วค่อยกลับ "  ริวเฮหันไปบอกไอเนะ

" วันนี้ทำได้ดีมากเลยซาโยเมะ  หวังว่าเราจะได้ร่วมงานกันอีกนะ "

" ค่ะ  วันนี้ก็ต้องขอโทษที่ทำให้งานล่าช้านะคะแล้วก็ทำให้ทุกคนวุ่นวายด้วย "

" ไม่เป็นไรหรอก  หลายคนก็เคยเป็น " ริวเฮตบไหล่เธอเบาๆ

" วันนี้เธอสวยจังนะซาโยเมะ  แหม....ฉันละอิจฉาเธอจัง " เอมินะพูดขึ้น

" เธอหายไปไหนตอนที่นั้นน่ะ  รู้ไหมว่าฉันตามหาแทบแย่ "

" แหะๆ  ไปทานไอติมที่ร้านใกล้ๆน่ะ "

" ยัยเอมินะ  เธอใจร้ายจริงๆเลย  ทำไมเธอไม่ชวนฉันมั่งล่ะ "

" ฮึ่ย  เธอเป็นนางแบบนะ  กินไม่ได้เดี๋ยวอ้วน "

" อ้วนก็อ้วนสิ  ไม่ปงไม่เป็นมันแล้ว  " ซาโยเมะบ่นเรื่อยๆจนกระทั่งถึงบ้าน

" บ๊ายบายจ้า "

เมื่อกลับถึงบ้านซาโยเมะก็เริ่มกินข้าวเย็นอีกครั้ง ( มากกว่าเดิมอีกตังหาก )

ผ่านไป 6 วัน

" ซาโยะ  มีไอ้นี่ส่งถึงลูกจ้ะ "  แม่เดินเอาห่อสี่เหลี่ยมห่อหนึ่งมาให้เธอแล้วเดินไปในครัว

" อะไรนะ  เอ๋...ของพลาเต้ "  ซาโยเมะรีบแกะดูและเปิดหาหน้าที่เธอได้ลง

" ว้าว   นี่ฉันเหรอเนี่ย  สวยจังเล้ย " 

" อะไรพี่  พลาเต้...นี่พี่อ่านด้วยเหรอ "

ซาโยริน้องสาวของเธอเดินมาเห็น

" ขอหนูดูมั่งสิ " 

ซาโยเมะเอาหน้าที่ลงรูปเธอมาให้น้องดู

" พี่ว่าหน้าคุ้นมั้ย  เหมือนหนูเคยเห็นเลยนะ "

ซาโยริทำท่าคิด

เมื่อเธอเห็นพี่สาวยิ้มผิดปกติ

" หรือว่า  นี่พี่เหรอ " ซาโยริไม่เชื่อ

" ไม่จริงหรอกน่า  พี่ดูเป็นคนได้ขนาดนี้  หนูเอาไปให้แม่ดูดีกว่า  อาจเป็นคนหน้าเหมือนพี่ก็ได้ " แล้วซาโยริก็วิ่งไปหาแม่

หลังจากนั้นสักพัก

" หา  นี่ซาโยะเหรอเนี่ย   แม่ไม่นึกเลยว่าลูกจะหน้าตาดีได้ขนาดนี้  "

" หนูจะคิดว่าเป็นคำชมนะคะ "

" ยอดเลยลูก  แต่ทีหลังลดน้ำหนักลงหน่อยนะ "

" ฮึ่ย  แม่ก็หนูมาตรฐานแล้วค่ะ  ไปนะค่ะ "

โครม

" อูย  เจ็บชะมัด " ซาโยเมะที่ชนขอบตู้เก็บรองเท้าแล้วกระเด็นล้มลง

แม่และซาโยริที่วิ่งหน้าตื่นเข้ามาเห็น  พากันหัวเราะในความเอ๋อและซุ่มซ่ามของเธอ

ซาโยเมะมาถึงห้องด้วยใจเต้นตึกตัก  จะมีใครจำเธอได้มั้ยน้าว่าเธอลงพลาเต้ 

เอมินะเดินมาตบไหล่ของเธอเบาๆ  แต่เธอก็ยังร้องกรี๊ดออกมา....ทั้งห้องหันมามองเธอเป็นตาเดียว

แล้วก็หันไปคุยกันต่อราวกับว่าเธอเป็นเพียงอากาศมีมองทะลุผ่านไปได้งั้นแหละ 

" เฮ้อ  เอมินะ  ทำไมไม่มีใครรู้เลยล่ะว่าฉันไปเป็นนางแบบลงนิตยสารน่ะ " ซาโยเมะถามอย่างข้องใจ  หรือว่าเธอสวยจนเพื่อนจำไม่ได้กันนะ

" โธ่  ก็มันยังไม่วางแผงเลยนี่นา  อีกสองวันนู่นแน่ะ   หรือว่าเธอได้หนังสือมาแล้วเหรอ "

" อืม "

" ขอดูหน่อย  ไปที่ดาดฟ้ากันเถอะ "

และเอมินะก็ลากซาโยเมะขึ้นไปดาดฟ้าจนได้

" ยอดเลยๆ เฮ้...เธอเดินไปก่อนว่ามีใครอยู่ข้างบนมั้ย " เอมินะ สั่งแล้วก็เปิดพลาเต้ไปพลาง

ระวังเหอะ  เดี๋ยะ...ตกบันได

" ว้าย / โอ้ย "

โครม

" อูย....เจ็บๆๆ " เสียงสามคนดังพร้อมกันอยู่ข้างบนสองและข้างล่างหนึ่ง

ก็ซาโยเมะเดินไม่ดูนี่นาว่ามีใครนอนอยู่เลยเหยียบเขาเข้าไปเต็มๆแรง  ส่วนที่อยู่ข้างล่างน่ะเหรอ  ชนซาโยเมะที่ล้มอยู่แล้วกระเด็นตกน่ะสิ  บอกแล้วว่าจะตกบันได

" โอย   ยัยซื่อบื้อ  เธอมองไม่เห็นหรือไงว่าใครมันนอนอยู่ตรงนี้น่ะหา "  ทาคุมินั่นเอง

" ไม่เลย  ขอโทษนะ "

โป๊ก

" เจ็บนะเอมินะจัง "

" ยัยบ้า  เดินยังไงไม่ดู  ดูซิฉันตกบันไดเลย "

" เอ่อ  แต่เธอก็ไม่เป็นไรไม่ใช่เหรอ " ซาโยเมะบอกพร้อมสำรวจเอมินะ

" เธอว่าฉันถึกเหรอ  ยัยบ้า "

โป๊ก

" โอ๊ย  หัวฉันปูดหมดแล้ว  ขอโทษๆ "

แต่เอมินะก็บ่นไม่เลิก

ทาคุมิเมื่อเห็นดังนั้นเขาก็เดินไปหาที่นอนที่อื่น  ซาโยเมะนั้นจะตามไปก็ไม่กล้า  ได้แต่มองตามหลังเขาไป

" คอยดูนะ  ถ้าหลังฉันหักล่ะก็ งึมงำ งึมงำ  เกิดก้อนฉันบวมทำไงเนี่ย บ่น บน บ่น "

" นี่  ตกลงเธอจะทำอะไรกันแน่เนี่ย "

" เชอะ  เห็นว่าเป็นอุบัติเหตุนะ  วันนี้เธอต้องเลี้ยงข้าวฉันเลย  "

" ก็ได้  ข้าวเย็นนะ "

" เย้ "

" โอ้โห  ซาโยะ  เธอนี่มันหุ่นดีเหมือนกันแฮะ "

" ^_^ "

" ภาพนี้เธอสวยมากเลยนะ "

" ^V^ "

" คนถ่ายนี่เก่งจริงๆ "

" ^_^;; "

" ขนาดคนที่อ้วนอย่างเธอยังดูดีขนาดนี้ "

" นี่....ฉันหุ่นพอดีแล้วย่ะ "

" ไม่ๆ  เธอต้องลดให้มากกว่านี้อีกคราวนี้เธอจะได้ไม่ต้องกังวลกับชุดไงล่ะ "

" หุ่นอย่างฉันก็ใส่ได้ทุกชุดนี่นา "

" ช่าย  แล้วเธอก็แขม่วทุกชุดเลยด้วย "

" +O+ "

" ยังต้องใส่สเตย์อีก "

" +O+;  "

" ขนาดนั้นตะเข็บก็ยังเกีอบขาด "

" เธอรู้ได้ไงน่ะ >O<;; "

" ฮี่ฮี่  มีอะไรที่ฉันไม่รู้อีกมั้ยน้า  แฉดีรึเปล่าเอ่ย " เอมินะทำหน้าตาเจ้าเล่ห์

ถ้าเกิดมีคนมาแอบชอบยัยนี่เจอเข้าล่ะก็มีหวัง  เผ่นกระเจิงแน่ ๆ

สองคนคุยกันเสียงดังไม่เกรงใจทาคุมะที่หวังความสงบมั่งเลย  รึว่าพวกเธอจะลืมผู้ชายเท่ๆคนนี้ไปแล้วนะ

ในที่สุด  ทาคุมะก็ทนไม่ได้ที่จะแกล้งนอนเฉยอยู่อย่างนั้น  ด้วยความรำคาญทำให้เขารู้สึกสอดรู้สอดเห็นในสิ่งที่สองสาวคุยกัน

ทาคุมะลุกขึ้นและตรงดิ่งมายังพวกเธอสีหน้าเหี้ยมสุดๆ

และหยุดตรงหน้าพวกหล่อน

ซาโยเมะเห็นอย่างนั้นก็นึกว่าเขาเพิ่งอยากเอาคืนเธอที่ไปเหยียบเขาเข้า  เธอมีสีหน้าหวาดผวา

" ทาคุมะ  นายอย่าเอาเรื่องฉันเลยนะ  กะอีแค่เหยียบนายเต็มแรงแค่นี้  นายคงไม่เป็นอะไรมากหรอก  หรือถ้านายเป็นมาก จะไปโรงบาลล่ะก็  ฉันจะออกค่ายาให้นายเองนะ  เพราะฉะนั้นอย่าทำร้ายพวกฉันเลยนะ  ไหว้ล่ะ "

" จะบ้าเหรอ ฉันว่าเธอมันเป็นโรคหวาดระแวงมากแล้วนะ "

" ช่ายๆ  ตั้งแต่มีความรัก ยัยนี่ก็กังวลทุกเรื่องน่ะแหละ "

" หา....ใครเหรอๆ  บอกหน่อยจิ " ทาคุมะส่ายหางดุ้กดิ้ก 

" อยากรู้เหรอ  ขอมือหน่อยจิ  แล้วหมอบลง "  เอมินะลูบหัวเขา  ขณะที่เขาวางมือขวาบนมือซ้ายของเธอ

" ยัยบ้า ฉันไม่ใช่หมานะ  >O<+ " 

" ว่าแต่ว่านั่นมันพลาเต้นี่นา OoO  อีกสองวันถึงจะวางแผงนี่นา หรือว่าเธอ..... "

" คือว่าฉันไปถ่าย..."

" เธอรู้จักกองบอกอนิตยสารเล่มนี้ใช่ม้า  มีคนที่เธอสนิทด้วยรึเปล่า  แล้วคนนั้นเค้าสนิทกับไอเนะจังของฉันม้า "

ซาโยเมะผิดหวัง  เธอไม่ตอบ  เอมินะจึงเป็นฝ่ายบอกเขาเอง

" ก็มีอยู่น่ะ  แต่ไม่ได้สนิทกันมาก  ถ้านายอยากรู้ว่าทำไมซาโยเมะถึงมีเล่มนี้ก่อนก็ลองเปิดดูสิ "

ทาคุมะมีสีหน้าเบื่อหน่ายแต่เขาก็ปรับอารมณ์ได้รวดเร็วจนซาโยเมะไม่รู้ตัว  แต่ว่าเอมินะก็แอบสังเกตเห็นจนได้

เขาเปิด ๆ ๆ ไปรวดเร็ว  จนถึงหน้าที่มีไอเนะจังอยู่ก็จะจ้องและยิ้มนานมาก  ซาโยเมะเห็นแล้วหมั่นไส้ยิ่งนัก

" นางแบบใหม่เหรอเนี่ย  นี่เธอว่าน่ารักมั้ย  ไม่สู้ไอเนะเนอะ "

" แล้วนายว่าคุ้นๆมั้ย " ซาโยเมะลองหยั่งเชิง

" อื้ม  "  ทาคุมะพลิกกลับไปดูหน้าที่มีไอเนะอีกรอบอย่างไม่สนใจ

" นี่  นายว่าเหมือนเพื่อนเราบางคนรึเปล่า " เอมินะลองถามบ้าง

" จะว่าไป...ก็เหมือนนะ  ไม่สิ  ไม่มีเลย "

" อีตาโง่ " ซาโยเมะพึมพำเบาๆ

" โอ้ย....ตาบ้านั่นไม่รู้รึไงว่าฉันถ่ายน่ะ   @>O<@  " ซาโยเมะตะโกนขึ้นหลังจากที่ทาคุมะลงไปเรียนแล้ว 

ส่วนสองสาวนี่น่ะเหรอ  พวกเธอโดดมาสองคาบแล้ว  นานทีโดดไม่เป็นไรหรอกน่า

" ก็แหม  ใครจะนึกว่าอย่างเธอจะถูกชวนไปเป็นนางแบบ " เอมินะแก้ต่างให้

" แถมในรูปเธอก็หุ่นดีขนาดนั้น "

" หมายความว่าไงยะ =O=+ "

" แหะแหะ  เออน่า    เฮ้อ...ง่วงแล้ว  จะนอนล่ะ  คาบสามแล้วปลุกด้วยนะ  "

+ +