รักนะยัยตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ

         เช้าของวันที่แสนจะสดใส(รึเปล่า= =")


       "ซูซานตื่นได้แล้วลูก6โมงครึ่งแล้ว"ผู้หญิงวับกลางคนตะโกนเรียกลูกสาวของตัวเองขณะที่ทำอาหารอยู่ข้างล่าง
        เงียบ....  เด็กสาวยังคงเงียบนอนกรนคร่อกฟี้ๆอยู่บนเตียง=v=^^จนผู้หญิงสัยกลางคนต้องไปปลุกลูกสาวด้วยตัวเอง  
        "ซูซาน!!!"ผู้หญิงวัยกลางคนตะโกนเรียกลูกสาวอยู่ข้างๆหูจน....
         ตุ้บ!!พลั่ก!!!  ลูกสาวของตัวเองตกลงจากเตียงด้วยความตกใจ= ="


        "แม่อ่า..นี่เพิ่ง.."ฉันกลือนคนพูดไปเพราะนี่มัน7โมงกว่าแล้ว!!(ปกติฉันจะไปโรงเรียนตอนประมาณ6โมงกว่าๆ แต่นี่มันเลยมา1ชั่วโมงแล้ว!!)
         "เพิ่งอะไรจ๊ะคุณซูซานผู้ขี้เซา-_-^^"คุณแม่พูดพร้อมกับทำหน้าเบื่อหน่ายแล้วส่ายหน้า พอดีเมื่อคืนเล่นเฟสบุ๊คเพลินไปหน่อยแหะๆ^^"
         "สายแล้ว!!!"ฉันวิ่งไปที่ห้องน้ำแต่...
          ตุ้บ!!! ฉันลื่นล้มหน้าคะมำ ฉันแอบได้ยินเสียงแม่หัวเราะด้วยนะ- -"
          ฉันลุกขึ้นยืนแล้วรีบวิ่งเข้าห้องน้ำแล้วอาบน้ำอย่างเร็ว แล้ววิ่งมาแต่งตัวอย่างเร็ว แล้ววิ่งไปข้างล่างเพื่อไปกินข้าว แล้วคว้ากระเป๋าเพื่อไปเรียน  เอ่อ..เรื่องแนะนำตัวเอาไว้ทีหลังนะค่ะ
          

      ที่โรงเรียนเซอร์เซล

     ฉันวิ่งเข้ามาในโรงเรียนอย่างรีบร้อน จะได้มีเวลาเม้าท์กับเพื่อนๆมากขึ้น^^;;  ฉันเดินไปเอากระเป๋าไปเก็บที่หลังห้อง
    เอาล่ะ!!ฉันขอแนะนำตัวล่ะนะ^^ ฉันชื่อ ซูซาน เป็นนักเรียนคณะภาคภาษา อยู่ม.4 เป็นนักเรียนของโรงเรียนเซอร์เซลเป็นโรงเรียนที่มีชื่อเสียงมากๆเลยล่ะ ฉันเรียนเก่งจนได้อยู่คลาส A เป็นคลาสที่สูงสุดในโรงเรียน มีเพื่อนชื่อเซร่า เซร่าจอมหยิ่งใครๆเค้าก็ชอบเรียกอย่างนี้เพราะเธอหยิ่งใช่เล่น= =;; แต่ฉันกับมิร่าไม่เคยคิดว่าเธอหยิ่งเลย แค่เชิดๆตามประสาผู้หญิงสวยๆ (แอบชมเพื่อนตัวเองเห็นๆ= =;;) อีกคนชื่อมิร่า ใจดีชอบแบ่งปันทุกอย่างจนโดนแกล้งบ่อยๆ ฉันกับเซร่าจึงต้องเป็นการ์ดป้องกันให้มิร่าเสมอๆ= = 
      "สวัสดีจ๊ะซูซาน วันนี้มาสายเหรอจ๊ะ?"มิร่าเดินเข้ามาทักฉันหลังจากที่ฉันเดินลงมาได้พักหนึ่งแล้ว
      "สวัสดีจ๊ะมิร่า"ฉันทักมิร่ากลับแล้วเดินเข้าไปหามิร่า "เซร่าล่ะจ๊ะ?"ฉันถามถึงเซร่าเพราะปกติเซร่าจะอยู่กับมิร่าประจำเวลาฉันไม่อยู่
     "เซร่ายังไม่มาจ๊ะ"มิร่าตอบ น่าแปลกที่จริงเซร่าจะต้องมาโรงเรียนก่อนฉันทุกครั้งนี่?
      "เอ๋?"
       "ไง!!ซูซาน!! มิร่า!!"เจ้าตัวพูดถึงปุ๊ปมาปั๊ป= =^^  เซร่าเดินเชิดอย่างสวยมาที่ฉันกับมิร่าเดินอยู่
         "ไงจ๊ะ เซร่า^^"มิร่าทักทายให้กับเซร่าพร้อมกับยิ้มให้
          "จ๊ะ มิร่า^^"เซร่าทักทายกลับ
           "ไงเซร่า"ฉันยิ้มทักทายให้กับเซร่า
            "อืม ซูซาน"เซร่าทักทายกลับ
            "อุ๊บ!"ฉันโดนผู้ชายคนไหนก็ไม่รู้ชนจนต้องล้มลงกับพื้นจนเซร่าโวยวาย(ยัยนี่ขี้โวยวายเป็นที่หนึ่ง-*-)
            "นี่นายกล้าดียังไงมาเดินชนจนเพื่อนของฉันล้มเนี่ย!!!!!"
            "แล้วทำไมเพื่อนเธอมายืนขวางฉัน ไม่ยอมหลบฉันล่ะ"ผู้ชายคนที่ชนฉันพูดกวนประสาท เอ๊ะ!หมอนี่หน้าคุ้นๆจัง- -
           "เออ!ฉันผิด"ฉันลุกขึ้นยืนแล้วพูดกระแทกใส่หน้าหมอนั่น"ฉันผิดเองที่ไม่หลบนาย!!"ฉันพูดแล้วสะบัดตูดเอ้ย!ก้น ใช้ตูดมันไม่งาม- -** แล้วจ้ำๆออกมาให้ไกลจากหมอนั่น
            จะว่าไปหน้าหมอนี่หน้าคุ้นๆแฮะ หรือว่า!นั่นจะเป็นนายพีทนักเรียนคลาส A ของคณะศิลป์  ใช่แล้ว!!ใช่นายพีทแน่!!หน้าอย่างนั้นน่ะ!!! พรุ่งนี้เจอนายอีกได้หูชาแน่ นายพีทชี่(ฉันตั้งชื่อใหม่ให้พีทน่ะ)โฮะๆๆๆ  (หัวเราะได้ดัดจริตจริงๆนางเอกเรา-*-)
**********************************************************************
ไรท์เตอร์//เสร็จไปอีก1ตอน
เพื่อนไรท์เตอร์//หึหึ ฉันเหนื่อยอยู่คนเดียว ไหนจะคิดชื่อเพื่อนของพระเอกกัับนางเอก ชื่อของตัวร้าย ไหนจะคิดชื่อตอน ยัยนี่สบายโดยไม่ต้องทำอะไร//นั่งเหนื่อยอยู่ในมุมห้อง
ไรท์เตอร์//โฮะๆๆๆ
เพื่อนไรท์เตอร์//หัวเราะได้ดัดจริตมากเิพื่อนชั้น-*-