หวานใจพี่ชายบุญธรรม

ลำดับตอนที่ #3 : หวั่นไหว

“พี่หินค่ะ ทีหลังไม่ต้องซื้อของมาเยอะขนาดนี้ก็ได้ค่ะ”

“คือพี่คิดว่าน้องริต้า...”

“ริต้าทานของพื้นบ้านได้ค่ะ”

“อ้อ ครับ”

“ยิ่งเป็นส้มตำปูปลาร้าริต้าชอบมากเลยค่ะหลาบก้อย แจ๋วบอง ของชอบริต้าหมดเลยค่ะ”เธอมักจะกินอะไรที่ตัดกับหน้าตาสุดขั้วไปเลย

 “พี่ดินลองท่านอันนี้พร้อมกันสิค่ะ”

เธอนำกลีบบัวมาพับแล้วตักน้ำพริกกุ้งนรกให้พี่หินลองกินดูมันอร่อยเวลากินคู่กัน

ใครว่าคุณหนูอย่างเธอคิดของพวกนี้ไม่เป็นคิดผิดสุดๆไปเลย มีแต่ของที่เธอชอบและสั่งทานประจำเวลาที่เธอกลับบ้านไป

เธอใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการทำงานออกแบบเครื่องเพรช คุณพ่อเป็นคนเก่งท่านบริหารบริษัทมาหลายปีจนมันเติบโตขึ้นมาอย่างยิ่งใหญ่ แต่เธอกลับชอบเวลาที่ท่านมีเวลาว่างให้กับครอบครัวมากกว่า

คุณแม่เป็นคนเก่งแต่มักจะตัดสินทุกอย่างด้วยความเด็ดขาด เธอจึงไม่ค่อยสนิทกับคุณแม่เพราะท่านไม่เคยมีเวลาให้เธอในฐานะคุณแม่เลยสักครั้งเดียว

เธอใช้ชีวิตตลอดยี่สิบกว่าปีในการทำงานเพราะคุณแม่ของเธอเป็นคนเข้มงวด เธอจึงรู้สึกอึดอัดจนต้องหนีมาทำงานไกลถึงต่างจังหวัดเพราะอยากเอาชนะคุณแม่ อยากเอาชนะความคิดของคุณแม่ที่ว่าเธอยังเด็กไม่เหมาะกับงานใหญ่

เธอต้องการพิสูทธิ์ให้คุณแม่ได้เห็นว่าเธอก็มีความสามารถพอที่จะทำงานใหญ่ “น้องริต้ามาไกลถึงที่นี้....คงไม่ได้มาพักผ่อนสินะครับ”

“ค่ะ ริต้ามาทำงาน”                     

“หาแรงบันดาลใจเพื่อสร้างผลงานให้ออกมาดีเหมาะกับน้องริต้าดีนะครับ”พี่หินเขาพูดเหมือนรู้เลยว่าเธอทำงานเกี่ยวกับการออกแบบ

“คือพี่เห็นแฟ้มงานมันล้นพี่ก็เลย...”

“ก็เลยแอบดูหรอค่ะ”เธอพูดออกมาอย่างขำขันในท่าทางเขินอายของพี่หินที่โดนเธอจับได้

“พี่ไม่ได้ตั้งใจจะแอบดูนะครับ”

“ค่ะ”

“ขำอะไรครับ”

“ก็เวลาพี่หินเขินแล้วแก้มแดงน่ารักดีค่ะ”เธอพูดออกมาแบบยิ้มขำๆในความน่ารักของพี่หิน ผู้ชายอะไรเวลาเขินแล้วแก้มแดง

ขนาดเธอที่เป็นผู้หญิงยังไม่ถึงขนาดนั้นเลย

“น้องริต้ามีแฟนหรือยังครับ”

“ไม่นะคะ”เธอแปลกใจที่เขาถามถึงความสัมพันธ์เกี่ยวกับความรัก แต่เธอไม่คิดจะมีแฟนหรือคบใครเลยสักคนจนมาถึงตอนนี้ที่เธออายุ 25 ปี”ริต้ายังไม่เจอคนที่ชอบนะคะ”

“งั้นหรอครับ”

“พี่หินถามแบบนี้จะจีบริต้าหรอค่ะ”เธอก็ถามออกไปนึกว่าเขาแค่ถามดูเฉยๆ

“ครับ”

“แค่ก แค่ก แค่กๆ”เธอสำลักน้ำที่ดื่มเข้าไปออกมาเนื่องจากได้ยินคำตอบของพี่หินที่บอกว่าจะจีบเธอ เล่นเอาเธอไปต่อไม่เป็นเลย