ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    หวานใจพี่ชายบุญธรรม

    ลำดับตอนที่ #2 : แรกพบ

    • อัปเดตล่าสุด 18 ส.ค. 65


    “ขอโทษนะคะ”เสียงหวานเรียกความสนใจจากผู้คนได้เป็นอย่างดี

    “เออ....ครับ คุมาหาใครครับ”ผู้ชายคนหนึ่งมองเธอด้วยความตกตะลึงถามเธอขึ้นมา

    “คือฉันชื่อริต้านะคะ”

    “อ้อครับคุณริต้า มีอะไรให้ผมช่วยอย่างงั้นหรอครับ”

    “คือ....บ้านหลังนี้ใช่ของคุณปู่สนมั้ยค่ะ”

    “ใช่ครับ ผมคือหลานบุญธรรมของท่านครับ”

    “พี่หิน!”

    “ครับ...คุณริต้ารู้ชื่อผมได้ยังไงครับ”

    “ริต้าคือหลานสาวของคุณปู่สนนะคะ”เธอตอบเขากลับไปพร้อมรอยยิ้มแบบเป็นมิตร

    “ใครว่ะหิน”

    “นั้นสิเขามาถามทางหรอ”

    เสียงชายหญิงสองคนดังขึ้นแทรกบทสนทนาระหว่างเธอกับเขา

    “นี่คือคุณริต้าหลานสาวของคุณปู่สนนะ”พี่หินแนะนำฉันให้กับพวกเขา

    “ห๊ะ! คุณปู่แกมีหลานสาวด้วยหรอว่ะ”

    “จริงดิ”

    “คุณปู่เคยบอกว่ามีนะแต่ฉันไม่เคยเจอตัวมาก่อน”

    “คือริต้าได้ฟังมาจากคุณพ่อนะคะว่าท่านมีปัญหากับคุณปู่ก็เลยไม่เคยพาริต้ามาที่นี้เลย”

    “เธอนะจะเชื่อได้หรอ”เสียงผู้หญิงอีกคนดังขึ้น”ไม่ใช่ว่าจะมาหลอกหินเชื่อแล้วคิดจะหลอกจับเขาเพื่อเงินหรอกนะ”

    “รสาพูดแบบนี้ได้ไง”

    “ก็ฉันพูดจริงนิหวาน”

    “นี่บัตรประชาชนของฉันดูเอาซิ”ริต้ายืนให้ผู้หญิงคนนั้นดูมันคือการตอกหน้าผู้หญิงคนนั้นเข้าไปอย่างจัง

    เธอไม่ชอบให้ใครมากล่าวหาโดยไม่มีหลักฐานไม่ได้หรอก ผู้หญิงอย่างเธอมีแต่คนอยากจะได้เป็นแฟนเพราะที่บ้านรวยแต่นี้อะไรโดนดูถูกว่าจะมาจับผู้ชายเพื่อหวังเงินจะบ้าหรือไงเธอไม่ได้ต้องการเงินขนาดนั้น

    “อีกอย่างบ้านฉันรวยไม่จำเป็นต้องจับผู้ชาย! อย่างที่คุณคิดหรอกนะคะ”ริต้าเก็บบัตรประชาชนของเธอเก็บลงกระเป๋าไปแล้วไปขนกระเป๋าลงจากรถลงมาหนึ่งใบ พร้อมแฟ้มเอกสารกับโน้ตบุ๊คเพียงเท่านั้นใครว่าเธอจะเยอะกับเรื่องพวกนี้กัน

    เธอเป็นคนที่ง่ายๆอยู่ที่ไหนก็ได้แค่เยอะในบางเรื่องเท่านั้น

    “พี่หินค่ะ ริต้าจะมาอยู่ที่นี้สักพักคงไม่มีปัญหานะคะ”เธอแค่มาทำงานไม่ได้มาเที่ยวเล่นพักผ่อนอย่างที่คนอื่นคิด

    “ครับ เออของน้องริต้ามีแค่นี้เองหรอครับ”

    “ค่ะ ริต้าไม่ชอบขนของมาเยอะเอาเท่าที่จำเป็นก็พอง่ายดีค่ะ”เธอตอบเขากลับไปอย่างง่ายๆไม่ได้บอกนิว่าเธอยากก็แค่ตีสนิทกับคนอื่น

    “หินค่ะ!”

    “รสามารยาทด้วยน้องริต้าเขาคือหลานสาวของคุณปู่สน หลานสาวแท้ๆก็เท่ากับว่าเป็นเจ้าของบ้านหลังนี้ด้วย”หวานเตือนเพื่อนสาวด้วยความหวังดี

    “แล้วไงไม่ได้รับมรดกของคุณปู่สนยังไงก็แค่คนอาศัย ฉันต่างหากเจ้าของบ้าน”รสายังไม่วายเถียงเพื่อนกลับอย่างไม่ยอมลดละ

    “มรดกของคุณปู่ท่านอยากจะยกให้ใครมันคือสิทธิ์ของท่าน คุณเป็นแค่เพื่อนของพี่หินอย่าทำตัวตลาดล่างเลยค่ะมันดูไม่งาม”ริต้าตอบอย่างสุภาพแต่เจ็บจุกไปถึงข้างใน

    “รสาพูดแบบนี้ก็ไม่ถูกมรดกของคุณปู่ท่านยกให้หินก็จริงแต่สิทธิ์อีกครึ่งก็คือของหลานสาวแท้ๆที่คุณปู่ยกให้ครึ่งหนึ่ง”พี่หินพูดขึ้นมา

    ส่วนเธอก็พึ่งรู้ว่าคุณปู่ยกมรดกให้เธอด้วยครึ่งหนึ่งอย่างงั้นหรอ ไม่เคยเห็นคุณพ่อจะพูดถึงเรื่องนี้เลย

    “เพื่อนของพี่หินดูจะไม่พอใจนะคะ”

    หลังจากที่เพื่อนของพี่หินกลับไปเธอก็ขนของขึ้นมาบนบ้าน โดยที่พี่หินพาไปดูห้องนอนซึ่งมันก็ดูโอเคดี ไม่เล็กไม่ใหญ่เหมาะกับเธอดีแถมห้องยังมีแอร์ ผนังห้องสีครีมในแบบที่เธอชอบ

    “ขอบคุณพี่หินมากนะคะ”

    “ครับ”

    “พี่หินกับคนที่ชื่อรสาเป็นแฟนกันหรอค่ะ”

    “ไม่ใช่ครับแค่เพื่อน”

    “ดูเธอจะหวงพี่หินนะคะ”

    “คือเรื่องมันก็.....”

    “ไม่เป็นไรค่ะริต้าพอจะเดาออก”เธอพูดขึ้นเพราะดูเหมือนพี่หินจะหนักใจ

    “ขอบคุณที่เข้าใจพี่นะครับ”

    “ค่ะ”

    ริต้าเก็บข้าวของเสร็จก็เดินออกมาข้างนอก เธอเห็นพี่หินเตรียมกับข้าวไว้บนโต๊ะอาหารเสียหลายอย่าง คงคิดว่าเธอกินอย่างอื่นไม่เป็นล่ะสิถึงได้มีแต่ของแพงๆทั้งนั้นเลย

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×