drowsiness หมื่นทิวา มายา ฝัน

ลำดับตอนที่ #3 : เ ง า มื ด

E[p]I เสื่อม

...

                ชิน นักพลังจิตผู้ทำคะแนนสอบได้เป็นอันดับหนึ่งของประเทศ นั่งเหม่อมองดูดาวบนท้องฟ้าด้วยความรู้สึกท้อใจ การที่เขาได้เป็นที่หนึ่งไม่ได้ทำให้เขามีความสุขหรือภูมิใจแม้เพียงนิด แน่นอนหนทางทางสู่การเป็นที่หนึ่งนั้นช่างยากลำบาก ไม่มีวันใดที่เขาหลับสนิทเลยสักวัน แต่สิ่งที่เจ็บปวดยิ่งกว่าเพราะว่าตัวเขาเองไม่ได้อยากทำในสิ่งนี้

                ชินมักจะฝันอยู่เสมอว่า จะเป็นเพียงคนธรรมดาใช้ชีวิตเรียบง่าย ไม่วุ่นวายไขว่คว้าชื่อเสียงเกียรติยศใดๆ  ใช้ชีวิตกับครอบครัวพร้อมหน้าพร้อมตาเท่านั้น ก็คงจะสุขที่สุดแล้ว

                สภาพสังคมปัจจุบันบีบคั้นให้เขาต้องดิ้นรน ไขว่คว้า แต่ละขั้นแห่งความสำเร็จช่างเต็มไปด้วยความแห้งแล้งไร้จิตวิญญาณ

                นายพลเอก แห่งราชอาณาจักร กล่าวขึ้น “ผมขอขอบคุณ ทุกท่านที่ได้สละความสุขส่วนตัวเพื่อมาปฏิบัติหน้าที่อันทรงเกียรติระดับโลกครั้งนี้ ผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่า พวกท่านจะสามารถนำผลึกวิญญาณจาก อนอร์เทอร์เวิร์ด กลับมาได้มากๆ เพื่อความยิ่งใหญ่แห่งราชอาณาจักรโครนอส แคมปาย”

                ร้อยเอกชิน มัชฌิเมสตา ยกแก้วขึ้นดื่มอย่างไร้อารมณ์ การเดินทางไปปฏิบัติภารกิจครั้งนี้ เขาเพียงแค่อยากจะไปให้พ้นๆจากโลกใบนี้เท่านั้น  ผลึกวิญญาณของอนอร์เทอร์เวิร์ดเพียงแค่เท่าหัวไม้ขีดก็ผลิตกระแสไฟฟ้าส่งให้กับเมืองใหญ่ได้นานนับเดือน     

                เมื่อสิบปีก่อน นักวิทยาศาสตร์นามว่าไอแซก เบิร์ก ได้ศึกษาโลกต่างมิติและประดิษฐ์อุปกรณ์เดินทางผ่านมิติได้สำเร็จ ฟุคุ นักเดินทางต่างมิติคนแรกได้ไปเยือน อนอร์เทอร์เวิร์ล และกลับมาพร้อมกับผลึกวิญญาณ การค้นพบครั้งนี้ทำให้อุตสาหกรรมพลังงานได้เปลี่ยนไปอย่าสิ้นเชิง เพราะพลังงานจากผลึกวิญญาณนั้นเป็นพลังงานบริสุทธิ์ ไม่เป็นพิษต่อสิ่งแวดล้อม ความต้องการที่มากขึ้นผลักดันให้กองทัพแห่งราชอาณาจักรต้องจัดหน่วยงานพิเศษขึ้นมา แต่ความลับของผลึกวิญญาณหนึ่งก้อนนั้นคือ หนึ่งชีวิตของชาวอนอร์เทอร์เวิร์ด   ชาวอนอร์เทอร์เวิร์ดนั้นมีขีดความสามารถในการต่อสู้ที่สูงมาก ทั้งหลากหลายและรุนแรง ไม่ขึ้นกับกฎเกณฑ์ใดๆของโลก กองทัพแห่งราชอาณาจักรจึงจัดกองทัพทหารพลังจิตขึ้นเพื่อออกไล่ล่าผลึกวิญญาณ    ส่วน ฟุคุ และไอแซก เบิร์ก นั้นหายสาบสูญ

                ‘ชิน พ่ออยากจะบอกว่าผลึกวิญญาณนั้นเป็นพลังงานแห่งบาป พ่อที่เป็นคนแรกที่นำกลับมานั้นสมควรตายเป็นอย่ายิ่ง  แต่ไม่ว่าจะมีกี่ชีวิตก็ไม่พอที่จะชดใช้ความผิดนี้’ 

                ครอบครัวของ ชิน ต้องเริ่มแตกร้าวเมื่อ ฟุคุ กลับมาพร้อมกับแหล่งพลังงานแห่งใหม่ ซึ่งนับว่าเป็นเรื่องที่ดี แต่เขากลับเมายำแป งานการไม่สนใจจนถูกไล่ออกในที่สุด  ญาติพี่น้องก่นด่าไล่ออกจากบ้าน และเขาก็หายสาบสูญไป ชินกลายเป็นเด็กกำพร้า แบกรับความผิดหวัง  และความหวังใหม่ๆที่บรรดาป้าๆยัดเยียดมาให้ เขาไม่เคยคิดอยากจะเป็นทหาร  ไม่สิ เขาไม่เคยมีความฝันใดๆเลยต่างหาก

                งานเลี้ยงอำลาได้สิ้นสุดลงแล้ว  ร้อยเอกชิน ยังยืนอยู่หน้าระเบียง แก้วไวน์ในมือแกว่งเป็นระยะๆ เม่อมองดวงดาวด้วยความเคยชิน

                “ไรอา เวลามองดูดวงดาวจากที่ไกลๆ ดูเหมือนดาวดวงนั้นจะสงบสุขเสียจริง แต่พวกเราจะต้องไปทำสงครามเพื่อแย่งชิงชีวิตจากต่างโลก วิญญาณของพวกเขาซึ่งเป็นหนึ่งชีวิตเหมือนๆพวกเรา พลังงานบริสุทธิ์ที่ไร้สาระ ไม่ว่าผมจะมองยังไงก็คิดว่าเป็นพลังงานบาป เหมือนที่พ่อผมเคยพูดไว้ไม่มีผิด แต่ทำไมพวกเขายังบังคับให้เราทำเรื่องชั่วร้ายแบบนี้อีกนะ”

                “หัวหน้าอย่าได้กังวลไปเลย เรามองเห็นพวกเขาเป็นแค่พลังงานหาใช่สิ่งมีชีวิตไม่ และถ้าหากพวกเขาเป็นสิ่งชีวิตจริง  ชีวิตของเขาเพียงหนึ่งชีวิตก็ช่วยหลายหมื่นชีวิตของโลกเรา เป็นการแลกเปลี่ยนที่คุ้มค่าที่สุดแล้ว”

                “เห้อ กลับกันเถอะ พรุ่งนี้ต้องออกเดินทางแล้ว”