ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [exo D.O. x you] I just indeed แค่แน่ใจว่ารักเธอ

    ลำดับตอนที่ #6 : i just indeed 4

    • อัปเดตล่าสุด 22 ส.ค. 57







    2 อาทิตต่อมา


    "นี่นายตกลงเนื้อเพลงที่ให้เอาไปอ่านเนี่ยว่าไง  วันนี้แก้ครั้งสุดท้ายแล้วน่ะ"  ชั้นหันไปถามผู้ชายตัวเล็กที่นั่งอยู่ข้างๆ


    "ผมว่ามันก็ดีแล้วน่ะ  ทั้งหมดนั่นแหละ"


    "งั้น คยองซูอ่า เรากลับบ้านกันเถอะ   นี่มันตี 2 แล้วน่ะผจก.เค้ารอนายจนเหงือกแห้งแล้วเนี่ย"  ชั้นหันไปทาง ผจก. ที่นอนรออยู่บนโซฟาอย่างหน้าสงสาร

    "เอ่อ นูน่า  พรุ่งนี้ว่างมั้ยฮ่ะ"

    "ไม่อ่ะ มีไรหรอ"ชั้นเก็บของใส่กระเป๋าและคุยกับเค้าไปด้วย

    "คือ อะเอ่อ อื่มมมม แบบว่า  เอ่อออ คือแบบว่า  อืมมม"

    "คยองซูอ่า  คิดได้ว่าจะพูดอะไรแล้วค่อยโทรมาพรุ่งนี้ก็ได้น่ะชั้นง่วงแล้วอ่ะ  บาย"  ว่าแล้วชั้นก็เดินหลับตาออกไปจากห้อง ด้วยความเคยชินก่อนจะลืมตาขึ้นอีกครั้ง

    "ฝันดีน่ะครับ อินดา นูน่า"



    2 วันต่อมา


    "พี่ฮ่ะทำมั้ยวันนี้พี่ดูเหมือนไม่ได้นอนเลยอ่ะ" ชั้นหันไปมองโดคยองซูผู้ที่ซึ่งกรายเป็นคนพูดมากสำหรับชั้นไปแล้ว แต่ก็คงเป็นเพราะสนิดกันเร็วด้วยแหละคุยได้ทุกเรื่องเลยหล่ะ


    "อื่มพอดีชั้นต้องไปช่วย น้องชายสุดที่รักทำการบ้านหน่ะ"

    "พี่มีน้องด้วยหรอ"  เค้าถามตาโต มากกกกกกกกก

    "อื่มก็ไม่เชิงหรอก ที่จริงชั้นเป็นอาจารลับๆของเด็กนั่นหน่ะ พอได้การบ้านมาชั้นก็จะคอยช่วยคิดช่วยทำ  ก็เหมือนน้องชายจริงๆนั่นแหละ"


    "ดีจัง ผมชักอยากเจอเด็กโชคดีคนนั้นซะและสิ ถ้าได้กินข้าวด้วยกันซักมื้อก็คงดี"

    "อะไรของนาย ทำยังกับว่าออกไปไหนได้งั้นแหละ"



    "ก็ไม่เป็นไรหนิ ผมไม่ได้ดูเด่นมากอยู่แล้ว วันนี้ไม่ได้แต่งหน้าด้วย แค่ใส่แว่นสายตากับเสื้อคลุมกันฝนก็ไม่มีใครจำได้แล้ว"

    "งั้นหรอ  นายคิดว่าแฟนคลับตาถั่วรึไง ไม่มีทางอ่ะแล้วอีกอย่าง อยู่ๆนายจะออกไปไม่ได้ฝนก็ตก"


    "ก็บอกคนอื่นก็ได้หนิว่าจะถ่ายวีดีโอ ตอนต่อไป อะไรประมานนั้น"

    "หึหึ  นายนี่เริ่มร้ายแล้วน่ะ  เอาเป็นว่านายเตรียมตัวเอาไว้แล้วกันเดียวชั้นขอให้โอเคคคค"  ชั้นพูดแล้วตบไหลเค้าสองสามที่เป็นเชิงว่าให้เก็บของได้แล้ว

    "ผมหวังว่าจะได้เจอเด็กคนนั้นน่ะครับ"




    ณ ร้านเนื้อย่าง  ที่แทบจะไม่มีคน(แล้วมันจะอร่อยมั้ยเนี่ย)

    "ร้านนี้แหละนายเดินเข้าไปก่อนน่ะเดี๋ยวชั้นจะถ่ายวีดีโอต่อ"คืออันที่จริงเราเริ่มเปิดก้องกันตั้งแต่เดินออกมาจากตึกแล้วแหละดีที่ฝนตกเลยไม่มีคน

    "นั้นไงโต๊ะสุดท้าย ที่เด็กผู้ชายผมสีดำนั่งอยู่อะ เดินเข้าไปเลยไม่ต้องอายหรอก"ว่าแล้วก็ผลักผู้ชายขี้อายข้างหน้าเบาๆให้เดินตรงไปนั่งที่เก้าอี้
    "นี้ๆๆๆๆๆๆ ซึงอูอาาาา นูน่ามาแล้วน่ะนายจะนั้งจ้องหน้าจอไปถึงไหน มารู้จักกับเพื่อนพี่ก่อนสิ" พอผลักดีโอเสร็จก็ต่อด้วยไอ้เด็กที่ดูเหมือนว่าจะติ๋มข้างหน้า

    "อ่าวไงฮะ ผม ยูซึงอู ยินดีที่รู้จัก" เด็กนั่นทักทายอย่างสุภาพ

    "เฮ้ยยยยยยย ละ ล้อกันเล่นรึไง นี่มัน ยูซึงอู น้องชายของเกาหลีเลยน่ะ พี่เป็นอาจารของเค้าจริงหรอ" ถ้าเป็นคนอื่นอาจจะแค่กระซิบแต่ดีโอ หนุ่มขี้อายกลับตะโกนออกมาเสียงดัง

    "ใช้ฮ่ะผมเอง ที่จริงผมก็เป็นแฟนครับพี่ด้วยน่ะฮะ"

    "อ่าา งั้นหรอ" ดีโอเกาหัวแล้วทำตาโตอย่างไม่เชื่อ

    "เออใช้ ซึงอู นายลองฟังเพลงทั้งหมดนี่หน่อยสิแล้วพูดออกมาหน่อยว่ามันเป็นยังไง"ชั้นยื่นไอพอดให้ พอซึงอูรับไปชั้นก็ปล่อยมือทำให้ไอพอดตกลงไปอยู่บนเนื้อย่างในเตา

    "ย๊ายยยยยยยยยย ทำมัยนายไม่ถือมันให้ดีดีหน่อยฮะ"

    ว่าแล้วชั้นก็ใช้ตะเกียบครีบมันขึ้นมา

    "อ่ะเอาไป แล้วเช็ดให้ด้วยน่ะ"

    "เดดดดดด  เอาไว้ก่อนนนน เพราะสิ่งที่ผมอยากรู้ตอนนี้คือ พี่สองคน เดทกันอยู่หรอ ?"

    เดท


    เดท




    เด




    เดท



    เดท





    "เดท? กัน?"




    ขอโทษน่ะไม่ค่อยได้เขียนเลยอ่ะ 

    ว่าแต่มีใครมีบัตร บ้างอ่ะ ถ้ายังหาเพื่อนไปไม่ได้

    ติดต่อที่ ig : mudmeekpop

    อันนี้เอาไว้เกาหลีอย่างเดียว ตอนนี้ก็เล่นคนเดียว  ไม่เพือน  ใครสนใจจะคุยกับเราก็ตามสบายน่ะ

    บอกตรงว่า เหงา









    ขอโทษน่ะช่วงนี้ติดสอบไปจนถึงเดือนหน้า













    ไม่มีเวลาเขียนจริงค่ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×