ARISTOKRATIA rule of the best ขอร้องรักผมทีเถอะ

ลำดับตอนที่ #5 : gramconvik ep 4

ตอนที่ 4




"อะไรฉันรู้อะไรงั้นหรอ"จาริคถามอย่างสงใส เค้ามองหน้าฉันนิ่งๆแล้วทำหน้างง  คือเอาจริงๆแล้ว ที่คนอื่นเค้าพูดกันว่า จาริคเป็นคนเงียบๆอะไรแบบนั้นหน่ะ ไม่ใช้เรื่องจริง ฉันว่าเค้าก็เป็นเหมือนคนปกติที่เค้าเป็นกันนั่นแหละ แค่เอาแต่ใจแล้วก็ใจร้อนไปหน่อยเท่านั่นเอง

"หมายถึงชื่อฉันหน่ะ" ฉันพูดเบาๆ  เพราะไม่อยากให้คนอื่นพี่แอบมองดูอยู่ได้ยิน คือ ลุคฉันในคราบนี้ไม่ค่อยถูกกับคนอื่นเท่าไหร่

"ก็เจ้าของสนามแข่งที่เธอลงชื่อเอาไว้ มันเป็นเพื่อนฉันเอง ถามนิดถามหน่อยมันก็ยอมบอก"เค้าพูดพรางยื่น golden grain มาให้ เค้าคงไม่คิดจะมอมชั้นใช้มั้ย

"อึ๊ก " ฉันดื่มรวดเดียวหมดอย่างไม่ลังเล สะใจชะมัด

"เฮ้ยๆ เบาๆหน่อยนี่มัน 190 proof เชียวน่ะ" เค้าคว้าแก้วมาแต่มันก็หมดไปแล้ว

"ช่างมันเถอะ มันก็งั้นๆแหละ" นั่นคือคำพูดของคนที่ดื่มเหล้าที่แรงจนจุดติดไฟได้ 

"แล้วนึกยังไงวันนี้ออกมาที่นี่ได้ ร้อยวันพันปีไม่เห็นคนสวยอย่างเธอที่อื่นนอกจากสนามแข่ง " ถึงปากเค้าจะถามแต่ตัวก็เริ่มขยับเข้ามาเรื่อยๆ
ตามจังหว่ะเพลง

"ก็น่ะ  วันนี้มันหน้าเบื่อ เลยออกมาหาอะไรทำสนุกๆ"ฉันยิ้มมุมปาก
"ไปแด๊นกันหน่อยเป็นไง ฉันหล่ะอยากเห็นลีลานายจนแทบคลั่ง"
ฉันดึงจาริค ไปที่ฟรอ 

"หึ ฉันก็อยากเห็นเหมือนกันว่ายัยจอมแย่งซีนอย่างเธอจะเร้าร้อนขนาดไหน" เค้าพูดเย้ย ซึ่งมันทำให้ฉันขึ้นเลยที่เดียวหล่ะ

ตอนี้เราก็เต้นกันอย่างเมามัน จาริคเค้าก็เคลื่อนไหวได้มีเสน่ จนผู้หญิงแถวนี้จะเป็นรมกันจริงนั่นแหละ ส่วนฉันหน่ะหรอ แค่โยกเฉยๆ พวกผู้ชายก็เลือดกำเดาไหลแล้ว ทำไมต้องทำอะไรให้เปลืองตัว

อยู่ๆ ยัย คลาร่า ก็เข้ามาแทรก เหอะ คนอย่างฉันไม่ลดตัวลงไปเทียบกับยัยนี่หรอก  เพราะตอนนี้ใครๆก็ยกให้ฉันเป็นควีน คนแรกของที่นี้ คืออันที่จริงเรื่องนี้ก็แอบฟังมาอีกทีอ่ะน่ะ

พอฉันเดินออกมา ศักพัก จาริคก็เดินตามออกมาเช่นกัน 

"ไม่ไปต่อที่อื่นกันหน่อยหรอ "  นั่นคือสิ่งที่เค้าถาม หึ นายมันก็เหมือนพวกผู้ชายที่ฉันเดินผ่านมาเมื่อก็นั่นแหละ ไม่เห็นจะต่างกันตรงไหน

"มันจะไม่ง่ายไปหน่อยหรอ จาริค เอคเลอร์ "


"เธอกล้าปฏิเสธ ฉันหรอ" เค้าเอามือมารวบตัวฉัน แล้วรวบแขนเข้ามาจนตอนนี้หน้าเราจะชนกันอยู่แล้ว แย่ชมัดไม่น่าเกิดมาสูงเลยให้ตายสิ

"แล้วนายคิดได้ไงวัน ฉันจะไม่กล้า นายมันก็ไม่ได้ต่างจากผู้ชายคนอื่นเท่าไหร่" ชั้นยั่วโมโหเค้า  คือมันกำลังสนุกไง

"งั้นหรอ อยากลองหน่อยมั้ยหล่ะ จะได้รู้ว่ามันต่างชั้นกันยังไง"  จาริคไม่พูดปล่าวเค้าโนม้หน้าเข้ามาแต่อยู่ๆ ก็มีผู้ชายคนนึงเข้ามาดึงฉันออกไป




ไคล์น ซาเซอร์  


ในขณะที่ผมกำลังดื่มอยู่กับสาวๆแถวริมสระว่ายนำ้ ผมก็สังเกตเห็น ยัย คิลโช ที่ยืนคุยอยู่กับผู้ชายคนนึงแบบแนบชิด ผมแอบมองอยู่เงียบๆ เพราะคิดว่าคงเป็นผู้ชายหล่อๆ สักคนที่ยัยนุ่นควงอยู่ 

"มองอะไรหรอค่ะ สุดหล่อ" สาวสวยที่อยู่ข้างกายถาม

"คนนั่นใคร" ผมถามเสียงเย็น

"ก็ จาริค เอคเลอร์ ไงคุณไม่รู้จักหรอ เค้าเป็นถึง คิงของที่นี่เชียวน่ะ"

"หึ งั้นหรอ "ผมตอบแบบไม่ได้สนใจอะไร แต่ก็ต้องรีบกว้าขาออกไปเมื่อเห็นไอ้หมอนั่นกำใจจะจูบน้องผม ไม่สิเค้าเรียกว่าขืนใจมากกว่า

ผมรีบดึงยัยน้องสาว สุดแสบของตัวเองออกมาจากผู้ชายที่ได้ชื่อว่าคิง อย่าเค้า

และแทบทุกคนในงานก็มองมาที่เราเกือบทั้งหมด

"คิลโช ฉันว่าที่นี่มันน่าเบื่อเรากลับกันเถอะ"  ผมลากยัยนี่ออกมา แต่ก็ถูก ผู้ชายคนนั้นก็ขวางเอาไว้ก่อน

"นายมายุ่งอะไรด้วย เด็กใหม่"  แหนะยังจะจำได้อีกว่าผมพึ่งย้ายมาที่นี่
ผมทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ 

"แล้วนายเกี่ยวอะไร ฉันแค่จะพายัยนี่กลับ" ผมตอบเสียงเรียบ เรียกนำ้โหได้อย่างดี

"ไม่ ยัยนี่เป็นผู้หญิงของฉัน" 


คิลโช ซาเซอร์

ฮะ ผู้หญิงของเค้างั้นหรอ

ไคล์นหันหน้ามา ขอคำตอบ และอยู่แล้ว คำตอบที่ฉันส่งไปให้ทางสายตาคือไม่  พี่ชายสุดหล่อของฉันยิ้มมุมปากอย่างผู้ชนะ

"คงไม่ใช้มั้งก็เห็นๆกันอยู่ว่า ยัยนี่ไม่ได้อยากยุ่งกับนายเท่าไหร่"เป็นคำพูดที่ทำให้คนเลือดร้อนตรงหน้าแทบจะควักตืนมายิงพี่ชายฉันเลยที่เดียว

"ไม่เอาน่า พวกนายอย่าทำแบบนี้สิ งานคนอื่นเค้ากล่อยหมด" ฉันว่าพรางมองไปที่ คลาร่า ลี ที่ยืนสั่นเป็นเจ้าเข้าด้วยความโกรธอยู่

"ไคล์นเรากลับกันเถอะ อย่ากลับไปนอนเตียงนุ่มๆจะแย่แล้ว" ไม่สนหรอกว่าตอนนี้จาริค จะทำหน้ายังไง แต่ที่รู้ก็คือเค้าจะต้องเสียใจที่ไม่ทำตัวดีๆกับฉันก่อน  ก็น่ะ ถึงเค้าจะหล่อรวยแต่ถ้า เป็นแบบนี้ก็ไม่ไหว ไม่ใช้ว่าเกลียดเค้าน่ะแค่มั่นใส้เท่านั้นเอง  แถมยัยสวยแต่เปลือกนั่น ยังชอบเอาชื่อนายมาขู่กับฉันอีก ถือว่าซวยเพราะยัยนั่นไปก็แล้วกัน








ไคล์น ซาเซอร์











เอาแล้วไง  เรื่องนี้นางเอกไม่ง่ายน่ะจ่ะขอบอก


ติดตามตอนต่อไปจ้าาาาาา


เม้นด้วยน่ะ ที่รักทุกคน