ตอนที่ 33 : #รักเป็นอนันต์ #นายอนัน EP. 29 [ 100% ]
กึก... กล่องทำแผลถูกเปิดออก ผมค่อยๆ ทำแผลให้เขา
“ช่วงนี้แลดวงตกเนอะ” ผมพึมพำบอกอีกคนซึ่งนั่งทำหน้าเหยเกเมื่อผมเช็ดแผลให้ หมอนายเลยพยักหน้ารับ ท่าทางเขาอิดโรยมากจนผมรู้สึกสงสาร หลายวันมานี้เรารับศึกหนักมาตลอดทั้งกายแล้วก็ใจ แต่ไม่ว่ามันจะเลวร้ายมากแค่ไหน สุดท้ายวันนี้ผมก็มานั่งข้างๆ เขาดูแลเขาอยู่ดี “หมดหล่อ”
“หมดหล่อแบบนี้ยังชอบอยู่ไหม”
“ใครบอกผมชอบพี่ที่หน้าตา”
“...”
“เอาจริงก็ใช่ พี่เลว แต่ผมไม่ได้ชอบคนเลวนะ ผมแค่ชอบที่พี่เป็นพี่”
“...” ยิ้มออกละ
“แต่ไม่ว่ายังไงพี่ก็ไม่ควรไปทำพี่เอิร์ทแบบนั้น เขาเป็นคนช่วยให้เรากลับมา โอ้ยพี่นาย!” ผมร้องเมื่อเขาเอื้อมมือมาบีบแขนผมแล้วดึงเข้าไปหาแรงมาก ดวงตาคู่คมเต็มไปด้วยความโกรธที่ผมแทบไม่เคยเห็นมาก่อน ผมรู้ว่าเขาไม่พอใจแน่ๆ อะที่มันเกิดบางอย่างขึ้นระหว่างผมกับพี่หมอเอิร์ท ผมแค่จะประชดชีวิต แต่ไม่คิดว่าพี่หมอเอิร์ทแม่งจะเอาจริงขนาดนั้นอะ เขาไม่ใช่คนดุเดือดเลยนะเว้ย
...โอเคกูโง่เองแหละ คนเสนอมา ไม่สนองมันก็แปลก ผมคะยั้นคะยอฉิบหายเลยด้วย
แม่งเอ้ย
“หยุดพูดถึงมันก่อนพี่ทนไม่ไหว”
“มันไม่มีอะไรจริงๆ”
“แค่รอยจากมันพี่ก็รับไม่ได้”
“งั้น...ที่มิลโผล่มาใกล้ๆ พี่ผมก็รับไม่ได้เหมือนกัน แฟร์ๆ ดิวะ อย่าเห็นแก่ตัวให้มันมากนักเลย”
“...”
“...”
.
.
.
เดธแอร์
“พี่ขอโทษ”
“เออ เสร็จละ”
“พี่รักอนันนะ”
“รู้ นอนพักไหม”
“จะกลับแล้วเหรอ”
“จะอยู่เป็นเพื่อน ไม่ได้ไปไหน แต่มีเสื้อผ้าให้ใส่ไหม หนาว ลากผมมาทั้งใส่แค่เนี้ย”
“ในตู้ครับ เลือกเลย”
“อือ” ผมพยักหน้าแล้วเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า หยิบเสื้อยืดตัวใหญ่กับกางเกงนอนของหมอนายมาสวม แล้วก็เอาเสื้อกันหนาวมาสวมทับอีกชั้นเพราะอากาศแม่งหนาวไง ต่อให้ในบ้านมันจะอุ่นกว่าข้างนอก แต่มันก็ยังเย็นๆ อยู่ดี พอใส่เสื้อผ้าเสร็จหันมาก็เห็นหมอนายทิ้งตัวลงนอนแล้ว ท่าทางคงเหนื่อยมากจริงๆ ผมเดินไปแล้วทิ้งตัวนั่งลงบนเตียง เอื้อมมือไปจับมือของเขาเอาไว้หลวมๆ
...มันมีเรื่องหลายเรื่องที่ผมไม่พอใจเขาแหละเรื่องมิล แต่ถ้าเรามัวแต่มาเสียเวลาทะเลาะกันทั้งๆ ที่เรื่องมันมาดีแล้วผมว่ามันก็พลอยแต่จะทำให้เสียใจ เสียเวลา
“ฝันดีพี่”
“ครับ” เขาบีบมือผมกลับมา ก่อนจะหลับไป... ผมเลยทิ้งตัวลงนอนข้างๆ และโอบอีกคนไว้
จากนั้น...เราก็หลับไปพร้อมๆ กัน
ตอนนอนก็แค่นอนกอดกัน แต่ตอนตื่นดันโดนกอดรัดอย่างกับงูเหลือม ห่า... แต่ด้วยความที่ผมตื่นก่อนก็เลยนอนมองหน้าอีกคนที่ยังช้ำเหมือนเดิม ช้ำแล้วก็บวมนิดหน่อย แต่ถ้าประคบสักสองสามวันเดี๋ยวก็หายมั้ง หมอนายเป็นหมอ เขาน่าจะมีวิธีดูแลตัวเองให้มันหายไวๆ แหละ ผมเอื้อมมือขึ้นไปลูบใบหน้าคมคายอีกคนเบาๆ
“รักนะ” ...คำๆ นี้ผมไม่เคยพูดให้เขาๆได้ฟัง
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
ไรท์สู้ๆนะค๊าาา
(ไรท์พิมพ์ผิดอ่า ตรงหยักหน้ารับอ่า ต้องเป็นพยักหน้ารับอ่ะค่ะ แหะๆ)
คงไม่จบแค่เป็นบ้าหรอกนะ
ติดตามทั้งรักเป็นอนันต์กับเป็นเมียมาเฟียเลย