คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : #อยากตื่นมาเจอพี่เฟรม EP. 20 [ 110% ]
“รันหวเฟรมเหรอ?”
“เปล่า”
“แหน่ะ”
“แหน่ะอะไรเล่า”
“ริเหรออ”
“เออ ็นินึ”
ันอบเสียเบาและหลบสายาอเฟรมที่มอมาเหมือนผู้ให่ับผิเ็
“อะไรนินึรับ”
“็หวนินึไ!”
“น่ารัอ่ะ” เาบอและยื่นมือมาหยิแ้มัน โยไปมาอย่าสนุมือ “น่ารััเลย”
เล่นเอาะนีรอบรัศมีห้าเมรทำาไปามๆ
ัน
หึ...แน่นอนอยู่แล้วป่ะ
านีนานี้ ันมอ้ามมาั้นาน อนนี้ไม่าบอแล้วเว้ย
หลัาที่เราินอะไรันเสร็
็ึ้นมาบนรถับไปที่ที่เฟรมบอว่าะพาไปเอร์ไพรส์
และารที่เราไุ้ยันในร้านอาหารมันทำให้ันโล่ไปเปราะหนึ่
ลวามระแวเาไปไ้เยอะเลย
และที่ที่เฟรมพาันมา็ือ...ทะเลใล้ๆ
ับรุเทพฯ เนี่ยแหละ ับรถราวๆ ั่วโมว่าๆ อนับมาัน็หลับ หลับลึมา้วย
ปิเป็นนนอนหลับแบบลึไปถึราบสมุทรอินโีนมา ื่นมาอีทีือประูรถเปิออ
และลมอทะเลยามเย็น็ีเ้ามา โยมีเฟรมยืนเป็นาประอบ้าๆ
เายืน้อันอยู่...อนันหลับเหรอวะเนี่ย
“ทะ...ทำไมพี่ไม่ปลุรันอ่ะ”
“เฟรมปลุแล้ว
แ่รันหลับลึมา...เลยรอรันื่นเอีว่ารับ” เาอบยิ้มๆ
และไปปเปิประูหลัรถ หยิบน้ำเปล่ามาให้ัน
มันเย็นเหมือนว่าเาเพิ่ื้อมาไ้ไม่นานนั “ื่มน้ำ่อนนะ
รันะล้าหน้า่อนไหม เี๋ยวเราไปเินเล่นริมหาัน”
“พีู่ิลัเลยนะ
พามาทะเลเนี่ยนะ”
“...แล้วรันอบไหม?”
“็อบ่ะ...รันอบทะเล
อาาศี ถึะเหนียวัวไปหน่อย แ่เวลาเรียๆ
ไ้ยินเสียน้ำทะเลสาระทบฝั่มันทำให้ผ่อนลายี” ันอบหลัาที่ื่มน้ำเรียบร้อยแล้ว
ไม่รู้เมื่อไหร่เหมือนันที่ันอบมอรอยยิ้มอเฟรม
...เายิ้มไ้น่ารัมาอ่ะ
อยาสนิทับเฟรมมาว่านี้นะ
ถึอนนี้เราะเหมือนสนิทันแล้ว็าม แ่พอเห็นเาในมุมแบบนี้
มันไม่ไ้เลวร้ายอะไรเลย ไอ้ันมัน็น่ายๆ ไม่ใ่่ายแบบนั้นนะ
ือแบบโรธยาหาย่ายอ่ะ ็ริที่่อนหน้านี้โนเฟรมทำเรื่อแย่ๆ เอาไว้มา
แ่เา็่วยันเอาไว้มาเหมือนัน
เพราะั้นพอเอามาหัล้าัน
วามรู้สึแย่ๆ เลยแทบะไม่มีเหลือแล้ว
“ั้นลไปเินเล่นันรับ”
“...อื้อ”
“เฟรมว่าวันนี้เราลับไม่ทันแล้ว
เรานอนที่นี่นะ”
“พรุ่นี้รัน...อ๋อ
ไม่มีเรียน ็ไ้นะะ”
“มาเถอะรัน
ับมือเฟรมนะรับ”
“...ะ...่ะ”
“...รัน”
“ะ?”
“รันะเื่อใเฟรมใ่ไหมรับ?”
อยู่ๆ เา็ถามแบบนั้นึ้นมา ทำเอาันเป็นไ่าแไปเลย
ไม่เ้าใรูปประโยที่เฟรมะสื่อออมา
เาำลัะบอให้ันเื่อใเา...สำหรับเรื่ออะไรั้นเหรอ
เหมือนอีนะรู้
เพราะหน้าันอาะมีเรื่อหมายเวสั่นมาร์ปราอยู่เ็มไปหม
“เื่อใเฟรมในทุๆ
เรื่อไรับ มันอาะแปลับารที่เฟรมทำับรันรั้แรๆ ที่เราเอัน
แ่เฟรมอยาให้รันเื่อใเฟรม ว่าเฟรมะทำให้รันมีวามสุ ทำให้รันปลอภัย
ปป้อรัน มันอาะมาไปสำหรับำว่าอบ...แ่วามรู้สึอเฟรม...”
“...”
“ืออยาูแลรันเวย์”
ำว่าอยาูแล...
ันโระรู้สึีับำนี้อเฟรมเลย
่า...
เสียน้ำทะเลสาัฝั่ฟัูสบายหูนะ ารไ้เินเอื่อยๆ
ริมายหามันทำให้ันผ่อนลายึ้นมา ไ้ปล่อยเรื่อบาเรื่อทิ้ไปไม่้อิ เินับมือับนที่เรียเ็มปาว่าแฟน
แฟนที่ื่อเฟรม
“อาาศีเนอะ”
“ทะเลนี่รับ
มันีลอนั่นแหละ รันหิวไหม อยาินอาหารทะเลหรือเปล่า
เฟรมมีเพื่อนเปิร้านอาหารทะเลที่นี่นะ รสาิอร่อยมาๆ เลย”
“อวยเพื่อนป่ะเนี่ย”
“เปล่านะ” ส่ายหน้าไปมา...โรน่ารัอ่ะ “ลอไปทานู็ไ้รับ
ไม่อร่อยใหู้บเฟรมเลย”
“พี่็แบบนี้ลอ =.=”
ันว่าและเอามือันแ้มอีนเิหยอล้อ
อนนี้เล่นันแบบถึเนื้อถึัวหน่อยๆ...
แอบเิน แ่อบอ่ะ
ร้านอาหาร
พอเินรับลมันเสร็็มาที่ร้านอาหารเพื่อนเฟรม
มันเป็นร้านแบบเปิ นั่ิริมทะเลเลย วิวำลัีมาๆ สไล์ร้าน็ทะเล๋าเวอร์
สวยหรูี แ่เรื่ออาหารอร่อย เรามาูันอีทีว่าเป็นยัไ -.,- ถ้าไม่อร่อยนี่เฟรมโนแน่นอน (เี๋ยวๆ) พอเราเ้ามานั่็มีพนัานมาบริารทันที
ันสั่แบบเ็มพิั เพราะว่านั่รถมาเหนื่อยมา (ไ้่าวว่าหลับมาลอทา)
นั่นแหละ เมื่อู ้อไ้อะไรสัอย่ามาเยียวยาร่าาย
“ัวนิเียว
แ่ินเยอะัเลยนะรับเนี่ย”
“ทำไมะ
พี่เฟรมเลี้ยรันไม่ไหวแล้วเหรอ”
“็ไหวลอนั่นแหละรับ
แ่ินเยอะระวัอ้วนนะ”
“อ้วนแล้วพี่ะไม่อบเหรอ”
“แบบไหน็อบรับJ” แรๆ ็เี้ยปาหวาน
เี๋ยวอีหน่อย็เรียอีแ่ =___= อนนี้ยัเอ๊าะๆ
้อพูว่าแบบไหน็อบอยู่แล้วแหละ
“พูไปเหอะ
อนารันอ้วน เป็นมนุษย์ป้าึ้นมา พี่เฟรมอย่ามาร้อว่ารัไม่ลแล้วัน”
“...โหย รัิ”
“แน่เรอะ”
“แน่รับ”
...รัเลยนะ
แน่ในะ
“อาหารมาเสิร์ฟแล้วรับ”
พนัานพูแทรึ้นมา ันและเฟรมมอไปยัเมนูอาหารอนนี้ ึ่็ือ
เมนูออเิร์ฟเนี่ยแหละ และเรา็เริ่มินัน เพราะเินทามาไล เลยหิว
เฟรมอบมอหน้าัน แววาเสือร้ายอเาแม่ทำให้ัน้ออยหลบสายาัวเอที่เผลอมอเาอยู่ลอเ่นัน
นอะไรหล่อแล้วยัหน้าาีอี
(???) โรอวยอ่ะ
เรานั่ินันเรื่อยๆ
เพราะพนัานเอามาเสิร์ฟทีละเมนู นฟ้ามื
และนั่นเป็นสัาเือนว่าันและเาวรหาที่นอนะ
“ืนนี้เราะนอนไหนเหรอะพี่เฟรม”
เ็บิลเสร็็ลับออมา วันนี้เพื่อนเาไม่อยู่
แ่พอรู้ว่ามา็ลราาให้ระหน่ำัมเมอร์เลมา
วามริ็ไม่ไ้ะโทรไปอส่วนลหรอ เฟรมแ่โทรไปถามว่าอยู่ที่ไหนเท่านั้นเอ ไปๆ
มาๆ ันไ้ส่วนล ็อิ่มหมีผีผันรึ่ราาันไป
“เฟรมโทรอโรแรมเอาไว้แล้วรับ
ับรถเ้าไปอีหน่อย รัน่วแล้วเหรอรับ”
“็มันมืแล้วอ่ะ”
“เหมือนเ็เลยนะเนี่ย
ินเสร็็นอน...น่ารั”
เฟรมว่าและยื่นมือมายี้ผมันเบาๆ
เล่นเอาใันเ้นแรับารระทำอเาเลย ือผู้หิ็แพ้ผู้ายลูบหัว
ยี้ผมมั้ยล่ะแ สมัยเ็ๆ เอแ่เพื่อนผู้ายถีบนล้ม ระาผมเปีย
ึเนไทนรัอ โมเม้นฟินๆ แบบนี้แทบเป็นศูนย์ เพิ่มาไ้รับ็อนนี้นี่แหละ
มันเลยฟินไ
ทำไมอิาเหรอ -.,-
ความคิดเห็น