ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ปริศนาดอกไม้ไฟ(?)
    ไม่นานหลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดครบรอบ 111 ปี ของบิลโบก็เริ่มขึ้นจนได้ ฮอบบิททั่วฮอบบิทตันมาร่วมงานนี้กันหมด เป็นธรรมชาติของฮอบบิทอยู่แล้วที่ชอบสังสรรค์งานรื่นเริงบ่อยที่สุดเท่าที่จะบ่อยได้ โฟรโดกับบิลโบซึ่งเป็นเหมือนเจ้าภาพของงานนี้ยืนรอรับแขกเหรื่ออยู่ที่ประตูงาน แขกแต่ละคนพกโจทย์ฟิสิกส์ เคมี และคณิตศาสตร์มาด้วยคนละหนึ่งข้อ โฟรโดตอบได้รวดเร็วมาก แต่บิลโบกลับตอบได้ในพริบตาที่แขกเอ่ยคำถามจบ ยังความแปลกใจมาให้โฟรโดยิ่งนัก
    แกนดัล์ฟนั้นก็เต้นรำอยู่ในงานเช่นกัน ระหว่างที่เต้นในหัวเขาก็คำนวณเรื่องฟังก์ชันการเปลี่ยนแปลงจำนวนของฮอบบิทในงานไปพลาง ๆ แก้เซ็ง บางทีเขาก็แวบออกไปจุดดอกไม้ไฟ ยังความตื่นตาตื่นใจมาให้ฮอบบิทชาวฮอบบิทตันเป็นที่ยิ่ง
    “งามแต๊น้อ!” ฮอบบิทคนหนึ่งพูดขึ้น
    “ใช่ ใช่ งามแต๊แต๊” ฮอบบิทอีกคนตอบ
    “สูเจ้าไปเอาดอกไม้ไฟมาจุดกันเองดีไหมละน้อ” ฮอบบิทคนแรกพูดถาม
    “ดีแต๊แต๊เลย”
    ว่าแล้วฮอบบิทสองคนนั้นก็กึ่งวิ่งกึ่งเดินหลบหลังแกนดัล์ฟเข้าไปในในเตนท์ของเขา ในเตนท์นั้นมีดอกไม้ไฟอยู่มากมาย
    “เอาออกมาอันนึงน้อ”
    ว่าแล้วฮอบบิทอีกคนหนึ่งก็ตรงเข้าไปหมายจะหยิบดอกไม้ไฟมาจุด
    “ช้าก่อน” กล่องใส่ดอกไม้ไฟนั้นร้องขึ้น
    “เอ๊ กล่องใส่ดอกไม้ไฟพูดได้ ประหลาดใจแต๊น้อ” ฮอบบิทคนนั้นเอียงคอด้วยความฉงน
    “ก่อนจะหยิบดอกไม้ไฟ ท่านต้องตอบคำถามเสียก่อน”
    “คำถาม?”
    “ใช่แล้ว จงเลือกระหว่างฟิสิกส์ เคมี และคณิตศาสตร์”
    “ไอ้หยา วิชาโหดๆ ทั้งนั้นเลยน้อ”
    “สูเจ้าเลือกสักอันสิ”
    “งั้นเอาฟิสิกส์ก็แล้วกันน้อ”
    “โอเค” กล่องใส่ดอกไม้ไฟนั้นกระแอมหนึ่งครั้งก่อนเอ่ยวาจา “ในการทดลองการสั่นพ้องของเสียงโดยใช้หลอดกำทอนยาว 100 เซนติเมตร ที่มีลูกสูบสำหรับเลื่อนจากปลายหลอดข้างหนึ่งไปถึงปลายอีกข้างหนึ่ง เมื่อใช้แหล่งกำเนิดเสียงความถี่ 700 เฮิร์ตซ์ มาจ่อที่ปลายหลอด ถามว่าเมื่อเลื่อนลูกสูบจากปลายด้านติดแหล่งกำเนิดเสียงไปจนถึงปลายหลอดอีกด้าน จะเกิดเสียงดังกว่าปกติกี่ครั้ง? กำหนดความเร็วเสียง 350 เมตรต่อวินาที”
    “ไอ้หยา ยากแต๊น้อ”
    “ยากอะไรกัน คำถามข้อนี้ง่ายจะตาย เจ้าตอบไม่ได้จริงๆ รึ?”
    “ไม่ได้หรอก ท่าน ขอตัวเลือกหน่อยมิได้รึ?”
    “ให้ตายสิ ถ้าเป็นแกนดัล์ฟละก็ เขาฟังปุ๊บก็ตอบได้ปั๊บแล้ว แต่เอาเถอะ ตัวเลือกมี 4 ข้อ คือ 4 5 6 และ 8 ครั้ง”
    “ไอ้หยา” ฮอบบิททั้งสองคนร้องเสียงหลงอีกครั้ง
    “นี่ถ้าเราตอบไม่ได้ก็เอาดอกไม้ไฟไปไม่ได้งั้นรึ”
    “ใช่แล้ว” กล่องใส่ดอกไม้ไฟตอบ
    “เอ๊ย มาลี เรามาช่วยกันคิดเถอะ” ฮอบบิทคนแรกพูด
    “ใช่แล้ว ปีกบิน เรามาช่วยกันคิดนั่นแหละดีแต๊แต๊” ฮอบบิทอีกคนเห็นด้วย
    “ข้อนี้นี่มันอะไรนะ เกี่ยวกับการสั่นพ้องของเสียงในท่อปลายปิดใช่ไหม”
    “ใช่แต๊แต๊ สูตรการสั่นพ้องของท่อปลายปิดว่ายังไงนะ”
    “ไอ้หยา จำไม่ได้แล้วอ่า”
    “อย่าเพิ่งบอกว่าจำไม่ได้สินะนี่นะ ค่อย ๆ นึกดีกว่านะนี่นะ”
    \"f = (2n-1)v/4L แม่นบ๊?\"
    \"อืม ใช่สินะ ถ้างั้นก็แทนค่าเป็น 700 = (2n-1)(350)/(4)(100)\"
    \"บ่แม่น\" มาลีสวนขึ้นทันที \"สูเจ้าสิต้องใช้หน่วยของความยาวเป็นเมตรเท่านั้นเน้อ\"
    \"เออจริงด้วย ถ้างั้นก็เป็น 700 = (2n-1)(350)/(4)(1)\"
    สองฮอบบิทเอาไม้เขี่ยพื้นเป็นตัวเลขบ้างตัวอักษรบ้างอยู่พักใหญ่
    “ได้แล้ว” ปีกบินร้อง “n = 4.5!!! ...”
    “ไม่เห็นมีในตัวเลือกเลยนะนี่นะ” มาลีหงอย
    “อีกนิดเดียว เกือบได้แล้ว ฮอบบิท”กล่องใส่ดอกไม้ไฟลุ้นตัวโก่ง
    มาลีกับปีกบินนั่งคิด
    “นี่หมายความว่าเกิดการสั่นพ้อง 4.5 ครั้งงั้นเหรอ?”
    “เกิดไม่ได้นะนี่นะ 4.5 ครั้งน่ะ แสดงว่ามันเกิดครั้งที่สี่ไปแล้ว แต่ครั้งที่ห้ายังมาไม่ถึงสินะ”
    “งั้นก็สี่ครั้งน่ะสิ”
    “นั่นสินะ”
    “ตอบ 4 ครั้งครับ!” ปีกบินพูดกับกล่องใส่ดอกไม้ไฟ
    กล่องใส่ดอกไม้ไฟหัวเราะ แล้วหมุนตัวติ้วๆๆๆๆ แล้วก็เปิดออก ข้างในมีดอกไม้ไฟอันใหญ่บ้างอันเล็กบ้างจำนวนมากมายมหาศาลอัดแน่นกันอยู่
    “ได้แล้ว ดีใจแต๊แต๊” มาลีร้อง
    “เอาอันใหญ่ อันใหญ่!” ปีกบินพูดพลางเลือกหาดอกไม้ไฟ
    แกนดัล์ฟนั้นก็เต้นรำอยู่ในงานเช่นกัน ระหว่างที่เต้นในหัวเขาก็คำนวณเรื่องฟังก์ชันการเปลี่ยนแปลงจำนวนของฮอบบิทในงานไปพลาง ๆ แก้เซ็ง บางทีเขาก็แวบออกไปจุดดอกไม้ไฟ ยังความตื่นตาตื่นใจมาให้ฮอบบิทชาวฮอบบิทตันเป็นที่ยิ่ง
    “งามแต๊น้อ!” ฮอบบิทคนหนึ่งพูดขึ้น
    “ใช่ ใช่ งามแต๊แต๊” ฮอบบิทอีกคนตอบ
    “สูเจ้าไปเอาดอกไม้ไฟมาจุดกันเองดีไหมละน้อ” ฮอบบิทคนแรกพูดถาม
    “ดีแต๊แต๊เลย”
    ว่าแล้วฮอบบิทสองคนนั้นก็กึ่งวิ่งกึ่งเดินหลบหลังแกนดัล์ฟเข้าไปในในเตนท์ของเขา ในเตนท์นั้นมีดอกไม้ไฟอยู่มากมาย
    “เอาออกมาอันนึงน้อ”
    ว่าแล้วฮอบบิทอีกคนหนึ่งก็ตรงเข้าไปหมายจะหยิบดอกไม้ไฟมาจุด
    “ช้าก่อน” กล่องใส่ดอกไม้ไฟนั้นร้องขึ้น
    “เอ๊ กล่องใส่ดอกไม้ไฟพูดได้ ประหลาดใจแต๊น้อ” ฮอบบิทคนนั้นเอียงคอด้วยความฉงน
    “ก่อนจะหยิบดอกไม้ไฟ ท่านต้องตอบคำถามเสียก่อน”
    “คำถาม?”
    “ใช่แล้ว จงเลือกระหว่างฟิสิกส์ เคมี และคณิตศาสตร์”
    “ไอ้หยา วิชาโหดๆ ทั้งนั้นเลยน้อ”
    “สูเจ้าเลือกสักอันสิ”
    “งั้นเอาฟิสิกส์ก็แล้วกันน้อ”
    “โอเค” กล่องใส่ดอกไม้ไฟนั้นกระแอมหนึ่งครั้งก่อนเอ่ยวาจา “ในการทดลองการสั่นพ้องของเสียงโดยใช้หลอดกำทอนยาว 100 เซนติเมตร ที่มีลูกสูบสำหรับเลื่อนจากปลายหลอดข้างหนึ่งไปถึงปลายอีกข้างหนึ่ง เมื่อใช้แหล่งกำเนิดเสียงความถี่ 700 เฮิร์ตซ์ มาจ่อที่ปลายหลอด ถามว่าเมื่อเลื่อนลูกสูบจากปลายด้านติดแหล่งกำเนิดเสียงไปจนถึงปลายหลอดอีกด้าน จะเกิดเสียงดังกว่าปกติกี่ครั้ง? กำหนดความเร็วเสียง 350 เมตรต่อวินาที”
    “ไอ้หยา ยากแต๊น้อ”
    “ยากอะไรกัน คำถามข้อนี้ง่ายจะตาย เจ้าตอบไม่ได้จริงๆ รึ?”
    “ไม่ได้หรอก ท่าน ขอตัวเลือกหน่อยมิได้รึ?”
    “ให้ตายสิ ถ้าเป็นแกนดัล์ฟละก็ เขาฟังปุ๊บก็ตอบได้ปั๊บแล้ว แต่เอาเถอะ ตัวเลือกมี 4 ข้อ คือ 4 5 6 และ 8 ครั้ง”
    “ไอ้หยา” ฮอบบิททั้งสองคนร้องเสียงหลงอีกครั้ง
    “นี่ถ้าเราตอบไม่ได้ก็เอาดอกไม้ไฟไปไม่ได้งั้นรึ”
    “ใช่แล้ว” กล่องใส่ดอกไม้ไฟตอบ
    “เอ๊ย มาลี เรามาช่วยกันคิดเถอะ” ฮอบบิทคนแรกพูด
    “ใช่แล้ว ปีกบิน เรามาช่วยกันคิดนั่นแหละดีแต๊แต๊” ฮอบบิทอีกคนเห็นด้วย
    “ข้อนี้นี่มันอะไรนะ เกี่ยวกับการสั่นพ้องของเสียงในท่อปลายปิดใช่ไหม”
    “ใช่แต๊แต๊ สูตรการสั่นพ้องของท่อปลายปิดว่ายังไงนะ”
    “ไอ้หยา จำไม่ได้แล้วอ่า”
    “อย่าเพิ่งบอกว่าจำไม่ได้สินะนี่นะ ค่อย ๆ นึกดีกว่านะนี่นะ”
    \"f = (2n-1)v/4L แม่นบ๊?\"
    \"อืม ใช่สินะ ถ้างั้นก็แทนค่าเป็น 700 = (2n-1)(350)/(4)(100)\"
    \"บ่แม่น\" มาลีสวนขึ้นทันที \"สูเจ้าสิต้องใช้หน่วยของความยาวเป็นเมตรเท่านั้นเน้อ\"
    \"เออจริงด้วย ถ้างั้นก็เป็น 700 = (2n-1)(350)/(4)(1)\"
    สองฮอบบิทเอาไม้เขี่ยพื้นเป็นตัวเลขบ้างตัวอักษรบ้างอยู่พักใหญ่
    “ได้แล้ว” ปีกบินร้อง “n = 4.5!!! ...”
    “ไม่เห็นมีในตัวเลือกเลยนะนี่นะ” มาลีหงอย
    “อีกนิดเดียว เกือบได้แล้ว ฮอบบิท”กล่องใส่ดอกไม้ไฟลุ้นตัวโก่ง
    มาลีกับปีกบินนั่งคิด
    “นี่หมายความว่าเกิดการสั่นพ้อง 4.5 ครั้งงั้นเหรอ?”
    “เกิดไม่ได้นะนี่นะ 4.5 ครั้งน่ะ แสดงว่ามันเกิดครั้งที่สี่ไปแล้ว แต่ครั้งที่ห้ายังมาไม่ถึงสินะ”
    “งั้นก็สี่ครั้งน่ะสิ”
    “นั่นสินะ”
    “ตอบ 4 ครั้งครับ!” ปีกบินพูดกับกล่องใส่ดอกไม้ไฟ
    กล่องใส่ดอกไม้ไฟหัวเราะ แล้วหมุนตัวติ้วๆๆๆๆ แล้วก็เปิดออก ข้างในมีดอกไม้ไฟอันใหญ่บ้างอันเล็กบ้างจำนวนมากมายมหาศาลอัดแน่นกันอยู่
    “ได้แล้ว ดีใจแต๊แต๊” มาลีร้อง
    “เอาอันใหญ่ อันใหญ่!” ปีกบินพูดพลางเลือกหาดอกไม้ไฟ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น