ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : THE 4th ANGEL : SHAMSHEL
มาจะกล่าวบทไป
ถึงเทวทูตฤทธิไกรยักษา
แชมเชลเสด็จขึ้นพิภพมา
หมายว่าจะทำลายให้หมดกัน
จากทะเลหันเหมาขึ้นบก
แล้วจึงยกตัวลอยบนฟ้านั่น
เหนือนีโอโตเกียวสามฟ้าครามครัน
ณ เมื่อนั้นมันหมายทำลายเป้า
เข้าไปสู่เขตเมืองอันหนาแน่น
มีตึกรามแน่นแฟ้นเหมือนพฤกษา
เสียงครืนครืดดังลั่นไม่ไกลมา
เหตุไฉนใต้ตัวข้าจึงเป็นรู
บัดนั้น
เครื่อง 01 ยักษาขึ้นสู่
เนินรบสมรภูมิบนผาภู
หมายต่อสู้ปราบทูตให้วายปราณ
ปลดสลักผลักล็อกออกตัวได้
แล้วก้าวไปหมายต่อกรให้มาดมั่น
เจ้าทูตเห็นเข้าแล้วอะไรกัน
แล้วแส้นั่นปัดปัดนั่นอะไร
ปาดฟาดเฟี้ยว! เลี้ยวขวับ! หมายดับชีพ!
เหมือนโดนถีบ 01 ถอยออกได้
ฟัดตึกขาดกระจุยนั่นปะไร
โดนเข้าไปม้วยแน่ชีวิตกู
ตูมตูมตูม ตูมตูม เปรี้ยงเปรี้ยงเปรี้ยง
เหมือนโดนเขวี้ยงอะไรกันน่าอดสู
หันมองไปกระทบแน่บนยอดภู
ตูมตูมฟู่! รอดไป ไม่เจ็บนัก
ไหนดูซิเกิดอะไรขึ้นบ้าง
เอ๊ะใครอยู่ข้างล่างลองประจักษ์
เคนสุเกะ! โทจิ! เพื่อนที่รัก!
มาพร้อมพรักอยู่ตรงนี้ได้ยังไง
“นี่ชินจิ ฟังนะ ฟังทางนี้
เปิดให้สองคนนี่เข้ามาได้
แล้วถอยหลังกลับเข้าช่องทางไป
การศึกนี้ยิ่งใหญ่กว่าที่ดู”
ชินจิรับสองเพื่อนขึ้นเข้าแท่น
มิตรมิ่งแม้นเห็นด้วยคำสั่งหรู
ถอยกันเหอะไม่งั้นหมดชีวิตกู
ข้าพสูข้าพกูตายแน่นอน
อิคาริ ชินจิ บอกว่าไม่
จะมุ่งไปไม่ทำตามที่ใครสอน
Progressive Knife มีด หยิบต่อกร
แล้วเผ่นโจนโผนจรลงจากภู
เข้าหมายแทงซึ่ง Core ของทูตนั้น
มึงต้องตายตายพลันอย่างอดสู
มีดเล่มนี้จะแทงอกจนเป็นรู
ชีวิตกูขอตายพร้อมกายมึง
บัดนั้น
แชมเชลยักษาทำหน้าถมึง
ก็แน่นอนกูก็คิดตายพร้อมมึง
แส้ฟาดผึงเข้าท้องเจ้าตัวดี
เปรี๊ยะเปรี๊ยะเปรี๊ยะกรีดกรีดกรีดกรีดกรีด
เป็นเสียงมีดเสียงแส้ต่อตีนี่
เครื่อง 01 แทงเข้า Core เจ้าตัวนี้
และตัวนี่แทงเข้าท้อง 01 แรง
เมื่อนั้น
ไม่ใช่ท้อง 01 จะแข็งแกร่ง
เมื่อโดนแส้แสงแทงเข้าเต็มแรง
ก็เปราะแปร่งแทงทะลุเข้าเต็มเปา
อิคาริ ชินจิ เจ็บปวดนัก
เหมือนใครควักเข้าท้องต้องตัวเขา
เจ็บยิ่งนักเจ็บจริงเจ็บไม่เบา
แต่ว่าเราอยากสู้จนตัวตาย
พลังงานเหลือน้อยและใกล้หมด
และจะอดทำลายน่าใจหาย
วินาทีสุดท้ายก่อนเกือบตาย
ทูตแชมเชลวางวายไปได้พลัน
ถึงเทวทูตฤทธิไกรยักษา
แชมเชลเสด็จขึ้นพิภพมา
หมายว่าจะทำลายให้หมดกัน
จากทะเลหันเหมาขึ้นบก
แล้วจึงยกตัวลอยบนฟ้านั่น
เหนือนีโอโตเกียวสามฟ้าครามครัน
ณ เมื่อนั้นมันหมายทำลายเป้า
เข้าไปสู่เขตเมืองอันหนาแน่น
มีตึกรามแน่นแฟ้นเหมือนพฤกษา
เสียงครืนครืดดังลั่นไม่ไกลมา
เหตุไฉนใต้ตัวข้าจึงเป็นรู
บัดนั้น
เครื่อง 01 ยักษาขึ้นสู่
เนินรบสมรภูมิบนผาภู
หมายต่อสู้ปราบทูตให้วายปราณ
ปลดสลักผลักล็อกออกตัวได้
แล้วก้าวไปหมายต่อกรให้มาดมั่น
เจ้าทูตเห็นเข้าแล้วอะไรกัน
แล้วแส้นั่นปัดปัดนั่นอะไร
ปาดฟาดเฟี้ยว! เลี้ยวขวับ! หมายดับชีพ!
เหมือนโดนถีบ 01 ถอยออกได้
ฟัดตึกขาดกระจุยนั่นปะไร
โดนเข้าไปม้วยแน่ชีวิตกู
ตูมตูมตูม ตูมตูม เปรี้ยงเปรี้ยงเปรี้ยง
เหมือนโดนเขวี้ยงอะไรกันน่าอดสู
หันมองไปกระทบแน่บนยอดภู
ตูมตูมฟู่! รอดไป ไม่เจ็บนัก
ไหนดูซิเกิดอะไรขึ้นบ้าง
เอ๊ะใครอยู่ข้างล่างลองประจักษ์
เคนสุเกะ! โทจิ! เพื่อนที่รัก!
มาพร้อมพรักอยู่ตรงนี้ได้ยังไง
“นี่ชินจิ ฟังนะ ฟังทางนี้
เปิดให้สองคนนี่เข้ามาได้
แล้วถอยหลังกลับเข้าช่องทางไป
การศึกนี้ยิ่งใหญ่กว่าที่ดู”
ชินจิรับสองเพื่อนขึ้นเข้าแท่น
มิตรมิ่งแม้นเห็นด้วยคำสั่งหรู
ถอยกันเหอะไม่งั้นหมดชีวิตกู
ข้าพสูข้าพกูตายแน่นอน
อิคาริ ชินจิ บอกว่าไม่
จะมุ่งไปไม่ทำตามที่ใครสอน
Progressive Knife มีด หยิบต่อกร
แล้วเผ่นโจนโผนจรลงจากภู
เข้าหมายแทงซึ่ง Core ของทูตนั้น
มึงต้องตายตายพลันอย่างอดสู
มีดเล่มนี้จะแทงอกจนเป็นรู
ชีวิตกูขอตายพร้อมกายมึง
บัดนั้น
แชมเชลยักษาทำหน้าถมึง
ก็แน่นอนกูก็คิดตายพร้อมมึง
แส้ฟาดผึงเข้าท้องเจ้าตัวดี
เปรี๊ยะเปรี๊ยะเปรี๊ยะกรีดกรีดกรีดกรีดกรีด
เป็นเสียงมีดเสียงแส้ต่อตีนี่
เครื่อง 01 แทงเข้า Core เจ้าตัวนี้
และตัวนี่แทงเข้าท้อง 01 แรง
เมื่อนั้น
ไม่ใช่ท้อง 01 จะแข็งแกร่ง
เมื่อโดนแส้แสงแทงเข้าเต็มแรง
ก็เปราะแปร่งแทงทะลุเข้าเต็มเปา
อิคาริ ชินจิ เจ็บปวดนัก
เหมือนใครควักเข้าท้องต้องตัวเขา
เจ็บยิ่งนักเจ็บจริงเจ็บไม่เบา
แต่ว่าเราอยากสู้จนตัวตาย
พลังงานเหลือน้อยและใกล้หมด
และจะอดทำลายน่าใจหาย
วินาทีสุดท้ายก่อนเกือบตาย
ทูตแชมเชลวางวายไปได้พลัน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น