99 day dream deadline

เราทุกคนในโลกนี้ต่างเคยฝัน ไรต์ก็เป็นคนๆนึงที่ชอบฝันและฝันบ่อยมากกกกกกก บางทีฝันในเรื่องที่ไม่เคยประสบพบเจอในชีวิตมันเลยเป็นไอเดียที่ไรต์แต่งนิยายเรื่องนี้ขึ้นมา 

          เอาเป็นว่ายังไงก็ขอฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ด้วยน่ะค่ะอาจมีผิดพลาดบางก็ขออถัยเพราะห่างหายจากการเขียนนิยายไปนานนนนนนนนนนนนน(นานจริง)มาก ปล.นิยายเรื่องอาจมีฉากเรท เล็กน้อยเพื่อความบันเทิงใจ

พระเอกของเรา:ฮิตารุ เคียวยะ นายท่านผู้ปกครองเมืองแห่งความฝัน

นางเอกของเรา:ฟุจิกิ ริกะ คุณหนูตระกูลใหญ่ที่รับเงื่อนไขในการเดิมพันชีวิต

   

ชายปริศนา:แล้วพบกันในอีก99วัน....ขอให้สนุก

          

ยายะ คันไซ :มือขวาของเคียวยะ

ตัวอย่าง

"ขอบคุณมากค่ะที่ช่วยชีวิตฉัน"ฉันเอ่ยคำขอบคุณและเดินตรงไปยังประตูถึงแม้ว่าเขาจะเป็นคนที่ฉันตามหาแต่ฉันกลับรู้สึกเสียววาบแปลกๆทุกครั้งที่เขามองมา

พรึบ! 

ฉันยังไม่ทันก้าวถึงหน้าประตูด้วยซ้ำแต่ถูกคนตรงหน้าดึงแขนไว้แบบไม่ทันตั้งตัว มันเลยทำให้ฉันเซไปซบอกเขาแบบไม่ตั้งใจ

"ใครบอกให้เจ้าไป..."เสียงของเขากระซิบอยู่ข้างๆหูฉัน พร้อมสัมผัสของลมหายใจอุ่นๆที่รดต้นของฉัน ถึงไม่บอกก็คงรู้ตอนนี้ฉันหน้าแดงแค่ไหน

"ฉันขอบคุณท่านไปแล้ว ไม่มีอะไรที่ฉันต้องอยู่ต่อ...นี่!"ฉันจะดันตัวเองออกแต่เขากับใช้แขนล็อกเอวฉันไว้แน่นขึ้น มันยิ่งทำให้เราใกล้กันมากกว่าเดิมอีก  

"เจ้าพึ่งมาที่นี่ยังไม่รู้กฏของเมืองคงไม่แปลก"

"กฏ..."

"ชีวิตแรกด้วยชีวิต...เพราะข้าถูกใจเจ้าเลยยอมเสี่ยงช่วยเจ้าออกมา"  นี่เขากำลังบอกว่าถ้าเขาไม่ถูกใจในตัวฉันเขาก็จะไม่ยอมช่วยฉันสินะ  เชื่อเขาเลย

"แล้วยังไง.."ฉันไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่า ว่ายิ่งเขาพูดหน้าเรายิ่งใกล้กันมากขึ้น มือของหมอนั้นเริ่มเลื่อนขึ้นมาแตะที่ริมผีปากฉัน

"หมายความว่าทุกส่วนบนร่างกายของเจ้าต้องเป็นของข้า"หมอนั้นไม่ยอมให้ฉันโต้แย้งอะไร เขาโน้มตัวลงมาขโมยจูบของฉันไปอย่างไม่ทันตั้งตัว

"นี่!!"ฉันได้แต่ยืนตัวสั่นมองหน้าเขาที่ยิ้มมุมปากอย่างพอใจก่อนจะคลายมือที่รั้งเอวฉันเอาไว้

"เตรียมตัวเจ้าไว้ให้ดี...เจ้าสาวของข้า" เขาเดินออกไปทิ้งฉันที่ยืนตัวแข็งทื่อไว้ในห้องโถงคนเดียว 

     *นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นมาจากจินตนาการและเค้าโครงความฝันที่ข้าพเจ้าได้ฝันไว้ ไม่ได้เอ่ยระบุเจาะจงใครตัวละครเป็นตัวละครสมมุติไม่มีอยู่จริง

     **ส่วนนิยายเรื่อง เอเมอร์รินมหานครต้องคำสาปที่ไรต์แต่งค้างไว้ประมาณ3ปีก็ต้องขออถัยด้วยนะค่ะ พอดีต้นฉบับกระดาษหาย(ด้วยความขี้ลืมของไรต์ล้วนๆ) ไว้ยังเรียบเรียงใหม่จะอัพให้อ่านกันนร้าา

     ***ไรต์อาจอัพไม่บ่อยนักเพราะไม่ได้เป็นเรื่องที่แต่งไว้ก่อนอาจช้านิดนึงต้องขออภัย

สุดท้ายยยยย!!!หากชอบก็อย่าลืมกดติดตาม กดแชร์นะค่ะ และอย่าลืมเขียนคอมเมนเป็นกำลังใจกันเยอะๆนะคร้าาา