คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Roman Santa 🎁 eps. 02 Your Vague Gaze...50%
2
Your Vague Gaze
(...50%)
ฉันเห็นเกียร์ยิ้ม
รอยยิ้มของเขาดูเป็นมิตรกว่าโรมันผู้ชายหน้าดุคนนั้นเยอะทีเดียว คิดแล้วก็ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าโรมัน เขาคนนั้นเป็นไบเซ็กชวล[1]หรือเนี่ย
มันหมายความว่ายังไงกัน ฉันพยายามทำความเข้าใจ แต่สุดท้ายก็ไม่เข้าใจอะไรเลยแม้แต่น้อย
โรมัน หมอนั่น…
“สวย ๆ อย่างเธอน่ะ โรมคงเก็บไว้สีกสองเดือนละมั้ง ประมาณนะ” เกียร์พูดแล้วก็ยกมือขึ้นเกาคางตัวเองอย่างใช้ความคิด
พอกันทั้งเกียร์ทั้งโรมัน ผู้ชายสองคนนี้ใช้สายตาเดียวกันเลยเวลาที่จ้องมองใครสักคนน่ะ แล้วมันก็น่าโมโหมาก ๆ ด้วยเมื่อเห็นแบบนี้
“อย่าทำหน้าซีดอย่างนั้นซานต้า ที่บอกว่าฉันรักโรมน่ะเป็นเรื่องจริง แต่หมอนั่นไม่ได้คิดกับฉันเหมือนที่ฉันคิด เออ คงจะอย่างนั้นละมั้งนะ” พูดจบเกียร์ก็หัวเราะเหมือนขำอะไรบางอย่าง
งั้นก็แสดงว่าเกียร์ชอบโรมันข้างเดียวน่ะสิ เพราะโรมันไม่เล่นด้วย
ให้ตาย! แล้วทำไมฉันต้องนึกดีใจเงียบ ๆ ด้วย ท่าจะเป็นบ้าไปแล้วเรา ฉันด่าตัวเองในใจก่อนจะยกมือขึ้นมาทึ้งหัวตัวเองอย่างบ้าคลั่ง
“แต่ว่านะ อย่าคิดว่าเธอจะอยู่ที่นี่อย่างสงบสุขนะซานต้า”
แล้วคำพูดต่อมานั่นก็ทำให้ฉันมองเกียร์อย่างสงสัย เขากำลังพูดถึงเรื่องอะไรอยู่กันแน่ ฟังดูแล้วไม่ปลอดภัยเลย
“ฉันจะทำให้เธอรู้สึกเหมือนตกนรกทั้งเป็นเลยล่ะ ที่เธอบังอาจมาแย่งของรักของฉัน”
ฉันไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวเองกำลังทำหน้ายังไงอยู่ แต่เห็นสีหน้าของเกียร์แล้วนึกกลัวขึ้นมาจริง ๆ ที่เขาพูดเมื่อกี้นั่นมันเป็น การประกาศสงครามหรือเปล่านะ
คือก็อยากจะบอกเขาเหมือนกันนะ ว่าฉันไม่ได้อยากแย่งหรืออยากยุ่งกับผู้ชายคนนั้นเลย แต่คนเลวคนนั้นต่างหากที่บีบบังคับฉันทุกอย่างจนหนีไม่ได้
“เตรียมรับมือ…” เขาพูดแล้วก็ยกนิ้วขึ้นมาปาดคอตัวเอง
“เธอตายแน่!”
ไม่ต้องถึงมือเกียร์หรอก แค่โรมันคนเดียวฉันก็ตายได้แล้ว เมื่อผู้ชายผมทองเดินจากไป ฉันก็ทรุดตัวลงนั่งร้องไห้อีกครั้ง นี่มันเป็นเวรเป็นกรรมอะไรของฉันเนี่ย ฉันไม่เข้าใจเลย ไม่เข้าใจเลยแม้แต่น้อย
เรื่องทั้งหมดจะโทษใครดี ยัยโบว์ที่พาฉันมาที่นี่
เอ็ม เพื่อนส่งตรงจากนรก ที่พาฉันมาเจอยมทูตสองตนที่ชื่อโรมันกับเกียร์
ไม่สิ ต้องโทษตัวเองต่างหากล่ะ ที่โง่เอง
ฉันได้แต่นั่งร้องไห้คนเดียวเหมือนคนบ้าจนกระทั่งได้ยินเสียงเคาะประตู เลยรีบลุกขึ้นจากพื้นแล้วก็เดินไปแง้มประตูออกนิดหน่อย เพราะกลัวว่าจะเป็นซาตานสองตนนั่นอีก แต่สิ่งที่เห็นคือผู้หญิงหน้าตาจิ้มลิ้มผมซอยสั้นคนหนึ่ง เธอกำลังส่งยิ้มผ่านบานประตูมาให้นี่เอง
เธอคงจะเป็นหนึ่งในผู้หญิงของโรมันละสิ จะมาขู่ฆ่าฉันเหมือนที่เกียร์เพิ่งทำไปเมื่อกี้หรือเปล่า ฉันรู้สึกไม่ปลอดภัยเลยสักวินาทีเดียวเลยที่อยู่ที่นี่
“หวัดดี ซานต้าใช่มั้ย ให้ฉันเข้าไปข้างในหน่อยสิ” เธอยิ้มกว้างมาให้อย่างเป็นมิตร
เพราะเจอเกียร์มาก่อนหน้านี้แล้วเขาทำให้หลอน จึงลังเลไม่กล้าจะเปิดประตูออกไป แต่เธอก็ยังยิ้มสดใสมาให้จนในที่สุดฉันก็อดไม่ได้ที่จะเปิดประตูให้เธอเข้ามา
เอาเถอะ มีศัตรูเพิ่มอีกสักคนจะเป็นไรไป ยังไงฉันคงต้องตายไม่เพราะโรมันก็เกียร์อยู่ดี ถ้าเกิดว่าจะเป็นผู้หญิงคนนี้ฆ่าก็ไม่ได้แตกต่างอะไรเท่าไหร่หรอก
และเมื่อได้เห็นหน้าชัด ๆ ก็พบว่าเธอมีหน้าตาจิ้มลิ้มหมดจด มีรอยยิ้มที่แสนสดใส ราวกับมีดอกไม้เบ่งบานรอบตัวตลอดเวลา
“ฉันโมนา ยินดีที่ได้รู้จักนะ” เธอยิ้มกว้างมาให้ จนฉันคิดไม่ออกว่าจะทำยังไงต่อไปดี
‘โมนา’ คนนี้จะเกลียดฉัน อย่างที่เกียร์เกลียดฉันไหม
“อือ… ฉันซานต้า” ฉันบอกไปแล้วก็รอดูเธอเปลี่ยนสีหน้าเหมือนที่เกียร์ทำก่อนหน้านี้
แต่ไม่นะ… เธอยังยิ้มให้ฉันอยู่ดี ไม่เปลี่ยนไปเลยด้วย
“แฟนโรมเหรอ”
เฮ้อ… เลิกถามคำถามนี้เถอะ ควรจะถามว่า ‘เมื่อไหร่เธอจะถูกโรมเขี่ยทิ้งสักที’ จะง่ายกว่านะ
“เปล่า ไม่ใช่” ฉันบอกแล้วก็ถอยหลังออกห่างจากเธออีกก้าวหนึ่ง
“เถอะน่า อย่าเขินเลยน่า ไปข้างนอกกันมั้ย ฉันเห็นเธอมาที่นี่นานแล้วยังไม่ออกไปข้างนอกเลย ไปกันดีกว่าน่า” โมนาไม่พูดเปล่ายังตรงเข้ามาฉุดแขนฉันให้ออกจากห้องไปอีกด้วย
นี่ฉันจะถูกพาไปตบตีที่ไหนหรือเปล่า บอกเลยนะว่าตอนนี้ฉันหมดสิ้นเรี่ยวแรงอะไรทุกอย่างแล้ว เพราะร่างกายที่ยังระบมไม่หาย ฉันเลยถูกโมนาฉุดออกมาจากห้องอย่างไม่เต็มใจเลยสักนิด
“ตรงนู้นเป็นบาร์เครื่องดื่มนะ มีทุกอย่างเลยล่ะ เบียร์ วิสกี้ ค็อกเทล อะไรที่อยากดื่มมีหมดเลย”
ผู้หญิงที่ชื่อโมนาเดินลากแขนฉันออกมาจากห้องแล้วก็ชี้ไปยังบาร์ที่ตั้งอยู่โซนกลางของอู่ พร้อมกับอธิบายไปด้วยว่ามีอะไรบ้าง
“ตรงนู้นก็บึง เรามีแข่งเจ็ทกันทุกวันเสาร์อาทิตย์เลยล่ะ ส่วนวันธรรมดาก็มีปาร์ตี้ด้วย”
ที่นี่มันแหล่งอโคจรชัด ๆ ซ่อมสุมได้เลยนะ
“แล้วบางทีเราก็ปิดถนนแข่งรถด้วยล่ะ”
“เหรอ…” ฉันพูดไปเอื่อย ๆ ไม่ได้สนใจฟังด้วยซ้ำว่าเธอกำลังพูดอะไรอยู่
ตอนนี้ในหัวของฉันมีแต่เรื่องของโรมันกับเกียร์ ที่ตามมาหลอกหลอนเหมือนฝันร้ายที่สลัดไม่ออก ฉันจะทำยังไงดีนะ เกือบแสนงั้นเหรอที่เอ็มได้จากโรมันไป มันไม่ใช่เงินน้อย ๆ เลยนะนั่น เอ็มเอาไปทำอะไรกันแน่ แล้วพวกเขาพนันเรื่องบ้าบออะไรกันอยู่
แล้วสุดท้ายทำไมต้องลงที่ฉันคนเดียวด้วย…
“ซานต้า! เธอเป็นอะไรเหรอ ฉันชวนเธอคุยตั้งนานแน่ะ”
แล้วฉันก็ต้องสะดุ้งเมื่อโมนาเขย่าแขนพลางมองมาด้วยสายตาเป็นห่วง
ฉันหันไปมองเธออย่างเหนื่อย ๆ เราเป็นผู้หญิงเหมือนกัน ถ้าลองพูดกับเธอดูดี ๆ โมนาอาจจะช่วยได้ ให้พ้นจากผู้ชายที่ชื่อโรมันสักที
“ฉัน… มีเรื่องขอคุยด้วยหน่อย” ฉันพูดอย่างจริงจัง ห้ามน้ำเสียงสั่นเครือเอาไว้ไม่ได้เลย
โมนามองมาด้วยสายตาสงสัยแต่สุดท้ายเธอก็พยักหน้าให้
“ได้สิ จะคุยเรื่องอะไรล่ะ”
“จริงเหรอ? หมอนั่นทำกับเธอแบบนี้เหรอ” เสียงแหลมปรี๊ดของโมนาดังขึ้นมาทันทีที่ฉันเล่าเรื่องทุกอย่างให้เธอฟังตั้งแต่ต้นจนจบ
และไม่ปิดบังอะไรแม้แต่น้อย…
“ฉันว่าแล้วเชียว จู่ ๆ ที่คนหน้าตายไร้ความรู้สึกอย่างโรมจะมีแฟนปุบปับแบบนี้” โมนาลุกขึ้นจากเตียงในห้องของฉันก่อนจะเดินไปมาเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่
“ผู้ชายบ้าพวกนี้เห็นผู้หญิงเป็นอะไรกันแน่นะ ฉันว่าโรมจะแตกต่างจากเรย์แล้วเชียวนะ” เธอพูดแล้วก็ยกนิ้วขึ้นมากัดเล็บเงียบ ๆ
“เรย?” ฉันทวนชื่อที่เธอพูดออกมาแล้วก็นึกไปด้วย เหมือนจะเคยได้ยินผ่านหูมาบ้างนะ
“เรย์ เจ้าของอู่นี้น่ะ เอ่อ… แฟนฉันเอง” โมนาพูดแล้วก็ยิ้มอย่างเขิน ๆ
อ้าว… เธอไม่ได้เป็นแฟนของโรมันหรอกเหรอเนี่ย ฉันมองเธอแล้วก็นึกขึ้นมาได้ว่า ‘เรย์[2]’ คือใคร ผู้ชายอีกคนที่เห็นในภาพจากเว็บไซต์สินะ เขาเป็นแฟนโมนาเองหรือเนี่ย
“ผู้ชายบ้าพวกนี้ห่ามกันไปหมดเลย แย่ละ ฉันว่าเรย์เลวแล้วนะ โรมเลวกว่าเรย์เยอะเลย”
ฉันเผลอหัวเราะออกไปโดยไม่รู้ตัวเมื่อได้ยินแบบนั้น
“อย่าหัวเราะนะซานต้า หมอนั่นน่ะนิสัยไม่ต่างจากโรมเลยสักนิด สมแล้วที่เป็นเพื่อนกัน” โมนาพูดอย่างงอน ๆ
แต่ฉันก็ยังเห็นว่าดวงตาของเธอเป็นประกายเลยเมื่อพูดถึงเรย์ เธอคงจะรักผู้ชายคนนั้นมากเลยสินะ ถึงแม้ว่าจะทำตัวแย่โหดร้ายแค่ไหน แต่จะมีผู้หญิงอยู่ไม่น้อยเลยที่หลงรักพวกเขา
เอ๊ะ! แล้วนี่ฉันพูดเรื่องอะไรอยู่นะ ทำเหมือนว่าตัวเองกำลังจะหลงรักโรมันอย่างนั้นแหละ ไม่หรอก ผู้ชายอย่างหมอนั่น ฉันไม่มีทางจะรักเขาได้เด็ดขาด ให้ตายยังไงฉันก็จะไม่รักเขา
“ถ้าเธอหนี โรมต้องตามหักคอเธอแน่ ๆ”
ฉันก็พยักหน้าเห็นด้วย เพราะแค่ปกติ เขาก็บีบแขนฉันแทบร้าวอยู่แล้ว
“เอาไงดีนะ” โมนาเอามือแตะคางแล้วหันมามองฉันเหมือนกำลังใช้ความคิด สายตาแบบนี้ฉันรู้สึกไม่ค่อยดีเลยแฮะ
“เรามาหาทางเล่นงานโรมกันเถอะ” แล้วโมนาก็ยิ้มกว้างมาให้
เล่นงานโรมันเหรอ ฉันว่าเขาได้มาเล่นงานฉันคืนแทนน่ะสิ โรมันน่ะ อันตรายไม่ใช่เล่นเลยนะ
ถึงจะเพิ่งรู้จักเขาก็เถอะ แต่สัมผัสได้ถึงด้านมืดทุกอย่างแล้ว ฉันเลยแน่ใจว่าเขาอันตรายมากขนาดไหน
“โรมไม่ชอบผู้หญิงเจ้าชู้มั้ง ดังนั้นเธอต้องเจ้าชู้” โมนาพูดแล้วยืดอกอย่างแข็งขัน
แต่ว่านั่นน่ะ… ฉันคิดว่าไม่ใช่เรื่องดีสักเท่าไหร่นะ
“ไปทดสอบกันหน่อยดีกว่า” ว่าแล้วโมนาก็ลากแขนให้ฉันออกจากห้องไปทันที
ฉันอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ร่างกายที่แทบจะแหลกเป็นเสี่ยง ๆ และยังตั้งสติกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นไม่ได้ ฉันเลยต้านทานใครไม่ได้เลย
ไม่ว่าจะเป็นโรมัน หรือโมนาคนนี้
ฉันถูกโมนาดึงให้เดินออกมาจากห้องพัก และตรงไปที่ท่าน้ำที่หลายคนกำลังแข่งเจ็ทสกีกันอยู่ มีหลายคนเลยที่มองมาทางเราสองคน ฉันไม่แน่ใจว่าพวกเขามองโมนาหรือฉันกันแน่
โมนาทักทายผู้คนที่มากินเล่นที่นี่อย่างคุ้นเคย สมแล้วที่เป็นแฟนเจ้าของอู่นี้ ฉันมองแล้วก็นึกชมเธอในใจ ไม่น่าเชื่อเลยว่าผู้หญิงตัวเล็ก ๆ อย่างโมนาจะสามารถหยุดปีศาจร้ายอย่างเรย์ไว้ได้ เธอเล่าให้ฟังว่าเรย์เองก็สุดจะนิสัยชั่วร้ายจริง ๆ
เฮ้อ… ฉันไม่รู้ว่าควรทำไงดี ไม่รู้ว่าจะต้องเดินไปทางไหนด้วย และพอมองจากตรงนี้ก็เห็นโรมันกำลังยืนคุยอยู่กับเพื่อนของเขาที่ท่าน้ำด้วย
ไม่นานนัยน์ตาดำสนิทคู่นั้นก็หันมามอง สายตาคู่นั้นทำให้ฉันร้อน ๆ หนาว ๆ ได้ทุกเมื่อยามที่โรมันจ้องมองมา ฉันแกล้งเบือนหน้าหนีไปทางอื่น เมื่อสายตาคู่อื่นที่มาจากเพื่อนรอบตัวเขาจ้องมองมาที่ฉันบ้างแล้ว
คงหัวเราะชอบใจกันสินะ ที่มีผู้หญิงโง่ ๆ ตกเป็นเหยื่อวายร้ายอีกคนน่ะ
“เขามองเธอด้วย” โมนาพูดแล้วก็ใช้ไหล่สะกิดไหล่ฉันเบา ๆ
“อือ… ไปทางอื่นดีกว่ามั้ย?” ฉันพูดอ้อมแอ้มตอบไป
ไม่อยากจะบอก สายตาของโรมันเหมือนกำลังจะเข้ามาฉีกทึ้งฉันเป็นชิ้น ๆ เลย ไม่รู้ว่าเขาไปหงุดหงิดเรื่องอะไรมากันแน่
“ฉันก็ว่างั้นแหละ ดูพักนี้โรมหงุดหงิดไงไม่รู้ เอาไว้หมอนั่นหน้าเป็นคนมากกว่าแวมไพร์ก่อนเนอะแล้วค่อยว่ากันอีกที” คำพูดติดตลกของโมนาทำให้ฉันยิ้มออกมาได้โดยไม่รู้ตัวเลย
นี่โมนาก็คิดเหมือนฉันเลยล่ะ โรมันน่ะ เหมือนแวมไพร์ไม่มีผิดเลย เมื่อกี้เห็นจากหางตาแวบ ๆ เห็นเกียร์ยืนอยู่ข้างโรมันด้วย
เกียร์คงชอบโรมันจริง ๆ สินะ
แล้วฉันก็แทบจะวิ่งหนีเมื่อเห็นโรมันก้าวเท้ามาทางนี้ เอาไงดีล่ะ จะวิ่งกลับเข้าห้องก็ดูเหมือนจะเชิญชวนเขา จะหนีไปทางอื่นก็ไม่รู้จะไปที่ไหน ทำยังไงดี ฉันรู้สึกเหมือนจะเป็นไข้สักสี่สิบองศาเมื่อเห็นหน้าเขาน่ะ
และฉันเองก็ได้เห็นเรย์ด้วยสองตาตัวเองเป็นครั้งแรกด้วย
สมแล้วที่เป็นเพื่อนกับแวมไพร์โรมัน หน้าตานี่ถอดแบบความราบเรียบไร้อารมณ์มาได้เหมือนกันไม่ผิดเพี้ยน แถมยังดูน่ากลัวมากด้วย
“เจอเพื่อนใหม่แล้วเหรอ” โรมันถามเมื่อเขามาหยุดอยู่ตรงหน้าฉันแล้ว
ฉันไม่รู้จะหนีไปที่ไหนน่ะ เลยยืนนิ่งมันตรงนี้แหละ เขาคงไม่บ้าขนาดจับฉันปล้ำตรงนี้หรอกมั้ง แต่เกียร์ก็ตามมาด้วยนะ
เอาแล้วไง ฉันหายใจหายคอไม่สะดวกเลยเมื่อเห็นทั้งคู่ระยะประชิด โรมันเปียกไปทั้งตัวเพราะลงแข่งเจ็ทมา ส่วนเกียร์ก็ยืนเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงจ้องหน้าฉันเงียบ ๆ
“อือ…” ฉันครางตอบในคอแล้วก็หลบสายตา ไม่อยากจะอยู่กับโรมันเลย ต้องทำยังไงนะ ถึงจะไปจากเขาได้สักทีน่ะ
“ไงโมนา เธอหาเรื่องให้ฉันปวดหัวอีกแล้วเหรอ?”
เรย์… เจ้าของอู่นี้พูดขึ้นมาแล้วก็ยื่นแขนเรียวยาวแข็งแรงของเขาโอบรอบตัวโมนาไปชิดติดตัว แล้วก็จ้องฉันด้วยสายตาที่อ่านไม่ออก
“ฉันเปล่านะเรย์ แค่ชวนเธอคุย” โมนาปฏิเสธแล้วก็ยิ้มให้เรย์
อา… ฉันว่าโมนารักผู้ชายคนนี้มากเลยล่ะ สายตาของเธอมันฟ้องมาแบบนั้น ทั้งที่บอกว่าเขาใจร้าย นิสัยชั่วร้ายมาก ๆ แต่ก็กลายเป็นว่ารักผู้ชายคนนั้นหมดใจ
แต่สำหรับฉันไม่ล่ะ อย่างโรมันไม่เรียกว่าเลวหรอก ควรเรียกชั่วช้ามากกว่า
“อ้าวเหรอ ทำไมหน้าซานต้าถึงได้ซีดแบบนั้นล่ะ เธอไปขู่อะไรไว้หรือเปล่า” เรย์ยังถามอีกแล้วก็ยิ้มที่มุมปากให้ฉันนิด ๆ ด้วย
ผู้ชายพวกนี้เหมือนกันหมด ทั้งหน้าตา ทั้งคำพูด นิสัยใจคอ เหมือนกันไปหมดเลย
“นายน่ะดีแต่ใส่ร้ายฉัน เออสิ ฉันไม่ดีเหมือนมีนนี่!”
“เอาอีกละ มีนน่ะญาติฉันนะ!” แล้วทั้งคู่ก็เริ่มทะเลาะกัน
ฉันมองอย่างงง ๆ เมื่อโมนาถูกเรย์ลากไปอีกทางหนึ่ง ก่อนที่จะหันมาเจอสายตาของโรมันอีกครั้ง จะจ้องหน้ากันไปถึงไหนกันนะ ไม่เข้าใจความคิดของผู้ชายคนนี้เลย
“มาดูฉันแข่งเจ็ทเหรอ?” โรมันถามเรียบ ไม่ต่างจากสีหน้าสักนิดเดียว
“อือ… โมนาชวนมาน่ะ” ฉันตอบไปเหมือนคนไม่รู้จะพูดอะไรออกไปดี
“ออ เหรอ งั้นไปฉันแข่งเสร็จพอดี” ว่าแล้วเขาก็เดินเข้ามาจับแขนฉันไว้ แล้วลากไปทางบังกะโลที่ฉันเพิ่งเดินออกมา
เอาแล้วไง เขาจะทำอะไรอีกเนี่ย ฉันมองไปรอบตัวเพื่อจะหาตัวช่วย ก็เห็นว่าเกียร์กำลังถูกผู้หญิงนุ่งน้อยห่มน้อยกลุ่มหนึ่งห้อมล้อมอยู่ ทำไมนะ ทำไมโรมันถึงไม่มีผู้หญิงเข้ามาแบบนั้นบ้าง ทั้งที่หน้าตาของเขาเป็นเหมือนแม่เหล็กดึงดูดเพศตรงข้ามเลยล่ะ
หรือเพราะว่าสีหน้าน่ากลัวของโรมันก็เป็นได้ เลยทำให้ไม่มีใครกล้าเข้ามายุ่งกับเขาน่ะ
เชื่อไหมว่าสิ่งแรกที่โรมันทำคือการก้มลงจูบต้นคอฉัน ลมหายใจที่เย็นจัดของเขากำลังจะทำให้ฉันกลายเป็นน้ำแข็งอย่างหวาดกลัว
ฉันหลับตาแน่นไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัว หายใจเข้าปอดแต่ละทีก็ยากเย็น เพราะสายตาของโรมันยังจ้องหน้าฉันไม่เคลื่อนไปไหน เขาไปตายอดตายอยากเรื่องผู้หญิงมาจากไหนกัน หน้าตาท่าทางแบบนี้คงมีผู้หญิงเป็นร้อยวิ่งมาเสนอตัวให้
แล้วกับคนที่ไม่เต็มใจอย่างฉัน เขามายุ่งด้วยทำไมกัน
ปลายลิ้นร้อนผ่าวของโรมันแตะที่ริมฝีปากฉันเบา ๆ ทำให้ฉันเม้มปากแล้วสะบัดหน้าหนี หัวใจเต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมาทางปาก อากาศรอบตัวก็เหมือนจะร้อนขึ้นหลายสิบองศา
“เธอเจอเกียร์แล้วใช่มั้ย?” โรมันถามชิดหูฉัน จงใจใช้ลมหายใจเย็นเยือกนั่นทำให้ฉันปั่นป่วนไปหมด
เมื่อฉันไม่ตอบ โรมันก็เม้มริมฝีปากกับติ่งหูของฉันเล่น หยดน้ำจากตัวของเขาพาให้สั่นสะท้านไปด้วย ฉันจึงยกแขนผลักเขาออกไปอย่างสุดทน หมอนี่มันหยาบคายที่สุดเลย เขาผงะออกไปเล็กน้อยก่อนจะหรี่ตาลงเหมือนกำลังข่มความรู้สึกเอาไว้
“ว่าไงเธอเจอกับเกียร์แล้วละสิ” โรมันยกแขนแข็งแรงทั้งสองข้างกั้นฉันไว้กับผนัง ใช้หน้าผากดันหน้าผากฉันให้เงยหน้าขึ้นมองสบตาด้วย
แววตาคู่นี้มันว่างเปล่าเหลือเกินจนแทบมองอะไรไม่เห็น นอกจากความมืดมิดเท่านั้น…
“อือ” ฉันบอกแล้วพยายามเบี่ยงหน้าหลบ แต่มือข้างหนึ่งของเขาก็ยึดปลายคางฉันไว้แน่น จนกระดิกไปไหนไม่ได้
“อย่ายุ่งกับเกียร์นะ จำเอาไว้” เขาบอกเสียงเข้มแล้วจ้องหน้าฉันเขม็ง
ตอนนี้หัวใจของฉันเริ่มผ่อนจังหวะการเต้นที่หนักหน่วงลงมาแล้ว นึกสงสัยในความสัมพันธ์ของเขาสองคนอยู่เงียบ ๆ
มันมีอะไรมากกว่านั้นหรือเปล่า
“นาย…” ฉันกำลังจะปากถามแต่โรมันก็เลิกคิ้วขึ้นสูง
เห็นท่าทางกวนประสาทและยั่วยุของโรมันแบบนี้แล้วอย่าเสี่ยงเลยดีกว่า เพราะดูไม่ปลอดภัยเอาซะเลย
“มีอะไรก็ว่ามา” เขาต่อคำพูดให้ฉัน
แต่ตอนนี้ฉันชักไม่แน่ใจซะแล้วว่าควรจะพูดไปดีหรือเปล่า สีหน้าแววตาแบบนี้…
“นายกับเกียร์ เอ่อ…” ว่าแล้วฉันก็หุบปากฉับ เมื่อสายตาของโรมันวาววับขึ้นมาทันทีทันใด
เพราะอย่างนี้ ฉันเลยไม่กล้าจะถามอะไรอีก
“เธอคิดว่าฉันเป็นเกย์งั้นสิ” โรมันยิ้มที่มุมปากแล้วก็เลื่อนปลายนิ้วของเขามาแตะคอเสื้อฉันไว้
ฉันตะครุบมือเขาไว้ทันที ทำไมถึงมือไวแบบนี้นะ เผลอแป๊บเดียวไม่รู้เลยว่าเขาทำอะไรฉันไปแล้วบ้างน่ะ
“แล้วเธอคิดว่าฉันเป็นเกย์มั้ยล่ะ ซานต้า” เขาพูดแล้วก็เลื่อนหน้าเข้ามาใกล้
ฉันปฏิเสธไม่ได้เลยว่าโรมันน่ะมีอำนาจเหนือการควบคุมของฉันจริง ๆ ทั้งที่ปากบอกว่าเกลียดเขา โมโหเขา แต่ลึกลงไปกลับต้านทานไม่ได้เลย แค่เขาเข้ามาใกล้แบบนี้ก็ทำให้สั่นไปทั้งตัวได้แล้ว
“อย่าคิดโง่ ๆ นะ อ้อ อีกอย่างเกียร์น่ะร้ายกาจ เธอตามหมอนั่นไม่ทันแน่ ระวังอย่าอยู่ใกล้หมอนั่นมากเกินไป” เสียงทุ้มหนักพูดกระซิบข้างหูฉันก่อนจะผละออกไป
ฉันถึงได้ถอนหายใจออกมาได้ บอกไม่ถูกว่าดีใจหรือเสียดายที่เขาขยับออกห่างแบบนี้กันแน่ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าหัวใจมันเป็นอะไรไปแล้ว
“ความจริงฉันคิดว่าจะโยนเธอขึ้นเตียงแต่ฉันเหนื่อย แล้วก็ต้องออกไปนั่งคุยกับเรย์ด้วย ดังนั้นปล่อยเธอไปก่อนก็ได้” โรมถอดเสื้อยืดให้พ้นจากตัวแล้วก็โยนลงตะกร้าอย่างแม่นยำ
ส่วนฉันหน้าร้อนผ่าวต้องรีบเบือนหน้าไปทางอื่นทันที พูดบ้าอะไรอยู่น่ะ
“เอาไว้รวบยอดคืนนี้ก็แล้วกัน”
“คนบ้า…” ฉันได้แต่บ่นพึมพำกับตัวเอง ไม่กล้าจะพูดมันออกมาให้เขาได้ยิน
แล้วฉันก็มีอันต้องทำหน้าไม่ถูกอีกครั้ง เมื่อโรมันอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว เขาก็ลากตัวฉันออกมากินข้าวกับเพื่อน ๆ ของเขา โดยไม่สนใจเลยว่าฉันจะรู้สึกยังไง และจะวางตัวอย่างไรต่อหน้าคนอื่น
“เดี๋ยวมานะ” โรมันเดินไปอีกทางส่วนฉันก็ยืนนิ่งเพราะไม่รู้จะไปคุยกับใคร
บ้าจริง… ฉันทำอะไรอยู่น่ะ
พอเห็นเกียร์เดินมาฉันก็เผลอถอนหายใจอย่างโล่งอก เพราะอย่างน้อยก็เคยคุยกันแล้ว แต่ท่าทางเขาเหมือนไม่อยากให้ฉันอยู่ใกล้โรมัน
แต่ก็ถ้าเกิดขอร้องสักครั้ง เขาก็อาจจะช่วยยอมช่วย
“เกียร์…” ฉันเรียกชื่อเขาอย่างระมัดระวัง
แล้วพลันนั้นฉันก็รู้สึกว่าหัวใจหยุดเต้น เหมือนว่าหัวใจทั้งดวงหายไป เมื่อจู่ ๆ เกียร์โน้มหน้ามาจูบ
หลายวินาทีกว่าที่เกียร์จะผละออกไป สีหน้าเขาเย็นชาก่อนจะใช้ปลายลิ้นของเขาเลียริมฝีปากด้วยสีหน้าน่าชิงชัง
“จูบของโรมฉันขอคืน สมน้ำหน้า!”
เมื่อกี้ เกียร์ทำอะไรน่ะ…
[1] รักร่วมสองเพศ หรือ ไบเซ็กชวล (Bisexual) เป็นรสนิยมทางเพศ ที่ชอบคนทั้ง 2 เพศ ทั้งชายและหญิง คนที่มีรสนิยมแบบไบเซ็กชวลอาจมีประสบการณ์ทางเพศ ภาวะอารมณ์ ความรัก กับทั้งเพศตัวเองและเพศตรงข้าม
[2] เรย์ และ โมนา จากนิยายเรื่อง 243 Bed Bad Boy หนุ่มร้อนสาวร้ายละลายรักอลวน เขียนโดย Miracle
นิยายเรื่องนี้หมดสัญญากับทางสำนักพิมพ์แล้ว
มู่เลยนำมาทำ E-Book เองค่ะ
สามารถซื้อ E-Book ได้ที่ Meb เลยนะคะ
กดที่รูปปกใหม่เพื่อซื้อได้เลยค่ะ
ขอบคุณจากใจมาก ๆ เลยนะคะ
หรือ >>Click!!<<
Song :: Symphony - Switch
ความคิดเห็น