ห้องน้ำกลางดึก

เนื้อเรื่อง

ขอย้ำว่าเรื่องต่อไปนี้ได้เกิดขึ้นจริง

ตอนนั้นฉันอายุ 8 ขวบ แก่พอที่จะจำเรื่องราวได้ทุกลายละเอียด ปกติฉันจะนอนกับน้องสาว แต่คืนนั้น น้องสาวฉันไม่สบาย คุณแม่จึงพาน้องสาวไปนอนห้องคุณแม่ ทิ้งให้ฉันนอนอยู่คนเดียว ปกติฉันก็เป็นพวกบ้ากลัวผีอยู่แล้ว จึงไม่ชอบตื่นกลางดึก แต่ไม่รู้ว่าคืนนั้นเป็นเวรเป็นกรรมอะไรของฉัน มีหมาเห่าอยู่ข้างๆบ้าน ดังมากๆจนทำให้ฉันตื่น ฉันจึงพยายามนอนต่อ แต่ก็เกิดปวดอึขึ้นมา ห้องน้ำอยู่ข้างนอกห้องนอนนี่เอง แต่ฉันก็กลัวมาก ไม่อยากลุก พยายามอั้นเอาไว้ แต่สุดท้ายก็ไม่ไหวจริงๆ จึงต้องกลั้นใจลุกออกไป
ฉันเปิดไฟตรงทางเดินนิดหนึ่ง ไม่ใช่เพราะมองไม่เห็นหรอก แต่เพราะกลัวมากกว่า ฉันจึงค่อยๆย่องไปที่ห้องน้ำ แล้วเลื่อประตูไม้เบาๆ แต่โดยเร็ว ฉันรีบถอดกางเกงนอนออก อยากจะทำธุระให้เสร็จเร็วๆ พื้นกระเบื้องก็แสนที่จะเย็นเหลือเกิน
ฉันนั่งลงไปบนโถ่ส้วมที่เย็นเฉียบ แล้วค่อยๆทำธุระ แต่ทันไดนั้น ฉันก็ได้ยินเสียงอะไรเบา มันฟังดูราวกับเสียงฝีเท้าของใครบางคนบนพื้นพรม ฉันกลัวแทบสดุ้ง แต่ก็พยายามคิดว่าตัวเองหูฝาดเพื่อเป็นการปลอบขวัญและให้กำลังใจตัวเอง ไม่นานต่อมาก็ได้ยินเสียงเหมือนมีของแข็งๆกระทบกับกำแพง หัวใจเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ มือไม้สั่นไปหมด แต่ก็ยังลุกไม่ได้ เพราะยังทำธุระไม่เสร็จสักที ในใจก็คิดด่าตัวเอง โอ้ย ทำไมอึนานจัง เร็วๆหน่อยดิ
ในที่สุดฉันก็ทำธุระเสร็จสิ้น แต่ระหว่างที่กำลังเอื้อมมือไปหยิบสายชำระนั้น ฉันก็รู้สึกถึงอะไรเย็นๆอยู่ที่ตรงไหล่ข้างซ้าย วางลงอย่างไม่แรงนัก หัวใจฉันเหมือนหยุดเต้น หายใจเข้าเฮือกใหญ่ แล้วก็ไม่กล้าหายใจต่อ ไม่รู้จะทำอย่างไร ใจหนึ่งก็อยากหลับตาแล้วรีบวิ่งเข้าห้องนอน หรือไม่ก็ไปห้องแม่ แต่อีกใจหนึ่งก็กลัวไม่กล้าขยับตัว อยากรอจนถึงเช้า ให้แม่มาช่วย
ในที่สุดก็คิด เป็นไงเป็นกัน หันกลับไป!!
...........................
...........................
...............................
........................................
.................................
............................
....................
..............
..........
......
.......
และฉันก็ได้เห็น!
......................................
.......................
.....................
.........

ฝาโถส้วมวางอยู่บนไหล่ฉัน!


ก็ที่ไหนได้ คิดไปเอง เพราะจริงๆฝาโถส้วมมันตกลงมาวางอยู่บนไหล่ มันเย็นมากจริงๆ แต่ไอ้ที่เป็นเงาที่เหลือก็คงคิดไปเอง.....เฮ้อ รู้สึกโล่งอกขึ้นมานิดหน่อย แต่ก็รีบทำธุระให้เสร็จแล้วเข้าไปนอนต่ออยู่ดี.....