คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ส่งตัวละคร
LICATION FORM | | Gwyneth Grainne
ชื่อจริง - นามสกุลจริง : ไกวเนธ เกรนเน่ | | Gwyneth Grainne
ชื่อเล่นจริง : เกวน | | Gwyn
ชื่อที่ใช้ในเกม :: กรีเซลด้า | | Griselda
อายุ : 17 ปี
วันเกิด : 12 เมษายน
ส่วนสูง : 168 cm.
น้ำหนัก : 48 kg.
กรุ๊ปเลือด : O
สิ่งที่ชอบ : น้ำแข็งไส แมวขาว หิมะ ฝน พัด ดอกไม้ทุกชนิด การวิ่งหรือการเต้น
สิ่งที่เกลียด/กลัว/อาการแพ้ : นกพิราบและนกขนาดใหญ่ทุกชนิด เห็ด ความมืด ขาของตนเอง ผู้ชาย
สีผม, สีผิว , สีตา , ตำหนิบนร่างกาย : ผมสีบลอนด์ ดวงตาสีเทา ตำหนิคือไฝที่ปากล่างข้างซ้าย
ความสามารถพิเศษ/ทักษะพิเศษ : สกิลการจับผิดคนอื่นที่แม่นยำ การแสดงละครหรือตีสีหน้าอย่างรวดเร็ว และสกิลปากจัดขั้นสูงสุด(?) พร้อมทั้งการฟาดด้วยมืออันรุนแรง(ถีบไม่ได้เลยใช้มือฟาดแทนซะเลย) สุดท้ายคือถนัดทุกอย่างที่ต้องใช้สมาธิมาก
ลักษณะนิสัย : ดูภายนอกแล้วดูเป็นคนที่หยิ่งยโสจนไม่น่าคบ เพราะด้วยความสงบเสงี่ยม
และดวงตาที่เหมือนกับมองขึ้นที่สูงตลอดเวลา มีกิริยามารยาทค่อนข้างเรียบร้อย แต่คำพูด
ช่างแตกต่างกับการกระทำตรงที่เธอปากจัดมาก(ชอบพูดแทงใจดำ) แรงมาก็แรงกลับ
รักในศักดิ์ศรีและจะไม่ยอมเสียศักดิ์ศรีของตัวเองเด็ดขาด เว้นแต่คนๆนั้นเธอจะไว้ใจ
รักใครรักจริง แม้จะรักในศักดิ์ศรีแต่เธอชอบเป็นผู้ตามมากกว่าผู้นำ น้อยคนนักที่เธอจะไว้ใจ
แม้จะดูเป็นคนค่อนข้างจะไม่น่าคบแต่ความจริงแล้วเธอเป็นคนอ่อนหวาน และเป็นห่วงเอาใจใส่คนอื่นเสมอ
แต่เธอมักเลือกที่จะไม่แสดงออกแต่ช่วยทางอ้อมแทน ปากว่าแต่มือช่วยอีกฝ่ายที่เธอเป็นห่วงถึงจะดูใจร้อนไปนิด
แต่เธอเป้นคนที่มีสติอยู่กับตัวเสมอและจะคอยเตือนหากอีกฝ่ายทำผิดแต่บางครั้งดูเหมือนเธอจะพูดตรงไปตรงมาเกินไป
จึงมักจะถูกเข้าใจผิดบ่อยๆ หากรักใครเธอจะไม่ยอมทำทุกอย่างเพื่อพวกเขาแต่จะทำโดยการ
สอนให้พวกเขาทำสิ่งที่ถูกต้องถึงเธอจะถูกไม่ชอบใจก็ตาม
ประวัติความเป็นมาของตัวละคร : เด็กสาวที่ขาทั้งสองข้างพิการเดินไม่ได้ตั้งแต่กำเนิด
พร้อมกับพี่สาวแสนดีอีกคนหนึ่งที่คอยดูแลเธอเสมอภายในบ้านเดี่ยวสองชั้น พวกเธอ
อยู่อาศัยด้วยกันและพึ่งพากันในสถานะที่ พ่อและแม่ของพวกเธอทะเลาะกันไม่เว้นแต่ล่ะวัน
แม่ของเธอมักจะถูกพ่อทำร้ายแม่ของพวกเธอบ่อยครั้ง เกวนในวัยเด็กจึงฝังใจคิดว่าผู้ชาย
ทุกคนมีนิสัยโหดร้ายเช่นนี้ และเธอจะไม่ขอยุ่งเกี่ยวด้วย ในวันหนึ่งวันที่แม่ของเธอหย่ากับพ่อ
และได้ตกลงกับพี่สาวของเธอว่าจะย้ายออกมาภายในวันนั้น แต่มีเพียงเธอคนเดียวที่ไม่รู้เรื่องนี้
ทำให้เธอกลับจากโรงเรียนมาที่บ้านเป็นปกติพร้อมกับชูรูปวาดครอบครัวของเธอที่แสนจะภูมิ
ใจให้คนในบ้านดู ด้วยเพียงความหวังเล็กๆที่หวังว่าคุณพ่อกับคุณแม่ของเธอจะกลับมาคืนดีกัน
ซึ่งในตอนนั้นมีเพียงแค่พ่อของเธออยู่ในบ้านเมื่อเขาพบภาพชิ้นนั้นจึงฉีกภาพนั้นทิ้งด้วยความ
ไม่พอใจทำให้ใจของเธอมีบาดแผลเป็นช่องโหว่ทำให้หลังจากนั้นเธอไม่กล้าที่จะแสดงออกใน
สิ่งที่ชอบหรือเผยความในใจ หลังจากนั้นพ่อของเธอก็ย้ายบ้าน ภายในบ้านใหม่ก็ได้ขังเธอไว้
ในห้องมืดๆ ที่มีเพียงแสงสว่างเล็กน้อยจากหน้าต่างที่ล็อคสนิท เธอมักจะพบเห็นนกพิราบ
ที่มาเกาะริมหน้าต่าง เธอกลัวดวงตาของมัน เธอรู้สึกว่ากำลังถูกจ้องมองและไม่กล้าสบตา
ชีวิตของเธอต้องทนอยู่ในความมืดมาหลายครั้งหลายคราในวัยเด็ก ในระหว่างที่แม่และพี่สาว
พยายามออกตามหาเธอ เธอก็ต้องทนอยู่กับคุณพ่ออย่างช่วยไม่ได้ เขามักจะต่อว่าเธออย่าง
รุนแรงและง่ายมากที่เธอจะร้องไห้ มีเพียงสิ่งเดียวที่ช่วยเธอไม่ให้ร้องไห้คือ พัดสีฟ้า
ที่คุณแม่และพี่ของเธอแอบตกลงซื้อมาให้เธอเป็นของขวัญ มันช่วยเธอในการปกปิดใบหน้าที่
อ่อนแอเมื่อเวลาผ่านไปนานวัน ทำให้เธอเฉยชาต่อคำพูดพวกนั้นไปเสียแล้วหากขาของเธอ
สามารถใช้การได้เธอคงหนีไปให้ไกลแสนไกลจากที่นี่แต่เธอก็ทำไม่ได้ สุดท้ายเมื่อแม่และ
พี่สาวตามหาเธอจนพบ พ่อของเธอก็ถูกจับ และพวกเธอสามแม่ลูกก็อยู่ด้วยกันมาอย่าง
มีความสุขช่วยเหลือซึ่งกันและกันและเธอไว้ใจพวกเขามากที่สุด แม้เวลาผ่านเลยไปเป็นเวลา
นานแต่ดูเหมือนรอยแผลและปมในจิตใจจะยังคงตกค้างอยู่
จุดเริ่มต้นที่ทำให้เล่นเกมนี้ : เธอใฝ่ฝันที่จะเดิน วิ่ง หรือเต้นรำซักครั้งในชีวิต เมื่อเธอพบเกมนี้
ที่อาจจะททำให้ความใฝ่ฝันที่ไม่มีทางเป็นจริงของเธอพอจะเป็นจริงขึ้นมาได้ แม้ว่าสิ่งที่เธอรู้สึก
ภายในเกมนั้นจะไม่ใช่เรื่องจริงก็ตาม แต่เธอก็มีความสุขและเลือกที่จะอยู่ไปกับเกมนี้
อาชีพที่อยากเป็นในเกม : พัดเหล็ก
___________________________________________________
ผู้ปกครองถามตอบกับไรท์เตอร์
สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ : ชี่อ ดรีม ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
ถ้าเตยจะปรับอะไรนิดๆ หน่อยๆ ได้เข้ากับเนื้อเรื่องจะโอเคมั้ยคะ? : ได้เลยค่ะ ไม่มีปัญหา
จะเสียใจมั้ยถ้าลูกๆ อาจจะไม่เป็นไปตามที่คิดไว้? : ไม่เสียใจเลยค่ะ เราเข้าใจ //หัวเราะ
อาจจะดองบ้าง เงียบหายบ้าง แต่แต่งต่อแน่นอนค่ะ ไม่เป็นไรใช่มั้ย? : ไม่เป็นไรแน่นอนค่ะ
อย่าลืมแวะมาคุยด้วยกันบ้างนะคะ เดี๋ยวเหงา มีไอเดียอะไรดีๆ ก็บอกกันได้นะคะ : รับทราบค่า~!
ขอบคุณที่มากรอกแบบฟอร์มนี้นะคะ (มอบโล่ให้) : ขอบคุณมากๆเลยค่ะ~! //รับโล่
ความคิดเห็น