ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    *:.❉ DREAMMEL'S ROOM ❉.:*

    ลำดับตอนที่ #11 : ส่งตัวละคร

    • อัปเดตล่าสุด 7 ก.ย. 58


    Application

     



    "ถ้าไม่อยากโดนทำโทษ ก็ตั้งใจเรียนให้ดีล่ะ

    เพราะว่าฉันเป็นครูที่เข้มงวดมาก "

     


    ชื่อ-นามสกุล : มาร์คัส  คอนสแตนติน | Marcus  Konstantin

    ชื่อเล่น : มาร์ค | Mark

    สัญชาติ : นอว์เวย์

    เพศ : ชาย

    ฉายา : พญาเหยี่ยว (เพราะว่าเป็นคนที่มีสายตาเฉียบคมและเก่งทุกอย่างที่

    เกี่ยวข้องกับสายตา)

    วันเกิด : 7 พฤศจิกายน

    กรุ๊ปเลือด : A

    อายุ : 18 ปี

    ระดับชั้น : ม.6

    ชมรม : ยิงธนู

    ฐานะ : ร่ำรวย

    ลักษณะภายนอก :  เจ้าตัวเป็นคนที่สูงและหุ่นดี แต่สิ่งที่เตะตาทุกคนที่เห็น

    คือดวงตาที่เฉียบคม เพียงแค่หันมามองสาวๆก็แทบจะกรี๊ดกันอยู่แล้ว

    (แต่เจ้าตัวไม่สนใจหรอก) ถูกมองว่าเป็นอาจารย์ผู้เข้มงวด แต่ทุกคนก็มักจะมา

    ให้เขาติวให้ช่วงสอบดูเป็นคนขยันและพึ่งพาได้ ทุกคนจึงไว้ใจเขาแต่แทบจะ

    ทุกคนที่ไม่รู้เรื่องของเขาจึงทำให้ดูเป็นคนที่ลึกลับ สูงประมาณ

    179 น้ำหนัก 65 ผมหนาและนุ่มสีดำ ดวงตาสีเทา ผิวค่อนข้าง

    ขาว แขนข้างขวาใส่แขนเทียม

    อุปนิสัย : โดยปกติแล้วในสายตาคนอื่นมาร์คจะดูเป็นคนที่เงียบไม่สุงสิงกับใครแต่กลับ

    เด่นในสายตาคนอื่นแถมยังดูอ่อนโยนและมีเสน่ห์ชวนเข้าหาอีกต่างหาก

    ด้วยเหตุผลที่ว่ามีแรงดึงดูดน่าค้นหาแบบผู้ใหญ่เพราะว่ามีความน่าเชื่อถือ

    และพูดด้วยเหตุผล ไม่ใช้อารมณ์เป็นตัวตัดสิน แถมยังพูดจาสุภาพอีกต่างหาก

    มักจะพูดว่า ‘ครับ’ ลงท้ายเสมอและให้เกียรติคนอื่นเสมอ ด้วยน้ำเสียงที่อ่อน

    โยนนั้นคือสิ่งที่ทำให้สาวๆหลายๆคนต้องหันมาหลงใหลนอกจากจะน่าค้นหา

    แบบผู้ใหญ่ก็มักจะถูกมองว่าคล้ายอาจารย์เพราะเขาจะยิ่งเอาจริงเอาจังกว่าเก่า

    เวลาสอนอะไรบางอย่างและด้วยบุคลิคที่มีอยู่แล้วจึงยิ่งดูน่าเชื่อถือแต่ถ้าเอ่ยปาก

    ขอให้เขาสอนแล้ว อย่าคิดว่าเขาจะยอมหยุดกลางคัน เวลาสอนจะเข้มงวด

    เอามากๆไม่มีทางที่จะหนีไปได้ถ้าเขาไม่อนุญาติอีกทั้งเจ้าตัวยังเป็นคนรอบรู้

     ถ้าพูดถึงเรื่องเรียนหรือคำถามปัญหาหัวใจชวนปวดหัวล่ะก็ ไม่ว่าใคร

    ก็ต้องหันมาถามเขาแน่นอน เจ้าระเบียบเอามาก เพราะเมื่อเห็นใครแต่งกาย

    ไม่สุภาพมันมักจะทำให้เขารู้สึกขัดตาและไม่แปลกเลยที่จะเดินเข้าไปจัดเสื้อผ้า

    ให้ เขามักจะชอบอ่านหนังสืออยู่เสมอเพราะเป็นคนที่ชอบศึกษาหาความรู้

    เสมอด้วยบุคลิคแบบนี้คงเดาได้ไม่ยากว่าเจ้าตัวต้องเป็นคนเอาจริงเอาจังกับ

    งานมาก จะทำสุดกำลังและให้ออกมาดูดีที่สุด หากใครมาทำให้งานของเขา

    ผิดเพี้ยนไปโดยที่เขาเองไม่ได้ทำ แน่นอนว่าจะต้องหงุดหงิดเป็นแน่เพียงแต่

    ไม่แสดงออก เป็นคนวิเคราะห์สถานการณ์เก่ง ไม่ว่าจะอยู่ในภาวะฉุกเฉิน

    ขนาดไหนสติก็ยังอยู่กับตัวของเขาไม่หายไปไหน แต่หากเกิดกับคนที่เขารักล่ะ

    ก็จะแสดงอาการลนลานออกมา ในลักษณะที่ใจร้อนกว่าปกติไม่ชอบความ

    วุ่นวาย จึงมักจะแยกตัวออกมาคอยช่วยเหลืออยู่ห่างๆ ไม่ว่าจะเป็นงานห้อง

    หรืออย่างอื่นเพราะมันทำให้เขารู้สึกอึดอัด อ่อนโยนแต่ไม่ใจดี เพราะเขาไม่

    ค่อยชอบเท่าไหร่หากมีใครคนหนึ่งมาพึ่งพาเขาตลอดเวลาซึ่งมันเหมือนกับ

    ว่าล้ำเส้นเขตแดนของเขา หากมีใครบางคนมาขอให้เขาช่วยเมื่อเจ้าตัวเห็น

    ว่าไม่จำเป็นหรือดูวุ่นวายก็จะตอนปฏิเสธไปแน่นอนเพียงแต่ว่าตอบด้วยความ

    สุภาพ แต่ในทางกลับกันถ้าเขารักใครบางคน เขาจะอยากให้คนรักพึ่งพา

    เขาให้มากๆ เขาออกจะเย็นชาแต่ไม่ตายด้าน ค่อนข้างจะพูดน้อย

    ไม่ค่อยมีอารมณ์ขันเท่าไหร่ แต่ถ้าเป็นเรื่องให้ปรึกษาเขาก็เต็มใจที่ปลอบโยน

    และให้คำปรึกษาที่ดี เห็นดูเป็นคนเอาการเอางานแบบนี้จริงๆแล้วก็เป็นหนุ่ม

    ขี้เซาเหมือนกัน หากเขาไม่อ่านหนังสืออยู่ในห้องนะ เดาได้เลยว่าต้องแอบไป

    หลับอยู่ที่ไหนซักที่หนึ่ง ถ้าไม่รู้ใจเขาจริงก็ไม่มีใครหาเขาเจอหรอก เป็นคนเจ้า

    เล่ห์และแผนสูง ระวังไว้ให้ดีถ้าเขาวางแผนเอาไว้ล่ะก็อย่าได้ไปฟังคำพูดของ

    เขาเชียวเพราะไม่ว่าใครก็ต้องหลงไปติดกับกับคำพูดของเขา ภายนอกดูเป็น

    ผู้ใหญ่แต่เอาแต่ใจ ด้วยบุคคิคที่ดูเป็นผู้ใหญ่ของเขานี่แหละที่มักจะใช้หลอก

    ให้คนอื่นตามใจตัวเองได้สำเร็จอย่างเนียนๆ คิดเล็กคิดน้อยใส่ใจเรื่องคำพูด

    เพราะด้วยนิสัยค่อนข้างจริงจัง เขามักจะชอบคิดมากจนเครียดและทำอะไร

    ไม่ถูกยิ่งโดยเฉพาะคำพูดของคนสำคัญ มีเหตุผลแต่ขี้น้อยใจ อาการนี้จะเกิด

    ขึ้นเฉพาะกับคนสำคัญเท่านั้น ดูแทบไม่ออกว่ารู้สึกอย่างไรเพราะเก็บอารมณ์

    เก่งแต่ว่าจะมีอะไรบางอย่างแปลกไป อาทิเช่นแกล้งไปแล้วแต่ไม่แกล้งกลับ

    เพราะเจ้าตัวเป็นคนที่ชอบแกล้งคนอยู่เหมือนกันแต่เฉพาะกับคนพิเศษ

    เวลาโกรธสุดๆจะแสดงออกอย่างชัดเจน แต่เวลาเสียใจมักจะเงียบและไม่สบตา หากอยู่กับคนอื่นที่ไม่สนิทก็จะปกติเพียงแค่ดูมีกำแพงมากขึ้น แต่ที่เลวร้ายที่

    สุดคือตอนที่เขากำลังสับสน การกอดคือสิ่งที่ดีที่สุดจะทำให้เขาใจเย็นลง

    อาการที่แสดงออกมาคือหอบอย่างหนักเหมือนหายใจไม่ออก และได้ยินคำพูด

    ที่เคยได้ยินสมัยเด็กเข้ามาในหัวตลอด

    ดูไม่ใส่ใจแต่ขี้หวงมาก ปกติแล้วก็ไม่รู้สึกอะไรหรอกแต่ถ้าคำพูดที่พูดออกมา

    มันส่อ(แบบกวนประสาทด้วย) ไม่ต้องพูดถึงเลยเพราะคิ้วของเขาจะขมวด

    เข้าหากันแน่นอนแต่ไม่ว่ายังไงก็จะยิ้มออกมาให้เป็นมารยาทและไม่ผิดสังเกต

    เงียบๆแต่ขี้อ้อน เป็นอีกบุคลิคที่คนที่เขาไว้ใจเท่านั้นจะได้เห็นแต่ที่เขาอ้อน

    แสดงว่าต้องการอะไรบางอย่างที่ค่าตอบแทนจากอีกฝ่ายอยู่แน่นอน เป็นคน

    โรแมนติกแบบอบอุ่น เพราะโดยส่วนตัวแล้วเจ้าตัวไม่ชอบความโดดเด่นหรือ

    หวือหวาอะไร แต่เขาจะคอยเป็นห่วงเป็นใยคนรักเสมอ ทำทุกอย่างได้เพื่อช่วย

    คนรักแต่จะไม่ตามใจให้ทำในสิ่งที่ผิด จะคอยนำทางให้ทำในสิ่งที่ถูกต้อง

    สุดท้ายคือยิ้มยากมากของมาก แต่จะหลุดรอยยิ้มความสนุกแบบเด็กๆออก

    มาเมื่อเขาไว้ใจใครซักคน

     

    สิ่งที่ชอบ : ของหวานทุกชนิด (เจ้าตัวมักจะไม่แสดงออกว่าชอบแต่ศึกษา

    เรื่องขนมละเอียดเอามากๆ) หนังสือ (เวลาไปไหนมาไหนก็มักจะพกหนังสือ

    ไปด้วย) ธนู (พอมีเวลาว่างมักจะเข้าชมรมไปยิงธนู พออารมณ์ไม่ดีก็ไปลงกับ

    การยิงธนูไม่ยอมหยุดปล.เข้าหวงธนูของเขามาก อย่าได้ไปทำพังเชียว) หมาป่าหิมะและกระต่ายขาว  (ที่บ้านของเขามีรูปสะสมพวกนี้เยอะมาก)

    ชา (มันทำให้เขารู้สึกผ่อนคลาย)

    สิ่งที่ไม่ชอบ : อาหารทุกชนิดที่มีรสเผ็ดและขม (กินได้แต่น้อย)

    สิ่งที่เกลียด : ความวุ่นวาย สถานที่ที่คนเยอะ(เวลาอยู่จะรู้สึกอึดอัด มึนหัว)

    พวกที่เข้าหาเพราะหวังผลประโยชน์ (ถ้าเขาจับได้มักจะโดนสวนกลับ

    ด้วยคำพูดเจ็บแสบ) แขนข้างขวา(เป็นข้างที่ใช้ดึงสายธนู เพราะแขนข้างนั้น

    เป็นแขนเทียม ปล.แต่ว่าเจ้าตัวถนัดทั้งสองมือ) ตัวเอง (เพราะชีวิตของตัวเอง

    ผ่านการสูญเสียมามากเลยฝังใจและพูดกับตัวเองมาตลอดว่าเป็นตัวซวย)

    ไฟ (มันทำให้เขานึกถึงเหตุการณ์ไฟไหม้ในสมัยเด็ก) ฝน (ในวันที่ไฟไหม้

    ฝนก็ดันตกลงมาด้วยแต่ก็ไม่ช่วยให้ไฟดับไป แถมยังทำให้เขาหนาวยิ่งขึ้นไปอีก)

    สิ่งที่กลัว : นกฮูก (เคยมีความหลังตอนเด็กๆ เพราะเคยหลงป่าและถูก

    ฝูงนกฮูกจ้องลงมา ทำให้กลัวการจ้องตานกฮูกเอามากแต่มักจะไม่ค่อย

    แสดงออกมา) การถอดแว่น (เพราะเคยถูกทักตอนเด็กๆว่ามีดวงตาที่น่ากลัว

    จึงฝังมาตั้งแต่เด็ก) การสูญเสีย (ชีวิตของเขาเคยผ่านการสูญเสียมามาก

    เกินไป มากจนเขากลัวว่าจะเสียใครไปอีก) การไว้ใจ (ไม่กล้าไว้ใจใคร

    เพราะกลัวว่าจะจะให้ความสำคัญแล้วจะตองเสียไป)

    สิ่งที่แพ้ : กุ้ง (จะเกิดอาการหายใจติดขัด ตัวร้อน และมีผื่นขึ้นตามตัว)

    ความสามารถพิเศษ : ยิงธนู และทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับสายตา ความจำ

    ที่ดีเยี่ยม

    ลักษณะการพูด :

    มีปัญหาอะไรอย่างนั้นหรือครับ? >พูดกับคนทั่วไปเมื่อถูกมองอยู่ด้วยสายตา

    และน้ำเสียงที่ราบเรียบ

    อย่ามายุ่งจะได้ไหม…>พูดด้วยเสียงงัวเงียเมื่อถูกปลุกจากการนอน (ระวัง

    ถูกดึงมากอดเป็นหมอนล่ะ)

    ขอโทษนะครับ แต่ว่าผมคงไม่สะดวกที่จะช่วย ต้องขอโทษจริงๆ >ปฏิเสธเมื่อ

    มีคนมาขอให้ช่วยแต่เขาคิดว่ามันไม่จำเป็น

    ช่วยออกไปให้พ้นตาของผมด้วยครับ>พูดด้วยน้ำเสียงทุ่มต่ำและมองด้วยหาง

    ตาเมื่อมีคนมาทำให้ไม่พอใจหรือโกรธ

    ทำหน้าตาแบบนั้นน่ะ…อยากให้ผมให้รางวัลอย่างนั้นเหรอ? >พูดพลางยิ้ม

    ออกมาอย่างเจ้าเล่ห์เมื่อเห็นท่าทางที่น่ารักของคนที่ชอบ

    ไม่…ไม่…ผมน่ะ ผมมันตัวซวย…ใกล้อยู่ใกล้ก็มักจะต้องตาย ใช่สิ…ผมมัน

    ตัวซวย ฮะๆ… ออกไป…ออกไปให้พ้น >พูดพลางหัวเราะอย่างสมเพชตัวเอง

    ด้วยอารมณ์ที่กำลังสับสน

    หืม~ คิดอะไรไม่ดีอยู่ใช่ไหม? แบบนี้คงต้องลงโทษเด็กไม่ดีซะแล้วล่ะ >พูด

    กับคนที่ชอบตอนที่จับได้ว่าแอบวางแผนหรือคิดอะไรไม่ดีอยู่

     

    ประวัติ : ที่บ้านเป็นคนที่ฐานะร่ำรวยมาก ว่ากันว่า พ่อเป็นผู้พิพากษา และแม่เป็นทนายที่มีชื่อเสียงมากแต่เจ้าตัวก็ยังทำตัวตามปกติเหมือนคนทั่วไป ปัจจุบันอาศัยอยู่เพียงคนเดียวเพราะว่า คุณพ่อ คุณแม่และน้องสาว คุณแม่เสียไปตอนที่เขาพึ่งอายุได้แค่4ขวบ ด้วยโรคร้าย ตั้งแต่ตัวเองยังเด็กใน

    เหตุการณ์ตอนที่ตัวเองอายุแค่7ขวบ ในกลางดึกที่บ้านเกิดไฟไหม้ลุกลาม

    อย่างหนัก ในวันนั้นคุณพ่อของเขาออกไปทำงานต่างเมือง ตัวเขาที่พยายามเข้า

    ช่วยน้องสาวของตนที่ติดอยู่ในห้องด้วยกำลังอันน้อยนิด ในครั้งนั้นเองที่ทำให้

    เขาต้องเสียแขนข้างขวาไปเพื่อช่วยน้องสาวแต่ในเวลาต่อมาน้องสาวก็เสียชีวิต

    ไม่นานนักตอนอายุ8ปี พ่อของเขาก็มาด่วนจากไปด้วยโรคร้ายอีก เขาต้อง

    ทนต่อเสียงวิพากษ์วิจารย์และมองตัวของเขาด้วยสายตาดูถูกหลายครั้งหลาย

    คราว ยิ่งนับวันเวลาผ่านไปพวกบรรดาญาติๆก็มักจะมองว่าเขาเป็นตัวซวย

    มาตลอด แต่มีเพียงคนเดียวที่คอยช่วยเหลือมาตลอดคือคุณน้า (สเตลล่า

    เอสเทรลล่า หรือน้าสเตล) เธอเป็นเพียงคนเดียวที่คอยดูแลและปกป้องเขามา

    ตลอดและเป็นคนที่เขาไว้ใจมากที่สุด แต่เธอจะมาดูแลเขาได้แค่ช่วงปิดเทอม

    เท่านั้นเพราะน้าเป็นนักแสดงจึงมักจะงานยุ่งตลอดเวลา แต่เธอจะยอม

    สละเวลาไม่รับงานช่วงปิดเทอมเพื่อมาดูแลเขา มาร์คจึงเคยชินกับการ

    อาศัยอยู่ตัวคนเดียวและต้องทนฟังและถูกมองด้วยความดูถูกมาตั้งแต่เด็ก

    จนโต ด้วยความสัมพันธ์ของคุณพ่อคุณแม่ที่มีต่อผู้ใหญ่คนโตอย่างกว้างขว้าง

    จึงมักได้รับการช่วยเหลือเสมอมา แต่เขาก็ค่อนข้างเกรงใจและอยู่อาศัยอย่าง

    สงบพร้อมกับตามหา ‘คนร้าย’ ที่ลอบวางเพลิงในตอนที่เขาอายุได้เพียง

    7ขวบ เขาใช้ความพยายามทุกอย่างให้ตนเองเพียบพร้อมจนได้รับการยอมรับ

    และไว้วางใจในหมู่ญาติแล้วและอยู่อาศัยเพียงคนเดียวในบ้านหลังโต

    เพิ่มเติม: -เขาเป็นคนที่โหมทำงานหนักมากๆไม่ได้ เพราะบางทีจะเกิดอาการ

    ตัวร้อน ไข้ขึ้นและสลบไปเลย

               -เขาเลี้ยงนกฮูกกับสุนัขจิ้งจอกสีขาวไว้ ชื่อว่า เรน และ วิน ตามลำดับ

               -แขนข้างขวาเป็นแขนเทียม

               -เขาวาดรูปเก่งด้วย และถนัดวิชาประวัติศาสตร์กับสังคมที่สุด

               -เขาไม่เก่งวิชาวิทยาศาสตร์ที่สุด

     

    Talk With Character

    สวีสดีค่ะ

    :สวัสดีครับท่านประธาน //จิบชาและนั่งอย่างสงบ

    คุณชื่ออะไรเหรอคะ ฉัน 'เรนโบว์' ประธานนักเรียนของอีสเทียร่าค่ะ

    :ผมมีชื่อว่า ‘มาร์คัส’ ครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ //วางแก้วชาลง

    ทำไมคุณถึงมาเข้าโรงเรียนนี้คะ

    :คุณน้าของผมอยากให้ผมเข้าโรงเรียนนี้ครับแต่ว่าในความคิดของผม…

    เพราะว่าโรงเรียนนี้ดูจะเป็นโรงเรียนที่ดีนะครับ ผมเชื่อแบบนั้น

    อ๋อ แล้วคุณคิดว่าจะสอบเข้าผ่านมั้ยคะ

    :คิดว่าผ่านครับเพราะผมพยายามเต็มที่อย่างสุดความสามารถแล้ว

    เข้าใจแล้วล่ะค่ะ

    : //นั่งเงียบเพียงแค่พยักหน้าตอบรับ

    ฉันหวังว่าคุณจะสอบได้นะคะ งั้นฉันไปก่อนนะ

    :ขอบคุณมากครับ หวังว่าจะเจอกันอีกครั้งนะครับ //พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

     

     

     

    Talk With parents

    สวัสดีคร้า >W<

    :สวัสดีค่ะ~ //ยิ้มแล้วโค้งอย่างสุภาพ

    ชื่อไรอ่ะคะ เค้าอยากรู้

    :เราชื่อว่าดรีมเมลค่ะ

    เพราะดีนะๆ

    :ขอบคุณนะคะ~ //ยิ้ม

    เข้าเรื่องดีกว่านะคะ ทำไมถึงมาสมัครเหรอคะ เค้าอยากรู้มากๆเลยอ่ะ

    :เห็นว่าพล็อตเรื่องน่าสนใจมากๆเลยล่ะค่ะ อยากให้มีพล็อตเรื่องแบบฤดู

    แบบนี้มานานแล้วล่ะค่ะ เพราะโดยส่วนตัวชอบเรื่องฤดูมากโดยเฉพาะ

    ฤดูฝนล่ะค่ะ

    ไรต์อาจจะแต่งลูกไม่ค่อยดีนะ ไรต์มือใหม่หัดแต่ง แต่งเพี้ยนๆ สบายๆ

    :ไม่มีปัญหาค่ะ ฝึกไปเรื่อยๆเนอะ สู้ๆค่ะ~! //ยิ้มกว้าง

    แล้วอยากให้ลูกได้บทอะไรเหรอคะ

    :บทอะไรก็ได้ที่ไรต์เห็นว่าเหมาะสมเลยค่ะ //เกาแก้ม

    อยากให้ลูกมีคู่ไหมคะ แล้วถ้าอยากมีคู่นี่อยากให้เป็นนิสัยยังไงเหรอคะ

    :อยากให้มีค่ะ จะได้ช่วยมาเติมสีสันให้คุณลูกชายหน่อยค่ะ ส่วนเรื่องนิสัย..

    คงเป็นผู้หญิงที่ตรงไปตรงมา กล้าสู้ตน พึ่งพาตนเองได้ แล้วก็ร่าเริงแจ่มใส

    สร้างสีสันได้ค่ะ

    อ๋อ เข้าใจแล้วค่ะ แล้วคิดว่าจะติดไหมคะ

    :อันนี้ก็ไม่ทราบเหมือนกันนะคะ //หัวเราะ

    งั้นเดี๋ยวเค้าจะรับไว้พิจารณานะ บาย

    :ขอบคุณมากๆเลยนะคะ~! //โค้ง

    。SYDNEY♔
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×