ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ••.•♛*…Legend∷Class…*♛•.••

    ลำดับตอนที่ #4 : ♟...บทเรียนที่2::ตำนานดอกทานตะวัน...♟

    • อัปเดตล่าสุด 25 พ.ค. 58





      





    สวัสดีอีกครั้งกับคลาสเรียนที่2นะคะทุกคน

    วันนี้เป็นวันแรกที่จะได้เริ่มเรื่องตำนานกับซักที

    โดยในวันนี้จะเป็นตำนานที่มีประวัติไม่มากก่อน

    จะได้ไม่หนักเกินไปสำหรับทุกคนนะคะ
     

    เอาล่ะค่ะมาเริ่มในส่วนของเนื้อหากันเลย~



    ทุกคนเคยสงสัยไหมคะ?

    ว่าเหตุใดทานตะวันจึงหันเข้าหาตะวันตลอดเวลา?
    .
    .
    .

     จากตำนาน

    ว่ากันว่า...เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับ

    ‘หญิงสาวผู้หลงรักเทพอพอลโล’
     

    ณ โบสถ์แห่งหนึ่งภายในเมืองชนบท

    มีหญิงสาวผู้งดงามนามว่า ‘ไคลธี่’

    ความงดงามของเธอไม่อาจจะบรรยายได้

    งดงามจนกระทั่งพ่อของเธอกักขังเธอเอาไว้แต่ภายในโบสถ์

     

    หญิงสาวผู้ถูกกักขังภายในห้อง ถูกตัดขาดไม่อาจรับรู้สิ่งที่อยู่ภายนอกได้

    เธอรับรู้เพียงแต่แสงอัน ‘อบอุ่น’ สีเหลืองทองสาดส่องเข้ามาผ่านหน้าต่าง

    แสงที่ให้ความอบอุ่นกับเธอยามหนาว

    แสงที่อยู่เป็นเพื่อนเธอยามเหงา

    แสงที่ทำให้ตัวเธอสุขเลยเผลอมองจนแสบตา


    และเธอปรารถนา...

     

    ปรารถนาที่จะเห็นที่มาของแสงสีเหลืองทอง

    เธอจึงตัดสินใจที่จะหนีไปจากโบสถ์แห่งนี้

    ในวันหนึ่ง เมื่อเธอพบว่ายามที่เฝ้าอยู่หน้าประตูไม่อยู่

    เธอจึงหนีไปจากที่นั่นในทันที

     

    ในขณะนั้นเอง

     

    เทพแห่งดวงอาทิตย์นามว่า ‘อพอลโล’

    ก็ได้ขึ้นรถม้าขี่ไปทั่วท้องฟ้าเพื่อมอบความสว่างและความอบอุ่นให้กับมนุษย์

    ทันทีที่ไคลธี่พบชายหนุ่มรูปงามที่ประทับอยู่บนรถม้า


    เธอจึงตกหลุมเขาในทันที


    หลังจากนั้นเธอจึงหนีออกมาทุกวัน...ทุกวัน...

    โดยไม่สนใจว่าเธอจะถูกลงโทษหนักสาหัสเพียงใด

    จนเธอตัดสินใจหนีออกจากบ้านด้วยหัวใจที่มีต่อเทพอพอลโล

     

    เธออฐิษฐานกับเหล่าทวยเทพ

    “ ด้วยความรักที่ข้ามีชายหนุ่มผู้นั้นด้วยใจบริสุทธิ์ตลอดมา

    หากชีวิตของข้าต้องลาลับไป ข้าขอวอนให้ข้าเป็นทวยเทพแห่งมวลดอกไม้

    ที่จักตั้งมั่นตราบที่แสงจากดวงอาทิตย์นั้นจะสูญสิ้นไปตลอดกาล ”

     

    เมื่อเธอสิ้นลมหายใจ

    เรียวขากลับกลายเป็น ราก ที่หยั่งลึกลงไปในพื้นพสุธา

    ลำตัวและแขนเปลี่ยนเป็นลำต้นและใบไม้สีเขียว

    ใบหน้าอันอ่อนหวานกลายเป็นสีของน้ำผึ้ง

    เส้นผมสีทองแปรสภาพเป็นกลีบดอกไม้สีเหลืองทองสดใส

    คอยแหงนมองชายหนุ่มผู้เป็นที่รักหรือแสงอับอุ่นที่เธอรัก

    ไปทุกแห่งหนอย่างไม่รู้จักเหนื่อย จนกว่าดวงอาทิตย์ของเธอนั้น

    จะลาลับจากคุ้งขอบฟ้า

    ด้วยความรักและความภักดีที่เธอมีให้ไปตลอดกาล...


     

    เรื่องของตำนานดอกทานตะวันก็จบลงไปแล้ว

    มันน่าเบื่อสำหรับทุกคนรึเปล่า? หวังว่าจะไม่มีคนหลับนะคะ

     

    ก่อนจะสั่งการบ้าน

    จะขอพูดในส่วนของการบ้านในคลาสที่ผ่านมา

    **แม้ว่าจะเลยกำหนดการส่งมาแล้วจะยังส่งได้นะคะ

    แต่มี ‘ข้อแม้’ ว่าคะแนนจะถูกลดเหลือครึ่งเดียวค่ะ**




    การบ้าน [คลาสปกติ]

    1)    จงเลือกตำนานจากดอกไม้ที่ตัวเองสนใจหรือชื่นชอบมา1ชนิด
    โดยที่ไม่ซ้ำกับตัวอย่างที่ยกให้ไป และบอกความรู้สึกที่มีต่อตำนานที่เลือก
    (ไม่ว่าจะเป็นแง่ลบหรือแง่บวก)

    2)
      ในวันที่เมฆฟ้าเป็นสีเทาสายฝนเทลงมาโดยที่คุณไม่ได้ตั้งตัว
    จึงได้แต่อาศัยที่หลบพักพิงชั่วคราว
    เพราะคุณไม่ได้พกร่มติดตัวมาด้วยในตอนนั้นมีใครบางคนที่คุณรู้จัก

    เข้ามาหาคุณ คุณคิดว่าระหว่าง ‘คนที่พาคุณหลบฝนภายใต้คันร่มด้วยกัน’
    กับ ‘คนที่ยอมเดินฝ่าฝนไปด้วยกันกับคุณ’ คุณคิดว่าใครมีค่ามากกว่ากัน?
    จงอธิบายเหตุผล

    **ปล. ไม่มีผิดหรือถูกอยู่ที่การให้เหตุผลของท่าน**
    **ปล2.เหมือนกับคลาสที่แล้ว กรุณาโรลอย่างน้อย1ครั้งเพื่อความสะดวกในการให้คะแนน**

    สำหรับคลาสนี้ก็จบเพียงเท่านี้
    อย่าลืมทำการบ้านมาด้วยนะคะ
    แล้วไว้เจอกันอีกครั้งในคลาสหน้า
    สวัสดีค่ะ

     

     


    (c) Chess theme

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×