คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : วันที่ไม่มีเธอ...
วันที่ไม่มีเธอ : ปนัดดา
ฉันลืมตาขึ้นอย่างช้า ๆ รู้สึกได้ถึงคราบน้ำตาที่ยังเปรอะเปื้อนดวงตาของฉัน
ฉันนึกถึง คำพูดสุดท้ายที่เขาเอ่ยกับฉัน
“จบกันแค่นี้นะนัฐ ขอโทษกับทุกสิ่งที่ผ่านมา”
ไม่มีคำพูดใดออกจากปากฉัน ไม่มีแม้คำถามที่อยากถาม
ว่าทำไม มีเพียงน้ำตาที่เอ่อล้นแทนความรู้สึกทั้งหมดของฉัน
เขาเพียงแต่มองฉันอย่างเห็นใจ ก่อนจะบรรจงจุมพิตเบาๆ
ที่หน้าผากฉัน และกอดฉันอย่างแนบแน่นเป็นครั้งสุดท้าย
ก่อนจะหันหลังแล้วเดินจากไป
ฉันมองแผ่นหลังของเขา คนที่ฉันรักเขาหมดหัวใจ
”เจ้าชาย”
ฉันรวบรวบแรงใจเรียกเขาอย่างยากเย็น
เขาหยุด และหันมามองฉันอยู่ตรงนั้นนิ่งนาน
ก่อนจะหันหลังและเดินจากฉันไปชั่วนิรันดร์
******
ฉันลุกขึ้นพยายามสลัดความรู้สึกคิดถึงทั้งหมด
ออกไปจากหัวใจของฉัน ความอ้างว้างเริ่มเกาะกิน
หัวใจฉันเข้าไปทุกที เริ่มทำร้ายฉันทุกครั้งที่นึกถึง
มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ฉันต้องทำ
ทำอะไรก็ได้ ที่จะไม่คิดถึงเขา แต่ฉันทำได้เพียงแค่นั้น
แค่คิด ฉันก็ทรุดตัวลงอย่างอ่อนแรง
น้ำตาเจ้ากรรมก็ไหลริน ภาพของคนใจร้าย
ยังติดอยู่ในส่วนลึกของหัวใจจนยากจะถอนมันออกไป
“เจ้าชาย” ฉันรำพึงชื่อเขาเพียงแผ่วเบา
แต่ความรุ้สึกคิดถึงกลับมากมายจนฉันรู้สึกเจ็บที่หัวใจ
สายตาอ่อนล้าของฉันเหม่อมองไปนอกหน้าต่างอย่างไร้จุดหมาย
ความรู้สึกสับสน ไม่เข้าใจ เริ่มก่อตัวอีกครั้ง
“นัฐ ผมรักคุณนะ”
ฉันยิ้มให้เขา
“ผมสัญญาว่าจะอยู่เคียงข้างคุณ และจะไม่...”
ฉันเอื้อมมือไปปิดปากเขาเบาๆ สบสายตากันนิ่งนาน
ก่อนที่ฉันจะเลื่อนริมฝีปากสัมผัสจมูกเขาเบาๆ
เขายิ้มให้ฉันน้อย ๆ ก่อนที่เขาจะเอื้อมมือมาบีบจมูกฉันเบาๆ
แล้วฝังริมฝีปากกับแก้มนวล ๆ ของฉัน
ฉันตื่นจากภวังค์ ในทันที เผลอลูบแก้มเนียนอย่างไม่รู้ตัว
หลับตาทุกครั้ง ภาพของเขา รอยจูบของเขายังประทับไว้
ไม่มีวันจาง
ฉันฝืนกายลุกขึ้น ยืนหลับตาอยู่นิ่งนาน
พยายามนึกถึงชีวิตข้างหน้า
ชีวิตที่ต้องเดินไปอย่างโดดเดี่ยว
วันที่ไม่มีใครสักคนมาเดินเคียง
ใครคนที่เคยบอกรัก คนที่เคยสัญญาว่าจะอยู่เคียงข้าง
ฉันกัดฟัน ก่อนจะปล่อยให้น้ำตาเอ่อล้นเป็นครั้งสุดท้าย
และในวันพรุ่งนี้ ฉันจะไม่ร้องไห้ คร่ำครวญ อีกแล้ว
ถึงแม้ว่าพรุ่งนี้จะเป็น....
“วันที่ไม่มีเธอ”
ด้วยรักจริง
นัฐชา
วันที่ 15 ธันวาคม 2552
เวลา 22.29 น.
ความคิดเห็น