คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : He's mine 2 [ Jordan Henderson x Adam Lallana ]
ผ่านมาหลายอาทิตย์แล้ว…. ฟอร์มทีมของเราก็ยังไม่ค่อยดีเท่าไหล ล่าสุดเราตกรอบไปแข่งยูฟ่า แต่ได้ไปแข่งยูโรป้าแทน….
ผมได้นั่งสำรองแทบทุกครั้ง นั้นไม่ใช่ปัญหา แต่ปัญหาก็คือ จะทำยังไงให้ทีมของเรากลับมาแข็งแกร่งอีกครั้ง..
“เฮ้! นายเหม่ออะไรหนะ ลัลลาน่า” ผมหันไปตามเสียงเรียกของคนคนหนึ่ง เค้าหุ่นเหมือนหมูน้อย แน่นอนว่า คนคนนี้คือ อัลเบร์โต้ โมเรโน่ แบ็คซ้ายจอมอ้วนพริ้วแต่วิ่งไวจากเซบีย่า
“ฉันแค่คิดเรื่องทีมนิดหน่อยหนะ แล้วนายทำอะไรยังไม่กลับบ้านเนี้ย นี้ก็เย็นมากแล้วนะ” ผมหันไปมองอีกคนที่นั่งลงข้างๆผม
“นายว่าทีมเราจะตกชั้นรึป่าว” โมเรโน่พูดเสียงเศร้าๆไม่พอทำหน้าเหมือนจะร้องไห้
“ไม่หรอก ทีมเราไม่มีวันตกชั้นแน่ๆ มีฉันอยู่ทั้งคน” ผมยื่นมือไปขยี้ผมอีกคนเบาๆแล้วยิ้มบางๆให้
ผมไม่รู้หรอกนะว่านัดหน้าเราจะทำได้ดีรึป่าว เพราะบอสโฟรกัสไปที่ศึกแดงเดือด งานนี้ผมคงได้เจอเพื่อนเก่าสมัยอยู่นักบุญ อย่าง ลุค ชอว์ แน่ๆ ถ้าเค้าหายเจ็บทันนะ ฮ่ะๆ
“เรื่องโม้นี้นอกจากบอสแล้ว คงเป็นนายนะ” โมเรโน่ว่าแล้วหัวเราะในลำคอ เหมือนสะใจที่ได้ล้อผม
“นายพูดภาษาอังกฤษเก่งขึ้นนะโมเรโน่ แล้วสะกดคำว่า Football Club ถูกรึยังหละ ?” ผมหยอกอีกคนกลับ
“นี้นายอย่ามาล้อนะโว้ย เดี๋ยวเตะคอหักเลย” โมเรโน่ขมวดคิ้ว แล้วทำท่าจะเข้ามาตีผม
แต่ใครหละจะยอมให้ไอ้หมูตี ผมก็วิ่งหนีสิครับ ผมไม่ยอมเอาชีวิตไปแขวนบนเส้นด้าย เพราะแรงควายๆของไอ้หมูตัวนี้หรอกนะ
“ฮ่าๆๆ ไอ้หมูอ้วน คนอะไรกินก็เยอะ อ้วนเหมือนหมู ฮ่าๆๆๆๆๆ”
“นี้นายอย่ามาล้อฉันนะเว้ย ถึงอ้วนแต่ก็เร็วนะไอ้หนวด” โมเรโน่ไม่รอช้า วิ่งเข้ามากระโดดทับผม
ทำเอาผมต้องลงไปนอนจูบกับพื้นซีเมนต์ ….ดั้งจะหักป่าวววะเนี้ย
“โอ้ย ไอ้หมูว ตัวหนักจริงๆออกไปนะ” ผมว่าแล้วก็พลิกตัวหันกลับไป
ก็ตามนั้นแหละ ท่านางเอกพระเอกในละคร หมูวนั่งคร่อมตัวผมอยู่ …
หน้าของเราสองคนเริ่มใกล้กันเลื่อยๆ….
.
.
.
แล้วก็ใกล้กันอีก
.
.
.
อีก1เซนปากของเราจะชนกันแล้ว
.
.
.
“ลัลลาน่า เลือดกำเดานายไหล” โมเรโน่ พูดแล้วขยับหน้าออกไปไกลๆ พลางเอามือมาเช็ดเลือดที่จมูกให้ผม
“เอ่อขอบคุณ” ผมมองหน้าโมเรโน่สั๊กพัก จากนั้นเค้าก็ลุกไปหาทิชชู่ในล็อคเกอร์ของตัวเอง
“เฮ้อ ฉันขอโทษนะ ที่เล่นแรงไปหน่อย” โมเรโน่ว่าแล้วก็เอาทิชชู่มาเช็ดเลือดที่ไหลออกมาจากจมูกของผม
“ไม่เป็นไรหรอกแค่นี้นิดเดียวเอง” ผมว่าแล้วก็มองหน้าของโมเรโน่ เค้าหน้าเหมือนกัปตันกับคุณชายมากจริงๆ
ผู้ชายอะไร…น่ารักชะมัด..
.
.
.
[Henderson Part]
หลังจากที่ผมออกมาจากห้องน้ำ และกำลังจะเข้าไปในห้องแต่งตัว…
“ลัลลาน..อะ” ผมไปเห็น ลัลลาน่ากับโมเรโน่กำลังจูบกัน …
.
.
ผมเดินออกมาที่สนามซ้อม พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมา
คืนนั้นผมกับเขา คงไม่มีความหมายเลยสินะ ….
ผมโมโหมากที่เห็นคนรักของตัวเอง กำลังจูบกับผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่ผม
“โว้ยยยยยยยยย เวรเอ้ยย!!” ผมหยิบลูกบอลมาแล้วเตะมันเข้าโกล จนตาข่ายเกือบขาด ผมทั้งโมโหทั้งเสียใจ…
ไม่คิดว่า ผมต้องมาเจอแบบนี้ …. แต่ก็เถอะ โมเรโน่ทั้งน่ารักทั้งเก่งขนาดนั้นเป็นใครใครก็ชอบ ….
.
.
ผมไม่รอให้เวลาผ่านไป หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา โทรหาเฮียเจิด กัปตันสุดซี้ของผม
รับสิ
.
.
รับสายดิวะเฮีย…
‘ฮัลโหล มีอะไรวะโทรมาตอนกูกำลังกินข้าวเนี้ย’
“เฮียผมรู้สึกเซ็งหวะมาเจอกันที่ คาซิเมียร์ให้ไว ถ้าผิดนัดจะบอกเมียเฮียว่าเฮียแอบไปม่อสาวเก็บบอล”
‘เออๆ ไปก็ได้ มึงนี้ขู่กูตลอด ไปแต่งตัวแปบ อีก 1ชั่วโมงเจอกันเว้ย’
ว่าแล้วเฮียเจิดก็วางสายผมไป
….
.
เรื่องอะไรผมจะต้องมานั่งเสียใจกับเรื่องบ้าๆพวกนี้…
ไปหาสาวๆดีกว่าครับ เรื่องแบบนี้มันไร้สาระจะเก็บมาคิดให้รกสมองทำไม!!
.
.
-เดอะ คาซิเมียร์ คลับ-
ผมเดินเข้ามาในผับที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งในลิเวอร์พูล..
ที่นี้ก็ไม่ได้ต่างจากผับเท่าไปหรอกครับ … มีสาวๆ เหล้าบุหรี่
อีกอย่างพรุ่งนี้ผมก็ไม่ได้มีแข่ง แล้วก็ไม่ได้มีซ้อมด้วยสิ…
ผมเดินไปนั่งหน้าบาร์
แล้วสั่งแจ็คเดเนียล หนึ่งขวด แน่นอนครับผมกะจะกินไอ้แจ็คนี้ให้เมาไปเลย… จะได้หยุดคิดเรื่องบ้าๆสั๊กที
“เฮ้ย! ว่าไงไอ้น้องพี่มาแล้ว” ผมหันไปตามเสียงของใครคนหนึ่ง และแน่นอนว่าต้องเป็นเฮียเจิดแน่ๆ
ร่างสูงพอๆกับผมเดินมาแล้วนั่งข้างๆ
“เตกีล่าไม่ใส่น้ำตาล ใส่แต่เกลือกับมะนาว1 ช็อตครับ” ผมหันไปมองหน้าเฮียเจิด อย่างมึนๆ
“เตกีล่าบ้านเฮียใส่น้ำตาลหรอวะ”
“กูก็เล่นมุกขำขำไปอย่างงั้นแหละ ว่าแต่มึงไม่สั่งอะไรหรอวะ” เฮียเจิดยกเตกีล่าขึ้นกระดกตามด้วยบีบมะนาวใส่ปาก
“สั่งแล้ว นั้นไงมานู่นแล้ว” ผมชี้ไปทางบาร์เทนเดอร์ ที่กำลังถือขวดแจ็คเดเนียล พร้อมแก้วใส่น้ำแข็ง น้ำเปล่าอีกขวด อันที่จริงผมจะสั่งเป็นแก้วก็ได้นะ แต่มันไม่สะใจ
….ผมอยากกระดกมันทั้งขวดเลยมากกว่า
“โห มึงกะจะเอาให้เมาเป็นหมากลับบ้านไม่ถูกเลยรึป่าววะ?” เฮียเจิดถามผมแล้วจากนั้นก็สั่งเครื่องดื่มมาเพิ่มอีก
“เฮ้อ ชีวิตทำไมมันโหดร้ายแบบนี้วะ” ผมเทแจ็คเดเนียลใส่แก้ว ก่อนจะกระดกมันเข้าปากตามด้วยน้ำเปล่า
“มึงมีไรไม่สบายใจรึป่าว” ผมมองหน้าเฮียเจิด แล้วก็เล่าเหตุการณ์ ที่ผมเจอมาวันนี้ พร้อมกับกระดกเหล้าเข้าปาก อย่างไม่หยุด
“มันอาจจะเป็นเรื่องเข้าใจผิดก็ได้ มึงอย่าคิดมากเลย กูไปหาสาวๆก่อนนะ บ๊ายบาย” เฮียเจิดตบที่ไหล่ผมเบาๆ แล้วเดินไปเต้นกับสาวสวย บนฟลอร์
เดี๋ยวตอนเช้าเมียเฮียเห็นข่าว ก็โดนเองนั้นแหละ….
“สวัสดีค่ะ นั่งด้วยได้รึป่าวคะ?” ผมหันไปมองผู้หญิงคนหนึ่ง … หน้าตาคุ้นๆ เหมือน มิแรนด้า เคอร์…
คงไม่ใช่หรอกมั้ง เค้าเป็นถึงนางแบบ วิคกี้ จะมาอยู่ที่นี้ได้ยังไง
“อ่อได้สิครับ” ผมว่าพลางยิ้มให้ เธอสวยมากจริงๆ สวยจนทำเอาผม ตาค้าง กลิ่นตัวเธอหอมเอามากๆ ด้วย
“ฉัน มิแรนด้า เคอร์ แล้วคุณ?...” พระเจ้า! นั้นเธอจริงๆหรอ!? นี้นางแบบ วิคกี้มาขอนั่งข้างๆผม ไม่ได้ฝันไปใช่ไหม!!?
“จอร์แดน เฮนเดอร์สัน ครับ ผมเคยเห็นคุณในทีวี คุณหุ่นดีมากๆเลยครับ” ผมว่าแล้วยิ้มให้เธอพลางกระดกเหล้าเข้าปาก อย่างไม่ขาดสาย… ผมคิดถึงลัลลาน่า
“ขอบคุณค่ะ พอดีฉันมาเที่ยวเล่นที่ลิเวอร์พูลหนะค่ะ เห็นเค้าบอกว่าสวยฉันเลยอยากมาลองสัมผัสบรรยากาศที่นี้สั๊กหน่อย” เธอยิ้ม ก่อนจะไปพูดกับ บาร์เทนเดอร์ เหมือนจะสั่งอะไรสั๊กอย่าง วิสๆ ไวน์ๆอะไรนี้แหละ
“หรอครับ แล้วคุณรู้จักทีมฟุตบอลลิเวอร์พูลรึป่าว?”
“รู้จักสิคะ มาถึงลิเวอร์พูลทั้งทีจะไม่รู้จักได้ไงฮ่าๆๆ”
จากนั้น เราสองคนก็คุยกันอยู่นาน นานจนมันทำให้ผมลืม ลัลลาน่าไปพักหนึ่ง ย้ำว่าพักหนึ่ง
.
.
.
“มิแรนด้าครับ ถ้าไม่รังเกียจ เราไปเดินเล่นด้วยกันไหม?” ผมว่ายิ้มๆ และเธอก็ยิ้มตอบผม น่ารัก…
“เอาสิคะ ฉันอยากไปเดินสูดอากาศเหมือนกัน”
จากนั้นเราสองคนก็เดินออกจากผับแห่งนี้ ปล่อยให้กัปตัน มันม่อสาวอยู่บนฟลอร์ มีหวังเช้านี้ เมียฆ่าตายแน่ๆ
…
เราเดินออกมาไกลพอสมควร และตอนนี้ ก็เกือบจะตีหนึ่งได้
เราสองคนเดินมาที่สวนสาธารณะ ระหว่างทางเราก็คุยนู่นนี้ไปทั่ว
“มานั่งตรงนี้สิเฮนโด้” มิแรนด้า ชวนผมมานั่งตรงม้าหินอ่อน ข้างๆกับน้ำพุ
“ไหนเล่าเรื่อง ภรรยากับลูกสาวของคุณให้ฉันฟังหน่อยสิ”
“ผมเลิกกับเค้าไปแล้วครับเราเข้ากันไม่ได้แต่ลูกผมดูแลเอง”
เธอเอาหัวมาพิงไหล่ของผม แล้วจับมือผมไว้
“งั้นเราสองคนพอจะเข้ากันได้รึป่าวคะ..” มิแรนด้าถามผม ซึ่งผมก็ไม่รู้ ผมรักลัลลาน่า แต่กับมิแรนด้า ผมหัวใจเต้นแรง ทั้งๆที่เพิ่งเจอกันไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา
“ งั้นเราลองมาคบกันดูมั้ยครับ” ผมว่าแล้วยิ้มให้เธอ ก่อนจะเชยคางของเธอมาประกบปากจูบ
เธอไม่ขัดขืนอะไรแถมยังจูบตอบผมอีกด้วย
.
.
ไม่นาน ผมกับเธอ ก็ผละจูบออก เธอหอบเบาๆ
“ได้สิ ฉันจะรักลูกของเฮนโด้เหมือนกับลูกชายของฉันเลย”
เธอกว่าแล้วโผล่กอดผมแน่นๆ
เธออาจจะทำให้ผมลืมลัลลาน่าก็ได้…..
ขอบคุณที่เข้ามาในชีวิตผมนะครับ มิแรนด้า ^^
---------------------------------------------------------------------------------
ตอนนี้มีดราม่า ตอนหน้ามี NC !!
ความคิดเห็น