คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : He's mine 1 [ Jordan Henderson x Adam Lallana ]
ตอนนี้เป็นเวลา ห้าทุ่ม สี่สิบ …. ผมนั่งมองสายฝน ที่ตกลงมา
กระทบกับ กระจกห้องนอน
….ผมคิดถึงเขา คิดถึงมากๆ เกแร็ธ เบล ตอนที่ ลิเวอร์พูลพ่ายเรอัล มาดริด 1-0 ที่เบร์นาบิว ผมอยากให้เกมเริ่มไปอย่างช้าๆ ตอนที่เขาลงมาเล่นในสนาม พอเกมจบ เขาเดินมากอดเอวผมบอกว่าคิดถึงผม …
ถึงผมจะมีลูกมีเมียแล้ว แต่ผมก็ไม่สามารถ หยุดคิดถึงผู้ชายหน้าลิงคนนี้ได้จริงๆนั้นแหละ …. หวังว่าเราคงได้เจอกันอีกนะ เบล
“เหม่ออะไรอยู่หนะ” เอมิลี่ ภรรยาสาวสุดน่ารักของผมเปิดประตูเข้ามา แล้วเดินมานั่งข้างๆผม
“อ่อ ป่าวไม่มีอะไร” ผมหันไปยิ้มให้เธอก่อนจะจับมือของเอมิลี่
“แล้วทำไมยังไม่นอนอีกพรุ่งนี้มีซ้อมนะคะที่รัก” เธอยิ้มบางๆแล้วขยี้หัวของผมเบาๆ
“ก็ผมรอคุณอยู่นี้ไง” ผมยิ้มให้เธอก่อนจะจับมือเธอแน่นขึ้นและขโมยหอมแก้มเธอไปหนึ่งที
“บ้า! ทะลึ่งนะเดี๋ยวนี้!” เธอแยกเขี้ยวใส่ผมอย่างน่ารัก และมันทำให้ผมอดยิ้มไม่ได้กับความน่ารักของอีกคน
“ลูกนอนแล้วหรอ?”
เธอพยักหน้าตอบ แล้วยิ้มให้ผม ก่อนจะหยิกแก้มผมเบาๆ
“งั้นเราก็นอนกันเถอะ” ไม่รอช้าผมดึงเธอมานอนกอด ก่อนจะปิดสวิตซ์โคมไฟ บนหัวเตียง
‘ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด’ เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น
ผมงัวเงียควานหา นาฬิกามาดูเวลา … ให้ตาย!! 7.50!! เลยเวลาซ้อมมาแล้ว 45 นาที!!
งานนี้ไม่ตายก็พิการ!!
ผมรีบวิ่งเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็ว ใช้สกิลนินจา อาบน้ำไม่ถึง 5 นาที ก่อนจะแต่งตัว ลงไปชั้นล่าง
“อ่าวที่รักรีบไปไหนหรอคะ มากินข้าวเช้าก่อนสิ” เอมิลี่ยิ้มบางๆ
“สายแล้วผมต้องรีบไป ดูลูกดีดีนะที่รัก” ผมว่าแล้ว เดินตรงไปจูบปาก ภรรยาสุดที่รักกับลูกคนละหนึ่งที ก่อนจะขับรถคู่ใจตรงดิ่งไป เมลวู้ด
“วิ๊ดวิ๊วว ว่าไงจ้ะน้องสาวมาซ้อมสายนะเราเนี้ย ฮรี่ฮรี่” ผมหันขวับไปมองบาโลเตลลี่ที่แซวผผมอย่างหน้าไม่อาย แล้วคว้าลูกบอล ปาใส่หัวเขา โดนกลางหน้าผากอย่างจังๆ เล่นเอาเจ้าตัวล้มหงาย ทำเอาเพื่อนๆ ฮากันลั่น เมลว้ด เลยทีเดียว
“แซวใครไม่แซว ไปแซวเฮียลัลล้า สมน้ำหน้าไอ้เกรียนโอ้!” สเตอร์ลิ่งพูดพร้อมกอดอกมอง บาโลเตลลี ที่นอนหงายท้อง โอดโอย อยู่ข้างๆเท้าของตัวเอง
“มึงกล้าสมน้ำน่ากูหรอไอ้ลิ่ง มึงงงง!!” บาโลดึงสเตอร์ลิ่งลงมานอนบนพื้นหญ้าด้วยและจัดการจั๊กจี้ เจ้าหนูลิ่ง
สองคนนั้น หัวเราะกันคึกคัก เหมือนคนบ้าเพิ่งหนีออกจากโรงพยาบาลบำบัดจิตมา
ผมตั้งหน้าตั้งตา เดาะลูกกลมๆ และเลี้ยง ผ่านกรวยฝึกซ้อม และเหมือนมีใครคนหนึ่งกำลังจ้องมองผมอยู่…
ด้วยความที่ผมขี้สงสัย เลยหันหลังไปดูเพราะอยากรู้ว่าใครมอง หรือผมคิดไปเอง
…. ใช่จริงๆด้วย จอร์แดน เฮนเดอร์สัน… เขากำลังกอดอกยืนมองผมอยู่ ด้วยสายตา ที่เต็มไปด้วยความว่างเปล่า
เขาไม่ยอมคุยกับผม ตั้งแต่วันที่เราแพ้ เรอัล มาดริด ที่สเปน พอผมเข้าไปคุยกับเขา เขาก็ทำเหมือนว่ารำคาญผม
..ผมไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไรและเขาคิดอะไรอยู่
ผมเดาะบอล พลางคิดว่า ผมทำอะไรผิดหรือป่าว …. ทำอะไรให้เขาไม่พอใจรึป่าว หรือว่านัดนั้นผมยังเล่นไม่ดีพอ
ทนไม่ไหวแล้วเว้ย! เดี๋ยวซ้อมเสร็จต้องไปคุยให้รู้เรื่องหน่อยซะละ!
…..
หลังจากที่ผมซ้อมเสร็จ ทุกคน ต่างกลับบ้าน เหลือผมกับเฮนเดอร์สันที่ยังอยู่ในห้องแต่งตัว
….. เรานั่งอยู่คนละมุมห้อง…..
“เฮนโด้” ผมรวบรวมความกล้าเดินไปคว้าแขนของเขา
แต่ สิ่งที่ตอบรับกลับมาคือสายตาที่ว่างเปล่า…
“นายเป็นอะไร” ผมถามเขาและมองหน้าเขา แต่เขากลับ……หลบหน้าผม
“มองหน้าฉันสิเฮนเดอร์สัน และบอกฉันมาว่านายเป็นอะไร” ผมจับหน้าอีกคนให้หันมามองหน้าผม
“เปล่า” เขาตอบกลับ ก่อนจะปัดมือของผมออกแล้วหันหน้าหนีไปทางอื่น
“ฉันไม่เชื่อนายหรอก นายบอกฉันมาสิทำไมไม่ยอมคุยกัน!”
“นายเย็นชาใส่ฉันทำไมเฮนโด้!”
“บอกฉันมาสิว่านายไม่พอใจอะไร!!”
ผมว่าพลางใช้มือทั้งสองข้างทุบหน้าอกของคนที่ตัวสูงกว่าผม ผมทุบหน้าอกของเขาเต็มแรง
เขายืนนิ่งไม่โต้ตอบอะไร ปล่อยให้ผมทุบ อยู่อย่างงั้น
“นายบอกฉันมาสิ บอกฉันมา!!” ผมทั้งทุบ ทั้งตี ทั้งข่วนหน้าอกของเขา
แต่เหมือนอีกคนเริ่มจะหมดความอดทน
เขารวบข้อมือของผมทั้งสองข้าง แล้วดึงให้ตัวผมเข้าไปประชิดกับเขา
“ถ้าฉันบอกว่าฉันหึงนายที่นายไปยุ่งกับไอ้เบลหละ!!” เฮนเดอร์สันตะคอกใส่ผมแล้วมองลึกลงในตาของผม….
เขาหึงผม…???
“นายว่าไงนะ…?” ผมว่าพรางมองหน้าอีกคน
“ฉันรักนาย รักตั้งแต่นายเข้ามาที่นี้ และฉันหึงนาย ที่นายไปยุ่งกับไอ้เบลนั้น!!” เขาตะคอกใส่ผมเป็นครั้งที่สองไม่พอยื่นหน้ามาใกล้ๆผม
“แต่นายมีลูกมีเมียแล้ว…” ผมว่าพลางก้มหน้าหลบสายตาอีกคน
“ฉันเลิกก็ได้ถ้านายยอมเป็นของฉันลัลลานา” ร่างสูงกว่าผม ใช้มืออีกข้างเชยคางของผม ขึ้น ก่อนจะ ประกบปากจูบลงมา
ผมไม่อาจปฏิเสธ สัมผัสอ่อนหนุ่มและอ่อนโยน ที่เขาส่งมอบมาให้ ลิ้นร้อนของ เฮนเดอร์สัน สอดเข้ามาในโพรงปากของผม
ดูดดึง หยอกล้อ ลิ้นของผม
เขาปล่อยมือผมเป็นอิสระ และผมใช้มือโอบคอของเขา เราจูบกันอยู่เนิ่นนาน ก่อนจะถอนจูบ เรามองตากัน
ก่อนที่ เฮนเดอร์สันจะผลักผม ชิดกับ ล็อคเกอร์ แล้ว ประกบปากจูบลงมาใหม่ ….
มันเจ็บจูบที่ร้อนแรง ดุดัน และทำให้หัวใจของผมเต้นไม่เป็นจังหวะ
ลิ้นของเขาหยอกล้อกับลิ้นของผม และมือของเฮนเดอร์สัน ลูบไล้ไปทั่วร่างกายของผม
ผมรู้สึกเสียว อย่างบอกไม่ถูกกับสัมผัสที่เขาส่งมอบให้ เฮนเดอร์สันถอนจูบออกและเลื่อนหน้าของเขา มาไซร้คอ ผม เฮนโด้ ดูดเม้มทั่วคอของผม แล้วผละออกมา
เรามองหน้ากัน ….
“นายว่าไง จะคบกับฉันไหม” เฮนเดอร์สันยิ้มที่มุมปาก
“ไอ้บ้า!” ผมผลักเขาออก ด้วยความเขินอาย ..
…หน้าแดงไปหมด อายชะมัด!!!
“บ้ารัก” เฮนเดอร์สันยิ้ม
“ไปดีกว่า!!” ผมทำท่าจะเตรียมตัวออกไปจากห้องแต่ก็เหลือบไปเห็น รอยแดงๆเป็นจ้ำๆ ที่คอ
ผมหันไปมองเฮนโด้ที่กำลังกอดอกยืนยิ้มน้อย ยิ้มใหญ่อยู่
“นาย!! ไอ้เฮนโด้!!” ผมว่าแล้วก็วิ่งไปทุบตีเตะต่อย อีกคนอย่างแรง
“เป็นแฟนกันนะ ฮ่าๆ” เขาพูดพร้อมเอาแขนมาป้องไว้กันมือของผมที่ทุบเขาอยู่
“ไม่! นายทำอะไรที่คอฉัน! ถ้าเกิดกลับบ้านไปเมียฉันรู้จะเป็นยังไง!”
“ก็ไม่ต้องกลับบ้านสิ” เขาพูดแล้วส่งยิ้มให้ผม
“แล้วจะไปนอนที่ไหน” ผมถลึงตาใส่เขาและทุบตีอีกคนไม่ยั้งมือ
“โอ้ยยๆ พอแล้ว นอนบ้านฉันไง” เขารวบมือของผมทั้งสองข้างไปเหนือหัว
“แล้วเมียกับลูกนายหละ?” ผมมองหน้าเขาแบบ งงสุดขีด มีเมียมีลูกให้กูไปนอนที่บ้านเนี้ยนะ
“ลูกกับเมียไม่อยู่ไปนอนบ้านญาติ สองสามวันจะกลับ ถามแบบนี้แสดงว่าตกลง โอเคงั้นไปนอนบ้านฉัน” เฮนเดอร์สันว่าพลาง อุ้มผมพาดบ่า เดินตรงไปที่รถ
“เฮ้ย! ปล่อยฉันลงนะไอ้บ้า! ใครตกลงกันวะ!!” ผมดิ้นสุดแรงพลางทุบหลังอีกคน
แต่ดูเหมือนจะไม่สะทบสะท้านเพราะอีกคนตัวถึกอย่างกับควายป่า พอๆกับผมนั้นแหละ …
ความคิดเห็น