ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ยกที่ 1
วันนี้เหมียวมาโรงเรียนแต่เช้า แต่ก็ช้ากว่าเมื่อวานไปเกือบ 10 นาที วันนี้เธอไม่แวะไปที่ห้องเรียน แต่แวะซื้อน้ำ และตรงขึ้นไปโรงยิมเลย เสียงลูกบาสกระทบพื้นเป็นจังหวะต่อเนื่องเป็นสัญญาณให้เธอรู้ว่า เขามาแล้ว เธอเดินเข้าไปในโรงยิมช้าๆ และนั่งลงตรงอัฒจรรย์ใกล้ๆ กับแป้นบาสที่เขาซ้อม ดูเหมือนว่าเขาจะปรายตามองเธออยู่เพียงแว่บเดียว ก่อนที่จะกลับไปสนใจลูกบาสเหมือนเดิม เท่าที่เหมียวสังเกตดูเหมือนว่าวันนี้เขาจะมาเร็วกว่าทุกวัน หรือไม่เขาก็คงซ้อมหนักกว่าทุกวัน เพราะเหงื่อของเขาผุดออกมาตามหน้าและร่างกายอย่างเห็นได้ชัด
เหมียวนั่งมองเขาเล่นบาสอย่างเพลินใจ เธอมองการเคลื่อนไหวของเขา ทุกก้าวย่างของเขาอยู่ในสายตาของเธอ เขาเล่นอยู่สักพักใหญ่ๆ จึงเดินมานั่งใกล้ๆ เหมียว เธอส่งขวดน้ำให้เขา เขาเองก็รับมาและยกดื่ม
\"ขอบใจ\" เขาพูดเบาๆ สายตายังคงเหม่อมองไปที่สนามบาส \"ปกติเธอตื่นเช้าอย่างนี้ทุกวันเหรอ\"
\"ก็แล้วแต่บางวัน เหนื่อยไหม\" เหมียวพูดพลางหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กมาซับเหงื่อที่หน้าให้เขา
\"นิดหน่อย\" เขาปล่อยให้เธอซับเหงื่อที่หน้าอย่างเย็นใจ เขาเริ่มสำรวจตัวเธอทีละน้อย ความจริงเธอเองก็ไม่ใช่คนหน้าต่างขี้เหร่อะไร ผิวถึงแม้จะไม่ขาวมาก แต่ก็ไม่ดำขี้เหร่ ดวงตากลมโต มีประกายหวาน ใบหน้ารูปไข่ ผมสั้นประบ่า ปากอมชมพูตามธรรมชาติ
\"ทำไมนายถึงชอบบาสล่ะ\" เหมียวถามขึ้น เพื่อทำลายความเงียบที่อึดอัด เธอรู้ว่าเขาจ้องหน้าเธอมานานแล้ว จนเธอเองอยากจะต่อยเขา แล้วกระชากคอเสื้อถามว่ามองอะไร แต่คำพูดของแพรก็เตือนสติเธอเสมอ ให้ใจเย็นๆ และอยู่ในความควบคุม
\"ไม่รู้สิ\" เขาตอบเลี่ยงๆ พลางยกน้ำขึ้นดื่มอีกครั้ง ตอนนี้เหมียวหยุดเช็ดหน้าให้เขาแล้ว ทั้งสองนั่งมองไปอีกฝั่ง ไม่มีใครพูดอะไรขึ้นมา สักพักก็มีเสียงดังเข้ามา จากภายนอก เป็นสัญญาณให้รู้ว่า สมาชิกชมรมบาสกำลังจะมาซ้อม
\"งั้นเราไปก่อนนะ ไม่รบกวนนายแล้วล่ะ\" เหมียวลุกขึ้น และหยิบกระเป๋า แต่ทันใดนั้นปิ๊กก็คว้าข้อมือเล็กๆ นั้นไว้
\"ขาเป็นไงบ้าง\" เขาถามเสียงเรียบ จนเธออดที่จะสงสัยไม่ได้ว่า เขาห่วงเธอจริง หรือว่าถามไปงั้นๆ
\"ก็ดี พอดีได้ยาผีบอกมา\" เขาเลิกคิ้วกวนๆ ให้เขา ก่อนที่จะวิ่งหายไป
เหมียวรู้สึกว่าข้อมือของเธอที่เขาเคยเกาะกุมนั้นยังร้อน จนทำให้เธอร้อนไปทั้งตัว ความจริงเธอไม่ควรรู้สึกอย่างนี้กับเขา แต่เธอก็มีเวลาให้คิดไม่นาน เพราะเมื่อเธอเดินผ่านโรงอาหารเพื่อนของเธอก็นั่งรออยู่แล้ว โดยที่มีอีกคนสลึมสลือเนื่องจากเมื่อเช้าโดนเหมียวไปลากให้ตื่นถึงเตียง
\"ยังไม่หายง่วงอีกเหรอผ้าแพร\" เหมียวพูดพลางตบไหล่เพื่อนดังอั๊ก ส่งผลให้อีกฝ่ายตาสว่าง และมองเหมียวตาเขียวปั๊ด
\"ขอบใจโขเลยว่ะ ที่ช่วยทำให้ตาสว่าง\" แพรพูดเสียงแข็ง ทำให้เพื่อนเธออีกสองคนหัวเราะร่าขึ้นมาทันที
\"เออ ว่าแต่ว่า เรื่องเป็นไง เล่ามาสิ\" มะอึกไม่รอช้า รีบสอบถามเพื่อนทันที แล้วทั้งสามคนก็เบียดเข้ามาใกล้กันมากขึ้น แล้วเหมียวก็เล่าเรื่องเมื่อวานให้เพื่อนทั้งสองฟัง แต่ก็พยายามไม่ให้เสียงลอดไปที่โต๊ะอื่นได้
\"เฮ้ย จะไปส่งบ้านเลยเหรอว่ะ ถ้ายัยทรายมันรู้ ไม่ลงไปดิ้นๆ กับพื้นเหรอว่ะเนี่ย\" มะอึกพูดกลั้วหัวเราะ ทำให้เพื่อนของเธอทั้งสองอดที่จะขำตามไม่ได้ เพราะทั้งสามคนอดที่จะจินตนาการภาพของทราย เพื่อนร่วมชั้นของเธอ เวลาที่มีอะไรมาขัดใจ
\"ตายยากจริงๆ พูดถึงก็มานู่นเลย\" แพรพูดพลางชี้ชวนให้เพื่อนๆ ดูเด็กผู้หญิงคนนึง เดินกรีดกรายมาทางโรงอาหาร
\"ปากมาก่อนตัวจริงๆ\" มะอึกพูดพลางมองเด็กผู้หญิงหน้าหมวยไม่วางตา คำพูดของเธอทำให้เพื่อนทั้งสองหัวเราะก๊าก ทรายจะชอบทาปากสีชมพูอมแดง มันดูน่าเกลียดมากกว่าน่ารัก ลิปสติกสีนี้หากว่าใช้กับผู้ใหญ่หน่อย ก็คงจะดูดีไม่น้อย แต่กับเด็กผู้หญิงวัยนี้ ที่สวยใสตามธรรมชาติอยู่แล้ว กลับทำให้มันดูไม่งามตา
\"หัวเราะอะไรไม่ทราบ\" เสียงพูดอย่างถือดีดังขึ้น ขณะที่ทั้งสามกำลังหัวเราะท้องคัดท้องแข็ง
\"เกี่ยวอะไรกับเธอด้วย\" แพรพูดพลางเหล่ตามองด้วยความขบขัน ทำให้อีกฝ่ายลมออกหูทันที
\"มันก็คงไม่เกี่ยว ถ้าหัวข้อที่เธอหัวเราะอยู่ ไม่ใช่ฉัน แต่ก็ช่างเถอะนะ ยังไงเธอก็ต้องก้มลงกราบฉันอยู่แล้วไม่กี่วันนี้ เพราะยังไงปิ๊กเขาต้องเป็นของฉัน เมื่อวานเราคุยกันสนุกมากๆ เลย\" ทรายพูดจีบปากจีบคอ ทำให้ทั้งสามคนอยากจะถีบปากเธอด้วยความหมั่นไส้เสียเหลือเกิน
\"งั้นเหรอ\" เหมียวพูดเสียงสูง เลิกคิ้วมองทรายที่ดูหงุดหงิดเล็กน้อย เพราะถูกขัดจังหวะการพูด \"แล้วเขาเล่าให้เธอฟังหรือเปล่าว่าเมื่อวานไปไหนกับฉันมา แล้วเขาเล่าให้ฟังหรือเปล่าว่าเขาจะไปส่งฉันที่บ้าน\"
\"กรี๊ดดดดดดด ไม่จริง ฉันจะไปถามปิ๊ก\" ยัยทรายกรีดร้องราวกับหมูโดนน้ำร้อน
\"ก็เอาซี่ ถ้าเธออยากให้เขามองว่าเธอทำตัวเป็นเจ้าของเขาก่อนเวลา\" แพรพูดขึ้นลอยๆ ทำให้ทรายชะงักการก้าวย่างทันที
\"แกหมายว่าว่าไง\" ทรายหันหน้ามามองแพรอย่างสงสัย
\"ถ้าไม่รู้ ฉันจะบอกให้เอาบุญนะ ผู้ชายเขาไม่ชอบให้ใครทำตัวเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ แต่ยิ่งอารมณืตอนนี้ของเธอนะ คะแนนคงลดไปโขเลยล่ะ\" แพรพูดต่อ ทำให้ทรายทำเสียงกระฟัดกระเฟียด แล้วเดินไปอีกทางที่ไม่ใช่โรงยิมทันที
\"แพรทำไมแกไปพูดกับมันอย่างนั้นว่ะ\" มะอึกถามพลางขมวดคิ้ว
\"นั่นดิแพร ความจริงแกน่าจะปล่อยให้มันขึ้นไปฟ้อง จะได้โดนนายนั่นเกลียด\" เหมียวพูดอย่างไม่เข้าใจ แพรกระตุกยิ้มขึ้นที่มุมปาก แล้วสะกิดให้เพื่อนทั้งสองเข้ามาใกล้ยิ่งขึ้น
*******
นาฬิกาบอกเวลาใกล้จะ 8 โมง ตอนนี้พวกชมรมบาสเริ่มเก็บลูกบาส และทยอยไปอาบน้ำอย่างรวดเร็ว เพื่อเตรียมตัวไปเข้าแถวตอน 8 โมงสิบห้า เหมียวเดินขึ้นไปในโรงยิมและตรงไปที่สนามบาส เธอเห็นเขาเก็บลูกบาสอยู่เป็นคนสุดท้าย เขาทำหน้าแปลกใจนิดๆ เมื่อเห็นเธอ เขาหยุดและเลิกคิ้วสูงเป็นเชิงถาม
\"มีเรื่องจะคุยด้วยนิดหน่อย\" เหมียวพูดเสียงเบา ทำหน้าสลด เขาพยักหน้าน้อยๆ เป็นเชิงตกลง
\'พอเขาตกลงแกก็ทำหน้าแบบ ลำบากใจไม่รู้จะพูดยังไง\'
\"คือ เอ่อ เราไม่รู้ว่าควรจะบอกปิ๊กดีไหม\" เหมียวทำหน้าแบบกลืนไม่เข้าคายไม่ออก
\"พูดมาสิ\" เขาพูดพลางหยิบผ้าขนหนูผืนเดียวกับตอนเช้ามาเช็ดหน้า
\'สำคัญที่สุด เรื่องนี้แกต้องทำตัวเป็นนางเอก ไม่ใช่นางร้าย ฉะนั้น แกต้องยอมกัดฟันทำเป็นไม่เกลียดยัยทรายมัน\'
\"เกี่ยวกับทรายน่ะ\" เหมียวพูดขึ้น พลางมองหน้าปิ๊กหวั่นๆ
\"ทราย ทำไมเหรอ\" เขาหยุดเช็ดหน้าและมองหน้าเหมียว
\'แกต้องสังเกตปฏิกิริยาตอนแกพูดเรื่องทรายให้ดีนะ ดูสิว่าเขามีใจให้ยัยทรายมากไปเท่าไหร่แล้ว\'
\"เมื่อเช้าทรายได้ยินพวกเราคุยกันเกี่ยวกับปิ๊ก เขาก็เลยเข้าใจผิดว่าปิ๊กชอบเรา คือเราไม่ได้ตั้งใจนะ เราแค่เราให้เพื่อนเราฟังว่าเมื่อวานปิ๊กช่วยไปซื้อของก็เท่านั้น พอดีทรายได้ยินพอดี เรารู้ว่าปิ๊กชอบทราย เราแค่...\"
\'พอพูดถึงตรงนี้ แกบีบน้ำตาไปเลย ประมาณว่า กูรักมึง แต่มึงรักคนอื่น รู้บ้างไหม ประมาณนี้ แกทำได้นะเหมียว\'
\"ใครบอกว่าเราชอบทราย\" บิงโก เสียงในใจของเหมียวดังขึ้น
\"ก็เราเห็นทรายเอาผ้าขนหนูมาให้ มาคุยด้วย แถมทรายยังบอกว่าโทรคุยกันทุกคืน อีกอย่าง เห็นเมื่อวานปิ๊กถามถึง เราไม่ว่าหรอกถ้าปิ๊กจะชอบใคร\" เหมียวพูด ขณะที่น้ำตาคลอเบ้า เหมียวหันหน้าไปทางอื่น กระพริบตาถี่ๆ
\"เธอก็เอาผ้าขนหนูมาให้ แถมเช็ดให้ เอาน้ำมาให้ แล้วเธอใช่แฟนเราหรือเปล่าล่ะ\" ปิ๊กพูดพลางเอานิ้วปาดน้ำตาเหมียวที่ไหลลงมา \"คิดมาก\" เขาขยี้หัวเธอเบาๆ
เหมียวยิ้มกว้าง ทำให้เขารู้สึกใจเต้นอย่างบอกไม่ถูก แม้ว่าเขารู้จักกับเธอแค่วันสองวัน แต่เธอก็ทำให้เขามีหลายอารมณ์กับเธอเหลือเกิน ไม่ว่าจะเป็นโมโห แปลกใจ ประหลาดใจ สงสาร เห็นใจ เอ็นดู หรือว่าอะไรก็ตาม
\'ผู้ชายส่วนใหญ่มันจะอ่อยผู้หญิง แกบีบน้ำตาเข้าหน่อย มันก็ใจอ่อน\'
\'ผ้าแพร แผนแกสำเร็จอีกแล้วนะ\' เธอคิดยิ้มๆ
\"งั้นเราไปอาบน้ำก่อนนะ เดี๋ยวไปเข้าแถวไม่ทัน\" ปิ๊กพูดยิ้มๆ
\"งั้นเย็นนี้เรามาดูปิ๊กซ้อมได้ใช่ไหม\" เหมียวพูดขึ้น แต่ก็ทำหน้าสลดไปนิดหน่อย \"เออ เรารู้ว่าเวลาซ้อมปกติของชมรมทรายเขาจะมานั่งดู เราว่าเราไม่มาดีกว่า\"
\"อยากมาก็มาสิ\" ปิ๊กพูดเรียบๆ พลางกดหัวเธอเบาๆ แล้วเดินเลี้ยงเข้าห้องแต่งตัว เหมียวกระตุกยิ้มที่มุมปาก ยัยทราย ยกนี้ฉันชนะ
*********************************************************
แมวส้มคุย ---
ถ้าแวะเข้ามาอ่าน ก็แวะเข้ามาเม้นต์หน่อยนะจ๊ะ
เหมียวนั่งมองเขาเล่นบาสอย่างเพลินใจ เธอมองการเคลื่อนไหวของเขา ทุกก้าวย่างของเขาอยู่ในสายตาของเธอ เขาเล่นอยู่สักพักใหญ่ๆ จึงเดินมานั่งใกล้ๆ เหมียว เธอส่งขวดน้ำให้เขา เขาเองก็รับมาและยกดื่ม
\"ขอบใจ\" เขาพูดเบาๆ สายตายังคงเหม่อมองไปที่สนามบาส \"ปกติเธอตื่นเช้าอย่างนี้ทุกวันเหรอ\"
\"ก็แล้วแต่บางวัน เหนื่อยไหม\" เหมียวพูดพลางหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กมาซับเหงื่อที่หน้าให้เขา
\"นิดหน่อย\" เขาปล่อยให้เธอซับเหงื่อที่หน้าอย่างเย็นใจ เขาเริ่มสำรวจตัวเธอทีละน้อย ความจริงเธอเองก็ไม่ใช่คนหน้าต่างขี้เหร่อะไร ผิวถึงแม้จะไม่ขาวมาก แต่ก็ไม่ดำขี้เหร่ ดวงตากลมโต มีประกายหวาน ใบหน้ารูปไข่ ผมสั้นประบ่า ปากอมชมพูตามธรรมชาติ
\"ทำไมนายถึงชอบบาสล่ะ\" เหมียวถามขึ้น เพื่อทำลายความเงียบที่อึดอัด เธอรู้ว่าเขาจ้องหน้าเธอมานานแล้ว จนเธอเองอยากจะต่อยเขา แล้วกระชากคอเสื้อถามว่ามองอะไร แต่คำพูดของแพรก็เตือนสติเธอเสมอ ให้ใจเย็นๆ และอยู่ในความควบคุม
\"ไม่รู้สิ\" เขาตอบเลี่ยงๆ พลางยกน้ำขึ้นดื่มอีกครั้ง ตอนนี้เหมียวหยุดเช็ดหน้าให้เขาแล้ว ทั้งสองนั่งมองไปอีกฝั่ง ไม่มีใครพูดอะไรขึ้นมา สักพักก็มีเสียงดังเข้ามา จากภายนอก เป็นสัญญาณให้รู้ว่า สมาชิกชมรมบาสกำลังจะมาซ้อม
\"งั้นเราไปก่อนนะ ไม่รบกวนนายแล้วล่ะ\" เหมียวลุกขึ้น และหยิบกระเป๋า แต่ทันใดนั้นปิ๊กก็คว้าข้อมือเล็กๆ นั้นไว้
\"ขาเป็นไงบ้าง\" เขาถามเสียงเรียบ จนเธออดที่จะสงสัยไม่ได้ว่า เขาห่วงเธอจริง หรือว่าถามไปงั้นๆ
\"ก็ดี พอดีได้ยาผีบอกมา\" เขาเลิกคิ้วกวนๆ ให้เขา ก่อนที่จะวิ่งหายไป
เหมียวรู้สึกว่าข้อมือของเธอที่เขาเคยเกาะกุมนั้นยังร้อน จนทำให้เธอร้อนไปทั้งตัว ความจริงเธอไม่ควรรู้สึกอย่างนี้กับเขา แต่เธอก็มีเวลาให้คิดไม่นาน เพราะเมื่อเธอเดินผ่านโรงอาหารเพื่อนของเธอก็นั่งรออยู่แล้ว โดยที่มีอีกคนสลึมสลือเนื่องจากเมื่อเช้าโดนเหมียวไปลากให้ตื่นถึงเตียง
\"ยังไม่หายง่วงอีกเหรอผ้าแพร\" เหมียวพูดพลางตบไหล่เพื่อนดังอั๊ก ส่งผลให้อีกฝ่ายตาสว่าง และมองเหมียวตาเขียวปั๊ด
\"ขอบใจโขเลยว่ะ ที่ช่วยทำให้ตาสว่าง\" แพรพูดเสียงแข็ง ทำให้เพื่อนเธออีกสองคนหัวเราะร่าขึ้นมาทันที
\"เออ ว่าแต่ว่า เรื่องเป็นไง เล่ามาสิ\" มะอึกไม่รอช้า รีบสอบถามเพื่อนทันที แล้วทั้งสามคนก็เบียดเข้ามาใกล้กันมากขึ้น แล้วเหมียวก็เล่าเรื่องเมื่อวานให้เพื่อนทั้งสองฟัง แต่ก็พยายามไม่ให้เสียงลอดไปที่โต๊ะอื่นได้
\"เฮ้ย จะไปส่งบ้านเลยเหรอว่ะ ถ้ายัยทรายมันรู้ ไม่ลงไปดิ้นๆ กับพื้นเหรอว่ะเนี่ย\" มะอึกพูดกลั้วหัวเราะ ทำให้เพื่อนของเธอทั้งสองอดที่จะขำตามไม่ได้ เพราะทั้งสามคนอดที่จะจินตนาการภาพของทราย เพื่อนร่วมชั้นของเธอ เวลาที่มีอะไรมาขัดใจ
\"ตายยากจริงๆ พูดถึงก็มานู่นเลย\" แพรพูดพลางชี้ชวนให้เพื่อนๆ ดูเด็กผู้หญิงคนนึง เดินกรีดกรายมาทางโรงอาหาร
\"ปากมาก่อนตัวจริงๆ\" มะอึกพูดพลางมองเด็กผู้หญิงหน้าหมวยไม่วางตา คำพูดของเธอทำให้เพื่อนทั้งสองหัวเราะก๊าก ทรายจะชอบทาปากสีชมพูอมแดง มันดูน่าเกลียดมากกว่าน่ารัก ลิปสติกสีนี้หากว่าใช้กับผู้ใหญ่หน่อย ก็คงจะดูดีไม่น้อย แต่กับเด็กผู้หญิงวัยนี้ ที่สวยใสตามธรรมชาติอยู่แล้ว กลับทำให้มันดูไม่งามตา
\"หัวเราะอะไรไม่ทราบ\" เสียงพูดอย่างถือดีดังขึ้น ขณะที่ทั้งสามกำลังหัวเราะท้องคัดท้องแข็ง
\"เกี่ยวอะไรกับเธอด้วย\" แพรพูดพลางเหล่ตามองด้วยความขบขัน ทำให้อีกฝ่ายลมออกหูทันที
\"มันก็คงไม่เกี่ยว ถ้าหัวข้อที่เธอหัวเราะอยู่ ไม่ใช่ฉัน แต่ก็ช่างเถอะนะ ยังไงเธอก็ต้องก้มลงกราบฉันอยู่แล้วไม่กี่วันนี้ เพราะยังไงปิ๊กเขาต้องเป็นของฉัน เมื่อวานเราคุยกันสนุกมากๆ เลย\" ทรายพูดจีบปากจีบคอ ทำให้ทั้งสามคนอยากจะถีบปากเธอด้วยความหมั่นไส้เสียเหลือเกิน
\"งั้นเหรอ\" เหมียวพูดเสียงสูง เลิกคิ้วมองทรายที่ดูหงุดหงิดเล็กน้อย เพราะถูกขัดจังหวะการพูด \"แล้วเขาเล่าให้เธอฟังหรือเปล่าว่าเมื่อวานไปไหนกับฉันมา แล้วเขาเล่าให้ฟังหรือเปล่าว่าเขาจะไปส่งฉันที่บ้าน\"
\"กรี๊ดดดดดดด ไม่จริง ฉันจะไปถามปิ๊ก\" ยัยทรายกรีดร้องราวกับหมูโดนน้ำร้อน
\"ก็เอาซี่ ถ้าเธออยากให้เขามองว่าเธอทำตัวเป็นเจ้าของเขาก่อนเวลา\" แพรพูดขึ้นลอยๆ ทำให้ทรายชะงักการก้าวย่างทันที
\"แกหมายว่าว่าไง\" ทรายหันหน้ามามองแพรอย่างสงสัย
\"ถ้าไม่รู้ ฉันจะบอกให้เอาบุญนะ ผู้ชายเขาไม่ชอบให้ใครทำตัวเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ แต่ยิ่งอารมณืตอนนี้ของเธอนะ คะแนนคงลดไปโขเลยล่ะ\" แพรพูดต่อ ทำให้ทรายทำเสียงกระฟัดกระเฟียด แล้วเดินไปอีกทางที่ไม่ใช่โรงยิมทันที
\"แพรทำไมแกไปพูดกับมันอย่างนั้นว่ะ\" มะอึกถามพลางขมวดคิ้ว
\"นั่นดิแพร ความจริงแกน่าจะปล่อยให้มันขึ้นไปฟ้อง จะได้โดนนายนั่นเกลียด\" เหมียวพูดอย่างไม่เข้าใจ แพรกระตุกยิ้มขึ้นที่มุมปาก แล้วสะกิดให้เพื่อนทั้งสองเข้ามาใกล้ยิ่งขึ้น
*******
นาฬิกาบอกเวลาใกล้จะ 8 โมง ตอนนี้พวกชมรมบาสเริ่มเก็บลูกบาส และทยอยไปอาบน้ำอย่างรวดเร็ว เพื่อเตรียมตัวไปเข้าแถวตอน 8 โมงสิบห้า เหมียวเดินขึ้นไปในโรงยิมและตรงไปที่สนามบาส เธอเห็นเขาเก็บลูกบาสอยู่เป็นคนสุดท้าย เขาทำหน้าแปลกใจนิดๆ เมื่อเห็นเธอ เขาหยุดและเลิกคิ้วสูงเป็นเชิงถาม
\"มีเรื่องจะคุยด้วยนิดหน่อย\" เหมียวพูดเสียงเบา ทำหน้าสลด เขาพยักหน้าน้อยๆ เป็นเชิงตกลง
\'พอเขาตกลงแกก็ทำหน้าแบบ ลำบากใจไม่รู้จะพูดยังไง\'
\"คือ เอ่อ เราไม่รู้ว่าควรจะบอกปิ๊กดีไหม\" เหมียวทำหน้าแบบกลืนไม่เข้าคายไม่ออก
\"พูดมาสิ\" เขาพูดพลางหยิบผ้าขนหนูผืนเดียวกับตอนเช้ามาเช็ดหน้า
\'สำคัญที่สุด เรื่องนี้แกต้องทำตัวเป็นนางเอก ไม่ใช่นางร้าย ฉะนั้น แกต้องยอมกัดฟันทำเป็นไม่เกลียดยัยทรายมัน\'
\"เกี่ยวกับทรายน่ะ\" เหมียวพูดขึ้น พลางมองหน้าปิ๊กหวั่นๆ
\"ทราย ทำไมเหรอ\" เขาหยุดเช็ดหน้าและมองหน้าเหมียว
\'แกต้องสังเกตปฏิกิริยาตอนแกพูดเรื่องทรายให้ดีนะ ดูสิว่าเขามีใจให้ยัยทรายมากไปเท่าไหร่แล้ว\'
\"เมื่อเช้าทรายได้ยินพวกเราคุยกันเกี่ยวกับปิ๊ก เขาก็เลยเข้าใจผิดว่าปิ๊กชอบเรา คือเราไม่ได้ตั้งใจนะ เราแค่เราให้เพื่อนเราฟังว่าเมื่อวานปิ๊กช่วยไปซื้อของก็เท่านั้น พอดีทรายได้ยินพอดี เรารู้ว่าปิ๊กชอบทราย เราแค่...\"
\'พอพูดถึงตรงนี้ แกบีบน้ำตาไปเลย ประมาณว่า กูรักมึง แต่มึงรักคนอื่น รู้บ้างไหม ประมาณนี้ แกทำได้นะเหมียว\'
\"ใครบอกว่าเราชอบทราย\" บิงโก เสียงในใจของเหมียวดังขึ้น
\"ก็เราเห็นทรายเอาผ้าขนหนูมาให้ มาคุยด้วย แถมทรายยังบอกว่าโทรคุยกันทุกคืน อีกอย่าง เห็นเมื่อวานปิ๊กถามถึง เราไม่ว่าหรอกถ้าปิ๊กจะชอบใคร\" เหมียวพูด ขณะที่น้ำตาคลอเบ้า เหมียวหันหน้าไปทางอื่น กระพริบตาถี่ๆ
\"เธอก็เอาผ้าขนหนูมาให้ แถมเช็ดให้ เอาน้ำมาให้ แล้วเธอใช่แฟนเราหรือเปล่าล่ะ\" ปิ๊กพูดพลางเอานิ้วปาดน้ำตาเหมียวที่ไหลลงมา \"คิดมาก\" เขาขยี้หัวเธอเบาๆ
เหมียวยิ้มกว้าง ทำให้เขารู้สึกใจเต้นอย่างบอกไม่ถูก แม้ว่าเขารู้จักกับเธอแค่วันสองวัน แต่เธอก็ทำให้เขามีหลายอารมณ์กับเธอเหลือเกิน ไม่ว่าจะเป็นโมโห แปลกใจ ประหลาดใจ สงสาร เห็นใจ เอ็นดู หรือว่าอะไรก็ตาม
\'ผู้ชายส่วนใหญ่มันจะอ่อยผู้หญิง แกบีบน้ำตาเข้าหน่อย มันก็ใจอ่อน\'
\'ผ้าแพร แผนแกสำเร็จอีกแล้วนะ\' เธอคิดยิ้มๆ
\"งั้นเราไปอาบน้ำก่อนนะ เดี๋ยวไปเข้าแถวไม่ทัน\" ปิ๊กพูดยิ้มๆ
\"งั้นเย็นนี้เรามาดูปิ๊กซ้อมได้ใช่ไหม\" เหมียวพูดขึ้น แต่ก็ทำหน้าสลดไปนิดหน่อย \"เออ เรารู้ว่าเวลาซ้อมปกติของชมรมทรายเขาจะมานั่งดู เราว่าเราไม่มาดีกว่า\"
\"อยากมาก็มาสิ\" ปิ๊กพูดเรียบๆ พลางกดหัวเธอเบาๆ แล้วเดินเลี้ยงเข้าห้องแต่งตัว เหมียวกระตุกยิ้มที่มุมปาก ยัยทราย ยกนี้ฉันชนะ
*********************************************************
แมวส้มคุย ---
ถ้าแวะเข้ามาอ่าน ก็แวะเข้ามาเม้นต์หน่อยนะจ๊ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น