รามสูรสุริยะชนะหมู่มาร

ลำดับตอนที่ #3 : ถึงจะไม่ขับมอเตอร์ไซค์ก็ควรใส่หมวกกันน็อก เผื่อมีอะไรร่วงใส่หัวจะได้ปลอดภัย

     “เฮ้ยสมชาย มาถึงรึยัง อรภาจะเช็กชื่อแล้วนะ” หมอกที่กำลังมุดอยู่ใต้โต๊ะเรียนกระซิบผ่านโทรศัพท์มือถือ “อะไรนะยังอยู่โคราช โรงเรียนอยู่กรุงเทพแล้วแกไปทำอะไรที่โคราช” หมอกฟังสมชายไม่ค่อยรู้เรื่องเพราะเสียงรอบข้างจากฝั่งสมชาย “เออ เอ็งเหยียบเต็มคันเร่งเลย นี่คาบแรกอยู่ วันนี้จะถ่ายรายการทำอาหารนะ ซื้อน้ำแข็งแห้งมาแล้วใช่ไหม ดีๆ อาจจะมาทันคาบพัก แค่นี้ก่อนนะ”
     หมอกเงยหน้าขึ้นมาแล้วเห็นว่าทุกคนรวมถึงอาจารย์อรภากำลังจ้องอยู่ อาจารย์อรภาถาม “คุยเสร็จรึยัง” หมอกรู้ว่าอาจารย์ประชดเลยเงียบไป “เธอรู้ไหมวันนี้ประธานาธิบดีจากสหรัฐอเมริกาเขามาซื้อน้ำพริกปลาทูแถวโรงเรียนเจริญพวง เขาเลยถือโอกาสนี้มาเยี่ยมชมโรงเรียน ดังนั้นพวกเธอทำตัวดีๆหน่อย ไม่อย่างนั้นเห็นน้ำพุในสวนนั้นไหม” นักเรียนทุกคนหันไปมองแล้วตอบว่า “เห็นครับ/ค่ะ” อาจารย์อรภาพูดต่อ “ครูจะเอาหัวเน่าๆของพวกเธอไปเสียบไว้กลางน้ำพุแล้วเอาเลือดโสมมของพวกเธอไปแทนน้ำ...”
     ขณะที่อาจารย์อรภากำลังบ่นอยู่นั้นประธานาธิบดีก็เดินเข้ามาพอดี อิงฟ้าบอกทำความเคารพ “เอเวอรี่บอดี้สะแตนอั้พ” ทุกคนยืนขึ้นแล้วกล่าวสวัสดีว่า “ไจ้เจี้ยนกังปี่” ประธานาธิบดีบอกกับล่ามให้ทุกคนนั่งลง ล่ามบอกว่าประธานาธิบดียินดีมากที่ได้มาเยือนโรงเรียนที่ได้รับการยอมรับจากมนุษย์ต่างดาวว่าดีที่สุดในเอกภพ ปลาทูแถวบ้านพวกคุณอร่อยมาก แต่แม่ค้าขี้งกต่อราคาสองบาทก็ไม่ได้ เขาหวังว่าใครหลายๆคนอาจจะมีความฝันอยากเป็นประธานาธิบดีเหมือนเขา ดังนั้นเขาจะให้เวลาส่วนตัวเพื่อให้นักเรียนทุกคนสัมภาษณ์เพื่อเป็นประโยชน์ในการตัดสินใจในอนาคต นักเรียนดูตื่นเต้นขึ้นมาทันทีทำให้ประธานาธิบดียิ้มอย่างอบอุ่น
     ต่อไปนี้คือการสัมภาษณ์ส่วนหนึ่งระหว่างนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่สี่ทับสองและประธานาธิบดีแห่งสหรัฐอเมริกา
     อิงฟ้า : ขอบคุณที่สละเวลาอันมีค่าของคุณมากนะคะ (ล่ามแปลแล้วประธานาธิบดียิ้ม) คือหนูสงสัยมานานแล้วว่าคนที่มีความมุ่งมั่นจะเป็นประธานาธิบดี ต้องผ่านอะไรมาบ้างในชีวิต อย่างหนูก็อยากที่จะเป็นนักเขียน เพราะหนูอยากถ่ายทอดประสบการณ์ต่างๆที่หนูได้พบเจอมาให้คนอื่นได้รับรู้ และความทรงจำของหนูจะไม่ตายไปกับกาลเวลา หนูเลยอยากทราบถึงแรงบันดาลใจในการทำงาน สิ่งที่ทำให้คุณลุกขึ้นสู้ในยามท้อแท้สิ้นหวัง และไฟที่คอยกระตุ้นความมุมานะของคุณมากๆนะคะ
     ประธานาธิบดี : สแวกกิ้งโยโล่
     หมอก : ขอบคุณนะครับที่เปิดโอกาสให้ถาม คือผมเคยนึกว่าเวลาประธานาธิบดีอยากกินปลาทูเขาจะไม่ออกมาซื้อเองเพราะมีหลายคนที่ไม่ประสงค์ดีอาจใช้โอกาสนี้ในการก่อความไม่สงบได้ง่าย
     อิงฟ้า : เหมือนตอนเจเอฟเคโดนยิงใช่ไหม
     หมอก : ใช่ครับ จากตัวอย่างเหตุการณ์ลอบสังหารจอห์น เอฟ เคเนดี้ ทำให้ผมสงสัยถึงความรัดกุมของการรักษาความปลอดภัยของอเมริกา เป็นความสงสัยส่วนตัวน่ะครับ ผมอยากทราบถึงระบบการรักษาความเป็นส่วนตัวครับ ว่ามีบอดี้การ์ดอยู่ตรงจุดไหนและมีกลยุทธ์ในการรับมือเหตุการณ์เฉพาะหน้าอย่างไรครับ
     ประธานาธิบดี : สแวกกิ้งโยโล่
     ปืน : นี่เป็นการบ้านวิชาอาจารย์อรภานะครับ จงพิสูจน์ว่าไม่มีจำนวนเต็มบวก x, y, และ z ที่ทำให้ x^n + y^n = z^n ; เมื่อ n เป็นจำนวนเต็มที่มากกว่า 2
     ประธานาธิบดี : สแวกกิ้งโยโล่
     การันต์ : พ่อผมเป็นสุลต่าน มีบ้านเป็นร้อยหลัง มีเครื่องบินรบร้อยลำ มีฐานทัพนิวเคลียร์ หากใครรุกร้าวแดนไทย พ่อจะจับทำเมียให้หมด เพราะพ่อของผมนั้นเป็นสุลต่าน
     ประธานาธิบดี : ผมเคยเจอพ่อของคุณหลายครั้ง เขาเป็นคนที่รวยที่สุดเท่าที่ผมเคยเจอ และผมชื่นชมในหลายอย่างที่ท่านมาก ผมจำได้ว่าผมยืมเงินพ่อคุณแล้วไม่คืน และฝากไปบอกพ่อของคุณด้วยว่าผมไม่คิดที่จะคืน ถ้าอยากได้คืนคงต้องประกาศสงครามกับประเทศของผมเสียก่อน ไอ้พวกเอเชียลิ่วล้อเอ้ย อ่อน เจอบุชเช่อลากเข้าป่าทีก็โดนคิลแล้ว พวกนูปผิวเหลือง แม่แกเป็นหนูแฮมสเตอร์
     ธาม : กาก
     ประธานาธิบดี : สแวกกิ้งโยโล่
     ต้อง : วันสเต็ปโคลส เซอร์ ไอแฮฟดาย เอเวฟรี่เดย์ เวททิ่งฟอร์ยู ดาร์ลิ่งดอนท์ บีอะเฟรด ไอแฮฟเลิฟยู ฟอร์อะทาว แซนเยียร์ แอนด์เลิฟยูฟอร์อะทาว แซนมอร์
     ประธานาธิบดี : สแวกกิ้งโยโล่
     เก้า : ขอบคุณที่สละเวลานะครับ ในสังคมของเรามีอาชญากรรมมากมายจากการที่ทุกคนไม่เคารพกฎหมาย ทั้งปัญหาใหญ่อย่างปัญหาการฉ้อโกง และปัญหาเล็กอย่างเช่นพวกซิ่งมอเตอร์ไซค์กวนเมือง พวกอาจารย์ที่ไม่เคารพในสิทธิของนักเรียน คนที่ทำผิดแล้วก็ใช้ทนายเป็นเครื่องกำบังตัวเองหรือปกปิดหลักฐาน หรือแม้กระทั่งตำรวจที่ปล่อยให้คนทำผิดลอยนวลไปได้เพื่อผลประโยชน์ส่วนตน คุณมีความเห็นอย่างไรกับเรื่องนี้ครับ
     ก่อนที่ประธานาธิบดีจะทันได้ตอบอะไรก็ได้ยินเสียงนกฝูงใหญ่บินเข้ามาในห้องเหมือนกำลังหนีอะไรสักอย่าง เมื่อทุกคนหันไปทางต้นเสียงก็เห็นรถมอเตอร์ไซค์แล่นทะลุหน้าต่างเข้ามาชนหัวประธานาธิบดีหลุดเลือดกระฉูดเต็มห้อง คนขับถอดหมวกกันน็อกออกมาแล้วพูดว่า “ซื้อน้ำแข็งแห้งมาแล้ว เอาไงต่อ”
     อาจารย์สติกำลังชงกาแฟกินที่ห้องพักครู ขณะที่กำลังซดกาแฟร้อนๆจากแก้วอยู่นั้นก็มีเสียงระเบิดดังขึ้นในตึกทำให้ตึกสะเทือนและกาแฟหกรดอาจารย์สติ สักพักเสียงก็เงียบลง และพวกอาจารย์ก็คิดว่าพวกห้องสี่ทับสองคงทำอะไรสักอย่างระเบิด ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร ทำหน้าที่กันต่อไป คาบที่สองเป็นคาบของอาจารย์สติซึ่งสอนวิชาสืบสวนคดีฆาตกรรม เมื่ออาจารย์เดินมาถึงก็รู้สึกว่าห้องเรียนโวยวายผิดปกติ เมื่อยืนมองจากนอกประตูห้องก็เห็นเก้ากับธามกำลังถูพื้นอยู่ “พวกเธอทำอะไรกันน่ะ” อาจารย์สดิถาม
     ธามตอบว่า “ซักผ้าครับ” อาจารย์สติถาม “ทำน้ำแดงหกเหรอ” เก้าพยักหน้า “แต่อาจารย์ว่ากลิ่นเหมือนเลือดนะ”
     ทุกคนเงียบ อาจารย์หัวเราะ “พูดเล่นน่ะนักเรียน คราวหลังชงน้ำแดงระวังหน่อยสิ จำกฎข้อแรกของการเป็นนักสืบที่ดีได้ไหม” นักเรียนตอบ “สำรวจสิ่งแวดล้อมให้ดีเพราะมันอาจเป็นหลักฐานที่ฆาตกรลืมกลบเกลื่อนครับ/ค่ะ”
     อาจารย์ยิ้ม “เก่งมาก เอาลูกอมไปเลย” อาจารย์ควักลูกอมออกโยนให้นักเรียน ทุกคนร้องดีใจอย่างเบิกบาน มีคนหนึ่งกระชากเสื้อออกแล้วตะโกนว่า “ฆ่าให้เหี้ยน!”
     “แต่อาจารย์ว่าอาจารย์ได้กลิ่นของศพเพิ่งตายนะ” ทุกคนเงียบ การันต์กระซิบกับหมอก “ให้พ่อเราเรียกพวกมาเก็บเลยไหม” อาจารย์หัวเราะ “พูดเล่นน่ะนักเรียน จำกฎข้อสองของการเป็นนักสืบที่ดีได้ไหมนักเรียน” นักเรียนตอบ ทั้งห้องกลับมามีความสุขอีกครั้ง “สติ โลกสฺมิ ชาคโร สติเป็นเครื่องตื่นในโลก” อาจารย์เดินเข้ามาในห้อง สังเกตเห็นควันจากหลังห้องซึ่งกำลังจะถามนักเรียนว่ามันคือควันอะไร อาจารย์สติเหยียบเลือดประธานาธิบดีสะดุดล้มหัวฟาดพื้นหัวหลุดกระเด็นออกนอกประตู ทุกคนเงียบ เก้าเป็นคนแรกที่พูด “อีกแล้วเรอะ”
     กลุ่มแพะโง่และธามประชุมลงมติว่าจะเอายังไงกับชีวิตดีขณะที่หลายคนเช็ดคราบเลือดและเศษสมองบนพื้นห้องและกำแพง การันต์เสนอว่า “พ่อเราเป็นสุลต่าน เราไม่เกี่ยว” หมอกเสนอให้อำพรางศพด้วยการทุบผนังแล้วยัดศพเข้าไปแล้วฉาบปูน สมชายถูกส่งไปซื้อปูนที่ร้านแป๊ะแหบ ธามนั่งนับแบงก์พันจากกระเป๋าสตางค์ที่หยิบจากศพประธานาธิบดี
     อิงฟ้ากำลังอัพรูปประธานาธิบดีลงเฟสบุ๊กอยู่ขณะที่ควันลอยเข้าเต็มหน้า ควันมาจากปืนและต้องที่กำลังใช้น้ำแข็งแห้งพยายามเชื่อมหัวประธานาธิบดีและอาจารยสติให้ติดกับร่าง ซึ่งดูเหมือนจะได้ผลดี สักพักต่ายวิ่งเข้ามาในห้องแล้วบอกว่า “อาจารย์กนิษฐ์จะมาแล้ว! เร่งมือเร็วทุกคน!” ทุกคนโวยวายเร่งเก็บหลักฐานให้เร็วขึ้น จังหวะนั้นสมชายวิ่งเข้ามาพร้อมถังใส่น้ำแข็งแห้ง ปืนรีบเตรียมอุปกรณ์
     การันต์มองภาพจากกล้องวงจรปิด อาจารย์กนิษฐ์กำลังเดินขึ้นบันไดจากชั้นสองมายังชั้นสี่ ทุกก้าวขึ้นบันไดค่อนข้างช้าซึ่งหมายถึงพวกเขายังพอมีเวลา ธามกำลังจะเอาขวานทุบผนังขณะที่ต้องตะโกนบอกทุกคนว่า “ต่อหัวประธานาธิบดีกลับได้แล้ว” ทุกคนรีบเข้ามามุงอย่างตื่นเต้นโดยเฉพาะปืนที่ผลักทุกคนออกเพื่อดูผลงานของตัวเอง ในที่สุดโลกจะจารึกชื่อของเขา นายธนกร ว่าเป็นนักวิทยาศาสตร์อัจฉริยะที่ชุบชีวิตมนุษย์ได้สำเร็จเป็นคนแรก
     ประธานาธิบดีทำหน้างง ปืนเรียกสติเขากลับมา “พูดอะไรสักอย่างสิครับ” ทุกคนเงียบกริบรอให้เขาพูด “อะไรสักอย่าง” ทุกคนร้องดีใจ วงโยทวาทิตเดินขบวนเข้ามาเล่นเพลง ‘พ่อเป็นสุลต่าน’ เก้าขัดขึ้นมาว่า “ประธานาธิบดีพูดได้แค่สแวกกิ้งโยโล่ไม่ใช่เหรอ” ทุกคนเงียบ เมื่อมองที่ชุดของประธานาธิบดีมีคราบกาแฟหกอยู่ ต้องบอกกับทุกคนว่า “สงสัยเราต่อหัวผิดคนน่ะ”
     ประธานาธิบดีพูดต่อ “เมื่อกี้ครูจำได้ว่าล้มลงแล้วทุกอย่างก็มืดไปเลย นี่ครูอยู่ที่ไหนเนี่ย พวกเธอช่วยครูใช่มั้ย ครูดีใจมาก....” ก่อนจะทันได้พูดอะไรต่อธามก็ใช้ขวานจามหัวประธานาธิบดีหลุดเลือดพุ่งกระฉูดเต็มห้อง อาจารย์กนิษฐ์มองมาจากหน้าประตูห้องว่าเกิดอะไรขึ้น อาจารย์ตกใจมาก แล้วรีบวิ่งหนีไปชั้นล่างแล้วตะโกนไม่หยุดว่า “ไฟไหม้!”
     อาจารย์อรภาที่สอนอยู่ห้องข้างๆเดินมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น เห็นควันสีเทาจำนวนมากลอยออกมาจากห้องสี่ทับสอง นักเรียนห้องข้างๆเริ่มออกมาดูและวิ่งแตกตื่นลงไปที่ชั้นล่าง เสียงรถดับเพลิงดังตัดกับเสียงเฮลิคอปเตอร์ที่มาช่วยชีวิตประธานาธืบดี สักพักยูเอฟโอที่สุลต่านสั่งมาช่วยบุตรชายบินมาสมทบแต่ความเสียหายเกินเยียวยา ไม่พบร่างของประธานาธิบดีและอาจารย์สติแต่อย่างใด ตำรวจเชื่อว่าเหตุเกิดจากอาจารย์สติต้มแก๊สทิ้งไว้นานเกินไป แต่ทุกคนในห้องสี่ทับสองรู้ว่าเป็นเพราะปืนลืมปิดฝาถังน้ำแข็งแห้ง ควันที่ออกมาเลยดูเหมือนไฟไหม้อาจารย์กนิษฐ์เลยคิดไปเอง และสมชายเห็นเป็นโอกาสดีจึงถือโอกาสเผาห้องพักครูไปด้วยเลย
     หมอกยืนดูอยู่ไฟที่กำลังโหมไหม้อาคารเรียนขณะที่รถดับเพลิงและยูเอฟโอกำลังพยายามดับไฟอยู่ หันไปถามกับสมชายว่า “จะมีใครรู้เรื่องนอกจากเราอีกรึเปล่า” สมชายส่ายหน้า “ไม่มีทางหรอก ไฟช่วยกลบหลักฐานให้เราอย่างแนบเนียน หากจะมีใครมาขุดเรื่องพวกเรา ก็มีแค่นักสืบระดับอัจฉริยะเท่านั้น”