คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : petite love ♡ 04
PETTITLE LOVE
chapter04.
Kim Hanbin’s part;
ผมเห็นินฮวานฮยอั้แ่เาเิน้าวเ้ามาในโรอาหารลาแ่แรแล้วรับ เพราะผมมีเรียนบ่ายเลยเ้ามาหาอะไรินรอท้อ่อนเ้าเรียน ผมยืนมอฮยอทำท่าะเ้อะัอยู่ท่ามลานที่แออั อนแรผม็ยืนำอยู่สัพัรับ แ่พอสัเไปมาเหมือนฮยอะเริ่มไม่ไหวเลยรีบเ้าไป่วย
ริๆที่ผมเินเ้าไปับแนร่าเล็นั้นผมใับริๆ็ไม่อยาให้ฮยอเินเไปเมานิรับ แ่พอเริ่มุยันไปันมาสัพัเห็นฮยอเบนสายามอไปทาอื่น ผม็แปลใเลยหา้อสสัย็พบว่ามือที่ผมับแนันลลายเป็นับฝ่ามือฮยอแทน สาบานเลยว่ารั้นี้ผมไม่ไ้ใ ผมเผลอไป..แ่เห็นแบบนี้ผมไม่ปล่อยมือแล้วแหละ
“ุัเลย วุ้ย”
เสียน้าหลัผมบ่นพึมพาเบาๆ แ่ผมที่ันไ้ยินเลยหันไปปั้นหน้าุใส่ ร่าเล็ูใที่ผมไ้ยิน เาเลยัสีหน้าใส่ผม ผมว่าเา้อ่าผมในใอยู่แน่.
อนที่ผมับมืออฮยอเินผ่านนัศึษาที่โรอาหารลานั้นบอเลยว่าผมเอแอบ็ประหม่าเล็น้อยเหมือนัน แ่ผม็ไม่ยอมละมือปล่อยออาันหรอรับ ริๆผม็่อน้าิน้วย้ำับารที่เป็นเป้าสายาอนอื่นแู่เหมือนฮยอะไม่ิน ผมเลย้อรีบเินเร็วๆ
**
เมื่อ้าวเ้ามาอยู่ในห้อพยาบาล นัศึษาที่ทำหน้าที่หมอ็ถามว่าผมเป็นอะไร
“เปล่ารับ นนี้่าหา” ผมส่ายหัวพลาี้นิ้วไปยัน้าๆ
“รับ เิไปรอบนเีย่อนรับ”
“เออ..ริๆ ผมไม่ไ้เป็นอะไรหรอรับ แ่รู้สึมึนหัวเล็น้อย” ร่าเล็ล่าวับหมอ่อนะหันมาทำหน้าไม่พอใใส่ผม อ่าว อะไรัน?
“ไปรอบนเียามที่หมอบอเถอะรับฮยอ” ผมว่าพลาทำหน้านิ่ๆ
“็ันบอว่าไม่เป็นไรไ” ยัื้อเหมือนเิม
“ฮยอ..”
“..”
“ฮยอรับ..” ผมพูเสีย่ำ
“เฮ้อ.. อบบัับลอ” ร่าเล็ั้ใบ่นเสียัให้ผมไ้ยิน่อนะเินึ้นไปนั่บนเีย
ุหมอนัศึษาที่ยืนูเหุาร์อย่าเียบๆเมื่อเห็นว่าทุอย่าเรียบร้อยแล้ว ็หยิบอุปร์และเินรไปหาฮยอที่หน้าบูอยู่ หน้าฮยอูลสุๆนผมลั้นหัวเราะแทบไม่อยู่ แ่เหมือนฮยอะเห็นเาเลยหันมามอิผม ฮ่าๆ
**
หลัาที่รวอะไรันเรียบร้อยผลปราว่า ผมื่นูมเินเหุไป หมอนัศึษาบอว่าฮยอแ่รู้สึเหนื่อย เพราะอาาศที่ร้อนและไปอยู่ับที่ที่นแออัอยู่ันเยอะนานั้น หมอเลยให้ฮยอนอนผ่อนสัแปปเียว็หายแล้ว
.
.
.
“ฮยอผมอโทษนะรับ”
ผมที่ื้อันให้ฮยอหามาหมอเริ่มรู้สึผิเลยอโทษร่าเล็ไป้วยเสียอ่อยๆ
“เหอะ! ันบอนายั้แ่แรว่าไม่เป็นไรั้หลายรอบ แ่นาย็ไม่ฟัแถมยับัับลาันมาที่นี้นไ้” ร่าเล็โวยวายเสียัใส่ผม
“็..ผมเป็นห่วฮยอนิ..”
ผมอบลับไป้วยน้ำเสียริั แู่เหมือนทุอย่าะเียบล ฮยอที่มะี้โวยวายลับเียบึ้นมาื้อๆ หน้าเาเริ่มออสี่อนะ้มหน้า้มามอหน้าััวเอ
ผมพูอะไรผิไป?
็ผมรู้สึเป็นห่วเาริๆ อนแรที่บอไปว่าผมำที่เห็นฮยอะเ้อะันั้นเรื่อริรับ แ่พอนานไปเห็นสีหน้าเาเริ่มไม่ไหวผม็รีบรเ้าไปหาเพราะผมเป็นห่วริๆ็เลยอยาให้เามาที่ห้อพยาบาลเพื่อมาเ็ู ถึร่าเล็ะบอว่าไม่เป็นไรแ่ผม็ยัไม่สบายใอยู่ีเลย้อบัับลาพามาห้อพยาบาล
.
.
ทุอย่ายัเียบ..มีแ่วามเียบ
ฮยอยั้มหน้า้มหน้า ผมที่เริ่มรู้สึอือัพยายามะเปลี่ยนบรรยาาศ เลยเินเ้าไปหาฮยอพลาเรียให้ฮยอเยหน้าึ้นมา
“ฮยอ เป็นอะไรป่าวรับ?”
ร่าเล็ที่ไ้ยินเสียผมที่ทำลายบรรยาาศเียบๆ สะุ้ใ่อนะเยหน้าึ้นมามอ และบัเอิสายาอเราทั้สอสบัน ผมมอลึเ้าไปในวาอร่าเล็รหน้าผม..สสัยัว่า ในสายาอเานั้นะมอว่าผมเป็นนยัไ ีหรือเลว? ..แ่สิ่ที่ผมไ้รับามอเ้าไปวาเานั้นผมสัมผัสเห็นไ้ถึภาพอเราทั้สอยืนอยู่้าันยิ้มให้ัน หัวเราะให้ัน มันูเป็นภาพที่มีวามสุ..
เวลาผ่านไปอย่าเนินนานเรายัสบาัน
นฝ่ายฮยอ้อหลบสายาหนี่อน
“พอเถอะ” ร่าเล็ถอนหายใ่อนะพูึ้น
“...” ผมที่ยัไม่ไ้สิลับเริ่มว่าเิม พอเถอะอะไร
“่ามันเถอะ นายออไป่อนไ้ไหม? ันเพลียอยาพัผ่อนนะ” ร่าเล็ทีู่เหมือนเ้าใผมว่าะถามอะไรรีบัพู่อนะหลับานอนราบลบนเียเหมือนะเป็นารบอไล่ผมทาอ้อม.
.
.
.
ผมที่ยืนูเหุาร์อย่าเียบๆับเรื่อที่เิึ้น ผมไม่เ้าใว่าเิอะไรระหว่าฮยอ เรื่อหมายำถามล้านัวเ็มอยู่ในสมอผม.. ผมอยาะถามว่า ‘พอเถอะ’ ประโยนี้ืออะไร? มันหมายวามอะไร? ผมไม่อาะรับรู้ไ้้วยัวเอหรอนะ ผมอยาะถามับร่าเล็ แู่เหมือนเาไม่้อาระให้ำอบผมเลยสัำอบเียว
ผม่อยๆเิน้าๆออาห้อพยาบาล ผมหวัว่าร่าเล็ะอร้อให้ผมอยู่่อ
แ่ลับไม่.. ไม่มีำพูใๆออาปาเาเลย
ผมเป็นนเลวในสายาเา..
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
TALK
แอบราม่าอยู่เล็น้อยหรือมาถึมาที่สุ้วย
ือไละพี่ินเา็ผู้ายอะ ะให้มารู้สึปิ้รัแบบ
ฮันบินเร็วแบบนี้มัน็ไม่ใ่ พี่ินแสันสนนะ ._.
สุท้าย..
อย่าลืมิแท็
ว่ารู้สึยัไับเปนี้ *ราบ*
©Tenpoints!
ความคิดเห็น