จัดหนักนานาข้อมูลการเขียนนิยาย

ลำดับตอนที่ #21 : [Other] นิยายรักที่ไม่ใช่ความรัก by Mr.Pink

************ ตอนนี้ถูกเขียนตอนตีหนึ่ง ผมพึ่งตื่นได้ไม่นาน และรู้สึกดราม่า ผมไม่รับผิดชอบอะไรใดๆทั้งสิ้นที่ผมเขียนไป เนื่องจากสติของผมไม่สมบูรณ์ตอนนี้ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน *************

   
   
  
           สวัสดีทุกคน ผมหายไปนานเลย ขอประทานโทษ มันเป็นหลายวันที่เต็มไปด้วยวิดีโอเกม ผมได้ข่าวว่ามีระเบิดแถวพาราก้อน หวังว่าคนอ่านของผมทุกคนจะปลอดภัยดี นี่วันนี้ผมไม่ได้กะจะมาเขียนอะไรหรอก แต่พึ่งตื่น อยู่ดีๆก็ท้องเสียกระทันหัน แทบจะวิ่งเข้าห้องน้ำ

            .... คุณไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องนั้น ใช่มั้ย โทษที พล่ามไปหน่อย

            อย่างไรก็ตามแต่.. เทศกาลแห่งความรักกำลังใกล้เข้ามา! ความรัก อา จะมีอะไรที่ดีกว่านี้มั้ย แถมยังมี... หนังรัก จากนิยายชื่อดังกำลังเข้าโรงอีกด้วย ผมจะไม่พูดอะไรถึงเรื่องนั้นหรอกนะ *กระแอม* ไม่พูดหรอก ต่อให้ผมจะอยากพูดขนาดไหนก็ตาม แต่บางครั้ง คนเราก็ต้องหักห้ามใจ ผมคงพูดได้แค่ว่า วันที่สิบสองนี้เรื่อง Kingsman: The Secret Service เข้าโรง และมันคงจะคุ้มเงินกว่าถ้าคุณไปดูเรื่องนั้น แทนที่จะดู...เรื่องอื่น

            เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า นานๆครั้ง ผมเองก็อ่านนิยายรัก และผมก็ชอบนะ บางครั้งเราก็ไม่อยากอ่านถึงผู้กล้าที่ช่วยกอบกู้โลก แต่เปลี่ยนมาเป็นอ่านถึงเรื่องปัญหาโลกแตกของแท้อย่างความรัก บางเรื่องก็สนุก บางเรื่องก็ไม่ได้มีสาระอะไร แต่อย่างน้อยมันก็ตลกและน่ารักมากพอที่จะอ่านฆ่าเวลา บางเรื่องก็ออกแนวลามกทะลึ่งตึงตังไปเลยก็มี แต่ นิยายรักมีเสน่ห์ของมัน และโดยรวมแล้ว นิยายรักส่วนใหญ่เป็นนิยายที่ดี

            ยกเว้นนิยายที่อ้างว่าตัวเองเป็นนิยายรัก

            จริงอยู่ ความรักเป็นสิ่งที่ขึ้นอยู่กับคำจำกัดความ แต่ผมว่าเราทุกคนรู้ดีเมื่อเห็นสิ่งที่ไม่ใช่ความรัก นิยายพวกนี้ก็เช่นกัน สิ่งที่คนเรียกว่าโรแมนติก มันไม่ โรแมนติก มันไม่ใช่ความรัก และผมไม่รู้ว่าทำไมคนเราถึงแต่งอะไรแบบนี้ อาจจะเพราะพวกเขาไม่เคยมีความรักจริงๆ หรือเขาคิดว่าสิ่งที่ตัวเองเคยมีนั้นเป็นความรัก สปอล์ยเลอร์ส: มันไม่ใช่ความรัก

            คุณอาจจะลงว่าผมพูดถึงนิยายแบบไหน เข้าเรื่องเลยดีกว่า

            TRIGGER WARNING: อ่านหัวข้อแต่ละอันด้วยนะครับ

            1. การข่มขืน

            คือ ผมจำเป็นต้องอธิบายมั้ยเนี่ย? แต่ ไม่ การข่มขืนไม่ใช่ความรัก และมันเป็นอะไรที่น่าขยะแขยงที่สุดเมื่อผมเห็นการข่มขืนในนิยายที่ถูกนำมาแต่งเป็นความรัก ข่มขืนก็คือข่มขืน มันไม่ใช่ความรัก และถ้าเหยื่อตกหลุมรักกับคนที่ข่มขืนตัวเอง มันก็ไม่ใช่ความรัก แค่พฤติกรรมที่เกิดขึ้นจากการถูกทารุณกรรมทั้งทางร่างกายและทางจิตใจ มัน ไม่ใช่ ความรัก

            ผมพอจะเข้าใจโดยพื้นฐานว่า มนุษย์เราสามารถช่วยตัวเองได้แทบกับทุกสิ่ง เพื่อนผมคนนึงมีอารมณ์มากเมื่อเห็นไหล่คริสเตียน อีวานส์ แต่การอยากสอด*beep*เข้าไปไต้รักแร้กัปตันอเมริกา มันยังฟังดูมีพิษมีภัยน้อยกว่าการเห็นคนถูกข่มขืนแล้วมีอารมณ์ เพราะอะไร? เอ่อ ข่าวใหม่ สำหรับคนที่ไม่รู้ แต่มีคนที่ถูกข่มขืนจริงๆอยู่ มีคนที่ต้องเผชิญกับมัน เอาชีวิตรอดจากมัน หรือที่แย่กว่านั้น ตายเพราะมัน

            แต่สื่อเรากลับเอามันมาทำเหมือนเป็นเรื่องเล็ก เหมือนมันไม่ใช่ปัญหา ผมหนีมันไม่พ้นเลยนะ รู้มั้ย เริ่มแรกก็เริ่มจากหนังไทยที่มีการตบจูบข่มขืนนางเอกแล้วรักกันตอนท้าย.. ต่อมาก็มาที่นิยาย.. แล้วก็ฟิควาย ตัวดีเลยพวกคุณน่ะ *ถอนหายใจ* ผมไม่รู้จะอธิบายให้มันยาวเหยียดแค่ไหน แต่การข่มขืนไม่ใช่ความรัก

            คุณเอาเหตุการณ์ที่ผู้คนในชีวิตจริงเผชิญหน้าทุกวันมาบอกว่ามัน "เซ็กซี่" ไม่ได้นะ ไม่ใช่แค่ว่ามันเป็นการไม่เคารพเหยื่อที่ถูกข่มขืน แต่มันเป็นอิทธิพลที่ไม่ดีต่อคนดูด้วย ผู้หญิงคนหนึ่งเคยร้องไห้ใส่ผมว่าเธอกลัวว่าวิธีเดียวที่เธอจะมีอารมณ์ทางเพศคือการถูกข่มขืน เพราะเธอเกิดอารมณ์ตอนดูหนังแนวนั้น

            *ถอนหายใจ* มนุษย์เราเกิดอารมณ์มันได้กับทุกสิ่ง ผมจะยอมรับข้อนั้นก็ได้ แต่ไม่ใช่บนสื่อได้ไหม ขอซักอย่างล่ะ อย่าเอาดอกไม้ไปโรยบนการข่มขืน ระบายสีรุ้งและยูนิคอร์นให้มันสวยงาม การข่มขืนก็คือการข่มขืน อย่าบอกว่ามันเป็นความรัก อย่าบอกว่าเหยื่อ "สมควร" ที่จะได้รับมัน

            คุณรู้มั้ยว่าประโยคที่พวกคุณแต่งๆกัน มีเหยื่อข่มขืนได้ยินมันจริงๆ จากหูคนที่ข่มขืนพวกเขา บอกว่าพวกเขาสมควรจะโดน เพราะพวกเขายั่ว เพราะพวกเขาเกิดอารมณ์ตอนโดนข่มขืน คุณกำลังเอาเรื่องที่คนจริงๆเจอทุกวันมาแต่งอยู่ และผมรู้ดีว่าผมห้ามความเ-ยนคนเราไม่ได้ แต่อย่างน้อย มีความรับผิดชอบต่อสังคมหน่อย อย่าบอกว่ามันเป็นความรัก เพราะว่ามันไม่ใช่

            2. ความสัมพันธ์แบบทารุณ

            หรือ Abusive Relationship ผมไม่รู้จะแปลแบบไหนดี นั่นคือคำแปลที่ผมคิดออกอันเดียว ผมว่าพวกเราทุกคนคงคุ้นชินกับคำนี้แหละ แต่พอได้ยินแล้ว พวกคุณก็มักจะนึกถึงความสัมพันธ์แบบที่คนรักทุบตีกัน ทำร้ายกัน สามีขี้เมาทำร้ายแม่ มีลูกชายตัวเล็กๆยืนมอง เสียงเด็กทารกร้องไห้อยู่ในแบ็กกราวด์

            มันอาจจะใหม่สำหรับบางคน แต่ความสัมพันธ์แบบนี้ไม่จำเป็นจะต้องเป็นการทำร้ายกันทางกายเสมอไป แต่ทางจิตใจทางอารมณ์ก็เช่นกัน ผมมองว่ามันเป็นอะไรที่ใหม่สำหรับหลายคน และคนที่แต่งถึงอะไรแบบนี้ก็ยังไม่รู้ดีมากพอ เพราะฉะนั้น เนื่องจากผมเป็นคนที่มีประสบการณ์โดยตรง ผมคิดว่าผมควรจะพูดถึงมัน

 

            เคยไหม อ่านนิยายแล้วมีฉากที่ตาพระเอกหึงหวงนางเอก เวลาเห็นชีไปคุยกับผู้ชายอื่น แล้วก็ลากแขนเธอมา มีนางเอกร้อง "โอ้ย เจ็บนะ อีตาบ้า >O<" ก่อนที่พระเอกจะดึงเธอเข้ามาจูบ บอกว่าเธอเป็น"ของ" เขาคนเดียว ไม่ใช่ของคนอื่น บ้างก็ว่าเธอเสียๆหายๆ ว่าเธอมันร่าน

            ผมเกรงที่จะต้องพูดว่า นั่นคือสัญลักษณ์ของ Abusive Relationship อย่างหนึ่ง การเป็นเจ้าเข้าเจ้าของตัวคนรัก ในความสัมพันธ์ที่ดี ต้องมีความเคารพซึ่งกันและกัน ไม่มีใครเป็นเจ้าของใคร การทำแบบนี้เป็นการทำให้คนรัก "รู้สึกผิด" ที่ไปคุยกับผู้ชายคนอื่น และนั่นไม่ใช่เรื่องดี ไม่

            มีอีกนะ แน่นอน แต่อันนั้นคือฉากที่ผมเห็นบ่อยมากที่สุด รองลงมาก็คงจะเป็น การเข้ามาควบคุมชีวิต บงการว่าต้องทำอย่างนี้อย่างนั้น เฮ้ย คนรักนะคุณ ไม่ใช่ผู้ปกครองคนที่สาม ผมเข้าใจว่าคนเราไม่รู้น่ะมันมี แต่ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมคนถึงคิดว่าการกระทำพวกนี้เป็นเรื่องโรแมนติก ครั้งสุดท้ายที่มีคนทำกับผมแบบนั้น มันจบไม่สวย

            3. บทสรุป (เพราะผมนึกถึงประเภทอื่นไม่ออกแล้ว สองอันแรกมันค่อนข้างจะครอบคลุม)

            ทำไมผมถึงมาบอกคุณเรื่องพวกนี้? คุณอาจจะงงๆ

            นิยายรักเป็นแนวที่ดังมากในไทย อย่างน้อยก็สำหรับผม มีตลาดคนอ่านนิยายรักเยอะกว่าแนวอื่นๆ มีนิยายรักตีพิมพ์เยอะแยะเต็มไปหมด มีเด็กวัยรุ่นอ่านนิยายรักพวกนี้ แล้วก็คิดว่า "เฮ้อ ฉันอยากมีความรักแบบนี้จัง" แล้วก็เอามันมาเป็นแบบอย่าง มาเป็นเป้าหมายของตัวเอง

            ถ้าคุณแต่งสิ่งที่ไม่ใช่ความรักลงไป พวกเขาก็จะเชื่ออยู่ดีว่ามันใช่ และนั่นจะสร้างปัญหามากมายตามหลัง มากเกินกว่าที่มันจะคุ้ม โรงเรียนไม่สอนเด็กเรื่องความรักเท่าไหร่หรอก เขาไม่สอนเรื่อง Abusive Relationship แน่นอนอยู่แล้ว นั่นเป็นเรื่องที่น่าเศร้า แต่มันเป็นเรื่องจริง

            ผมมองว่านักเขียนที่ดี ควรมีความรับผิดชอบต่อสังคมด้วย คุณเขียน และมีคนอ่าน และในขณะที่นักอ่านโตหน่อยอาจจะแยกแยะถูก นักอ่านบางคนก็ยังเด็กเกินกว่าจะใช้วิจารณญาณตัดสินอะไรๆด้วยตนเอง แต่นั่นก็ไม่ใช่ข้ออ้างอยู่ดี

            ผมเคยอ่านเหตุผลเกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่นะ นักเขียนชื่อดังคนหนึ่งบอกว่านิยายรักไม่สามารถจะเป็นนิยายรักที่ดำเนินเรื่องอย่างราบรื่นได้ และจำเป็นต้องมี 'คอนฟลิคท์' ผมมองว่าคอนฟลิคท์น่ะได้ แต่คอนฟลิคท์โง่ๆน่ะพอเถอะ เขาบอกว่ามันจะทำให้เรื่องน่าเบื่อ ถ้าไม่มีคู่รักทะเลาะกันทำร้ายกัน มันมีตั้งหลายวิธีที่ทำให้เรื่องซับซ้อนโดยไม่ต้องทำแบบนั้น เพราะ ขอโทษที ความสัมพันธ์ที่น่าเบื่อที่คุณว่าน่ะ เป็นความสัมพันธ์ที่ถูกต้อง

            เอาเถอะ เอาเป็นว่า เราจำเป็นต้องมีคอนฟลิคท์จริงๆเพื่อให้เนื้อเรื่องน่าสนใจ แต่มันมีคนอ่าน มีคนเห็นความสัมพันธ์แบบนี้และคิดว่ามัน "ดี" ซึ่งมันไม่ใช่ ผมเป็นอีกคนที่ไม่รู้ตัวเกี่ยวกับเรื่องนี้จนเกือบสาย ผมเคยชินกับการอ่าน การเห็น ว่าความรักจำเป็นต้องมีสิ่งขรุขระ จำเป็นต้องมีน้ำตาและมีเลือด ไม่มีคู่รักคนไหนที่ไม่เคยทะเลาะกันทำร้ายกัน ความเชื่อนี้ ทำให้ผมเจอบทเรียนที่หนักหนาสาหัส

            และอาจจะฟังดูตลก แต่ผมไม่อยากให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นกับพวกคุณ หรือคนอ่านของคุณ

            ช่างเป็นตอนที่เต็มไปด้วยเรื่องส่วนตัวของผมว่ามั้ย ฮึ? เอาเป็นว่ามันเป็นตอนปรับทัศคตินิดๆหน่อยๆก็แล้วกัน ผมอาจจะเสียใจที่ตัวเองเขียนไอ้นี่จนจบแล้วกลับมาลบทีหลังก็ได้ มันเกิดขึ้นบ่อยไป ตอนนี้ตีหนึ่ง มันเป็นเวลาที่ผมมักจะเกิดอาการ "ลึกซึ้ง" ขึ้นมาชั่วขณะ แต่ตอนนี้ ราตรีสวัสดิ์