จัดหนักนานาข้อมูลการเขียนนิยาย

ลำดับตอนที่ #1 : [Characterization] การเขียนตัวละครหญิง 01: ราชินีและอีตัว By Mr.Pink

            มีคำพูดที่ Natalie Dormer ดาราสาวคนโปรดของผมเคยพูดเอาไว้ "นักเขียนชายแต่งตัวละครหญิงได้แค่สองแบบ ไม่เป็นราชินีก็เป็นอีตัว" และ ต่อให้เธอจะไม่ใช่ดาราคนโปรดของผม ผมก็ยังเห็นด้วยอยู่ดี

            แต่ผมคงต้องแอบขอยกมือและเสริมเธอเล็กน้อย ไม่ใช่แค่นักเขียนชายหรอก นักเขียนทุกเพศเป็นหมด มันเป็นเรื่องที่เห็นจนเกร่อและน่าเศร้าใจ อัตราของตัวละครผู้หญิง เท่าที่ผมเห็นจากแต่ละเรื่องนะ คือ 3:1 (หรือ 2:1) และ 1 ที่หลงเหลือมานั้น ส่วนมากแล้ว มักจะเป็นตัวละครผู้หญิงที่แย่

            คุณอาจจะถาม แล้วแบบไหนที่เรียกว่าตัวละครหญิงที่แย่? ราชินี หรือ อีตัว คำตอบของผมก็คือ

            ทั้งคู่นั่นแหละ

            มันไม่มี 'ประเภท' ของตัวละครไหนที่ผิด ที่ไม่ดี แต่ตัวละครที่แย่แน่ ๆ เลยก็คือ ตัวละครที่เป็นเพียงแค่อย่างเดียว เป็นแค่ราชินี หรือไม่ก็เป็นแค่อีตัว ไม่มีความขัดแย้งในตัวละคร ไม่มีคอนฟลิคท์ เป็นตัวละครที่แบนราบ เมื่อคุณระบุประเภทให้ตัวละคร (สาวซึนเดเระ! สาวเนิร์ด! สาวทอมบอยสุดห้าว!) จะทำให้พวกเธอขาดมิติ และในที่สุด ก็จะเป็นแค่ตัวละครมิติเดียว ไม่มีความลึก ไม่มีความสมจริง และก็จะกลายเป็นแมรี่ซู

 

 

สิ่งที่หลายคนคิดว่าเป็น "แมรี่ซู"	สิ่งที่หลายคนคิดว่าเป็น "ตัวละครหญิงที่แข็งแกร่ง"
·       ผมสีชมพู!!1! ·       ตาสองสี ·       หน้าอกโต ·       พลังวิเศษมากมาย ·       คู่กับตัวเอกในเรื่อง ·       พ่อแม่ตาย	·       เท่สุดๆ ·       ไม่เคยสู้กับใครแล้วแพ้ ไม่เคยเลย ·       ไม่มีจุดอ่อน จุดอ่อนมันกาก! ·       ไม่อ่อนไหว ไม่สั่นคลอน ·       ไม่ต้องการผู้ชาย จนกว่าจะจำเป็นต่อพล็อทเรื่องเท่านั้น
"แมรี่ ซู" จริงๆ	"ตัวละครหญิงที่แข็งแกร่ง" จริงๆ
·       ข้อเสียเป็นศูนย์  ไม่มีปมที่จะสร้างความขัดแย้งอะไรเลย	·       มีทั้งข้อดีและข้อเสียปะปนกันไป ทำให้มีปมที่จะสร้างความขัดแย้งในเรื่อง

 

* ชาร์ทต้นฉบับ จาก lostinaplothole *

            มาดูชาร์ทกันดีกว่า เมื่อเอาข้างบนกับข้างล่างมาเทียบกัน... อ้าว ตัวละครผมสีชมพู ตาสองสี หน้าอกโต มีพลังวิเศษร้อยอย่าง คู่กับตัวเอกในเรื่อง และพ่อแม่ตาย ไม่ถือว่าเป็นแมรี่ซู ! แต่ ตัวละครผู้หญิงผู้แข็งแกร่งนั่นต่างหาก ที่ถือว่าเป็นแมรี่ซู... โอ้ 

            เอาเข้าจริง ยัย คน-คิด-ว่า-เป็น-แมรี่-ซู กลับแลดูมีปมที่จะสร้างคอนฟลิคท์ได้ดีกว่ายัยตัวละครหญิงผู้แสน~แข็งแกร่ง~นั่นซะอีก พ่อแม่ตาย สร้างปมได้นะ (เหมือนแบทแมนไง) ต่างกับอีกรายกันลิบลับ

            นั่นพาเรามาถึงข้อสรุป ตัวละครหญิงที่ดีคือ ตัวละครที่น่าสนใจ ตัวละครที่มีทั้งข้อดีและข้อเสียปะปนกันไป ตัวละครที่มีปมที่จะสร้างความขัดแย้งในเรื่อง ไม่ใช่ว่า ตัวละครผู้หญิงที่ดี ต้อง ~แข็งแกร่ง~

            อะไรคือตัวละครผู้หญิงทีแข็งแกร่งไม่ทราบ? ผมสงสัยจริงว่าจะมีกี่คนที่ตอบได้ ผมสามารถพล่ามเรื่องนี้ได้อีกยาวในตอนหน้า เกี่ยวกับสิ่งที่หลายๆคนพลาดเหลือเกินเมื่อมาถึงตัวละครประเภทนี้ แต่ก่อนที่มันจะยาวเหยียดจนคนขี้เกียจอ่าน ผมขอลงท้ายไว้ด้วยคำอ้างอิงที่ผมชอบมาก



          "ช่างหัวผู้หญิงแกร่ง แต่งผู้หญิงที่น่าสนใจ แต่งผู้หญิงที่เพรียบพร้อม แต่งผู้หญิงที่ซับซ้อน แต่งผู้หญิงบู๊ แต่งผู้หญิงขี้ขลาด แต่งผู้หญิงที่โหยหาสามี แต่งผู้หญิงที่ไม่ต้องพึ่งผู้ชาย แต่งผู้หญิงที่ร้องไห้ แต่งผู้หญิงปากจัด แต่งผู้หญิงขี้อาย แต่งผู้หญิงที่ไม่สนใคร แต่งผู้หญิงที่ไม่มั่นใจ แต่งผู้หญิงที่ไม่ฟังความเห็นคนอื่น ยังไงก็ได้ และทุกอย่างที่ว่าไปก็สามารถเป็นบุคลักษณะของผู้หญิงคนเดียวได้ 


          ผู้หญิงไม่ได้มีค่าเพราะพวกเราแกร่งหรืออาจหาญ แต่เป็นเพราะพวกเราคือมนุษย์คนนึง อย่าเอาแต่เขียนตัวละครที่แข็งแกร่ง เขียนตัวละครที่เป็นมนุษย์"

            - เครดิตจาก madlori

            อย่าเขียนแค่ ราชินี หรือ อีตัว ทำไมจะเป็นทั้งสองอย่างไม่ได้? (ดูเดเนอริส ทาแกเรี่ยนสิ) อย่าสร้างตัวละครผู้หญิงขึ้นมาพร้อมระบุประเภทให้เธอ นี่คือนางเอก นี่คือนางร้าย นี่คือน้องสาวพระเอก– ทั้งชีวิตของตัวละครมันไม่ได้มีอยู่แค่นั้น ทำให้พวกเธอเป็นมนุษย์ ทำให้เธอสมจริง นั่น ถึงจะเป็นตัวละครหญิงที่ดี ไม่ใช่แค่ตัวละครที่มีไว้ให้คนอ่านคุณชอบใจ

            อย่ากลัวที่จะเขียนตัวละครผู้หญิงที่อ่อนแอ อย่าคิดว่า "ฉันไม่อยากให้คนอ่านหมั่นไส้เธอ เพราะว่าเธอร้องไห้และอ่อนแอ!" อย่ากลัวว่าคนอ่านจะหมั่นไส้ตัวละครหญิงของคุณ เพราะเธอมาขัดขวางคู่จิ้นที่คนอ่านชอบ อย่าสร้างตัวละครสาววายขึ้นมา เพียงเพราะว่าคนอ่านจะได้ชอบเธอ อย่าสร้างตัวละครสวยๆ หน้าอกหนองโผ เพียงเพราะจะตอบสนองความต้องการนักอ่านชาย– เขียนตัวละครที่ดี เขียนตัวละครที่เป็นมนุษย์